ΑΡΧΑΊΑ ΕΠΙΓΡΑΦΉ ΜΕ ΧΡΟΝΙΚΆ ΑΠΌ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΌ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΊΩΝΑ

(Ευχαριστώ τον ακούραστο συνΕΛΛΗΝΑ αναγνώστη από το Νew Hampshire πού έστειλε το θέμα καί τον Γ.Εχέδωρο πού έκανε την μετάφραση καί ...

συνέταξε το κείμενο.)

Σε παριανό μάρμαρο του 3ου π.Χ. αιώνα καταγράφονται γεγονότα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.

Η φθαρμένη επιγραφή που βρέθηκε στο νησί της Πάρου κατέληξε στο Λονδίνο τον 17ο αιώνα και αναφέρει τα σημαντικά γεγονότα χιλίων τριακοσίων ετών:

κατακλυσμός Δευκαλίωνα,την εφεύρεση του καλαμποκιού από τη θεά Δήμητρα,*(!!!)τον Κέκροπα βασιλιά της Αθήναςτην πτώση της Τροίας,τον Ησίοδο,τον Όμηρο.

Αλλά παραλείπει ένα ...σημαντικό γεγονός: την κάθοδο της φυλής των ...ινδοευρωπαίων στην ελληνική χερσόνησο...(σσΒ:πού με ζήλο φωστήρες διδάσκουν τα παιδιά μας στα

σχολεία!!)

Στην πινακίδα του μουσείου, όπου εκτίθεται, αναφέρονται τα εξής:

«Το παριανό μάρμαρο

Είναι το αρχαιότερο σωζόμενη μαρτυρία ενός ελληνικού χρονολογικού πίνακα.

Καταγράφεται η περίοδος της ανόδου του Βασιλιά Κέκροπα στην Αθήνα. (η επιγραφή αναφέρεται από το 1581/0 π.Χ. έως το 264/3 π.Χ. όπου είναι η ημερομηνία που χαράχθηκε η επιγραφή.

Καθορίζει τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα το 1528/7, τη δημιουργία (ή εφεύρεση) του καλαμποκιού*(!!!) από το τη Δήμητρα το 1409/8 και την πτώση της Τροίας το 1209/8.

Χρονολογεί τον Ησίοδο μια γενιά νωρίτερα του Ομήρου, στο τέλος του δέκατου αιώνα. Όσο κοντεύει χρονολογικά στην εποχή του η καταγραφή του γίνεται πληρέστερη, αλλά η χρονολογία δεν είναι πάντοτε ακριβής και οι λόγοι της επιλογής των γεγονότων δεν είναι πάντοτε καθαροί. Η επιγραφή είναι πάρα πολύ

φθαρμένη και είναι δύσκολο να διαβαστεί σήμερα.

Το σχέδιο των χαραγμάτων είναι καθαρά θεωρητικό. Για παράδειγμα, στη γραμμή 57 (στο τυπωμένο κείμενο)

Αφ’ ου εν Αιγος ποταμοίς ο λίθος έπεσε και Σιμωνίδης ο ποιητής ετελεύτησεν, βιούς έτη ΓΔΔΔΔ, έτη ΗΗΓ, άρχοντος Αθήνησι Θεαγενίδου.

«Από το έτος στο οποίο έπεσε ο λίθος (μετεωρόλιθος) στο ποταμό Αιγός και ο Σιμωνίδης ο ποιητής πέθανε, αφού έζησε για 90 χρόνια, 205 χρόνια, όταν ήταν άρχων στην Αθήνα ο Θεαγενίδης (468/7 π.Χ.)»

Το παριανό μάρμαρο αγοράστηκε από τη Σμύρνη εκ μέρους του Thomas Howard, κόμη του Arundel και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο το 1667.

Το πάνω μέρος της επιγραφής χάθηκε και είναι γνωστό μόνο σε ένα αντίγραφο του Selden. Το κομμάτι του Oxford (μαζί με πάνω από 130 άλλες επιγραφές) παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο το 1667 από τον εγγονό του συλλέκτη, λόρδο Henry Howard κατόπιν παρότρυνσης του ημερολογιογράφου John Evelyn.

Καλύπτει τώρα τα έτη 895-355 π.Χ. Ένα μικρό κομμάτι καλύπτει τα χρόνια 336-299 και βρέθηκε στην Πάρο το 1897 όπου φυλάσσεται στο μουσείο του νησιού.» - (*καλαμπόκι στην προκατακλυσμιαία Ελλάδα;!!Μα οι "επιστημονες "δεν μας λένε ότι το καλαμπόκι ήρθε πριν λίγους αιώνες στην Ευρώπη από την Αμερική;)

Σαν συνέχεια του θέματος της αρχαίας επιγραφής σε παριανό μάρμαρο (Αρχαία επιγραφή καταγράφει γεγονότα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα..!!) που είχαμε δημοσιεύση πριν αρκετούς μήνες,παραθέτουμε και το παρακάτω κείμενο από τοwww.hellenicpantheon

Αρχαία ελληνική μαρμάρινη επιγραφή που αποτελεί σημαντικό μνημείο. Έχει το όνομα του τόπου προελεύσεώς του και είναι χρονικό ανώνυμου συγγραφέως γραμμένο στην αττική διάλεκτο (κατά κάποιους γράφτηκε στον Φαρώ της Δαλματίας, στην Κέα ή στην Σμύρνη) όταν ο Διόγνητος ήταν άρχοντας στην Αθήνα κατά το πρώτο έτος της 129ης Ολυμπιάδος. Η αρχή από την επιγραφή έχει καταστραφεί κι έτσι δεν γνωρίζουμε την αφορμή ή το κίνητρο το οποίο προέτρεψε τον συγγραφέα για την καταγραφή των γεγονότων. Το χρονικό περιλαμβάνει 134 στίχους σε τρεις ξεχωριστές στήλες και αποτελεί χρονολογικό πίνακα γέννησης ή θανάτου των σπουδαιότερων πνευματικών ανθρώπων της ελληνικής αρχαιότητας από την περίοδο του Κέκροπα το 1582 π.α.χ.χ. μέχρι το 264 π.α.χ.χ. Ακόμα, εκθέτει πολιτικά γεγονότα, έτη καθιερώσεως διαφόρων αγώνων και εορτών. Τα χρόνια έχουν υπολογιστεί προς τα πίσω από την αρχηγία του Διογνήτου.

Οι επιγραφές (τα 2 κομμάτια) βρίσκονταν στην κατοχή του Samson που τα εμφάνισε τον 16ο αιώνα για να τα πουλήσει το 1627 στην Σμύρνη αντί 50 χρυσών νομισμάτων στον William Petty, γραμματέα του αρχαιόφιλου Thomas Howard, γνωστός ως κόμης του Arundell. Από τότε μεταφέρθηκαν στην Οξφόρξη και έγιναν γνωστά ως Αρουνδέλια μάρμαρα. Η επιγραφή θα εξαφανιστεί πάλι για ένα χρονικό διάστημα στον κήπο του κόμητος, ωστόσο πρόλαβαν να τα καταγράψουν. Αργότερα το ένα κομμάτι ξαναβρέθηκε στην κατοχή του ανηψιού του Eric Howard και κατόπιν, το 1667 δωρίθηκε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου αποτελεί μέρος της συλλογής του Asmolean μουσείου. Στο κέντρο της αρχαίας πόλης της Παροικιάς, στην θέση Θόλος σε ένα κτίριο που χρονολογείται από την ρωμαϊκή εποχή βρέθηκε η τρίτη στήλη της επιγραφής. Σήμερα φυλάσσεται και εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου.