Αυτοί είμαστε …δυστυχώς!!!!
Αλλάζω το σκηνικό σήμερα και δεν ξεκινώ με ανεκδοτάκι πατριώτη. Όχι γιατί δεν έχω, άλλα γιατί ….τ’ αλλάζω!! Έτσι δεν άλλαξε το σκηνικό με το που βγάλαμε κυβέρνηση;
Καλυτέρευσε κάτι; Όχι.
Γέμισε το πορτοφόλι μας; Όχι.
Διάθεση να αλλάξουν την ψυχολογία μας είπαν ότι έχουν και εγώ τους πιστεύω!
Να κάνουν αποκρατικοποιήσεις ψάχνονται αλλά δεν τους βγαίνει! Όρεξη υπάρχει απ’ τους κυβερνώντες (ΤΡΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ έχουν την εξουσία και ονομάζουν την κυβέρνηση, Εθνικής Διάσωσης!!!!) αλλά χρήμα δεν παίζει στην αγορά.
Για να δούμε ευρώ στην τσέπη μας θα περάσουν χρόνια. Οι «εξ – απ’ εδώ», στείλανε πάλι τους Τροϊκανούς να μας την πουν.
Μεταξύ μας, δεν μας βλέπω καλά με το νόμισμα. Δεν τους βλέπω ζεστούς να μας θέλουν μέσα στην Ένωση. Μεγάλη κουβέντα δεν θα ανοίξω σήμερα, αλλά τα πράγματα εξακολουθούν να είναι περίεργα και στριμωγμένα.
Άντε να ανοίξει και το κυνήγι με το καλό σε λίγες μέρες, να ξεθολώσει το μυαλό μας. Το θολωμένο μυαλό «γκέκα» μου σε οδηγεί σε πράξεις και σκέψεις που δεν πρέπει ούτε να σε ταλανίζουν!
Η ντροπή του όποιου κυβερνώντα είναι αυτά τα 3.500 άτομα που λείπουν από γύρω μας! 3.500 συνάνθρωποί μας έχουν αυτοκτονήσει. Τα κανάλια δεν βγάζουν άχνα γι’ αυτό το θέμα. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι φέρονται σαν να μην έχουν ακούσει ποτέ τίποτα. Η γραμμή είναι κοινή για όλους. ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ. Όσοι το διαβάζουν ας ενημερώνονται απ’ το Internet. Ντροπή Πατριώτες. Ντροπή!
3.500 αυτοκτονίες είναι τεράστιο νούμερο. Πόλεμο να είχαμε με συμβατικά όπλα, ή με χημικά, οι απώλειες θα ήταν αριθμητικά λιγότερες.
Οι Τράπεζες πιέζουν όλο τον κόσμο μέσω των εισπρακτικών εταιριών. Σε παίρνουν 30 40 τηλέφωνα, στο κινητό, στο σπίτι, στο πατρικό μέχρι και σε φιλικά σπίτια που έχουν το νούμερο. Σε ξεφτιλίζουν σαν άνθρωπο, σαν προσωπικότητα, σαν Έλληνα.
Δεν σέβονται κανένα νόμο και κανένα Θεό. Σε απειλούν σαν να είσαι ο τελευταίος απατεώνας.
Κρύβεται η κάθε κυράτσα και ο κάθε μαλ…ας, πίσω απ την γραμμή τηλέφωνου, της εταιρίας που δουλεύει. Ο μισθός της ή ο μισθός του είναι 400€, και για να μην χάσει την θέση του, απειλεί, βρίζει, φωνάζει, ξεφτιλίζει. Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τις περισσότερες αυτοκτονίες.
Παρακολουθούσα ένα μικρό κανάλι σε θεαματικότητες, και έβγαζε με ονοματεπώνυμο τηλεθεατές που έκαναν καταγγελίες.
(Και μην πει κανείς, ορίστε τα λένε …γιατί όταν μεγαλώνουν οι θεαματικότητες και παίρνουν μεταγραφές οι εκπομπές και οι δημοσιογράφοι σε άλλα κανάλια, σωπαίνουν και ασχολούνται με το αν η Τάδε ΔΕΚΟ, χρωστάει ή έχει υπεράριθμους.
Τις Τράπεζες δεν τις πειράζει κανείς! Ούτε οι τώρα κυβερνώντες, ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι προ-προηγούμενοι! Οι τράπεζες είναι ο Θεός. Είναι ο Ναός. Είναι ο απρόσωπος Οργανισμός!
