Ο Παγετώνας Siachen,
που βρίσκεται στην περιοχή του Ανατολικού Karakoram στα βουνά των
Ιμαλαΐων, είναι ένας από τους πέντε μεγαλύτερους παγετώνες στο
Karakoram. Βρίσκεται σε υψόμετρο 18.000 ποδιών πάνω από την επιφάνεια
της θάλασσας.
Το μεγαλύτερο κομμάτι του Παγετώνα Siachen υπάγεται στην LOC (Γραμμή Ελέγχου), είναι αμφισβητούμενο έδαφος δηλαδή μεταξύ του Πακιστάν και της Ινδίας. Από το 1984, οι δύο γειτονικές χώρες ανταγωνίζονται για την κυριαρχία της περιοχής. Μια διαμάχη εξαιτίας της οποίας ο Παγετώνας Siachen έχει ονομαστεί και ως το «ψηλότερο πεδίο μάχης στον πλανήτη».
Η σύγκρουση στο Siachen έχει τις ρίζες της στην ελλιπή οριοθέτηση του χάρτη αυτής της περιοχής. Μετά τον Ινδο-Πακιστανικό πόλεμο του 1971, υπεγράφη συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών η οποία έγινε γνωστή και ως συμφωνία Σίμλα. Δυστυχώς όμως στην συμφωνία πουθενά δεν αναφέρονταν με σαφήνεια ποιος από τους δυο θα είχε υπό τον έλεγχό του τον παγετώνα.
Την δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με πρόσχημα την κατάκτηση της κορυφής του Παγετώνα, το Πακιστάν έστειλε αποστολές με άδειες που εκδίδονταν από την κυβέρνηση του Πακιστάν. Η ιδέα ήταν ότι έτσι το Πακιστάν θα μπορούσε μελλοντικά να αποκτήσει μεγαλύτερα δικαιώματα στην περιοχή.
Το 1984 το Πακιστάν προχώρησε ακόμη ένα βήμα και επιχείρησε να μεταφέρει στην περιοχή και στρατιωτικές δυνάμεις. Κάτι που εξόργισε την Ινδία. Η κυβέρνηση της Ινδίας ξεκίνησε μια επιτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση και κατάφερε διώχνοντας τους Πακιστανούς να πάρει υπό τον έλεγχο της ολόκληρη την περιοχή. Από το 1984 έως και το 1999, οι αψιμαχίες μεταξύ των δυο χωρών ήταν κάτι το συνηθισμένο. Ωστόσο, περισσότεροι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες παρά από τα εχθρικά πυρά. Τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν διατηρούσαν μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή σε ύψος πάνω από 6.000 μέτρα και συνεχίζουν να την αναπτύσσουν έως και σήμερα.
Έως το 2003, που αποφασίστηκε κατάπαυση του πυρός, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές είχαν χάσει κατ ‘εκτίμηση 2.000 προσωπικό κυρίως από τα κρυοπαγήματα, και τις χιονοστιβάδες. Υπάρχουν 150 φυλάκια κατά μήκος του παγετώνα, που επανδρώνονται με περίπου 3.000 στρατιώτες για την κάθε χώρα. Τα επίσημα στοιχεία θέλουν τις κυβερνήσεις των δυο χωρών να ξοδεύουν 300 εκατομμύρια δολάρια η Ινδία και 200 εκατομμύρια δολάρια το Πακιστάν για την διατήρηση του στρατού στην περιοχή.
Από τα αξιοπερίεργα είναι ότι η Ινδία έχει κατασκευάσει στην περιοχή ένα από τα ψηλότερα ελικοδρόμια στον κόσμο (στα 6.400 μέτρα) ενώ έχει εγκαταστήσει και τον υψηλότερο τηλεφωνικό θάλαμο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Οι Αξιωματούχοι του ΟΗΕ που γνωρίζουν την διαμάχη θεωρούν ότι γίνεται χωρίς λόγο. Καμιά από τις δυο χώρες δεν θα γίνει πλουσιότερη αν τελικά κατακτήσει μια τόσο ψυχρή και άγονη περιοχή. Είναι όμως έτσι ή κάτι παραπάνω γνωρίζουν οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές;
Το μεγαλύτερο κομμάτι του Παγετώνα Siachen υπάγεται στην LOC (Γραμμή Ελέγχου), είναι αμφισβητούμενο έδαφος δηλαδή μεταξύ του Πακιστάν και της Ινδίας. Από το 1984, οι δύο γειτονικές χώρες ανταγωνίζονται για την κυριαρχία της περιοχής. Μια διαμάχη εξαιτίας της οποίας ο Παγετώνας Siachen έχει ονομαστεί και ως το «ψηλότερο πεδίο μάχης στον πλανήτη».
Η σύγκρουση στο Siachen έχει τις ρίζες της στην ελλιπή οριοθέτηση του χάρτη αυτής της περιοχής. Μετά τον Ινδο-Πακιστανικό πόλεμο του 1971, υπεγράφη συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών η οποία έγινε γνωστή και ως συμφωνία Σίμλα. Δυστυχώς όμως στην συμφωνία πουθενά δεν αναφέρονταν με σαφήνεια ποιος από τους δυο θα είχε υπό τον έλεγχό του τον παγετώνα.
Την δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με πρόσχημα την κατάκτηση της κορυφής του Παγετώνα, το Πακιστάν έστειλε αποστολές με άδειες που εκδίδονταν από την κυβέρνηση του Πακιστάν. Η ιδέα ήταν ότι έτσι το Πακιστάν θα μπορούσε μελλοντικά να αποκτήσει μεγαλύτερα δικαιώματα στην περιοχή.
Το 1984 το Πακιστάν προχώρησε ακόμη ένα βήμα και επιχείρησε να μεταφέρει στην περιοχή και στρατιωτικές δυνάμεις. Κάτι που εξόργισε την Ινδία. Η κυβέρνηση της Ινδίας ξεκίνησε μια επιτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση και κατάφερε διώχνοντας τους Πακιστανούς να πάρει υπό τον έλεγχο της ολόκληρη την περιοχή. Από το 1984 έως και το 1999, οι αψιμαχίες μεταξύ των δυο χωρών ήταν κάτι το συνηθισμένο. Ωστόσο, περισσότεροι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες παρά από τα εχθρικά πυρά. Τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν διατηρούσαν μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή σε ύψος πάνω από 6.000 μέτρα και συνεχίζουν να την αναπτύσσουν έως και σήμερα.
Έως το 2003, που αποφασίστηκε κατάπαυση του πυρός, οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές είχαν χάσει κατ ‘εκτίμηση 2.000 προσωπικό κυρίως από τα κρυοπαγήματα, και τις χιονοστιβάδες. Υπάρχουν 150 φυλάκια κατά μήκος του παγετώνα, που επανδρώνονται με περίπου 3.000 στρατιώτες για την κάθε χώρα. Τα επίσημα στοιχεία θέλουν τις κυβερνήσεις των δυο χωρών να ξοδεύουν 300 εκατομμύρια δολάρια η Ινδία και 200 εκατομμύρια δολάρια το Πακιστάν για την διατήρηση του στρατού στην περιοχή.
Από τα αξιοπερίεργα είναι ότι η Ινδία έχει κατασκευάσει στην περιοχή ένα από τα ψηλότερα ελικοδρόμια στον κόσμο (στα 6.400 μέτρα) ενώ έχει εγκαταστήσει και τον υψηλότερο τηλεφωνικό θάλαμο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Οι Αξιωματούχοι του ΟΗΕ που γνωρίζουν την διαμάχη θεωρούν ότι γίνεται χωρίς λόγο. Καμιά από τις δυο χώρες δεν θα γίνει πλουσιότερη αν τελικά κατακτήσει μια τόσο ψυχρή και άγονη περιοχή. Είναι όμως έτσι ή κάτι παραπάνω γνωρίζουν οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές;
Το ψηλότερο πεδίο μάχης στον... πλανήτη
Reviewed by Unknown
on
10:00
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου