Τουρκικοί εορτασμοί για το 1453

Τελικά ο κάθε πολιτισμός γιορτάζει τα επιτεύγματά του, με τρόπο πάντοτε αντάξιο και δηλωτικό της Ιστορίας του. Και οι λαοί επιβεβαιώνουν καθημερινά, αλλά και τιμούν επετειακά τα έμφυτα ταλέντα και τις... εγγενείς ικανότητές που έχει ο καθένας. Άλλος στη δημιουργία και άλλος στο πλιάτσικο και την καταστροφή…

     Ολοκληρώθηκαν προχτές οι τουρκικοί εορτασμοί της 559ης επετείου της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης (29 Μαΐου 1453), που ξεκίνησαν από την Αδριανούπολη και έκλεισαν στην περιοχή Χάλιτς της Κωνσταντινούπολης σε πανηγυρική ατμόσφαιρα και με ένα μεγαλεπήβολο οπτικό θέαμα που – με τη συνδρομή της χρήσης νερού, φωτός, λέιζερ και τεχνικών ήχου και εικόνας – ζωντάνεψε στους ουρανούς την Άλωση της Πόλης (από την εκδήλωση προέρχεται η παρακείμενη φωτό, δείτε όμως κάποια πλάνα της και στο βίντεο της εφημερίδας «Χουριέτ», στην ηλεκτρονική διεύθυνση που επισυνάπτουμε στο τέλος του κειμένου).

Την ίδια περίοδο ασφαλώς εορταστικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις πόλεις της Τουρκίας (όπως μπορείτε να δείτε και στη 3η φωτό, όπου εμφανίζονται μαθητές λυκείου από την Κεσσάνη του νομού Αδριανούπολης, που φορώντας ρούχα γενιτσάρων, οργάνωσαν επίδειξη η οποία περιέγραφε τη μάχη Οθωμανών-Βυζαντινών).

     Ταυτόχρονα όμως βέβαια λειτουργεί πάντα και συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες το Μουσείο Ιστορίας «PANORAMA 1453», που βρίσκεται μέσα στο «Πολιτιστικό Πάρκο του Τοπ Καπί» (2η φωτό). Αυτό το μουσείο, για το οποίο πρέπει να τονίσουμε ότι το επισκέπτονται πάντοτε οι χρηματοδοτούμενοι από το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής (πολιτιστικοί, αθλητικοί, κλπ) τουρκοσύλλογοι της ελληνικής Θράκης, αναπαριστά με πανοραμικό τρόπο τα γεγονότα της Άλωσης. Διαβάστε τι έλεγε περί αυτού το τουρκικό κανάλι TRT στις 30/5/2012 (η μετάφραση είναι του Μ.Κ.): «Μεγάλο ενδιαφέρον εκδηλώνεται από τους επισκέπτες για το «Panorama 1453», το μοναδικό πλήρες πανοραμικό μουσείο του κόσμου, που μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 το επισκέφτηκαν 400.000 άνθρωποι. Πρόκειται για τον καρπό ενός μεγάλου μόχθου, με  οπτικό υλικό που καλύπτει ένα χώρο 3.000 τ.μ… Εκεί αναπαριστάται η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης.… Πρόκειται για την τελευταία στιγμή της μεγάλης πολιορκίας. Ο Σουλτάνος Mωάμεθ ο Κατακτητής πάνω στο άλογο του. Ο εχθρός είναι απελπισμένος. Εν τέλει ο Ουλούμπατλι Χασάν, παρά τα βέλη που έχουν καρφωθεί στο κορμί του, υψώνει την οθωμανική σημαία στα τείχη της «Κωνσταντινούπολης». Τελειώνει μια εποχή και ξεκινά μια άλλη. Η πόλη μετονομάζεται σε İstanbul. Όλα αυτά έγιναν το πρωί της 29ης Μαΐου 1453. Όσοι θέλουν να ξαναζήσουν την κατάκτηση, όσοι θέλουν να πουν «ήμουν και εγώ εκεί», τρέχουν για να επισκεφθούν το μουσείο «Πανόραμα 1453». Σαν να είναι ένα παράθυρο στην ιστορία της Κωνσταντινούπολη. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν την τρισδιάστατη αναπαράσταση των μαχών μπροστά από τα τείχη του Topkapı, ένα από τα δυσκολότερα σημεία της σκληρής πολιορκίας»…

     Ε, εμείς πλέον μετά απ’ όλα αυτά, τι να πρωτοσχολιάσουμε! Πέρασε άλλη μια 29η Μαΐου και μαζί άλλο ένα καρακιτσάτο πάρτυ που στήσανε πάλι μερικές εκατοντάδες κάφρων, οι οποίοι φόρεσαν ξανά στολές γενιτσάρων και γέμισαν και τον ουρανό με μερικά πυροτεχνήματα και έτερα φωτορυθμικά εφέ, πανηγυρίζοντας για την κατάκτηση και βάναυση λεηλασία μιας θρυλικής πόλης που άλλοι έχτισαν και μέσω αυτής σκόρπισαν το φως του πολιτισμού επί 11 αιώνες σε όλο τον κόσμο.

     Δεν είναι πραγματικά εκπληκτικό; Αυτός λοιπόν, κυρίες και κύριοι, είναι ο μόνος λαός πάνω στη Γη, που διαλαλεί τόσο ανερυθρίαστα την ξεφτίλα του και περηφανεύεται κι από πάνω γι’ αυτήν! Όλοι οι υπόλοιποι (μέχρι και οι αγριότεροι κανίβαλοι της ζούγκλας) επιλέγουν να θυμούνται και να τιμούν κάτι δημιουργικό ή ηρωικό που έχουν στο παρελθόν συλλογικά πετύχει! Ετούτοι είναι οι ΜΟΝΟΙ που ορίζουν επετείους για τα μακελειά και τις σφαγές! 

     Αλλά βέβαια, θα πει κάποιος, τι να περιμένουμε από ένα λαό για τον οποίο μέχρι κι ο Χέγκελ έγραφε ότι το μόνο ταλέντο που έχει είναι η καταστροφή και η βίαιη οικειοποίηση των επιτευγμάτων των άλλων! Οπότε πολύ λογικά πλέον θα μπορούσε να πει κανείς «αυτό που έχουν, αυτό προβάλουν – τελικά εφ’ ω ετάχθη έκαστος»! Ασφαλώς! Αλλά και πάλι, είναι πραγματικά εντυπωσιακή η τόση έλλειψη και της πιο στοιχειώδους λογικής, ώστε να μη μπορούν να υποψιαστούν έστω πως ΔΕΝ είναι δα και τόσο…τιμητικό να προβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο άρπαξαν όσα άλλοι φτιάξανε καμιά δεκαριά αιώνες πριν απ’ αυτούς.

     Και να ήτανε δα και καμιά τόσο ηρωική πια και επική πράξη η Άλωση της Πόλης! Το 1453 όμως ένας άθλιος και σχεδόν έρημος χώρος ερειπίων είχε απομείνει πλέον (σ.σ. είχανε φροντίσει περί αυτού οι έτεροι…τρυφεροί κανίβαλοι και πλιατσικολόγοι του 1204) που τον υπερασπίζονταν μόλις 7.000 στρατιώτες, ενώ απ’ έξω λυσσομανούσε επί δύο μήνες σχεδόν μισό εκατομμύριο τακτικού και άτακτου στρατού και ακόμη ένα δάσος από τεράστια κανόνια, με τα οποία βομβάρδιζαν χωρίς διακοπή τα τείχη! Κι αφού με τα πολλά μπόρεσαν και μπήκανε μέσα, έσφαξαν και βίασαν όποιους και όποιες βρήκαν μπροστά τους, κάψανε βιβλία, κατούρησαν και κόπρισαν μες στις εκκλησίες και γενικά έκαναν οτιδήποτε άκρως συγκινητικό και ευγενές μπορεί να βάλει ο άνθρωπος στο (πολιτισμένο) μυαλό του! Ε, μη μου πείτε τώρα ότι δεν συγκλονιστήκατε κι εσείς, μετά από τόσον…ηρωισμό;

     Αλλά και πάλι βεβαίως – θα μπορούσε να αντιλέξει κάποιος – για ποιαν Άλωση της Πόλης να μιλάμε τώρα! Εδώ έχουμε ένα λαό που γιορτάζει τα ποτάμια του αίματος που έχυσε με τις γενοκτονίες του μέσα στον 20ό αιώνα και λατρεύει και ως ημίθεο ένα διεστραμμένο αρχιφασίστα δολοφόνο (που Στάλιν και Χίτλερ τον είχανε κυριολεκτικά ως δάσκαλο και ως πρότυπο), οι σφαγές του 15ου αιώνα μάς μάραναν; Πολύ σωστό, ας τα έχουμε όμως υπόψη και αυτά! Για την ακρίβεια, θα πρέπει να τα θυμόμαστε ΟΛΑ, επειδή τυγχάνει να μιλάμε και για κάποιους που (ενώ δεν έχουν αλλάξει καθόλου και ακολουθούν την ίδια προκλητικά επεκτατική πολιτική) έχουν εσχάτως το απύθμενο θράσος να εκτοξεύουν ανέξοδες κορώνες υπέρ της «ειρήνης» και της «φιλίας» και να εγκαλούν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (για να μην αναφέρω καν βέβαια το άλλο σενάριο απόλυτης επιστημονικής φαντασίας περί…εντάξεως στην ΕΕ). Να τα θυμόμαστε όλα, για να μην παραμυθιαζόμαστε από τα γελοία ψέμματα και τις βλακώδεις προπαγάνδες! Αλλά (γιατί όχι;) ακόμη και για να καταλαβαίνουμε – μεταξύ άλλων – και το πόσο εντυπωσιακή μπορεί να είναι η ιστορική εξέλιξη ενός λαού, που από το 1400 χρειάστηκε 6 ολόκληρους αιώνες για να περάσει από τα δέντρα στα…σπήλαια! Πραγματικά απίστευτο, ε;

     ΥΓ. Οπότε, ρε παιδιά, ποιος ξέρει, όλα είναι πιθανά! Με τέτοιους…φρενήρεις ρυθμούς κοινωνικής και πολιτισμικής εξέλιξης, μέχρι το 137.000 μ.Χ. δεν αποκλείεται να έχουν τελικά εκπληρωθεί και καναδυό από τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης…

  

 http://www.pentapostagma.gr