Συνεργάζομαι με 5!!!!
Δεν έχω πιστωτική ούτε δάνειο σε καμία απ’ αυτές! Το τι έχουν επιστρατεύσει για να με φορτώσουν δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.
Μια απ’ αυτές για να μου δώσει, παραπάνω φύλλα σε μπλοκ επιταγών, μου πρότεινε να βγάλω VISA, σε μένα στην εταιρία, στην γυναίκα μου και στην πεθερά μου που είναι χήρα στρατιωτικού.
Βέβαια έχουμε και μείς ΤΕΡΑΣΤΙΟ μερίδιο ευθύνης. Όταν πριν μερικά χρόνια μας έστελναν τις πιστωτικές στο σπίτι με το ταχυδρομείο, τρέχαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και υπογράφαμε χαρτιά για να έχουμε ζεστό χρήμα στην τσέπη.
Θυμάσαι τα Διακοποδάνεια; Θυμάσαι τα δάνεια αυτοκινήτου; Tα δάνεια για τα όπλα;
Μας βάζανε στην πρίζα με τις VISA και καυχιόμασταν ότι ήμασταν πλούσιοι. Ξεφύγαμε «Πατριώτη» και θεωρούσαμε ότι ήμασταν πιο ΜΟΥΡΑΤΟΙ με τις Καγιέν και τις B.M.W. Αγρότες με Καγιέν και άνεργοι με B.M.W! Mεγάλες χλιδές.
Αλλά ο κόσμος δεν φανταζόταν τι θα συναντήσει στην πορεία. Οι εκάστοτε κυβερνώντες, δεν έμπαιναν στο κόπο να ενημερώσουν ούτε να πάρουν μέτρα να προστατέψουν.
Άφηναν τις Τράπεζες να παίζουν το παιχνίδι και να καταγράφουν κέρδη ώστε να παρουσιάσουν τα κέρδη τους στις άλλες Τράπεζες της Ευρώπης και της Αμερικής και να μπορούν να δανείζονται με την σειρά τους με μεγαλύτερη άνεση …και ΦΤΟΥ και απ’ την αρχή.
Αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ευαισθησία, αξίζει το κόστος αγοράς όλων των κεφαλαιαγορών του κόσμου.
Και θα επανέλθω στην πρόθεση της τωρινής κυβέρνησης, που το έργο της εν τέλει είναι παραπάνω από δύσκολο.
Σκοντάφτει σε κακώς εννοούμενη αντιπολίτευση και κακώς εννοούμενο συνδικαλισμό.
Τι εννοώ… για να δούμε, σου λέει κάτι η περιγραφή ενός περιστατικού που είναι καθημερινότητα στην χιλιοκαμένη, απ’ όλες τις πλευρές Αθήνα;
«Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.
Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.
Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.
Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού.
Παραδίπλα ο Σωτήρης, ο Γρήγορης (40άρηδες) με το νόμο 3717/08 εθελουσία από την Ολυμπιακή Αεροπορία με 2.400 ευρώ το μήνα - το ποσό του εφ' άπαξ δεν μας το αποκάλυψαν - μόλις είχαν γυρίσει και από ουζερί στη Καισαριανή.
Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, αεροπόρος από τη ΣΤΥΑ, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη, είχε προλάβει να κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τα χρόνια υπηρεσίας του ήταν "πολεμικά" και μετράνε διπλά λέει –(έγινε κανένας πόλεμος και δεν το μάθαμε;-) και περιμένει εφάπαξ 120.000 ευρώ.
Δίπλα τους ο θείος μου o Βαγγέλης, που κατεβαίνει σε πορείες επιλεκτικά, ανάλογα το ποιος κυβερνάει.
Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που εχει τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστού - του έδινε τις «βιταμίνες» του, μας έλεγε γελώντας.
Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο, μαζί με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.
Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφάλιστους αλλοδαπούς και 3 έλληνες και
ο Αγησίλαος που παίρνει εδώ και 20 χρόνια αναπηρική σύνταξη τυφλού αλλά οδηγεί ταξί και είναι έξαλλος με την απελευθέρωση του επαγγέλματος.
Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα πολλα φακελάκια.
Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις,
με τον Κυριάκο, Εφοριακό απόφοιτο Δημοτικού που παίρνει 3.200 ευρώ το μήνα και φοβάται ότι θα του κόψουν το ΔΙΒΕΤ και κάθε 2 χρόνια αγόραζε και ένα διαμέρισμα.
Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.
Να και ο Μηνάς έμπορος που είχε ξεχάσει ποτέ έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο,
μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.
Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν, "Κάτω τα χέρια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"
Ο Στέφανος, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια:
"-Ρε «Γκέκα μου» εμείς εδώ τι κάνουμε;"
Όχι, δεν τα βάζω με την πραγματικότητα, που τόσο με πνιγεί. Τα βάζω, με όλους αυτούς, που τα βάζουν με όλους εμάς. Εμάς τους υπόλοιπους.
Αυτούς που δεν ήμασταν μέσα στο παιχνίδι και δεν τα «φάγαμε όλοι μαζί».
Τα ακούς ΘΕΟΧΟΝΤΡΕ ΤΟΦΑΛΕ, που το λίπος σου έχει θάψει τον εγκέφαλο;
Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί και η απόδειξη είναι τα 3.500 άτομα, φίλοι, άγνωστοι και γνωστοί, συνάδελφοι και γείτονες, που λείπουν από διπλά μας. Αυτοί που έφυγαν, επειδή έχουν τσίπα και φιλότιμο και δεν κάνατε 30 χρόνια τίποτα γι’ αυτούς.
Έλα τώρα «Γκέκα μου», δεν θα σε αφήσω έτσι… Κλείνοντας σου γράφω και το ανεκδοτάκι που τόσο πολύ σου έλειψε σήμερα γατί με τις αλήθειες σου μαύρισα την ψυχή!!! Έλα σκέψου ότι εμείς οι κυνηγοί είμαστε άλλου παπά ευαγγέλιο. Σε μας στις 20 Αυγούστου θα ανοίξει η ψυχή μας. Ξεκινά το κυνήγι και αρχίζει η ύπαιθρος να μας υποδέχεται.
Πρόσεχε όμως να θυμάσαι ότι πρέπει να την διαχειριζόμαστε σοφά για να μην μας λείψουν οι καρποί της. Πρέπει να σεβόμαστε το θήραμα και τον συνάδελφο που είμαστε μαζί στο βουνό.
Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
-Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
-Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
-Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού.
Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και
βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί.. Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους… Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα
τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
-Τι να κάνω σκέφτεται… Να ξυπνήσω την μαμά, θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά, ντρέπομαι και ποιος θα αλλάξει το μωρό; Εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο.
Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
-Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
-Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
-Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
-Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!
Καλυτέρευσε κάτι; Όχι.
Γέμισε το πορτοφόλι μας; Όχι.
Διάθεση να αλλάξουν την ψυχολογία μας είπαν ότι έχουν και εγώ τους πιστεύω!
Να κάνουν αποκρατικοποιήσεις ψάχνονται αλλά δεν τους βγαίνει! Όρεξη υπάρχει απ’ τους κυβερνώντες (ΤΡΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ έχουν την εξουσία και ονομάζουν την κυβέρνηση, Εθνικής Διάσωσης!!!!) αλλά χρήμα δεν παίζει στην αγορά.
Για να δούμε ευρώ στην τσέπη μας θα περάσουν χρόνια. Οι «εξ – απ’ εδώ», στείλανε πάλι τους Τροϊκανούς να μας την πουν.
Μεταξύ μας, δεν μας βλέπω καλά με το νόμισμα. Δεν τους βλέπω ζεστούς να μας θέλουν μέσα στην Ένωση. Μεγάλη κουβέντα δεν θα ανοίξω σήμερα, αλλά τα πράγματα εξακολουθούν να είναι περίεργα και στριμωγμένα.
Άντε να ανοίξει και το κυνήγι με το καλό σε λίγες μέρες, να ξεθολώσει το μυαλό μας. Το θολωμένο μυαλό «γκέκα» μου σε οδηγεί σε πράξεις και σκέψεις που δεν πρέπει ούτε να σε ταλανίζουν!
Η ντροπή του όποιου κυβερνώντα είναι αυτά τα 3.500 άτομα που λείπουν από γύρω μας! 3.500 συνάνθρωποί μας έχουν αυτοκτονήσει. Τα κανάλια δεν βγάζουν άχνα γι’ αυτό το θέμα. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι φέρονται σαν να μην έχουν ακούσει ποτέ τίποτα. Η γραμμή είναι κοινή για όλους. ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΤΕ ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ. Όσοι το διαβάζουν ας ενημερώνονται απ’ το Internet. Ντροπή Πατριώτες. Ντροπή!
3.500 αυτοκτονίες είναι τεράστιο νούμερο. Πόλεμο να είχαμε με συμβατικά όπλα, ή με χημικά, οι απώλειες θα ήταν αριθμητικά λιγότερες.
Οι Τράπεζες πιέζουν όλο τον κόσμο μέσω των εισπρακτικών εταιριών. Σε παίρνουν 30 40 τηλέφωνα, στο κινητό, στο σπίτι, στο πατρικό μέχρι και σε φιλικά σπίτια που έχουν το νούμερο. Σε ξεφτιλίζουν σαν άνθρωπο, σαν προσωπικότητα, σαν Έλληνα.
Δεν σέβονται κανένα νόμο και κανένα Θεό. Σε απειλούν σαν να είσαι ο τελευταίος απατεώνας.
Κρύβεται η κάθε κυράτσα και ο κάθε μαλ…ας, πίσω απ την γραμμή τηλέφωνου, της εταιρίας που δουλεύει. Ο μισθός της ή ο μισθός του είναι 400€, και για να μην χάσει την θέση του, απειλεί, βρίζει, φωνάζει, ξεφτιλίζει. Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί για τις περισσότερες αυτοκτονίες.
Παρακολουθούσα ένα μικρό κανάλι σε θεαματικότητες, και έβγαζε με ονοματεπώνυμο τηλεθεατές που έκαναν καταγγελίες.
(Και μην πει κανείς, ορίστε τα λένε …γιατί όταν μεγαλώνουν οι θεαματικότητες και παίρνουν μεταγραφές οι εκπομπές και οι δημοσιογράφοι σε άλλα κανάλια, σωπαίνουν και ασχολούνται με το αν η Τάδε ΔΕΚΟ, χρωστάει ή έχει υπεράριθμους.
Τις Τράπεζες δεν τις πειράζει κανείς! Ούτε οι τώρα κυβερνώντες, ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι προ-προηγούμενοι! Οι τράπεζες είναι ο Θεός. Είναι ο Ναός. Είναι ο απρόσωπος Οργανισμός!
Συνεργάζομαι με 5!!!!
Δεν έχω πιστωτική ούτε δάνειο σε καμία απ’ αυτές! Το τι έχουν επιστρατεύσει για να με φορτώσουν δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.
Μια απ’ αυτές για να μου δώσει, παραπάνω φύλλα σε μπλοκ επιταγών, μου πρότεινε να βγάλω VISA, σε μένα στην εταιρία, στην γυναίκα μου και στην πεθερά μου που είναι χήρα στρατιωτικού.
Βέβαια έχουμε και μείς ΤΕΡΑΣΤΙΟ μερίδιο ευθύνης. Όταν πριν μερικά χρόνια μας έστελναν τις πιστωτικές στο σπίτι με το ταχυδρομείο, τρέχαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και υπογράφαμε χαρτιά για να έχουμε ζεστό χρήμα στην τσέπη.
Θυμάσαι τα Διακοποδάνεια; Θυμάσαι τα δάνεια αυτοκινήτου; Tα δάνεια για τα όπλα;
Μας βάζανε στην πρίζα με τις VISA και καυχιόμασταν ότι ήμασταν πλούσιοι. Ξεφύγαμε «Πατριώτη» και θεωρούσαμε ότι ήμασταν πιο ΜΟΥΡΑΤΟΙ με τις Καγιέν και τις B.M.W. Αγρότες με Καγιέν και άνεργοι με B.M.W! Mεγάλες χλιδές.
Αλλά ο κόσμος δεν φανταζόταν τι θα συναντήσει στην πορεία. Οι εκάστοτε κυβερνώντες, δεν έμπαιναν στο κόπο να ενημερώσουν ούτε να πάρουν μέτρα να προστατέψουν.
Άφηναν τις Τράπεζες να παίζουν το παιχνίδι και να καταγράφουν κέρδη ώστε να παρουσιάσουν τα κέρδη τους στις άλλες Τράπεζες της Ευρώπης και της Αμερικής και να μπορούν να δανείζονται με την σειρά τους με μεγαλύτερη άνεση …και ΦΤΟΥ και απ’ την αρχή.
Αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ευαισθησία, αξίζει το κόστος αγοράς όλων των κεφαλαιαγορών του κόσμου.
Και θα επανέλθω στην πρόθεση της τωρινής κυβέρνησης, που το έργο της εν τέλει είναι παραπάνω από δύσκολο.
Σκοντάφτει σε κακώς εννοούμενη αντιπολίτευση και κακώς εννοούμενο συνδικαλισμό.
Τι εννοώ… για να δούμε, σου λέει κάτι η περιγραφή ενός περιστατικού που είναι καθημερινότητα στην χιλιοκαμένη, απ’ όλες τις πλευρές Αθήνα;
«Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.
Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.
Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.
Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού.
Παραδίπλα ο Σωτήρης, ο Γρήγορης (40άρηδες) με το νόμο 3717/08 εθελουσία από την Ολυμπιακή Αεροπορία με 2.400 ευρώ το μήνα - το ποσό του εφ' άπαξ δεν μας το αποκάλυψαν - μόλις είχαν γυρίσει και από ουζερί στη Καισαριανή.
Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, αεροπόρος από τη ΣΤΥΑ, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη, είχε προλάβει να κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τα χρόνια υπηρεσίας του ήταν "πολεμικά" και μετράνε διπλά λέει –(έγινε κανένας πόλεμος και δεν το μάθαμε;-) και περιμένει εφάπαξ 120.000 ευρώ.
Δίπλα τους ο θείος μου o Βαγγέλης, που κατεβαίνει σε πορείες επιλεκτικά, ανάλογα το ποιος κυβερνάει.
Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που εχει τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστού - του έδινε τις «βιταμίνες» του, μας έλεγε γελώντας.
Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο, μαζί με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.
Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφάλιστους αλλοδαπούς και 3 έλληνες και
ο Αγησίλαος που παίρνει εδώ και 20 χρόνια αναπηρική σύνταξη τυφλού αλλά οδηγεί ταξί και είναι έξαλλος με την απελευθέρωση του επαγγέλματος.
Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα πολλα φακελάκια.
Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις,
με τον Κυριάκο, Εφοριακό απόφοιτο Δημοτικού που παίρνει 3.200 ευρώ το μήνα και φοβάται ότι θα του κόψουν το ΔΙΒΕΤ και κάθε 2 χρόνια αγόραζε και ένα διαμέρισμα.
Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.
Να και ο Μηνάς έμπορος που είχε ξεχάσει ποτέ έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο,
μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.
Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν, "Κάτω τα χέρια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"
Ο Στέφανος, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια:
"-Ρε «Γκέκα μου» εμείς εδώ τι κάνουμε;"
Όχι, δεν τα βάζω με την πραγματικότητα, που τόσο με πνιγεί. Τα βάζω, με όλους αυτούς, που τα βάζουν με όλους εμάς. Εμάς τους υπόλοιπους.
Αυτούς που δεν ήμασταν μέσα στο παιχνίδι και δεν τα «φάγαμε όλοι μαζί».
Τα ακούς ΘΕΟΧΟΝΤΡΕ ΤΟΦΑΛΕ, που το λίπος σου έχει θάψει τον εγκέφαλο;
Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί και η απόδειξη είναι τα 3.500 άτομα, φίλοι, άγνωστοι και γνωστοί, συνάδελφοι και γείτονες, που λείπουν από διπλά μας. Αυτοί που έφυγαν, επειδή έχουν τσίπα και φιλότιμο και δεν κάνατε 30 χρόνια τίποτα γι’ αυτούς.
Έλα τώρα «Γκέκα μου», δεν θα σε αφήσω έτσι… Κλείνοντας σου γράφω και το ανεκδοτάκι που τόσο πολύ σου έλειψε σήμερα γατί με τις αλήθειες σου μαύρισα την ψυχή!!! Έλα σκέψου ότι εμείς οι κυνηγοί είμαστε άλλου παπά ευαγγέλιο. Σε μας στις 20 Αυγούστου θα ανοίξει η ψυχή μας. Ξεκινά το κυνήγι και αρχίζει η ύπαιθρος να μας υποδέχεται.
Πρόσεχε όμως να θυμάσαι ότι πρέπει να την διαχειριζόμαστε σοφά για να μην μας λείψουν οι καρποί της. Πρέπει να σεβόμαστε το θήραμα και τον συνάδελφο που είμαστε μαζί στο βουνό.
Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
-Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
-Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
-Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού.
Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και
βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί.. Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους… Πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα
τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
-Τι να κάνω σκέφτεται… Να ξυπνήσω την μαμά, θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά, ντρέπομαι και ποιος θα αλλάξει το μωρό; Εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο.
Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
-Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
-Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
-Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
-Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!
Τhis is Paaaaaarta: Αυτοί είμαστε δυστυχώς (MUST SEE)
![Τhis is Paaaaaarta: Αυτοί είμαστε δυστυχώς (MUST SEE)]()
Reviewed by junior
on
22:00
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου