Σκοπιανός οικισμός στη Θεσσαλονίκη

Η δομή του μακεδονικού βασιλείου στα ελληνιστικά χρόνια...Ζαχαρίας Ορφανουδάκης `Όπως και στην εποχή του Φιλίππου ένα μεγάλο μέρος της μακεδονικής γης ανήκει στον ίδιο το βασιλία και το άλλο στους μεγάλους και μικρούς γαιοκτήμονες.

Στο βασιλιά επίσης ανήκαν τα δάση και τα ορυχεία της χώρας καθώς και πολλές από τις κτήσεις έξω από τη Μακεδονία που ο βασιλιάς εκχωρούσε ως ανακλητές δωρέες σε συγγενείς,φίλους και ακτήμονες γεωργούς με την υποχρεώση να καταβάλλουν φόρους και να του προσφέρουν στρατιωτικές είτε άλλες υπηρεσίες.

Τη γη βασιλιά και των μεγεθών γαιοκτημόνων καλλιεργούσαν ξένοι και ντόπιοι ελεύθεροι μισθωτών ή δούλοι που αποτελούσαν την κατώτερη βαθμίδα της κοινωνικής κλίμακας.

Αν και οι πληροφορίες μας για την ελληνιστική Μακεδονία δε μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε την αριθμητική δύναμη των διάφορων κατηγοριών της κοινωνικής κλίμακας.

Φαίνεται πολύ πιθανό ότι,όπως,και παλιότερα,στην κορυφή της κλίμακας αυτής βρίσκονταν οι ελάχιστοι πλούσιοι ευγενείς και ο βασιλιάς,που κατείχαν και νέμονταν τις περισσότερες πλοτοπαραγωγικές πήγες της χώρας εκμεταλευόμενοι τη δουλική ή την ελεύθερη μισθωτή εργασία .

Αν μάλιστα κρίνουμε από το μαρτύριο του Θεόπομπου πως το 340 π.χ. 800 περίπου
Ευγενείς κατείχαν τόση γη όσο οι 10.200 πλουσιότεροι γαιοκτήμονες των άλλων Ελληνικών κρατών και από το γεγονός και από το γεγονός ότι η παραδοσιακή διάρθρωση της μακεδονικής κοινωνίας που στηρίζεται στην άνιση κατάνομη του πλούτου επιβίωσε και κατά την ελληνιστική περίοδο μπορούμε καλύτερα να κατανοήσουμε τις εξωτερικές εντάσεις του μακεδονικού βασιλείου που εκδηλώνονται με την όλο και πιο απολυταρχική άσκηση της εξουσίας και εκτονώνονται με αδιάκοπους πολέμους για τη διάτηρηση των κεκτημένων είτε την ανεύρευση νέων πόρων.

ΠΗΓΗ