Γιατί ο άνθρωπος έχει επινοήσει τη θρησκεία; Τί ακριβώς τον έκανε να πιστεύει σε ανώτερες δυνάμεις, σε πνεύματα και εν ολίγοις σε Θεούς και δαίμονες; Το προπατορικό αμάρτημα; Οι κατά καιρούς αδυναμίες του; Ή μήπως η...
ικανότητα που έχει πολλές φορές να αφοσιώνεται σε κάτι με σκοπό να ξεχάσει ή ακόμα και να κοροϊδεύει τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί έτσι πιστεύει πως θα λυτρωθεί; Πριν ξεκινήσω να αναλύω τα πιστεύω μου σχετικά με το θέμα, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν πιστεύω σε τίποτα από τα παραπάνω, σε καμία θρησκεία, παρά μόνο στη δύναμη που έχει το ίδιο το άτομο και στην πίστη του ότι μπορεί να τα καταφέρει και να φτάσει τους στόχους του. Ζούμε υπό συνθήκες δημοκρατίας (ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να λέμε), άρα κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται τη γνώμη του και τα πιστεύω του όποια και αν είναι αυτά όπως επίσης και να ασπάζεται οποιαδήποτε θρησκεία θεωρεί ότι τον εκφράζει. Το θέμα μου όμως δεν είναι αυτό...αλλά γιατί καταπιάνεται τόσο έντονα με κάποια μορφή θρησκείας;Ας ξεκινήσω με την πρώτη εκ των παραμέτρων που έθεσα στην αρχή: το προπατορικό αμάρτημα. Από μικρά παιδιά στο σχολείο, μαθαίνουμε στο μάθημα των θρησκευτικών ότι μια και καλά "αόρατη, άυλη και ανυπέρβλητη ύπαρξη" δημιούργησε έναν τυπάκο και του έδωσε το όνομα Αδάμ. Αργότερα ο Αδάμ έδωσε το πλευρό του για να δημιουργηθεί η Εύα (και έτσι δόθηκε έναυσμα στις φεμινίστριες να τα πάρουν με την αδικία που επικράτησε από μέρους της ύπαρξης που προανέφερα) και όλα καλά μέχρι να εμφανιστεί το κακό φίδι και να διαλύσει το παραδεισένιο τοπίο. Και, ναι, με αυτό τον τρόπο ήθελαν να μας φυτέψουν στον σχετικά ακατέργαστο ακόμα εγκέφαλο μας τον τρόπο δημιουργίας του ανθρώπινου γένους. Αυτό όμως πέρα από τη θρησκευτική εξήγηση της δημιουργίας του κόσμου δεν εξηγεί τίποτα παραπάνω. Και γιατί ο άνθρωπος να έχει δημιουργηθεί από κάτι το οποίο δεν μπορούμε καν να προσδιορίσουμε; Γιατί αυτή η ύπαρξη προϋπήρχε όλων; Ήταν περισσότερο μάγκας; Γιατί η Αγία Γραφή δεν μπαίνει καν στον κόπο να μας το εξηγήσει; Μήπως (λέω εγώ τώρα) συμφέρει μια μάζα να κάνει ένα μάτσο κουτορνίθια να πιστεύουν ότι κάπου εκεί πάνω υπάρχει μια και καλά ανώτερη δύναμη που είναι αξεπέραστη και μόνο αν πιστεύεις σε αυτήν "πραγματικά" γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος; Αυτό που πολλοί αποκαλούν Θεό, εγώ απλά το αποκαλώ απάτη! Ας βρεθεί κάποιος με σαφή και ντόμπρα επιχειρήματα να μου αποδείξει ότι όντως υπάρχει και παρακαλώ ας μην χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία "ο Θεός δεν αναγκάζει κανέναν να πιστεύει σε Αυτόν, μπορείς απλά να μην το κάνεις". Θέλω να ξέρω! Είμαι άνθρωπος, έχω δικαίωμα να ρωτάω,να αμφισβητώ και να μαθαίνω.
Συνεχίζοντας με τη δεύτερη και τρίτη παράμετρο, δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν ορισμένοι άνθρωποι και από κει που δεν πατούσαν το πόδι τους στην Εκκλησία ούτε καν την ημέρα της Ανάστασης ξαφνικά συμβαίνει κάτι σοβαρό στη ζωή τους, δυσκολεύονται να το αντιμετωπίσουν, πολλές φορές προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι δεν μπορούν να το κάνουν και τελικά...στρέφονται στη θρησκεία! Ναι,ξέρω..."τους άγγιξε (ξαφνικά) ο κόσμος του Θεού". Υπάρχει ένα λάθος στη θεωρία όσων σοβαρά υποστηρίζουν κάτι τέτοιο...πολύ απλά ξεγελιούνται. Αν φτάνεις στο σημείο να λες ότι πιστεύεις επειδή έτυχε κάτι άσχημο στη ζωή σου μάθε ότι δεν πιστεύεις! Αλλά έχεις παραδώσει τα όπλα και νομίζεις ότι κάποια μυστηριώδης δύναμη θα σε σώσει τελευταία στιγμή από τα βάσανά σου! ΟΚ! Φίλε...εμ...δεν είσαι στη Λάμψη...καλό το έργο, το έχουμε ξαναδεί, αλλά δεν πιάνει άλλο!(συγγνώμη...)
Εντάξει,πέρα από τις παραπάνω κατηγορίες δεν αμφιβάλλω στο ότι υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν σε μια ανώτερη μορφή. Όμως αν κοιτάξεις καλά θα δεις ότι οι περισσότεροι είναι είτε άτομα τρίτης ηλικίας, είτε αμόρφωτα άτομα που δεν κατάφεραν να νιώσουν λίγο την επιστήμη στον κόσμο τους και στράφηκαν θέλοντας και μη στον τομέα της θρησκείας. Δεν κατηγορώ αυτούς τους ανθρώπους, γιατί στερήθηκαν για κάποιους λόγους βασική μόρφωση και παιδεία, οπότε αυτομάτως δεν τους δίνεται η ευκαιρία να διερευνήσουν όλα όσα ανέφερα αλλά και πολλά παραπάνω. Είναι καλώς ή κακώς θύματα μιας μεγάλης απάτης.
Τέλος, θα φτάσω σε κάτι αρκετά κλισέ. Αν όντως υπήρχε Θεός ή τέλος πάντων μια ανώτερη ύπαρξη, για ποιους λόγους επιτρέπει να υποφέρουν οι αδύναμοι; Να πεθαίνουν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο από την πείνα και την εξαθλίωση; Γιατί αφήνει ατιμώρητους τους εγκληματίες, τους απατεώνες και καταδικάζει πολλές φορές τους φτωχούς και τίμιους ανθρώπους; Όποιος θελήσει να απαντήσει παρακαλώ ας μην πετάξει τις ατάκες "ο Θεός βλέπει τα πάντα" ή "ο Θεός είναι μεγάλος" ή ακόμα "ο άνθρωπος ξέπεσε μέσω του αμαρτήματος, οπότε αυτή είναι και η τιμωρία του". Το μόνο που θα καταφέρει είναι να επιβεβαιώσει για ακόμα μια φορά το γεγονός ότι οι περισσότεροι που πιστεύετε δεν έχετε ιδέα σε τί ακριβώς πιστεύετε οπότε μην προσπαθείτε να πείσετε ότι πιστεύοντας στον Θεό ο κόσμος θα αλλάξει. Καιρό το ακούμε, αλλά δεν το βλέπουμε.
"Νάταλι Κακαβά"
Clopypaste.blogspot
http://www.inout.gr
Θρησκεία: Απάτη ή καλά στημένο παραμύθι (;)
Reviewed by Unknown
on
16:00
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου