Επιστολή ενός άνεργου Έλληνα πατέρα προς το ΔΝΤ

Είμαι 33 ετών, άνεργος, με δύο παιδιά, 5 και 3 ετών και σου κάνω αυτή την ύστατη έκκληση πριν αυτοκτονήσω.

Είμαι πτυχιούχος μαθηματικός, η εταιρία που...
δούλευα έκλεισε εδώ και εννέα μήνες και πορευόμαστε με το επίδομα ανεργίας και το μισθό της γυναικάς μου που περιμένει κι αυτή σύντομα την απόλυση της.

Επειδή κατάλαβα τελικά ότι οι πολιτικοί μας είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να μας σώσουν, απευθύνομαι σε σένα μήπως υπάρξει κάποια ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης της χώρας μου, πριν οι μισοί από αυτούς που βρίσκονται στη ίδια θέση με μένα αυτοκτονήσουν ομαδικά.

Το γράμμα μου αυτό δεν το γράφω πρόχειρα. Πριν το στείλω έκανα μια μεγάλη έρευνα, ξεκίνησα από την πρώτη εβδομάδα που απολύθηκα, διαβάζοντας όλους αυτούς τους μήνες τις ηλεκτρονικές οικονομικές εφημερίδες, τον ηλεκτρονικό τύπο, τα blogs και ακούγοντας όλες σχεδόν τις αναλύσεις και πολιτικές συζητήσεις στα κανάλια, προσπάθησα να καταλάβω τι συνέβη και η χώρα μου έφτασε σε αυτήν την κατάντια.

Και ενώ είχα αρχίσει να γράφω αυτό το γράμμα, διάβασα το γράμμα του συμπολίτη μας Τζήμερου στη Μέρκελ που περιγράφει με τον πιο ανάγλυφο και γλαφυρό τρόπο την «Ανατομία του Αίσχους» μιας κοινωνίας αχρείων πολιτικών που με την συμπαράσταση των παρατρεχάμενων τους και τις συμμορίες που έφτιαξαν, έφτασαν την Ελλάδα σε αυτή την σημερινή κατάντια. Ακόμα όμως και αυτό το ειλικρινές γράμμα, κάνει απλώς μια αναφορά στα «πεπραγμένα», χωρίς να δίνει καμιά πρακτική λύση στο πρόβλημα της χώρας, πέρα από ευχολόγια και καλές προθέσεις και πιστεύω ότι σύντομα θα ξεχαστεί αφού θα χωθεί μέσα στο βούρκο που θα συνεχίσει να υπάρχει και να αυξάνεται μάλιστα.

Εγώ ως μαθηματικός δεν μπορώ και δεν θέλω να ασχοληθώ με αοριστολογίες, θέλω να ζητήσω τη βοήθειά σου -εάν θέλεις βέβαια να την δώσεις- πάνω σε καθαρά πρακτικά θέματα που θα βοηθήσουν τη χώρα μου να βγει από το αδιέξοδο. Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω ότι το θέλεις αλλα θα το επιχειρήσω.

Μέσα από την μελέτη που έκανα, διαπίστωσα ότι οι πολιτικοί μας και αυτοί που τους κατευθύνουν, δεν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο, αντιθέτως την βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στην ύφεση έως ότου καταρρεύσει οριστικά και αμετάκλητα.

Αυτό που θέλω να σε παρακαλέσω, γιατί διαπίστωσα ότι πολλά από αυτά που αναφέρεις στο μνημόνιο είναι σωστά και ευκταία, ξέχωρα από ένα: την ανάπτυξη, αυτήν την καραμελα που πιπιλάνε όλοι αλλά κανένας δεν την προσδιορίζει.

Θέλω να σε ρωτήσω ειλικρινά να μου πεις: εάν η Ελλάδα δεν είχε απεμπολήσει όλα της τα δικαιώματα για ανάπτυξη θα μπορούσε κανένας να την απειλήσει σήμερα;

Εάν η Ελλάδα ήταν αυτάρκης σε τρόφιμα και μπορούσε να θρέψει άνετα και μόνη της με την παραγωγή της τον πληθυσμό της, θα υπήρχε το σενάριο της καταστροφής που επισείουν τώρα όλοι τους σε περίπτωση που μας βγάλουν από την Ε.Ε. και το ευρώ;

Εάν λοιπόν αυτό είναι το κύριο πρόβλημα γιατί δεν μας βοηθάτε να το ξεπεράσουμε όχι μονο με λιτότητα αλλα συγχρόνως με ανάπτυξη; Αφού ξέρετε τι πρέπει να κάνουμε για τη λιτότητα γιατί δεν μας λέτε τι πρέπει να κάνουμε για την ανάπτυξη;

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μας βοηθήσετε.

Τι θα μπορούσατε να κάνετε για εμάς:

Επιτρέψτε μας ή και βοηθήστε μας να ξανασπείρουμε τα χωράφια μας, βοηθήστε να ανασυνταχθεί η κτηνοτροφία μας, οι μικρές βιομηχανίες, ο τουρισμός μας.

Πιστεύω πια ακράδαντα ύστερα από την μελέτη που έκανα όλους αυτούς τους μήνες της αγωνίας ότι μάλλον θέλετε να εξαθλιώσετε τους Έλληνες έτσι ώστε να τους πάρετε τα πάντα τσάμπα, τα πλούσια χωράφια τους, την παραθαλάσσια γη τους, όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, τις επικερδείς επιχειρήσεις τους και να τα δώσετε στις πολυεθνικές που θα ξεζουμίζουν από κει και ύστερα τον λαό στο διηνεκές.

Σας προτείνω ένα σενάριο που εγώ ως μαθηματικός το βλέπω και σωστό και εφαρμόσιμο.

1. Σας ζητάμε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας να τυπώσουμε το δικό μας νόμισμα (Greek Drachmas) μόνο για εσωτερική χρήση. Οι τράπεζες να επανακεφαλαιοποιηθούν με δικό μας ελληνικό χρήμα και να το διαθέτουν για ανάπτυξη.

Οι καταθέτες όταν θέλουν να αποσύρουν χρήματα να τα παίρνουν σε δραχμές με την ισοτιμία που έχει την δεδομένη στιγμή της απόσυρσης η αναλογία δραχμής-ευρώ.

Δεν είναι καθόλου απαραίτητα να κλειδώσουν όλα τα χρήματα των καταθετών μονομιάς και να μετατραπούν οι καταθέσεις σε δραχμές, όπως προβλέπει το τρομολαγνικό σενάριο της Τράπεζας της Ελλάδος.

Παράδειγμα:

Εάν κάποιος αποσύρει ένα ποσό από τα ευρώ που έχει στην τράπεζα για να καλύψει τρέχουσες ανάγκες του, όταν η ισοτιμία είναι π.χ. 1Ε= 500δρ., στα 1000Εx500δρ.= θα πάρει πεντακόσιες χιλιάδες δραχμές στο χέρι. Εάν μετά από ένα μήνα η ισοτιμία του ευρώ έχει πάει στις 700 δραχμές, τότε θα πάρει επτακόσιες χιλιάδες δραχμές, έτσι δεν θα χάνεται ποτέ για τον καταθέτη η αξία των καταθέσεών του με την υποτίμηση.

Γιατί μας τρέλανε άραγε η Τράπεζα της Ελλάδος ότι όλοι οι καταθέτες θα χάσουν τα χρήματά τους με την υποτίμηση;

Οι εταιρείες που έχουν συναλλαγές με το εξωτερικό εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στο ευρώ και ό,τι ποσό είναι δικαιολογημένο για συναλλαγές στέλνεται σε ευρώ από την τράπεζα.

Όλοι και όλες οι υπηρεσίες στο εσωτερικό θα πληρώνονται με δραχμές.

Επομένως οι τράπεζες κρατούν το υπάρχον συνάλλαγμα και το χρησιμοποιούν για την αγορά προϊόντων από ξένες χώρες, όπως πετρέλαιο, εισαγωγές γενικότερα κτλ.

Οι Δήμοι θα χρηματοδοτηθούν με ελληνικό χρήμα και θα ξεκινήσουν άμεσα έργα υποδομής, δρόμοι, οικοδόμηση παραλιακών οικισμών κτλ., θα χρηματοδοτηθούν αναπτυξιακά έργα, μικρές βιομηχανίες, καλλιέργειες, θερμοκήπια, οικολογικές καλλιέργειες, ιχθυοκαλλιέργειες, μικρές φαρμακοβιομηχανίες, κτηνοτροφία, έργα υποδομής , πράσινη ανάπτυξη, φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, έτσι ώστε σύντομα να απορροφηθούν οι άνεργοι που, αν και θα πληρώνονται με πληθωριστικό χρήμα, παρ’ όλα αυτά θα μπορούν να επιβιώσουν έως ότου υπάρξει μεγαλύτερη και πιο εκτεταμένη ανάπτυξη.

Οι μετανάστες θα πληρώνονται με ελληνικό νόμισμα (πληθωριστικό) και δεν θα φεύγει ξένο συνάλλαγμα στις χώρες τους.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θα απαγορευτεί η εξαγωγή συναλλάγματος.

Όπως αντιλαμβάνονται όλοι, αλλα κι εσείς πιστεύω, το μνημόνιο πέτυχε, με τη μονομερή λιτότητα, να φέρει την απόλυτη καταστροφή, απέτυχε όμως να φέρει την έξοδο από την κρίση.

2. Σας ζητάμε επομένως να μην μας δώσετε ούτε ένα ευρώ πλέον. Αφήστε μας να ανασάνουμε, μη μας χώνετε συνεχώς σε όλο και μεγαλύτερα χρέη.

3. Σας ζητάμε ακόμη να μας δώσετε ένα χρονικό διάστημα, δύο έως τρία χρόνια, χωρίς να απαιτείτε την καταβολή δόσεων, έτσι ώστε να ορθοποδήσει η χώρα οικονομικά και κατόπιν θα σας εξοφλούμε με ένα ποσοστό από το ΑΕΠ που μπορεί να είναι ακόμα και το 20%.

4. Σας ζητάμε να μας επιτρέψετε να βάλουμε φόρους στα είδη τρόφιμων που εισάγουμε που να είναι ανάλογοι με το ρυθμό πληθωρισμού του ελληνικού νομίσματος -είναι εύκολο να βρεθεί η ισοτιμία με έναν απλό αλγόριθμο- έτσι ώστε τα ελληνικά προϊόντα να παραμένουν ανταγωνιστικά και να είναι δυνατόν να ανασυσταθεί η ελληνική παραγωγή που εσείς καταστρέψατε.

Είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνετε πως αυτό το πρόγραμμα μπορεί να προχωρήσει και να βγούμε από την κρίση, αρκεί να το θέλετε κι εσείς, αρκει να μην το σαμποτάρετε με προβοκάτσιες που θα εξελιχθούν σε εμφύλιο, με υποδαύλιση του τουρκικού επεκτατισμού ή των Σκοπίων, αν αντιδράσετε στις δυνάμεις εκείνες που θα θελησουν να αρπάξουν στην αναμπουμπούλα μέρος της πατρίδας μας. Μέχρι τώρα δεν κάνετε τίποτε άλλο παρά να μας απειλείτε με χίλιους δυο τρόπους ότι αν δεν συνεχίσουμε στο δρόμο της καταστροφής που χαράξατε, εσείς θα βρείτε άλλο τρόπο να μας εξοντώσετε.

Ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ.

Υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι Έλληνες με το γνωστό δαιμόνιο που διαθετουμε, όμως χρειάζεται να το θέλετε κι εσείς και επί τέλους να αλλάξετε ρότα και να βοηθήσετε ειλικρινα. Αυτό δεν θα σας κοστίσει τίποτα παραπάνω, αντίθετα θα πάρετε ολα τα χρωστούμενα, λίγο αργότερα βέβαια αλλά σταθερά.

Διαφορετικά θα τα χάσετε όλα, αλλα κι εμείς ως λαός, όσοι επιζήσουμε βεβαια, θα σκορπιστούμε στα πέρατα της οικουμένης και θα ξεκινήσουμε μια πορεια διασποράς σαν αυτή των Εβραίων πριν εκατοντάδες χρόνια, και τότε πια θα γίνουμε ίσως σκληροί σαν ατσάλι και συμπαγείς σαν γροθιά, αλλά ελπίζω ότι δεν θα καταντήσουμε ποτέ ίδιοι με αυτούς που μας πάτησαν σαν σκουλήκια με τη βοήθεια κάποιων δικών μας επίορκων πολιτικών. Τότε η δική μας εκδίκηση ελπίζω ότι δεν θα είναι φωτιά και τσεκούρι για τους εχθρούς μας (όπως κάνετε εσείς) αλλά συμπόνια και συμπόρευση για μια πορεία που θα δημιουργήσει επιτέλους τον νέο Άνθρωπο.

Πριν τελειώσω τη σύντομη επιστολή μου θέλω να σας βεβαιώσω ενώπιον του Θεού ότι εγώ ουδέποτε ωφελήθηκα έστω και μια δεκάρα από τα κλοπιμαία που έφαγαν οι συμπατριώτες μου προδότες και επίορκοι και ότι την θέση που κατείχα στην εταιρία που εργαζόμουν την είχα πάρει με το σπαθί μου, ήμουν μάλιστα ο τελευταίος που έφυγα όταν έκλεισε.

Αγαπητό μου ΔΝΤ σε χαιρετώ και ξέρω πολύ καλά τι θα κάνεις , μην ανησυχείς, δεν έχω τόσο μεγάλες αυταπάτες.

Με πολύ θυμό (όχι βέβαια μόνο για σένα)

Αλέξανδρος Β.

http://logioshermes.blogspot.com