Πυραμίδες στην Ελλάδα

Oι πυραμίδες που έχουν εντοπιστεί στην Ελλάδα, αποτελούν μοναδικά δείγματα πυραμιδικής αρχιτεκτονικής στον ευρωπαϊκό χώρο. Η μορφή τους, η αρχιτεκτονική τους, καθώς και η στατιστική τους ...

τοποθέτηση, κατατάσσουν μερικές από αυτές στην προπελασγική περίοδο. Η Ακαδημία Αθηνών έχει χρονολογήσει τα κτίσματα αυτά μέχρι και στο 2.700 π.Χ.. Οι ελληνικές πυραμίδες διαφέρουν από τις γνωστές αιγυπτιακές ως προς τη μορφή και πιθανότατα ως προς τη χρήση.

Για το ζήτημα των πυραμίδων έχουν μιλήσει και οι αρχαιολόγοι του Αργούς οι οποίοι συμφωνούν στην ίδια χρονολογία, μόνο που αυτοί έχουν διαφορετική άποψη για τη χρήση των πυραμίδων.

Η χρήση μας ενδιαφέρει περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο, αλλά υπάρχουν πολλές απόψεις και δεν μπορούμε να καταλήξουμε οριστικά σε κάποιο συμπέρασμα. Υπήρξαν ταφικά μνημεία, μικρά οχυρά, φρυκτωρίες, αστρονομικά παρατηρητήρια ή ναοί; Απ' ό,τι φαίνεται, θα μπορούσαν να χρησιμεύουν σε πολλά πράγματα.

Η πυραμίδα στο Ελληνικό Αργολίδας αναφέρεται στον Παυσανία και με τη μέθοδο της θερμοφωταύγειας χρονολογείται από το 2700 π.Χ.

Πυραμίδες ή πυραμιδοειδή κτίσματα;

Το ορθότερο είναι πυραμιδοειδή κτίσματα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για κόλουρες πυραμίδες και όχι για ολοκληρωμένες πυραμίδες όπως της Αιγύπτου. Η κατασκευή τους, για στατικούς λόγους, δεν μπορεί να στηρίξει μια μυτερή στέγη. Εάν ήταν όπως στην Αίγυπτο συμπαγείς, θα ήταν δυνατό να στηριχθεί μια τέτοια στέγη. Μας είναι άγνωστη όμως η χρήση τους. Πιθανόν να κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή και από τους ίδιους τεχνίτες για κάποιους λόγους που ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ. Από τη σκοπιά αυτή, τις τυλίγει ένα μυστήριο.

Η πυραμίδα στο Ελληνικό Αργολίδας από μία άλλη οπτική γωνία.

H χρονολόγησή τους

Υπάρχει μια νέα μέθοδος που προσπαθεί να προσφέρει στους αρχαιολόγους μια εύκολη χρονολόγηση της πέτρας, αλλά βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Με τη μέθοδο αυτή υπολογίζεται ο χρόνος που παρέμεινε η πέτρα εκτεθειμένη στον ήλιο από τη στιγμή που κόπηκε από το λατομείο. Όμως ποτέ κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το ακριβές χρονικό διάστημα κατά το οποίο το δομικό υλικό έμεινε εκτεθειμένο μέχρι να χτιστεί. Επομένως, είναι ανασφαλής σαν μέθοδος. Ίσως, αν τελειοποιηθεί, να φανεί χρήσιμη.

Αυτή τη στιγμή έχει δώσει κάποιες ηλικίες γύρω στο 3000 και το 3500 π.Χ..

Η μελέτη τους, σχεδόν ανύπαρκτη μέχρι τώρα, θα δώσει την απάντηση και θα φωτίσει ακόμη μια άγνωστη πτυχή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Η πυραμίδα του Ταϋγέτου

Η μεγαλύτερη γνωστή πυραμίδα, η οποία είναι και η αρχαιότερη παγκοσμίως, βρίσκεται στην κορυφή του Ταϋγέτου, πάνω ακριβώς από τη Λακωνία.

Λακωνία = Λα-κωνία. Στα Αρχαία Ελληνικά, "λας" σημαίνει "λίθος", συνεπώς η ονομασία και μόνον της περιοχής, "Λίθος" + "Κωνικός", αποκαλύπτει την πραγματικότητα. Δεν νομίζω να είναι τυχαίο.

Η κορυφή "Προφήτης Ηλίας" του Ταϋγέτου, η οποία έχει το σχήμα μιας πυραμίδας. Το ερώτημα είναι, το αν είναι τεχνιτό κατασκεύασμα, ή φυσικό.

Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ερευνητών που υποστηρίζουν ότι η κορυφή "προφήτης Ηλίας" του Ταϋγέτου λαξεύτηκε, προκειμένου να αποκτήσει πυραμιδοειδή σχήμα, ενώ υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν ότι η πυραμίδα είναι φυσική και δεν κατασκευάστηκε από ανθρώπινο χέρι.

Όμως γεγονός είναι ότι όσοι επισκέπτονται την βραχοπυραμίδα παραξενεύονται από την απότομη αλλαγή του τοπίου, στο σημείο που είναι η βάση της. Στο σημείο που αρχίζει η βραχοπυραμίδα, το βουνό γίνεται σχετικά λείο και ομαλό, ενώ πιο πριν δεν είναι. Αξιοπερίεργη είναι επίσης σκιά που δημιουργεί η πυραμίδα, στην ανατολή και στην δύση του ηλίου.

Η πυραμίδα του Ταϋγέτου από μία πιο κοντινή λήψη.

Η πυραμίδα είναι ορατή από τη πόλη της Σπάρτης, αν κοιτάξεις προς τα δυτικά. Οι αρχικές διαστάσεις της Πυραμίδας του Ταϋγέτου είναι άγνωστες. Η φθορά από τις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τη λάξευσή της είναι τεράστια. Όμως το οτι πρόκειται περί τεχνικού-λαξευτού έργου και όχι φυσικού σχήματος, αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας και κυρίως από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της.