Οι 10 κορυφαίες απίθανες εφευρέσεις που λειτουργούν…

Όταν ο Λεονάρντο ντα Βίντσι σχεδίασε μια απίθανη εφεύρεση, οι λόγιοι του 15ου αιώνα, πιθανώς να τον αποπήραν: “Ξέχασέ το, Λεόν. Αν οι μηχανές μπορούσαν να πετάξουν, θα το γνωρίζαμε.”
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, κάποιοι ειδικοί λένε στους καινοτόμους, ότι οι εφευρέσεις τους είναι αδύνατες. Μερικά παραδείγματα:

· Η Αγγλική Ακαδημία Επιστημών περιγέλασε τον Βενιαμίν Φραγκλίνο όταν ανέφερε την ανακάλυψη του αλεξικέραυνου και η Ακαδημία αρνήθηκε να δημοσιεύσει την αναφορά του.
· Το 1902, μια ομάδα Γερμανών μηχανικών γελοιοποίησε τον κόμη Ferdinand von Zeppelin, όταν ισχυρίστηκε ότι εφεύρε ένα πηδαλιούχο μπαλόνι. (Αργότερα, τα αερόπλοια του Zeppelin, πέταξαν για εμπορικούς σκοπούς πάνω απ’ τον Ατλαντικό).
· Οι κυριότερες εφημερίδες αγνόησαν την ιστορική πτήση, το 1903, του αεροπλάνου των αδελφών Wright, επειδή το “Scientific American” υπέδειξε ότι η πτήση ήταν μια απάτη, και για πέντε χρόνια οι αξιωματούχοι της Ουάσινγκτον, δεν πίστευαν ότι μια μηχανή βαρύτερη απ’ τον αέρα είχε πετάξει.
Ίσως στον 21ο αιώνα οι παρακάτω εφευρέσεις θα γίνουν επιστημονικά πρότυπα και ένας σπουδαστής ιστορίας ίσως αναρωτηθεί γιατί οι ειδήμονες του 20ου αιώνα τις αγνόησαν.
1. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΕΝΟΥ
Αυτό το είδος εφευρέσεων θα μπορούσε να εξαλείψει τις πετρελαϊκές κρίσεις και να βοηθήσει να λυθούν περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι πιο συχνά ονομαζόμενες ηλεκτρικές γεννήτριες δωρεάν ενέργειας ή γεννήτριες δίχως καύσιμα, παράγουν περισσότερη ενέργεια απ’ ότι καταναλώνουν από οποιαδήποτε προηγούμενα γνωστή πηγή. Χωρίς μπαταρίες, ούτε ντεπόζιτο καυσίμων, ούτε σύνδεση με πρίζα. Αντίθετα, αγγίζουν μια αόρατη πηγή ισχύος. Τέτοιες ανορθόδοξα καθαρές συσκευές παραγωγής ενέργειας υπάρχουν σήμερα και κατασκευάστηκαν ήδη απ’ τον 19ο αιώνα.
Ξεχάστε τις μηχανικές συσκευές αέναης κίνησης του Rube Goldberg. Τελικά αναγκάζονταν να σταματούν. Αντίθετα, νέοι μετατροπείς ενέργειας στερεάς κατάστασης (δίχως κινούμενα μέρη), λέγεται ότι αντλούν από ένα ενεργειακό πεδίο που μας περιβάλλει στο χώρο. Αυτή η πηγή άφθονης ενέργειας, είναι γνωστή στους φυσικούς σαν κβαντικές ταλαντώσεις μηδενικού σημείου του κενού. Ο όρος “μηδενικού σημείου” αναφέρεται στο φαινόμενο κατά το οποίο, ακόμα και στη θερμοκρασία που παγώνει η θερμική κίνηση των μορίων, στους μηδέν βαθμούς Kelvin, υπάρχει ακόμα ελαφριά κίνηση, που αποδίδεται σε δια-διαστασιακές ταλαντώσεις ή στην κοσμική ενέργεια. Ο μαγνητισμός και οι στροβιλιστικές κινήσεις από σπιν σε σπιν, φαίνεται ότι ευθυγραμμίζουν αυτές τις τυχαίες ταλαντώσεις του κενού και τις ενεργοποιούν όπως και στο φαινόμενο Searl.
Οι εφευρέτες τους, δίνουν διάφορα ονόματα στους μετασχηματιστές ενέργειας απ’ το κενό. Στη δεκαετία του 1930, ένας επιστήμονας στη Γιούτα, ο T. Henry Moray, εφεύρε μια συσκευή ενέργειας ακτινοβολίας, που τροφοδοτούνταν από τη θάλασσα ενέργειας στην οποία επιπλέει η Γη. Αυτή η θάλασσα που μας περιβάλλει, είπε ο Moray, είναι γεμάτη με ακτίνες, οι οποίες διαπερνούν συνεχώς τη Γη απ’ όλες τις κατευθύνσεις, πιθανόν από αναρίθμητους γαλαξίες. Μετατρέποντας αυτήν την κοσμική ακτινοβολία βάθους, σε έναν περίεργα ψυχρό είδος ηλεκτρισμού, η συσκευή του άναψε λαμπτήρες πυράκτωσης, θέρμανε ένα σίδερο και κίνησε έναν κινητήρα.
Μια πνευματική κοινότητα στην Ελβετία κατείχε μια επιτραπέζια συσκευή δωρεάν ενέργειας που δούλευε σε θερμοκήπια για χρόνια, αλλά τα μέλη της φοβήθηκαν ότι, οι εκτός κοινότητας θα έστρεφαν την τεχνολογία σε πολεμικούς σκοπούς. Πριν η κοινότητα κλείσει τις πόρτες της στους αδιάκριτους, ευρωπαίοι μηχανικοί έγιναν μάρτυρες του μετασχηματιστή, ο οποίος παρήγαγε χιλιάδες Watt. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες απ’ τις άλλες συσκευές ανορθόδοξης ενέργειας βρίσκονται ακόμα στο στάδιο των αναξιόπιστων, άτεχνων πρωτότυπων. (Έτσι ήταν και το πρώτο αεροπλάνο των αδελφών Wright. Πέταξε μόλις 100 πόδια περίπου).
Ο εφευρέτης των συστημάτων παραγωγής και μετάδοσης εναλλασσόμενου ρεύματος, ο μεγαλοφυής Nikola Tesla (1857-1943), λέγεται ότι έθεσε σε κίνηση ένα αυτοκίνητο Pierce-Arrow με μια συσκευή δωρεάν ενέργειας στη δεκαετία του 1930. Αν και δύσκολο να τεκμηριωθεί τώρα, έχουμε το λόγο του, ότι αυτό είναι δυνατό. Είναι απλά θέμα χρόνου, το να επιτύχουν οι άνθρωποι να προσαρμόσουν τα μηχανήματά τους στους τροχούς της φύσης, είπε ο Tesla.
‘Ίσως να είχε συμβεί πριν απ’ την εποχή του Tesla. Μεταξύ των εφευρέσεων δωρεάν ενέργειας του John Worrell Keely (1827-1898) είναι ο * κινητήρας [Hydro Pneumo-Pulsating-Vacuo motor, Υδρο Πνευμο-Παλμο-Κενού], ο οποίος χρησιμοποιούσε την κοιλότητα (συντριβή) του νερού. Αν και ο Kelly έφτασε σε ένα προχωρημένο επίπεδο κατανόησης της επιστήμης των ταλαντώσεων, απέτυχε να αναπτύξει μηχανές που θα μπορούσαν να χειριστούν άλλοι άνθρωποι. Η πρόοδος συνεχίζεται από άλλες κατευθύνσεις.
Μια εταιρία στη Georgia πουλάει * [water cavitation devices, συσκευές κοιλότητας νερού], οι οποίες κυμαίνονται σε απόδοση από 110% έως 300%.
Πιο πάνω, στο Βανκούβερ του Καναδά, ο ερευνητής του Tesla, John Hutchison, λεει ότι έχει την αίσθηση της φυσικής ροής μιας λεπτής πρωτογενούς ενέργειας. Την άνοιξη του 1995 παρουσίασε την τελευταία του εφεύρεση στον συγγραφέα και σ’ ένα μηχανικό. Ο μετασχηματιστής Hutchison περιλαμβάνει κρυστάλλινα υλικά και την αρχή του ηλεκτρικού συντονισμού. Περιστρέφει μερικά κουμπιά για να τον συντονίσει και η ροή ενέργειας ενισχύεται μέχρι που κινεί μια μηχανή διαμέτρου μίας ίντσας. Η περιστροφή ενός μικρού έλικα δεν φαίνεται πολύ εντυπωσιακή, έως ότου θυμηθείς ότι δεν υπάρχουν μπαταρίες και ότι η συσκευή λειτουργεί για μέρες κάθε φορά.
Ο Wingate Lambertson Ph.D. απ’ την Φλόριντα, πρώην εκτελεστικός διευθυντής της επιστημονικής και τεχνολογικής επιτροπής του Κεντάκι, ανακάλυψε μια συσκευή, η οποία μετατρέπει τις ταλαντώσεις της ενέργειας του κενού σε ηλεκτρισμό που ανάβει μια σειρά από λάμπες. Αυτός ο αξιοπρεπής πρώην καθηγητής, έφτασε στο προσκήνιο της δωρεάν ενέργειας από μια παρακαμπτήριο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 διάβασε το “Υπάρχει ένας Ποταμός” του Thomas Sugree, ο οποίος γράφει για τον αφανισμό της Ατλαντίδας εξαιτίας της κακής χρήσης ενός κρυσταλλικού συσσωρευτή ενέργειας. Ο “ψυχικός”, φίλος του Lambertson, προσφέρθηκε αργότερα να συνεργαστεί για την αντιγραφή του πρώτου Ατλάντειου ενεργειακού μετασχηματιστή, αλλά τελικά ο Lambertson επέστρεψε στην γνώση του των κεραμικών και των μετάλλων για να κατασκευάσει έναν μετασχηματιστή. Ούτε η δική του, ούτε καμιά άλλη σημερινή μέθοδος μετατροπής της ενέργειας μηδενικού σημείου, δεν βασίζεται στην πρώτη Ατλάντεια μέθοδο του κρυστάλλου, επειδή οι ερευνητές βρήκαν καλύτερες μεθόδους. Επίσης, η ιδέα ενός κεντρικού σταθμού ενέργειας που να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια σε ένα έθνος είναι ξεπερασμένη, λεει ο Dr. Lambertson. Οι μικροί μετασχηματιστές ενέργειας θα ακολουθήσουν το μονοπάτι του προσωπικού μετασχηματιστή.
2. ΨΥΧΡΗ ΣΥΝΤΗΞΗ
Στην Ιαπωνία, η ψυχρή σύντηξη ονομάζεται Ενέργεια Νέου Υδρογόνου και αυτό το έθνος που εξαρτάται απ’ το πετρέλαιο, καλωσορίζει τα επιτυχημένα πειράματα. Αντίθετα, δύο πρωτοποριακά πειράματα καταδιώχθηκαν στη Βόρεια Αμερική.
Ένα επιτυχές πείραμα κοινοποιήθηκε στο Monte Carlo τον Απρίλιο, στην 5η Διεθνή Διάσκεψη για την Ψυχρή Σύντηξη. Η εταιρία Clean Energy Technologies της Φλόριντα, επέδειξε ένα στοιχείο ψυχρής σύντηξης με απόδοση ενέργειας μέχρι δέκα φορές πιο πολύ απ’ την κατανάλωση. Και άλλες εταιρίες ποντάρουν επίσης σ’ αυτή τη νέα πηγή ενέργειας θερμότητας, η οποία θα μπορούσε να κινήσει ηλεκτρικές γεννήτριες.
Τι προκαλεί πραγματικά την σύντηξη των ατομικών πυρήνων και απελευθερώνει ενέργεια, δίχως εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις; Ένας Ρουμάνος φυσικός που γράφει στο περιοδικό “Infinite Energy”, ο Dr. Peter Gluck, αναρωτιέται αν θα μπορούσε να είναι εν μέρει ένα καταλυτικό πυρηνικό αποτέλεσμα και εν μέρει ένα καταλυτικό κβαντικό αποτέλεσμα, που παρέχουν τη σύλληψη της ενέργειας μηδενικού σημείου, την πανταχού παρούσα ενέργεια z-p.
3. ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΠ’ ΤΟ ΚΑΥΣΙΜΟ ΜΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ
Μια άλλη παραλλαγή του θέματος νερό – καύσιμο βασίζεται περισσότερο στις δονήσεις παρά στη χημεία. Με περισσότερο από 100% αποτελεσματικότητα, ένα τέτοιο σύστημα παράγει αέριο υδρογόνο και οξυγόνο από συνηθισμένο νερό, σε φυσιολογικές θερμοκρασίες και πίεση.
Ένα παράδειγμα είναι η ευρεσιτεχνεία U.S. 4,394,230, “Μέθοδος και Συσκευή Διαχωρισμού Μορίων Νερού”, που εκδόθηκε για τον Dr. Andrija Puharich το 1983. Η μέθοδός του έκανε περίπλοκες ηλεκτρικές κυματομορφές να συνηχούν με μόρια νερού και να τα διασπούν, απελευθερώνοντας υδρογόνο και οξυγόνο. Χρησιμοποιώντας την αντίληψη του Tesla για τον ηλεκτρικό συντονισμό, ο Puharich μπόρεσε να διασπάσει το μόριο του νερού πολύ πιο αποτελεσματικά από την πρωτόγονη δύναμη της ηλεκτρόλυσης, που γνωρίζουν όλοι οι φοιτητές Φυσικής. (Ο συντονισμός είναι αυτός που διασπά ένα κρυστάλλινο ποτήρι, όταν ένας τραγουδιστής όπερας πετύχει ακριβώς τη νότα που δονεί όμοια με τη μοριακή δομή του κρυστάλλου).
Να αναφερθεί ότι ο Puharich, οδηγούσε το αμάξι του σπίτι, χρησιμοποιώντας νερό σαν καύσιμο, για αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, σε ταξίδια στη Βόρεια Αμερική. Σ’ ένα ψηλό ορεινό πέρασμα του Μεξικού, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει χιόνι για καύσιμο. Η διάσπαση των μορίων του νερού όπως χρειάζεται να είναι σε ένα όχημα, είναι πιο επαναστατική απ’ τα συστήματα που κινούνται με υδρογόνο, με τα οποία έχει ασχοληθεί κάθε μεγάλος κατασκευαστής αυτοκινήτων. Με το συζητούμενο σύστημα, δεν χρειάζεται να κουβαλάς ένα ντεπόζιτο γεμάτο με καύσιμο υδρογόνο, το οποίο θα μπορούσε να είναι μια υποψήφια βόμβα.
Ένας άλλος εφευρέτης που έφτιαξε άμεσα επιτυχώς καύσιμο από νερό, ήταν ο πρόσφατος Francisco Pacheco του New Jersey. Η Διπολική Αυτοηλεκτρική Γεννήτρια Υδρογόνου του Pacheco (ευρεσιτεχνεία U.S., 5,089,107), διαχώριζε το υδρογόνο απ’ το θαλασσινό νερό, όπως απαιτούνταν.
Ένας πρωτοπόρος στη διάσπαση του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο, δίχως θέρμανση ή κοινό ηλεκτρισμό, ο John Worrell Keely, πραγματοποίησε άθλους, τους οποίους η επιστήμη του 20ου αιώνα είναι ανήμπορη να επαναλάβει. Δούλεψε με τον ήχο και άλλες δονήσεις για να θέσει σε κίνηση μηχανές. Για να απελευθερώσει ενέργεια από μόρια νερού, ο Kelly έχυσε ένα τέταρτο νερού σ’ έναν κύλινδρο, στον οποίο δονούνταν διαπασών στην ακριβή συχνότητα ώστε να απελευθερωθεί η ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι διέσπασε τα μόρια του νερού και απελευθέρωσε υδρογόνο, ή μήπως απελευθέρωσε μια πιο πρωτογενή μορφή ενέργειας; Τα αρχεία που θα απαντούσαν τέτοιες ερωτήσεις έχουν χαθεί. Εντούτοις, ένα αιώνα αργότερα, ο Kelly δικαιώνεται. Ένας επιστήμονας ανακάλυψε πρόσφατα ότι, ο Kelly ήταν σωστός στην πρόβλεψη της ακριβούς συχνότητας η οποία θα διασπούσε ένα μόριο νερού. Ο Kelly αντιλαμβάνονταν τα άτομα, σαν περίπλοκα δονητικά φαινόμενα.
4. ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΣΥΡΜΑΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
“Κοίτα, Μάνα Γη, χωρίς γραμμές ισχύος.”
Ο Tesla ίσως να ήθελε να αναφωνήσει ένα τέτοιο καύχημα, αλλά δεν έγινε έτσι. Ο κόσμος είναι δικτυωμένος με γραμμές μετάδοσης για το ηλεκτρικό δίκτυο. Η εφεύρεσή του για ασύρματη αποστολή ηλεκτρικής ισχύος δεν ήταν τόσο δημοφιλής στην Wall Street.
Πριν οι μεσίτες της ενέργειας ανακαλύψουν τι σκάρωνε, ο Tesla ανέπτυξε εργαστήριο με ένα πύργο στην κορυφή, κοντά στο σημερινό Colorado Springs. Γέμισε το βουνίσιο αέρα με θυελλώδεις τεχνητούς κεραυνούς και σφυροκόπησε τη γη με ηλεκτρικές ταλαντώσεις, καθώς δοκίμαζε ιδέες για τον ηλεκτρικό συντονισμό. Κατόπιν επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για να φτιάξει το Wardenclyffe, έναν περίπλοκο ξύλινο πύργο στο Long Island, απ’ τον οποίο σχεδίαζε να στείλει τόσο σήμα επικοινωνίας όσο και ισχύος, ασύρματα. Όταν ο τραπεζίτης J. Pierpont Morgan συνειδητοποίησε ότι ο Tesla μπορούσε να τα καταφέρει, διέκοψε τη χρηματοδότηση του εφευρέτη και μπλόκαρε άλλες οικονομικές συμφωνίες που προσπάθησε να κάνει ο Tesla. Ο πύργος Wardenclyffe γκρεμίστηκε και πουλήθηκε για παλιοσίδερα.
Τα τελευταία χρόνια, επιστήμονες όπως ο James Corum Ph.D., έμαθαν ότι ο Tesla δοκίμασε επιτυχημένα ένα ασύρματο σύστημα στο Κολοράντο. Για παράδειγμα, ο Tesla γνώριζε συγκεκριμένες συχνότητες που σχετίζονταν με τις συχνότητες της γήινης ιονόσφαιρας, γνώση που δεν θα μπορούσε να κατέχει τον 19ο αιώνα, εκτός κι αν είχε στείλει ηλεκτρικές ταλαντώσεις, ασύρματα.
5. ΣΥΣΚΕΥΗ ΑΝΤΙ-ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ
Το 1923, οι απλοί ιπτάμενοι δίσκοι του Townsend T. Brown απέδειξαν μια σχέση μεταξύ του ηλεκτρισμού και της βαρύτητας. Δουλεύοντας σ’ αυτή την κατεύθυνση για πάνω από 28 χρόνια, ο Brown κατοχύρωσε (ευρεσιτεχνείες U.S. 2,949,550, 3,018,394, και άλλες) την ηλεκτροστατική μέθοδο προώθησης. Ξεκινώντας με δίσκους διαμέτρου δύο ποδιών, που αιωρούνταν γύρω από ένα πάσσαλο με 17 πόδια το δευτερόλεπτο, αύξησε το μέγεθος κατά ένα τρίτο και οι δίσκοι πέταξαν τόσο γρήγορα ώστε τα αποτελέσματα έγιναν άκρως απόρρητα, έγραψε ένα διεθνές περιοδικό πτήσεων το 1956. Πριν το τέλος της ζωής του ο Brown κατείχε συσκευή, που μπορούσε να ανυψώσει τον εαυτό της όταν της εφαρμοζόταν ηλεκτρισμός. Πέθανε το 1985.
Συμπέρασμα: αν η ηλεκτροβαρυτική αναπτυχθεί, θα μπορούσαμε να είχαμε μια τεχνολογία ηλεκτρικών διαστημοπλοίων, η οποία δεν θα υπόκειται στις γνωστές ηλεκτρομαγνητικές αρχές. Το σκάφος θα ωθούνταν σε κάθε κατεύθυνση, δίχως να κινεί μηχανικά μέρη. Δίχως ταχύτητες, προπέλες ή τροχούς.
Εφαρμογές της σύνδεσης μεταξύ του ηλεκτρισμού ή του μαγνητισμού και της βαρύτητας αποδεικνύονται με άλλα πειράματα, συμπεριλαμβανομένων αυτών του David Hamel απ’ το Οντάριο και του Floyd Sparky Sweet απ’ την Καλιφόρνια. Σε ένα συμπόσιο του 1981 στο Τορόντο, ο Rudolf Zinsser απ’ τη Γερμανία, παρουσίασε μια συσκευή (ευρεσιτεχνία U.S. 4,085,384), η οποία αυτοπροωθούνταν, σύμφωνα με αξιόπιστους μάρτυρες όπως ο μηχανικός George Hathaway. Ο Zinsser ισχυρίστηκε ότι οι ειδικά διαμορφωμένοι παλμοί του ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, μετέβαλλαν το τοπικό βαρυτικό πεδίο.
Ο Hathaway συνεργάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με τον John Hutchison σε πειράματα δράσης από απόσταση, στα οποία βαριά κομμάτια μέταλλου εκτοξεύτηκαν προς το ταβάνι, όταν τοποθετήθηκαν σε ένα περίπλοκο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και κάποια μεταλλικά δείγματα τεμαχίστηκαν ανώμαλα. Επισκέπτες ήρθαν στο εργαστήριο απ’ το Los Alamos και το Καναδικό υπουργείο Άμυνας. (Ο στρατός είναι ένα βήμα μπροστά απ’ τους ακαδημαϊκούς όσον αφορά την απόκοσμη επιστήμη.
6. ΜΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Να αλλάξουμε τα ατομικά στοιχεία ή να κάνουμε τα στοιχεία να μοιάζουν μυστηριώδη; Ακούγεται σαν απίστευτη αλχημεία, αλλά πρόσφατα πειράματα το πέτυχαν, δίχως τους μοριακούς επιταχυντές της Μεγάλης Επιστήμης. Αυτοί οι επιστήμονες διδάχθηκαν από έναν μεταφυσικό, τον Walter Russell (1871-1963). Κατά τη διάρκεια έντονων πνευματιστικών εμπειριών, ο Russell είχε δει ότι, τα πάντα στο σύμπαν, απ’ το άτομο ως το μακρινό διάστημα, σχηματίζονται από μια αόρατη γεωμετρία βάθους. Ο Russell όχι μόνο απεικόνισε τα οράματά του σε πίνακες, αλλά επίσης διδάχθηκε επιστήμες. Ήταν τόσο πολύ μπροστά, ώστε το 1926 προέβλεψε το τρίτιο, το δευτέριο, το νεπτόνιο, το πλουτώνιο και άλλα στοιχεία.
Πρόσφατα οι επαγγελματίες μηχανικοί Ron Kovac και Toby Grotz του Κολοράντο, με τη βοήθεια του Dr. Tim Binder, επανέλαβαν την εργασία του 1927 του Russell, η οποία είχε προς το παρόν ελεγχθεί απ’ τα Εργαστήρια. Ο Russell βρήκε έναν πρωτότυπο τρόπο να αλλάξει την αναλογία του υδρογόνου προς το οξυγόνο στον ατμό του νερού, μέσα σε ένα σφραγισμένο σωλήνα χαλαζία, ή να μετατρέψει τον ατμό σε εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Το συμπέρασμά τους συμφωνεί με τον Russell: η γεωμετρία της κίνησης στο κενό είναι σημαντική στην ατομική μεταστοιχείωση. Ο Kovac συνόψισε αυτή την ιδέα στη γεωμετρία της καμπύλωσης του χώρου.
Αυτοί οι σύγχρονοι μεταρρυθμιστές μιλούν για τους άθλους του Russell, όπως το να επιμηκύνει ή να πλατύνει τον πυρήνα του νερού σε άζωτο ή υδρογόνο ή αντίστροφα. Για να μετατρέψουν τους πυρήνες, αλλάζουν τη μορφή του μαγνητικού πεδίου. Αν και χρησιμοποίησαν ακριβό εξοπλισμό ανάλυσης, είναι βασικά μια εύκολη στην εφαρμογή, επιστήμη. Δεν απαιτείται κύκλοτρο ατομικών συγκρούσεων· απλά μια απαλή ώθηση χρησιμοποιώντας τις σωστές συχνότητες. Συγκεντρώστε και αποκεντρώστε την κίνηση του φωτός, φτιάξτε μια δίνη και ελέγξτε την.
Οι ερευνητές της ψυχρής σύντηξης, συναντούν επίσης τυχαία στοιχεία που ξεπετάγονται στα ηλεκτρισμένα τους παρασκευάσματα. Κανείς δεν προτείνει να φτιάξει χρυσό και να ανατρέψει τη νομισματική κίνηση ανά τον κόσμο, αλλά κάποια πειράματα στοχεύουν να βάλουν μια τάξη στα ραδιενεργά απόβλητα με τις πρωτότυπες διεργασίες τους.
7. ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ ΟΡΓΟΝΗΣ
Όταν ο Wilhelm Reich, M.D., (1897-1957) μετακόμισε απ’ την Ευρώπη στην Σκανδιναβία και στην Αμερική, άφησε πίσω του μια σειρά από εξαγριωμένους ειδικούς σε κάθε πεδίο που εξερεύνησε, στην ψυχιατρική, την πολιτική, τη σεξολογία, τη βιολογία, τη μικροσκοπία και την έρευνα για τον καρκίνο. Η δουλειά του οδήγησε σε μια ενοποιητική ανακάλυψη, μία δίχως μάζα, παλλόμενη ζωτική ενέργεια, την οποία ονόμασε οργόνη, επειδή την ανακάλυψε σε ζωντανούς οργανισμούς πριν ανακαλύψει ότι διαποτίζει επίσης την γήινη ατμόσφαιρα.
Ο ζωή του Reich τελείωσε στη φυλακή μετά από μια παρατεταμένη σύγκρουση με την Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Τα βιβλία και οι σημειώσεις του κάηκαν από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, επειδή η FDA είχε ξεσηκώσει ένα ζήτημα εναντίον της χρήσης για θεραπεία του συσσωρευτή οργόνης του. Ο συσσωρευτής είναι ένα κουτί φτιαγμένο από στρώματα οργανικών και ανόργανων υλικών· πειράματα με αυτόν παρουσιάζουν ανώμαλα αποτελέσματα. Μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στον συσσωρευτή, υποδεικνύει περιορισμούς στον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Άσχετα αν η συγκεντρωμένη οργόνη μπορεί να δώσει λύση σε προβλήματα υγείας, ο συσσωρευτής προκαλεί ανοικτά την κατεστημένη επιστήμη.
8. Ο ΣΥΝΝΕΦΟ-ΘΡΑΥΣΤΗΣ
Το 1952 ο Wilhelm Reich εφεύρε μια μέθοδο δημιουργίας βροχής που δεν περιλαμβάνει το ράντισμα των σύννεφων με χημικά. Η συντριβή των σύννεφων, αλλιώς γνωστή σαν μηχανική αιθερικών καιρικών συνθηκών, επικαλείται αρχές που είναι δύσκολα αποδεκτές απ’ τον συμβατικά εκπαιδευμένο νου. Η τεχνολογία είναι χαμηλών απαιτήσεων. Στρέψτε στον ουρανό μερικούς κούφιους μεταλλικούς σωλήνες και συνδέστε τα χαμηλότερα άκρα τους σε τρεχούμενο νερό. Αλλά αν δεν γνωρίζετε τόσο μετεωρολογία όσο και Οργοτρονική, παρακαλώ μην το δοκιμάσετε αυτό στο σπίτι, πάνω στον πλανήτη μας.
Μεταξύ των ιδιοτήτων αυτής της πρωτογενούς ενέργειας, της οργόνης, καθώς παρατήρησε ο Reich, είναι η απορρόφησή της στο νερό, ο ρόλος της στον έλεγχο του καιρού και η επικίνδυνη κατάστασή της όταν διεγερθεί από ραδιενέργεια. Ο πλανήτης δεν χρειάζεται άλλα πειράματα τρελών επιστημόνων, που να διαχειρίζονται τα συστήματα της φύσης, αλλά ίσως χρειάζεται μια πιο προχωρημένη κατανόηση, του τι προκαλούν στην ατμόσφαιρα οι εκπομπές εγκαταστάσεων πυρηνικής ενέργειας. (Οι συνεχιστές του Reich προειδοποιούν ότι η ζωτική ενέργεια του πλανήτη διαταράσσεται από την υπερβολική ραδιενέργεια).
9. ΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΚΑΙ Η ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ RIFE
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Royal Raymond Rife απ’ το Σαν Ντιέγκο, εφεύρε ένα υψηλής-μεγέθυνσης, υψηλής-ανάλυσης οπτικό μικροσκόπιο. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να δει άψογα ζωντανά κύτταρα, σε αντίθεση προς τα νεκρά δείγματα που μπορούν να παρατηρηθούν κάτω από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Βασικά, ανέπτυξε μια γεννήτρια ηλεκτρομαγνητικών συχνοτήτων, την οποία μπορούσε να συντονίσει στη φυσική συχνότητα του υπό εξέταση μικροοργανισμού. Επιπλέον, έμαθε ότι συγκεκριμένη ηλεκτρομαγνητική συχνότητα θα μπορούσε να σκοτώσει συγκεκριμένους τύπους βακτηρίων.
Οι νέες ανακαλύψεις στη βιοφυσική, όχι μόνο ρίχνουν φως στη διαδικασία φωτισμού του μικροσκοπίου του Rife, αλλά εξηγούν και το πώς μπορούσε να προκαλεί επιλεκτικά την έκρηξη ιών. Η αντίληψή του για βακτήρια που αλλάζουν σχήμα, υποδεικνύει ότι η παραδοσιακή μικροβιακή θεωρία είναι ατελής. Παρά τις καταγραμμένες θεραπείες, η δίχως φάρμακα, ανώδυνη ηλεκτρική θεραπευτική αγωγή των ασθενειών, δεν καλωσορίστηκε από κάποιον ισχυρό ιατρικό σύνδεσμο.


10. ΣΥΣΚΕΥΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑΣ
Όταν ο Patrick Flanagan ήταν έφηβος, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, το περιοδικό “Life” τον κατέταξε σαν έναν απ’ τους κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο. Ανάμεσα στις εφευρέσεις του ήταν το Νευρόφωνο, ένα ηλεκτρονικό όργανο που μπορεί να προγραμματίσει υποβολές σε κάποιο άτομο, απευθείας μέσω δερματικής επαφής. Κατασκεύασε το πρώτο Νευρόφωνο σε ηλικία 14 ετών, από σκουπίδια της κουζίνας. Τα ηλεκτρόδιά του ήταν γυαλιστικά σφουγγαράκια φτιαγμένα από λεπτό χάλκινο σύρμα και μονωμένο με πλαστικές σακούλες. Κατόπιν σύνδεσε τα ηλεκτρόδια σε έναν ειδικό μετασχηματιστή που ήταν συνδεδεμένος στον ενισχυτή hi-fi.
Κρατώντας τα σφουγγαράκια στους κροτάφους του, μπορούσε να ακούσει, μέσα στο κεφάλι του, μουσική απ’ τον ενισχυτή. Μετέπειτα μοντέλα ρύθμιζαν αυτόματα το σήμα για να συντονιστεί με το ανθρώπινο δέρμα σαν μέρος ενός περίπλοκου κυκλώματος. Οι ειδικοί για τις ευρεσιτεχνίες είπαν ότι, ήταν αδύνατο ο ήχος να ακούγεται καθαρά δίχως να δονεί τα οστά ή να διέρχεται από κάποιο κρίσιμο νεύρο του αυτιού και αρνούνταν για 12 χρόνια να το κατοχυρώσουν. Το αρχείο ανοίχτηκε ξανά όταν ένας κουφός – εξαιτίας νευρικού προβλήματος – υπάλληλος στο γραφείο ευρεσιτεχνιών, άκουσε με ένα Νευρόφωνο.
Κάποια εποχή ο Flanagan ερεύνησε την γλώσσα ανθρώπων/δελφινιών, σε σύμβαση με το Ναυτικό των Η.Π.Α. Αυτό οδήγησε σε ένα τρισδιάστατο ολογραφικό ηχητικό σύστημα, το οποίο μπορούσε να θέσει ήχους οπουδήποτε στο χώρο. Κατόπιν τελειοποίησε ένα μοντέλο Νευροφώνου, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για υποσυνείδητη εκμάθηση, η οποία θα κατευθύνονταν σε μακροπρόθεσμες τράπεζες της μνήμης. Αλλά αφού έστειλε μια πρωτότυπη εφαρμογή για ένα ψηφιακό Νευρόφωνο, η Defense Intelligence Agency, Υπηρεσία Αμυντικών Πληροφοριών το κατέταξε σε ένα επίπεδο μυστικότητας, και ήταν ανήμπορος να δουλέψει πάνω στη συσκευή ή να μιλήσει σε κανένα γι΄ αυτήν για πέντε χρόνια. Αυτό ήταν αποκαρδιωτικό, αφού η πρώτη ευρεσιτεχνία έκανε 12 χρόνια να γίνει δεκτή.
Έχοντας βοηθήσει κάποιους κουφούς ανθρώπους να ακούσουν, το επόμενο θαύμα του Flanagan θα μπορούσε να είναι να βοηθήσει τους τυφλούς να δουν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ερεθίσουμε το δέρμα με τα σωστά σήματα.
Με την δημόσια αποδοχή εφευρέσεων όπως των μετασχηματιστών της ενέργειας του κενού και των υπέρ-εκπαιδευτικών συσκευών, ίσως οι σύγχρονοι μεταρρυθμιστές θα αποσύρουν την απόρριψη και τον περίγελο.
Παρόλα αυτά, σκεφτείτε ότι θα υπάρχουν πάντα ειδικοί για να πουν: Ξεχάστε το: αυτά τα πράγματα είναι αδύνατα.
της Jeane Manning
http://olympia.gr