Μετράμε μέρες...

Του Κώστα Στούπα

1) Μετράμε μέρες...

Η κατάσταση της οικονομίας παραμένει καθοριστική για οποιαδήποτε εξουσία. Αν η επιδείνωση μιας κακής κατάστασης συνδυαστεί και με την προσβολή του πυρήνα της αξιακής πυραμίδας μιας κοινωνίας η οποία κυρίως έχει να κάνει με την εθνική ταυτότητα και την εθνική κυριαρχία, τότε οι εξελίξεις αποκτούν παντελώς απροσδιόριστα εκρηκτικό χαρακτήρα.

Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε.

Τουτέστιν, το οικονομικό και το προσφυγικό μοιάζουν με απασφαλισμένη πυρηνική βόμβα στα θεμέλια αυτής της κυβέρνησης και της ελληνικής κοινωνίας.

Η στήλη δεν είναι καθόλου αισιόδοξη για την πορεία της οικονομίας, πολύ καιρό τώρα. Θεωρεί πως δεν θα αποφύγει το σοκ μιας γενικευμένης κατάρρευσης. Για την ακρίβεια, θεωρεί πως είναι θέμα χρόνου αυτό που συνέβη στη ναυτιλία να συμβεί και στην υπόλοιπη οικονομία ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος αυτής, εφόσον συνεχίσει να δείχνει αντοχές ο τουρισμός.

Τι έχει συμβεί στη ναυτιλία;

"Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το πρώτο εξάμηνο του 2015 το ναυτιλιακό συνάλλαγμα ήταν 6,42 δισεκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 2,13% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2014 που ήταν 6,29 δισεκατομμύρια ευρώ. Το διάστημα όμως Ιουλίου - Οκτωβρίου 2015 το ναυτιλιακό συνάλλαγμα έφθασε μόνο τα 2,27 δισεκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας μείωση 50,78% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2014 που ήταν 4,62 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η μείωση αυτή είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά των capital controls και της οικονομικής αστάθειας και ανασφάλειας που προκάλεσαν…"

Αυτό που έκαναν οι ναυτιλιακές σε λίγους μήνες το κάνουν με πιο αργούς ρυθμούς χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις και ιδιώτες. Η διατήρηση της κατανάλωσης στο β' εξάμηνο δεν αποτελεί στοιχείο σταθερότητας γιατί εδράζεται στη δαπάνη αποταμιεύσεων που έχουν αποσυρθεί από τις τράπεζες λόγω ανησυχίας.

Περνάν τα αφύσικα για φυσικά...

Με περισσή αφέλεια(;) προχθές ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν απέκλεισε δημόσια πως μπορεί να μας κλείσουν τα σύνορα για λίγους μήνες. Το περασμένο καλοκαίρι, πριν το δημοψήφισμα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι δήλωναν πως τα capital controls θα ισχύουν για λίγες μέρες. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου πως θα ισχύουν για λίγες εβδομάδες ή έστω μήνες. Σήμερα κανείς δεν γνωρίζει πότε θα αρθούν τα capital controls και πότε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν κανονικά οι τράπεζες.

Ενώ στη χώρα επωάζονται δραματικές εξελίξεις στην οικονομία και τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας, η κυβέρνηση επιλέγει να ασχοληθεί με τις τηλεοπτικές άδειες κατά τρόπο αντισυνταγματικό.

Πρόκειται για κινήσεις πανικού ή υπάρχει κάποιο σχέδιο εκτροπής του πολιτεύματος;

Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα επεξεργαζόταν σχέδιο εκτροπής του πολιτεύματος χωρίς παρακρατικό και παραστρατιωτικό μηχανισμό.

Χωρίς πανελλαδικά οργανωμένο παρακρατικό μηχανισμό ή δίκτυο ελεγχόμενων πυρήνων στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας κατάλυση του πολιτεύματος δεν γίνεται; Από αυτήν την άποψη πιο πολλές πιθανότητες (ελάχιστες στην πραγματικότητα) έχουμε να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να μας έχει δέσει η άκρα δεξιά, παρά η άκρα αριστερά που βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Η εξουσία στην Ελλάδα υπερεκτιμά το ρόλο των καναλιών, τα οποία σπάνια διέσωσαν κάποια κυβέρνηση στην εξουσία ή κατάφεραν να αναδείξουν την ηγεσία της προτίμησής τους στα κόμματα.

Γιατί λοιπόν ενώ η χώρα έχει κλειστές τράπεζες, το χρηματιστήριο προεξοφλεί χρεοκοπία ή και ακόμη χειρότερα, το ασφαλιστικό και το φορολογικό θα απορριφθούν συνολικά από τους θεσμούς, οι γείτονες και εταίροι ετοιμάζονται να κλείσουν τα σύνορα, αυτοί επιλέγουν να ασχοληθούν με τις τηλεοπτικές άδειες με τρόπο αντισυνταγματικό;

Η εξήγηση πως η παράβαση του συντάγματος με τον παραμερισμό του ΕΣΡ αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου μετάβασης σε ένα μοντέλο πιο ολοκληρωτικό, όπως είδαμε δεν ευσταθεί. Η δομή της ελληνικής οικονομίας δεν μοιάζει ούτε με της Τουρκίας, ούτε της Ρωσίας, ούτε της Βενεζουέλας. Η Ελλάδα είναι πλήρως εξαρτημένη από την ΕΕ και τη Δύση.

Τι κάνουν λοιπόν...

Το πιθανότερο είναι πως ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του βρίσκονται σε κατάσταση πανικού και αδυνατώντας να αξιολογήσουν σωστά το μέγεθος των εξελίξεων που έχουν δρομολογηθεί, επιχειρούν απλά να συσπειρώσουν τον κομματικό μηχανισμό και ό,τι έχει απομείνει από την επιρροή στην κοινωνία.

Στο πλαίσιο αυτό λόγω άγνοιας κινδύνου περισσότερο (για επιπτώσεις σε οικονομία, προσφυγικό), είναι πολύ πιθανό ο κ. Τσίπρας να επιχειρήσει να επαναλάβει την τακτική του πρώτου εξαμήνου του 2015. Να μην δεχτεί δηλαδή να εφαρμόσει αυτά που έχει υπογράψει για να παραδοθεί άνευ όρων στο... και πέντε όπως πέρυσι το καλοκαίρι...

Αυτό όμως έχει συνέπειες στην οικονομία οι οποίες σε συνδυασμό με τις αγκυλώσεις και την ανικανότητα στο προσφυγικό, δρομολογούν εκρηκτικές καταστάσεις.

Είτε παράδοση μετά από μια επίδειξη Βαρουφάκειας κοκορομαχίας επιλέξει, είτε τη ρήξη, οι ελπίδες να κερδίσει την παραμονή στην εξουσία που οριακά κέρδισε το περασμένο Φθινόπωρο, έχουν λιγοστέψει δραματικά. Πλέον μοιάζει δύσκολο να αποφύγει και περαιτέρω συνέπειες από τον τρόπο άσκησης της εξουσίας στο χρόνο που κυβέρνησε (μην παίζετε με το σύνταγμα και τους θεσμούς).

Η χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ (με απόδραση από την εξουσία) και πιθανό της χώρας όμως, δεν βγάζει την Ελλάδα από τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται. Στη χώρα δεν υπάρχει ισχυρή πολιτική εναλλακτική λύση και το χειρότερο, η κοινωνία σε βασικά ζητήματα για το δρόμο που θα ακολουθήσει η χώρα μοιάζει διχασμένη (εκτός ίσως από την αποχώρηση από το Ευρώ όπου οι υπέρ της παραμονής κινούνται κοντά στα 2/3).

Οι τελευταίες εξελίξεις ενισχύουν το σενάριο πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό και το πιθανότερο είναι πως μετρά μέρες, το ίδιο και η χώρα κατά πάσα πιθανότητα όπως την ξέραμε.

