Γιατί καταλήγουν πάντοτε οἱ ἐφευρέσεις μας σὲ ξένα χέρια;

Εἶναι πράγματι μία πικρή, μὰ πολὺ πικρὴ ἱστορία στὴν καταπροδομένη χώρα μας ἡ ἀμείλικτη, ἀχανὴς καὶ ἀπαράδεκτη ἑλληνικὴ γραφειοκρατία, ὅπως ἀσφαλῶς καὶ ἄλλες σκοτεινὲς παράμετροι (Κυρίως οἱ τελευταῖες!), ποὺ ἐμπόδισαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ ἐμποδίζουν τὴν ἐκμετάλλευσι τῶν κατὰ καιροὺς προσπαθειῶν πολλῶν φιλοτίμων καὶ ἀγωνιστῶν ἐφευρετῶν, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν μὲ πολὺ κόπο καὶ ἀτελείωτη προσωπικὴ ἐργασία στὴν ὑλοποίησι ἐπαναστατικῶν λύσεων σὲ διαφόρους τομεῖς! 


Ἔχουν παρέλθει ἤδη 30 χρόνια ἀπὸ τὸ 1982, ποὺ ὁ ταλαντοῦχος Κερκυραῖος μηχανουργός, Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ἐφηῦρε μία μοναδικὴ καὶ ἐξόχως ἐπαναστατική τεχνολογικὴ καινοτομία: Ἕνα διαφορικὸ ὀχημάτων χωρὶς γρανάζια, ποὺ σάρωσε τὰ βραβεῖα τοῦ διαγωνισμοῦ «ΕΥΡΗΚΑ» τοῦ Βελγίου καὶ τοῦ χάρισε, ἐκτὸς ἀπὸ φήμη, πολλὲς προσκλήσεις καὶ συμμετοχὲς σὲ διεθνεῖς ἐκθέσεις καὶ διαγωνισμούς.


Τὸ πρωτότυπο διαφορικό, στὸ ὁποῖο ἡ κίνησις μεταδίδεται μέσῳ μικρῶν σφαιρῶν, οἱ ὁποῖες κινοῦνται σὲ καμπύλες καὶ μιμοῦνται τὴν κίνησι τῶν πλανητῶν, εἶχε δοκιμασθῆ ἐπιτυχῶς σὲ αὐτοκίνητο τῆς ἑταιρείας ΠΥΡΚΑΛ γιὰ 15.000 χλμ., σὲ ὅλες τὶς συνθῆκες δρόμου, μὲ ἀρκετὰ ἀξιόλογες ἐπιδόσεις!



Ἀπὸ τὴν ἐρευνητικὴ ἐργασία καὶ τὰ ἀποτελέσματα τῶν δοκιμῶν, ποὺ ἀκολούθησαν, ἡ ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στὸ συμπέρασμα, ὅτι πρόκειται γιὰ καινοτομία στὸν τρόπο μεταδόσεως τῆς κινήσεως, ἡ ὁποία ἔχει δύο σημαντικὰ πλεονεκτήματα ἔναντι τῶν γνωστῶν διαφορικῶν μηχανισμῶν, ποὺ χρησιμοποιοῦνται: Πρῶτον, μεταδίδει τὴν κίνησι μὲ πλήρη κύλισι, μὲ ἀποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωῆς καὶ ὑψηλὸ συντελεστὴ ἀποδόσεως.


Δεύτερον, ἐξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυσι τῶν τροχῶν στὸν δρόμο, κάτι, ποὺ συνεπάγεται σημαντικῶς μεγαλύτερη ἀσφάλεια κατὰ τὴν ὁδήγησι, καθὼς τὸ ὄχημα δὲν ἀκινητοποιεῖται σὲ δυσμενεῖς συνθῆκες δρόμου καὶ ἐμφανίζει μεγαλύτερη εὐστάθεια στὶς στροφές.


Ἀρκετὲς χῶρες ἐνδιαφέρθηκαν νὰ ἀγοράσουν τὴν πατέντα (Η.Π.Α., Κίνα, κ.ἄ.), ὅμως ὁ κ. Τσιριγγάκης ἀρνήθηκε νὰ τὴν πουλήση, διότι ἐπιθυμοῦσε νὰ παραμείνη καὶ νὰ ἀξιοποιηθῆ ἡ ἐφεύρεσις στὴν Ἑλλάδα, ἐλπίζοντας ὅτι θὰ εὕρισκε ὑποστήριξι ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες ἑλληνικὲς ἀρχές.


Τὰ πρῶτα τέσσερα χρόνια, τὸ διαφορικὸ χωρὶς γρανάζια τὸ στήριξε ἡ ΠΥΡΚΑΛ, ἀργότερα ὅμως ἡ βοήθεια ἀπεσύρθη (Γιατί ἄραγε;) χωρὶς νὰ διευκρινισθῆ ποτέ, τί μεσολάβησε!


Τελικῶς, ὅταν παρῆλθε ὁ χρόνος(!) προστασίας τῆς πατέντας, τὸ διαφορικὸ χωρὶς γρανάζια βρῆκε ἐφαρμογὴ στὸ... ἐξωτερικό! Ὅταν κάποτε καταφέρουμε νὰ κρατᾶμε γιὰ ἐμᾶς ὅλες αὐτὲς τὶς ἄριστες ἐφευρέσεις, τότε θὰ ἔχουμε κάνει ἀληθινὰ βήματα μπροστά.


Εἰδ’ ἄλλως, θὰ μαθαίνουμε μὲ καθυστέρησι κάποιων ἐτῶν, καὶ μὲ ἀρκετὴ ἀπογοήτευσι, ὅτι ἡ τάδε καὶ ἡ δεῖνα ἑλληνικὴ ἐφεύρεσις παράγεται πλέον στὶς Η.Π.Α. ἢ ἀλλοῦ, ἀφήνοντάς μας πάλι ἀπ’ ἔξω! Γιατί νὰ καρπώνωνται διαρκῶς οἱ ξένοι τὴν παγκοσμίως παραδεδεγμένη ἑλληνικὴ εὐφυΐα; Οἱ κύριοι βουλευτές «μας» τί γνώμη ἔχουν γιὰ ὅλα αὐτά;


Διεύθυνσις Ἐρεύνης καὶ Τεχνολογίας


www.topeiraxtiri.gr