ΒΥΘΙΖΟΜΑΣΤΕ! Η Άνοδος της Στάθμης των... Θαλασσών

Από την εποχή που δημιουργήθηκε η Γη ο κόσμος μας έχει αλλάξει κατά πολύ.
Η στάθμη της θάλασσας έχει ανεβοκατέβει πάμπολλες φορές, όπως δείχνουν και οι γεωλογικές μελέτες, γεγονός που επηρέασε κατά πολύ τους κατοίκους του πλανήτη μας. Αυτό συνέβη από φυσικά αίτια. Για βυθισμένες πολιτείες και πολιτισμούς που χάθηκαν εξ αιτίας Κατακλυσμών, υπάρχουν αρκετοί μύθοι αλλά και αποδείξεις. Σήμερα πολλές κατοικημένες περιοχές του πλανήτη μας κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από το νερό, εξ αιτίας του Φαινομένου του Θερμοκηπίου, που οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου άνοδο της στάθμης των ωκεανών. Η διαφορά είναι πως αυτή η άνοδος, που φυσιολογικά θα συνέβαινε σε πολλές χιλιάδες χρόνια, θα συμβεί στη διάρκεια ενός μόνον αιώνα!

Γράφει ο Αλέξης Αλαματίδης

Τις τελευταίες χιλιετίες η στάθμη της θάλασσας έμεινε σταθερή και ο ανθρώπινος πολιτισμός αναπτύχθηκε –όχι τυχαία– σε πόλεις και οικισμούς που χτίστηκαν σε παραθαλάσσιες περιοχές ή πλάι σε όχθες ποταμών. Σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων του κόσμου ζει κοντά, δίπλα, ή ακόμη και «μέσα» στο νερό. Μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση και την αύξηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στον πλανήτη μας η ατμόσφαιρα έχει αρχίσει σιγά, αλλά σταθερά να θερμαίνεται με αποτέλεσμα να αρχίσουν το λιώσιμό τους οι αιώνιοι πάγοι (Φαινόμενο του Θερμοκηπίου) οι οποίοι, εντέλει, λιώνουν πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι αρχικά είχαμε υποθέσει. Υπάρχουν και οι πάγοι που καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το έδαφος της Γροιλανδίας. Αν η θερμοκρασία συνεχίσει να ανεβαίνει στον πλανήτη και λιώσουν οι πάγοι αυτής της τεράστιας χώρας, τότε ο ανθρώπινος πολιτισμός θα υποστεί μια καταστροφή από την οποία δεν θα συνέλθει ποτέ. Εδώ δεν μιλάμε πλέον για άνοδο των υδάτων που θα μετριέται σε εκατοστά, αλλά η στάθμη των θαλασσών θα ανέβει μερικά μέτρα!

Μια Αυτοκαταστροφική Συμπεριφορά

Η συμπεριφορά του ανθρώπινου είδους πάνω στη Γη είναι πράγματι περίεργη. Από τη μια είμαστε άρρηκτα συνδεδεμένοι με τις κλιματικές καταστάσεις εδώ, όλη μας η ζωή αλλά και το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από την διαμόρφωση του κλίματος και από την άλλη με τη συμπεριφορά μας προκαλούμε ανεπανόρθωτες αλλαγές στο κλίμα της Γης, αλλαγές που στρέφονται όμως εναντίον του εαυτού μας.

Δεν ξέρω αν είναι η αφέλεια ή η υποκρισία του ανθρώπου που τον κάνει να έχει αυτή την συμπεριφορά, αλλά πρέπει να γίνει ριζική στροφή προς μια άλλη κατεύθυνση του ανθρώπινου πολιτισμού, εάν θέλουμε να σώσουμε τις επόμενες γενιές από συνθήκες διαβίωσης «απάνθρωπες».

Οι δορυφορικές μετρήσεις δείχνουν πως σήμερα η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει κατά μέσο όρο 3,1 χιλιοστά το χρόνο. Ο ρυθμός αυτός είναι μεγαλύτερος απ’ ότι περίμεναν οι επιστήμονες, γεγονός που τους οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία. Μπορεί να σας φαίνονται λίγα αυτά τα 3,1 χιλιοστά, όμως, από ένα κρίσιμο σημείο και πέρα ο ρυθμός ανόδου των υδάτων θα επιταχυνθεί με εξωφρενικούς για τα σημερινά δεδομένα ρυθμούς.

Ο τρόπος που αναπτύχθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός, ο τρόπος που ζούμε –τουλάχιστον στις χώρες της Δύσης– τις ζωές μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και πράττουμε ως όντα μέσα στο χωροχρόνο, στηρίζεται στην καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος. Οι άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με την καταστροφή του περιβάλλοντος είναι αυτοί που ζουν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και είναι και ταυτόχρονα εκείνοι που θα υποστούν τα μεγαλύτερα δεινά από την επικείμενη κλιματική καταστροφή. Ο καθένας μας με τις καταναλωτικές του συνήθειες, ξεκινώντας από τη διατροφή του και φτάνοντας στις καλοκαιρινές διακοπές, βάζει το δικό του λιθαράκι στο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Ποιος «πράσινος» υπουργός περιβάλλοντος που μάχεται για τη διαφύλαξη της «κλιματολογικής μας κληρονομιάς» δεν καταστρέφει και ο ίδιος του το περιβάλλον; Ποιος δεν τρώει κρέας, ποιος δεν έχει ηλεκτρικό στο σπίτι του, ποιος δεν αγοράζει προϊόντα από πολυεθνικές, ποιος δεν ταξιδεύει με αεροπλάνο, ποιος δεν οδηγεί αυτοκίνητο;

Και ενώ εμείς «φιλοσοφούμε» για θέματα ηθικής και περιβάλλοντος, ήδη σήμερα πολλά νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα από πλημμύρες που τακτικά τα πλάττουν και καταστρέφουν τις ετήσιες σοδειές των κατοίκων τους. Τα νησιά αυτά βρίσκονται μόλις μερικά εκατοστά πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, με αποτέλεσμα να είναι πολύ ευάλωτα σε πλημμύρες και φυσικά θα εξαφανιστούν εντελώς κάτω από τη θάλασσα εφόσον η στάθμη αυτής ανέβει π.χ. ένα μέτρο. Αυτό το ένα μέτρο είναι ένας πολύ μικρός αριθμός σε περίπτωση που λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας. Τότε θα μιλάμε για αρκετά μέτρα ανόδου του επιπέδου των υδάτων. Ο κυβερνήτης του Τουβαλού, μιας μικρής χώρας στο νότιο Ειρηνικό, έχει ήδη κανονίσει με την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας να δεχτεί τους 10.000 κατοίκους της χώρας του τα επόμενα χρόνια, μιας και όλοι θα εγκαταλείψουν αυτή την μικρή νησιωτική χώρα των εννέα κοραλλιογενών βραχονησίδων έκτασης 26 τετραγονικών χιλιομέτρων. Τέτοια παραδείγματα θα υπάρξουν πολλά στο μέλλον…

Το «Κουτί της Πανδώρας» Άνοιξε!

Αλλά και χωρίς τη δραματική αύξηση του επιπέδου της θάλασσας σήμερα, εν έτη 2009, εφόσον εμείς εκλύουμε ολοένα και περισσότερη ενέργεια στην ατμόσφαιρα, αυτή επιστρέφει σε εμάς υπό την μορφή καταιγίδων, τυφώνων και άλλων γενικότερων καταστροφικών καιρικών φαινομένων (El Niño). Οι προβλέψεις για την κατάσταση του επιπέδου της θάλασσας το έτος 2100, κάνουν λόγο για αύξηση 31 εκατοστών. Άλλες έρευνες μιλούν για 18 έως 59 εκατοστά, ανάλογα με το σύστημα υπολογιστών που κάνουν τους υπολογισμούς και τη μοντελοποίηση. Το άσχημο είναι ότι οι περισσότερες έρευνες δεν λαμβάνουν υπόψη τους το λιώσιμο των πάγων στο υπέδαφος της Γροιλανδίας, γεγονός που αν συμβεί, τότε είμαστε πράγματι… χαμένοι!

Τη μεγαλύτερη δράση στα νερά των ωκεανών, αυτή την περίοδο, δεν έχει το λιώσιμο των πάγων (άρα ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας) αλλά η «θερμική εκτόνωση» του νερού, λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη. Έτσι λοιπόν η θάλασσα «φουσκώνει» ούτως ή άλλως και ασχέτως αν λιώνουν πάγοι και γίνεται περισσότερο το νερό των ωκεανών. Άλλος λόγος για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας είναι η ραγδαία, τα τελευταία 100 χρόνια, συρρίκνωση των παγετώνων, των οποίων το νερό, μέσω των ποταμών καταλήγει και αυτό στη θάλασσα. Ο μέχρι στιγμής λιγότερο σημαντικός λόγος για την αύξηση της στάθμης των υδάτων, είναι το λιώσιμο των πάγων. Και λέμε μέχρι στιγμής, γιατί αυτό είναι μια παράμετρος που μπορεί τα επόμενα χρόνια να διαφοροποιηθεί και να αποτελεί πλέον τον κύριο λόγο.

Οι πάγοι που βρίσκονται κοντά στους πόλους της Γης έχουν την δυναμική να βυθίσουν σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη μας κάτω από το νερό, αν λιώσουν, με δεδομένο ότι πάνω από το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει κοντά σε νερό (ποταμούς ή θάλασσα).

Η πρώτη «ωρολογιακή βόμβα» χτυπά στο έδαφος της Γροιλανδίας και η δεύτερη στην περιοχή της Ανταρκτικής. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε αύξηση των περιοχών στις οποίες λιώνουν πάγοι που καλύπτουν το έδαφός της, κατά 25% τα τελευταία 30 χρόνια που γίνονται ακριβείς δορυφορικές μετρήσεις. Όσο περισσότερο λιώνουν οι πάγοι εκεί, τόσο επιταχύνεται ταυτόχρονα και ο ρυθμός που λιώνουν, εφόσον το μέχρι 3 χιλιόμετρα στρώμα πάγου εκτίθεται σε όλο και πιο θερμό αέρα (και γιατί η θερμοκρασία του αέρα ανεβαίνει γενικώς, αλλά και γιατί λεπταίνοντας ο πάγος «χάνει» σε υψόμετρο, εκεί που ο αέρας είναι ούτως ή άλλως πιο θερμός).

Πολλοί επιστήμονες φοβούνται ότι το «Point of No Return» μπορεί να απέχει μόλις 2 βαθμούς Κελσίου από σήμερα, μια τιμή που μπορεί ακόμη και μέσα στο αιώνα που διανύουμε να επιτευχθεί. Αυτό σημαίνει από εκείνο το χρονικό σημείο και πέρα, ότι και αν κάνουμε εδώ στον πλανήτη (ακόμη και αν δεν καταναλώναμε καθόλου ενέργεια) η θερμοκρασία θα συνεχίσει να ανεβαίνει. Με τους πάγους της Ανταρκτικής λιωμένους η στάθμη της θάλασσας μπορεί να ανέβει περίπου 7 μέτρα!!! Αν προσθέσουμε και γύρω στα 8 με 9 μέτρα από τους πάγους της Γροιλανδίας, καταλαβαίνετε ότι δεν θα μείνουν και πολλά από τον «ανθρώπινο πολιτισμό».

Και εδώ όμως υπάρχει μεγάλο ποσοστό αβεβαιότητας. Ορισμένοι λένε ότι μπορεί ακόμη και να αυξηθούν οι πάγοι στην Ανταρκτική επειδή, λόγω της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή αυτή, θα αυξηθούν κατά πολύ οι χιονοπτώσεις. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε σε τι κόσμο θα ζούνε τα εγγόνια μας, πρέπει να καταλάβουμε ότι διεργασίες που θα συνέβαιναν στη Φύση σε χιλιάδες χρόνια, συμβαίνουν γύρω μας σε μερικές μόνο δεκαετίες. Από το 1900 μέχρι σήμερα η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 16 περίπου εκατοστά, φαινόμενο που θα επιταχυνθεί όμως ραγδαία από εδώ και στο εξής. Αλλά ακόμη και σήμερα αν σταματούσαμε να εκλύουμε αέρια του θερμοκηπίου, η ατμόσφαιρα βρίσκεται σε μια πορεία αναθέρμανσης που θα έχει διάρκεια για περίπου 1000 χρόνια από σήμερα.

Κοιτάζοντας λίγο την γεωλογία που είναι η ιστορία του πλανήτη, ανακαλύπτουμε ότι πριν από 40 εκατομμύρια χρόνια η στάθμη της θάλασσας βρισκόταν 70 μέτρα πάνω από τη σημερινή. Πριν 120.000 και πάλι η θάλασσα βρισκόταν 10 με 15 πάνω από τα σημερινά της επίπεδα, ενώ 20.000 χρόνια πριν, η θερμοκρασία ήταν 5 με 7 βαθμούς χαμηλότερη από τη σημερινή, και το επίπεδο των ωκεανών βρισκόταν γύρω στα 120 μέτρα κάτω του σημερινού! Έτσι μπορεί και να μετανάστευσαν οι ανθρώπινοι πληθυσμοί πεζοί από τη Σιβηρία στη βόρειο Αμερική, ή από την Ευρώπη στην Μεγάλη Βρετανία και σε άλλα νησιά, που τα χρόνια εκείνα ήταν ενωμένα με τη στεριά.

Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά «επίμαχα» σημεία του πλανήτη, τα οποία σε περίπτωση που ανέβει πάνω από 60 εκατοστά το επίπεδο της θάλασσας θα αντιμετωπίσουν σοβαρότατα προβλήματα. Στις περιοχές αυτές ζούνε φυσικά και πολλά εκατομμύρια άνθρωποι.

Μπαγκλαντές

Αυτή η πυκνοκατοικημένη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας έχει περισσότερους από 150 εκατομμύρια κατοίκους. Εδώ έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Αυτό έχει αντίκτυπο στις γεωργικές καλλιέργειες οι οποίες, εφόσον «μαστιγώνονται»με το αλμυρό νερό της θάλασσας, καταστρέφονται. Οι θάνατοι που οφείλονται σε καταστροφικές καταιγίδες και τυφώνες έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία 30 χρόνια. Το πόσιμο νερό έχει λιγοστέψει, μια και αυτό καταστρέφεται από το θαλασσινό που αναμιγνύεται μαζί του. Τη χώρα αυτή διαπερνούν και τεράστιοι ποταμοί όπως ο Γάγγης, ο Βραχμαπούτρα και ο Μένγκα, σχηματίζοντας ένα τεράστιο δέλτα στα μέρη που χύνονται στον Ινδικό Ωκεανό. Οι περιοχές αυτές υποφέρουν ήδη σήμερα από πλημμύρες και οι προβλέψεις λένε ότι δεν θα μπορέσουν να προστατευτούν, όσο ψηλά και αν είναι τα αναχώματα που θα κατασκευαστούν. Ο Τίγρης της Βεγγάλης απειλείται και για τον λόγο αυτό, η περιοχές στις οποίες ζει και αναπαράγεται έχουν συρρικνωθεί κατά 30%. Εδώ φυσικά ακουμπάμε ένα θέμα που αποτελεί από μόνο ένα τεράστιο κεφάλαιο: την καταστροφή της πανίδας και ποια από τα είδη (συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου) θα καταφέρουν να επιβιώσουν, προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες που θα επικρατούν. Οι προγνώσεις της κυβέρνησης του Μπαγκλαντές, μιλάνε για 15 εκατομμύρια πρόσφυγες από το νότιο τμήμα της χώρας (που είναι και εκτεθειμένοι στη θάλασσα) οι οποίοι θα προέρχονται από πλημμυρισμένες περιοχές.

Σαγκάη

Η έκθεση της SOA (Κρατική Υπηρεσία Μελέτης των Ωκεανών) είναι σοκαριστική! Το επίπεδο της θάλασσας ανέβηκε τα τελευταία 30 χρόνια κατά 11,5 εκατοστά! Οι αιτίες εδώ είναι πολλές: μαζί με την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη, έχουμε και την υποχώρηση του εδάφους λόγω του βάρους των κτηρίων και λόγω της υπέρμετρης άντλησης των υπόγειων υδάτων για τις ανάγκες μιας πόλης 18 εκατομμυρίων κατοίκων. Το πρόβλημα του μαλακού υπεδάφους και της υποχώρησης αυτού, μοιράζονται πολλές μεγαλουπόλεις στον κόσμο: η Μανίλα, η Τζακάρτα, η Μπανκόγκ, το Λος Άντζελες, η Οσάκα, η Βενετία κ.α.

Η Κίνα με 150 εκατομμύρια κατοίκους να ζουν σε παραθαλάσσιες περιοχές θα κληθεί να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο πρόβλημα στα τέλη του αιώνα που διανύουμε, μιας και πολλοί επιστήμονες με έγκυρες μελέτες προειδοποιούν για την επικείμενη καταστροφή των περιοχών αυτών σε περίπτωση που η στάθμη της θάλασσας ανέβει ένα περίπου μέτρο.

Μαλβίδες

Είναι μια χώρα που βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό και αποτελείται από περίπου 1.200 νησιά, εκ των οποίων κατοικούνται τα 250. Η χώρα αυτή κατέχει το ρεκόρ της χαμηλότερης χώρας του κόσμου μιας και βρίσκεται κατά μέσο όρο μόνο 2,5 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Ο πρόεδρος των Μαλβίδων Μοχάμεντ Νασίντ σχεδιάζει ήδη τη μετακόμιση των 300.000 κατοίκων της χώρας του για τα επόμενα χρόνια στην Ινδία και στη Σρι Λάνκα. Δεν είναι φυσικά τυχαίο που ήταν και η πρώτη χώρα η οποία υπέγραψε το πρωτόκολλο του Κιότο (άλλη μεγάλη απάτη και αυτή για το περιβάλλον, όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε). Από τα έσοδα που προέρχονται από τον τουρισμό, κάθε χρόνο ο πρόεδρος «βάζει στην άκρη» περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ για να αγοράσει γη για τους κατοίκους της χώρας του σε κάποιο άλλο μέρος (Ινδία, Σρι Λάνκα, εφόσον ταιριάζουν η γεωγραφία και κουλτούρα των χωρών αυτών). Το 80% του πληθυσμού της χώρας αυτής ζουν σε υψόμετρο λιγότερο του ενός μέτρου από το επίπεδο της θάλασσας, οπότε μπορούμε να φανταστούμε την αγωνία των ανθρώπων αυτών…

 

Γερμανία

Ας δούμε λίγο την πολυπληθέστερη και μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης, η οποία είναι και από τις πιο προηγμένες χώρες του κόσμου σε τεχνολογία και οικονομία. Ίσως τη χώρα αυτή να μην την έχουμε συνδέσει τόσο πολύ με τη θάλασσα, αλλά βρέχεται σε όλο το βόρειο τμήμα της από τη Βόρειο Θάλασσα. Εκεί το έδαφος και οι συνθήκες είναι όπως περίπου στην Ολλανδία: υπάρχει πλημμυρίδα και άμπωτη, και για πολλά χιλιόμετρα μέσα στην ενδοχώρα το υψόμετρο δεν ανεβαίνει πάνω από 1,5 μέτρα. Για τα 3,5 εκατομμύρια κατοίκων που ζούνε στις περιοχές αυτές, η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας θα σήμανε και την καταστροφή του βίου τους, εφόσον κανένα ανάχωμα δεν θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να τους προστατέψει. Άλλο πρόβλημα αποτελούν και οι τεράστιοι πλωτοί ποταμοί που διαπερνούν τη χώρα αυτοί (Ρήνος, Δούναβης, Έλβας κ.ά.), οι οποίοι τον τελευταίο ολοένα και περισσότερο ξεχειλίζουν την άνοιξη, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν οι πολλές πόλεις που είναι χτισμένες στις όχθες των ποταμών αυτών. Και στη βόρειο Γερμανία το υπέδαφος, λόγω της σαθρότητάς του, υποχωρεί και υπολογίζεται πως εκεί λόγω του φαινομένου αυτού η θάλασσα θα ανέβει 20 εκατοστά μέχρι το 2100. Έτσι στην παγκόσμια άνοδο του επιπέδου της θάλασσας, οι Γερμανοί θα πρέπει να προσθέσουν άλλα 20 εκατοστά στο βόρειο τμήμα της χώρας τους. Τα προστατευτικά αναχώματα πρέπει να ψηλώσουν τουλάχιστον κατά 50 εκατοστά για τα επόμενα 40 χρόνια λένε Γερμανοί ειδικοί. Κάποια στιγμή όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μπορούν άλλο να προστατευτούν και θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, μετακομίζοντας σε άλλες ψηλότερες περιοχές.

Ολλανδία (Κάτω Χώρες)

Οι Ολλανδοί ζούνε εδώ και αιώνες κάτω και μέσα στο νερό, εφόσον η χώρα τους βρίσκεται κατά 25% κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Χτίζουν αναχώματα, κερδίζουν έδαφος βγάζοντας το νερό έξω και είναι παγκοσμίως οι πρώτοι σε ό,τι αφορά την προστασία και τη διαχείριση των ακτών που κινδυνεύουν καθημερινά από πλημμύρες. Για τις δικές τους ακτές οι προγνώσεις είναι αποκαρδιωτικές: από 65 μέχρι 130 εκατοστά θα ανέβει το επίπεδο της θάλασσας στις Ολλανδικές ακτές μέχρι το 2100, ενώ 2 με 4 μέτρα (!) λένε οι προγνώσεις για το έτος 2200! Μακροπρόθεσμα θα χρειαζόταν 1,5 δις ευρώ το χρόνο για έργα προστασίας από την άνοδο των υδάτων. Ο κρατικός οργανισμός «Rijkswaterstaat» που είναι υπεύθυνος για την προστασία των ακτών της Ολλανδίας, έχει ήδη σήμερα μεγαλύτερο προϋπολογισμό από το υπουργείο εθνικής άμυνας της χώρας. Οι Ολλανδοί έχουν άλλη προσέγγιση του θέματος. Αντί να προσπαθήσουν να «κλειδώσουν» έξω το νερό, σχεδιάζουν έργα που θα  τους επιτρέπουν να ζούνε με και μέσα σε αυτό. Πολλά σπίτια χτίζονται πλέον μέσα στο νερό και τα έργα που πραγματοποιούνται έχουν την φιλοσοφία να διαχειρίζονται το νερό και όχι να το αποκλείουν. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν θα ήταν εφικτό σε μια χώρα της οποίας το 25% της έκτασης βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.

Νέα Υόρκη

Η πόλη της Νέας Υόρκης αποτελείται από πολλά νησιά και χερσονήσους και έχει περίπου 1.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή. Ειδικοί από ινστιτούτο της ΝΑΣΑ που βρίσκεται στην καρδιά του Μανχάταν υποστηρίζουν ότι ένα τσουνάμι ύψους 3 με 4 μέτρων θα κατέστρεφε μεν μεγάλο μέρος της πόλης, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούσαν να την ξαναχτίσουν. Σε περίπτωση που το επίπεδο της θάλασσας ανέβει όμως κατά ένα μέτρο τότε τέτοιου είδους τσουνάμι θα περνούσαν από τη Νέα Υόρκη κατά μέσο όρο κάθε 3 με 4 χρόνια, χρονικό διάστημα πολύ μικρό για να μπορέσει να χτίζεται ολοένα από την αρχή η πόλη. Για τα επόμενα χρόνια σχεδιάζονται μετακινούμενα αντιπλημμυρικά φράγματα για τα κεντρικά σημεία της πόλης και ειδικά για το Μανχάταν. Και εδώ οι συνθήκες διαβίωσης για τα 15 εκατομμύρια κατοίκους της πόλης θα δυσκολέψουν πολύ τα επόμενα 100 χρόνια.

Επίλογος

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι στενά συνδεδεμένη με το επίπεδο της θάλασσας. Μετά όμως την τελευταία εποχή των παγετώνων πριν από 7000 χρόνια η θερμοκρασία στον πλανήτη και άρα το επίπεδο των ωκεανών σταθεροποιήθηκε. Ακριβώς την περίοδο αυτή (τα τελευταία 7000 χρόνια) ο άνθρωπος έπαψε να κάνει νομαδική ζωή και εγκαταστάθηκε μόνιμα σε διάφορες περιοχές, πολλές εκ των οποίων ήταν παραθαλάσσιες ή παραποτάμιες. Αυτό συνέβη λόγω των πολλών προτερημάτων που έχουν τέτοιες περιοχές και όχι απλά γιατί είναι όμορφα να ζεις δίπλα στο κύμα. Σήμερα περίπου 600 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κοντά στη θάλασσα, σε μέρη που κινδυνεύουν πολύ αν π.χ. η στάθμη των υδάτων ανέβει κατά ένα μέτρο τα επόμενα 100 χρόνια, γεγονός το οποίο πιθανότατα θα συμβεί. Τα 2/3 των πόλεων με πάνω από 5 εκατομμύρια κατοίκους ζούνε σε τέτοιες περιοχές.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι για όλους. Ξανασκεφτείτε ποιους θα στείλετε στη βουλή.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΤΩΡΑ!!!!

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΩΡΑ!!!

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΑΛΑΜΑΤΙΔΗΣ (dytikos@gmail.com) είναι εκδότης του free press Δυτικώς και ασχολείται με τη φωτογραφία και το περιβάλλον.

zenithmag
http://thesecretrealtruth.blogspot.com