Πονάτε στη μέση, την πλάτη ή τον αυχένα?

της Βίκυς Χρυσού

Σύγχρονες μελέτες έχουν αναγάγει τους πόνους αυτούς σε μάστιγα του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού και όπως φαίνεται έχουν αντικαταστήσει το "έλκος"... 

Τι συμβαίνει με τον πολιτισμό μας και γιατί ο σωματικός πόνος φωλιάζει σε τόσο υψηλά ποσοστά του πληθυσμού?...

Σίγουρα η ιατρική επιστήμη, που δυστυχώς εδώ και αιώνες βλέπει και μεταχειρίζεται τον άνθρωπο σαν μηχανή με εξαρτήματα, κάνει τις προσπάθειες της και έχει βρει δεκάδες μηχανήματα και φάρμακα για να περιορίσει τον πόνο ή να επέμβει μηχανικά (με εγχειρήσεις) στις παθήσεις αυτές, όπου συνήθως "αναγνωρίζει" κάποιες εκφυλιστικές παθήσεις στη σπονδυλική στήλη...

Η αδυναμία της όμως στο να προσφέρει πλήρη θεραπεία οφείλεται, όπως και σε άλλες ασθένειες, στο γεγονός πως δεν αναγνωρίζει τον άνθρωπο ως ολότητα και "φοβάται" να αγγίζει τις ρίζες των προβλημάτων που φωλίαζουν σε ένα έξυπνο μηχανισμό που βρήκε ο πολυμήχανος εγκέφαλος μας για να αποσπά την προσοχή μας από συναισθηματικής-ψυχολογικής φύσης θέματα, και προσκολλώντας τη στο σώμα μας: δημιουργώντας για το σκοπό αυτό πόνους σε διάφορα σημεία του σώματος.

Το γεγονός μάλιστα πως ούτε και οι εγχειρήσεις λύνουν τα προβλήματα είναι πως αδυνατούν να ξεπεράσουν την "εξυπνάδα" του εγκεφάλου, ο οποίος απλά βρίσκει νέο σημείο δημιουργίας πόνου...

Μάλιστα το πιο άσχημο στην ιστορία είναι πως όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από σχετικά συμπτώματα με έντονους πόνους στη μέση, τα ισχία, την οσφυική περιοχή, τον αυχένα και την πλάτη γενικά, αφενός έχουν πειστεί πως το πρόβλημα τους είναι οργανικό (ενώ στην πραγματικότητα σε αυτή την κατηγορία ανήκει ένα ελάχιστο ποσοστό των πασχόντων) και ακολουθώντας τις "συμβουλές" θεραπευτών και συγγενών καταδικάζουν τον εαυτό τους σε μόνιμο φόβο να κινηθούν, να αθληθούν ή ακόμη και μόνο να σηκώσουν κάποιο βάρος!

Η αιτία όλων αυτών των συμπτωμάτων πόνου είναι ουσιαστικά ο θυμός και το άγχος που απορρίπτουμε ως κοινωνικά μη αποδεκτά "αρνητικά συναισθήματα", τα αποδιώχνουμε από τη συνείδηση μας και τα ενσωματώνουμε στο υποσυνείδητο, το οποίο με τη σειρά του τα σωματοποιεί με πόνους σε μύες, νεύρα και τένοντες!

Η πραγματικότητα αυτής της κατάστασης φαίνεται μάλιστα από το γεγονός πως ο γιατρός που αναγνώρισε αυτό το μηχανισμό και τον εφάρμοσε για τη θεραπεία των πασχόντων - η οποία περιορίζεται στην πλήρη ενημέρωση τους ως προς την ύπαρξη αυτού του μηχανισμού με τη μορφή σεμιναρίων, την προτροπή παύσης κάθε "οργανικής αντιμετώπισης", ώστε να πάρει το μήνυμα ο εγκέφαλος πως εντοπίσαμε συνειδητά το "κόλπο του" και την άμεση επιστροφή τους σε όλες τους τις κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες, για να αντιμετωπιστεί ΚΑΙ ο φόβος της επανάληψης που ρίζωσε...-  έχει προσφέρει μόνιμη θεραπεία σε χιλιάδες ανθρώπους!

Ουσιαστικά και μόνο η πληροφόρηση μας για το τι συμβαίνει είναι αρκετή για να πάψει να υφίσταται ο πόνος! Γεγονός που βεβαιώνεται από το ότι πολλοί άνθρωποι θεραπεύτηκαν από τη χρόνια αυτή κατάσταση απλά και μόνο διαβάζοντας το βιβλίο του γιατρού αυτού! Ουσιαστικά αναγνώρισαν στις σελίδες εκείνες τα συμπτώματα τους, όπως και το κόλπο του "νου"... και έπαψε να βρίσκει χώρο η εφαρμογή του "κόλπου του" καθώς αποκαλύφθηκε στη συνείδηση μας ο μηχανισμός αυτός!

Ο γιατρός που ανακάλυψε πως οι πόνοι αυτοί σχετίζονται με το νου και τα καταπιεσμένα συναισθήματα ονομάζεται Τζον Σάρνο και το βιβλίο που αναφέρω υπάρχει στα ελληνικά από τις εκδόσεις ΡΕΩ με τον τίτλο "Ο πόνος της μέσης - κατανόηση των αιτιών και θεραπεία".

Όπως διαβάζει κανείς εκεί οι συνήθεις διαγνώσεις που κάνουν οι γιατροί περιλαμβάνουν μια μεγάλη κατηγορία "ασθενειών", οι οποίες όμως στην πραγματικότητα δεν είναι παρά συμπτώματα του μηχανισμού αυτού τον οποίο ο ίδιος διαγιγνώσκει ως "ΣΕΜ=Σύνδρομο εξ εντάσεως προκαλούμενης Μυοστίτιδας", όπου βιολογικά ο πόνος εξηγείται με την ελλειπή αιμάτωση και οξυγόνωση του του πάσχοντος σημείου, το οποίο συστέλλεται έντονα εξαιτίας μιας ψυχολογικής αιτίας...

Συνήθεις συμβατικές Διαγνώσεις:

-Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου

-Σπονδυλική στένωση

-Πιασμένο νεύρο

-Σύνδρομο σπονδυλικής έδρας

--Αρθρίτιδα σπονδυλικής στήλης

-Ενδιάμεσος σπόνδυλος

-Σπονδυλόλυση

-Δισχιδής ράχη με προβολή μηνίγγων

-Σπονδυλολιθίαση

-Σκολίωση

-Οστεοαρθροίτιδα ισχύου

-Μαλάκινση χόνδρου

-Οστικές άκανθες

-Διαταραχές μαλακού ιστού: ινοστίτιδα, περιομυοστίτιδα, μυοπεριτονίτιδα

-Θυλακίτιδα

-Τενοντίτιδα

-Κοκκυγοδυνία

-Νεύρωμα

-Φλεγμονή περιτονίας πέλματος

-Πολλαπλή μονονευρίτιδα

-Σύνδρομο κροταφογναθικής άρθρωσης

-φλεγμονή

-εξάρθρωση και καταπόνηση

Στα παραπάνω προτείνονται φυσικά με καλή πίστη δεκάδες θεραπείες, που περιλαμβάνουν ξεκούραση, χαλάρωση, παυσίπονα, εγχειρήσεις, αντιφλεγμονώδη, μαλάξεις, φυσιοθεραπείες κτλ κτλ ωστόσο ο " ασθενής" συνεχίζει να υποφέρει και κυρίως να ΦΟΒΑΤΑΙ αφενός πως έχει κάτι οργανικό και αφετέρου πως η παραμικρή απροσεξία ή κίνηση θα επαναφέρουν τον οξύ πόνο...

Όμως αφού η αλήθεια και η πραγματική αιτία δεν έχουν έρθει στο φως, ο εγκέφαλος μας συνεχίζει το κρυφτούλι με τους πόνους...

Την αιτία θα πρέπει να βρούμε σε καταπιεσμένα συναισθήματα οργής, θυμού, άγχους και γενικά σε συναισθήματα που μας έμαθαν να μην εκδηλώνουμε καθώς είναι "κοινωνικά μη αποδεκτά"...

Αξίζει μάλιστα  να αναφερθεί πως οι άνθρωποι αυτοί που εμφανίζουν προσωπικότητα που είναι επιρεπής στο ΣΕΜ είναι κυρίως άνθρωποι που χάρη στο σύνδρομο αυτό καταφέρνουν να τα "βγάζουν πέρα" σε υπερβολικό βαθμό με τις καθημερινές, επαγγελματικές και οικογενειακές προκλήσεις της ζωής, πληρώνοντας όμως το τίμημα της κατάπνιξης των συναισθημάτων τους με πόνο σωματικό...

Σε όσους φίλους λοιπόν έχουν διαγνωστεί τα παραπάνω ή απλά υποφέρουν από ανάλογους πόνους προτείνω την ανάγνωση του εν λόγω βιβλίου! Θα εκπλαγείτε από το πόσο άμεσα επιδρά η αλήθεια στο σώμα! Και πόση ανακούφιση προσφέρει το γεγονός πως απαλλασσόμαστε από το ΦΟΒΟ!

 

 http://vickytoxotis.blogspot.com