2) Να πέσουν οι τόνοι...

Κε Στούπα καλή σας ημέρα,

Διαβάζω τακτικά τη στήλη σας και μαθαίνω πράγματα, προβληματίζομαι για άλλα. Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σας εκτός από κάποια σημεία που αφορούν τη σχέση: τράπεζες-δανειολήπτες.

Γράφω με αφορμή γράμματα αναγνωστών σας που δημοσιεύετε, και δίκαια διατυπώνουν ενστάσεις του τύπου:

Γιατί να περικοπεί η "μεγάλη" σύνταξη της ΔΕΚΟ αφού είχα υποστεί πραγματικά μεγάλες κρατήσεις για 40 χρόνια (χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι ο μισθός και οι κρατήσεις ΠΑΡΑ πολλών σε αυτήν την κατηγορία ήταν πλασματικές και εμείς, με το "συντροφικό" μας καπέλο, δεν κάναμε τίποτα γι' αυτό).

Γιατί να πληρώσω την κρίση αφού ήμουν ένας μικρός και τίμιος καταστηματάρχης που ποτέ δεν "ξανοίχτηκα" με δάνεια (χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι αν δεν "ξανοίγονταν" οι άλλοι, πιθανόν δεν θα δούλευε το κατάστημα εκ πρώτης. Ποιά είναι η καινοτομία και η προστιθέμενη αξία σε αυτό που προσέφερα).

Γιατί να απαιτεί ο απόφοιτος γυμνασίου (φορολογική/συνταξιοδοτική) εξίσωση με το σπουδαγμένο δικηγόρο ή γιατρό που έφαγε τα χρόνια του στα θρανία (χωρίς να αναλογιζόμαστε αν αυτά τα θρανία άξιζαν πραγματικά τα χρόνια του οποιουδήποτε, και πόσο βοήθησα τη δικαιοσύνη ή την υγεία από τη θέση μου).

Αφού το λέτε ξανά και ξανά ότι η οικονομία είναι πολύπλοκος κύκλος – Τα "εγώ" και "εκείνος" δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα.

Κάντε κάτι να πέσουν οι τόνοι...

Ας δούμε πώς συμφιλιωμένα θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά μαζί!

Υ.Γ. Παρακαλώ συγκεντρώστε σε ένα μόνιμο link την βιβλιογραφία που προτείνετε για ανάγνωση.

Να είστε καλά,

Α. Β.

(παρακαλώ αν κρίνετε ότι πρέπει να δημοσιεύσετε μόνο τα αρχικά)

Απάντηση: Το πιο δίκαιο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι εκτός από μια εθνική σύνταξη από τον προϋπολογισμό (κοινωνική αλληλεγγύη) ο καθένας να εισπράττει αυτά που έχει συγκεντρώσει ο ίδιος από εισφορές ή κρατήσεις στις οποίες έχει αποφασιστικό λόγο). Ο σοσιαλισμός είναι άδικο σύστημα και το χειρότερο εκπαιδεύει τους ανθρώπους να μην μαθαίνουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη του εαυτού τους και των συνεπειών των πράξεών τους. Είναι άδικο σύστημα γιατί δεν ανταμείβει δίκαια τον καθένα σύμφωνα με την προσπάθειά του αλλά σύμφωνα με τις ανάγκες του. Έτσι κανείς δεν έχει κίνητρο να προσπαθήσει και η κοινωνία φτωχοποιείται. Αυτό δεν είναι θεωρητικό συμπέρασμα αλλά εμπειρικό και ιστορικό κεκτημένο πλέον.

Για το λινκ με την βιβλιογραφία έχετε δίκιο. Μόλις βρω χρόνο να φτιάξω ένα μπλογκ με τον κατάλογο των προτάσεων, αλλά και ότι άλλο διαβάζω και βρίσκω ενδιαφέρον κατά καιρούς.

ΠΗΓΗ