Τα robot θα αρχίσουν να μπαίνουν στην ζωή μας...

Από τον «Εξολοθρευτή» και το «Μπλέιντ Ράνερ», μέχρι και τους «Τρανσφόρμερς» και το «Σταρ Τρεκ», η έλευση των ρομπότ σημαίνει την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους, αποκαλύπτοντας την αταβιστική απέχθεια που νιώθει ο άνθρωπος για όντα ή αντικείμενα που του μοιάζουν χωρίς, όμως, να ανήκουν στο είδος του.
Ο Ιάπωνας καθηγητής, Μασαχίρο Μόρι, εκφράζει, όμως, την υπόθεση ότι όσο τα ρομπότ θα τείνουν να μοιάσουν με τον άνθρωπο, χωρίς να το πετυχαίνουν απόλυτα, θα μας είναι συμπαθή. Όταν, όμως, η όψη τους θα πλησιάζει εκείνη των ανθρώπων, η απέχθειά μας προς αυτά θα εκδηλώνεται και θα πολλαπλασιάζεται, για να δώσει τη θέση της και πάλι σε αίσθημα συμπάθειας, μόλις τα ρομπότ πετύχουν να αναπαράγουν με ακρίβεια την ανθρώπινη μορφή.

Οι κατασκευαστές ρομπότ προσπαθούν τώρα να αντιστρέψουν το ανθρώπινο αυτό συναίσθημα απέχθειας, με τη δημιουργία θεματικών πάρκων ρομπότ, όπως τη Robot Land στη Νότια Κορέα, που κόστισε ούτε λίγο ούτε πολύ, 1,3 δισ. δολάρια. Στο πάρκο αυτό, τα ρομπότ δεν επέχουν μόνο ρόλο θεαμάτων, αλλά «εργάζονται» και ως σερβιτόροι και εισπράκτορες εισιτηρίων στην είσοδο.

Οι ειδικοί των πάρκων και λούνα παρκ εκτιμούν, όμως, ότι το ενδιαφέρον του κοινού οξύνεται όταν τα ρομπότ παρουσιάζονται σαν επίφοβες και επιθετικές μηχανές. «Αν πάρετε ένα απλό ρομποτικό βραχίονα, που είναι απόλυτα ικανός να σας σηκώσει στον αέρα και να σας πετάξει πολλά μέτρα μακριά, θα βιώσετε αίσθημα του τρόμου, ανάλογο με εκείνο που νιώθετε στο σινεμά και θα αναρωτηθείτε αν είναι όντως καλή ιδέα να μπείτε σε τρενάκι που κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και ελέγχεται αποκλειστικά από ρομποτικό σύστημα», λέει ο μηχανολόγος Μπρένταν Ουόκερ, ειδικός των ψυχαγωγικών ρομπότ για λούνα παρκ.

Παρότι λοιπόν τα συστήματα αυτά σε λούνα παρκ, αλλά και πλήρως αυτοματοποιημένα μεταφορικά συστήματα, όπως το μετρό της Κοπεγχάγης, έχουν αποδειχθεί τρεις φορές ασφαλέστερα από όσα ελέγχονται από ανθρώπους χειριστές, ο άνθρωπος αρνείται πεισματικά να νιώσει ασφαλέστερος στα μηχανικά χέρια τους.

Οι ειδικοί εξηγούν ότι αν και τα ρομπότ είναι εντελώς ακίνδυνα, εκείνο που ο άνθρωπος θα έπρεπε να φοβάται είναι τη νανοτεχνολογία, την επιστήμη που ασχολείται με τη μετατροπή και την ανάπτυξη νέων υλικών σε μοριακό ή ατομικό επίπεδο.

«Η σμίκρυνση, η φορητότητα και η ικανότητα ταχείας αναπαραγωγής θα σημαίνει ότι τα οπλικά συστήματα που θα προέλθουν από τη νανοτεχνολογία θα εντοπίζονται δύσκολα. Φοβάμαι περισσότερο συστήματα και αντικείμενα που δεν μπορώ να δω, παρά όσα είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού», λέει η δρ. Κίρστεν Ντάουτενχαμ, καθηγητής Τεχνητής Νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο του Χέρτφορντσιρ της Βρετανίας.

http://www.zougla.gr