Η Κύπρος έδειξε το δρόμο, αλλά… Βλέπουν το τυρί και όχι τη φάκα.

Οι «κρίσιμες» ώρες που περνά η Κύπρος, δεν περιορίζονται στο «κούρεμα» των καταθέσεων που τσαμπουνάνε παπαγαλάκια και φερέφωνα σε τηλεοράσεις και Κοινοβούλια. Το παιχνίδι είναι αλλού και έχει χοντρύνει όσο δεν παίρνει.


Δεν είναι το πρόβλημα των 18-19 δισ. ευρώ, που αναφέρονται στο άνοιγμα των κυπριακών τραπεζών.Να θυμίσουμε ότι από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, η τοκογλύφος Γερμανία, μέχρι σήμερα έχει κερδίσει από τόκους 15 δισ. ευρώ!


Η ουσία είναι ότι η Κύπρος αποτελεί για τη Γερμανία το άρμα με το οποίο πάει να χτυπήσει τη Ρωσία και όχι τις καταθέσεις (ξεπλυμένες ή άπλυτες) των Ρώσων πολιτών. Η Γερμανία ξεδιπλώνει ακατάσχετα το σχέδιό της, για την απόλυτη κυριαρχία της στον ευρωπαϊκό χώρο, εξουδετερώνοντας τη ρωσική επιρροή.


Με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου υποταγμένες με το ένα πόδι ή και τα δύο στις πολιτικές που επιβάλλει, με μία Γαλλία άφωνη και άβουλη στα νώτα της και τις ΗΠΑ «θεατή» σε αυτή τη φάση, έτοιμο να χειροκροτήσει την επερχόμενη κατάρρευση του ευρώ, η Γερμανία εκτιμά ότι ήρθε η ώρα να «τελειώνει» με τη Ρωσία, πετυχαίνοντας σε βάρος της στρατηγικής σημασίας πολιτική νίκη. Έτσι θα ερμήνευε τη συρρίκνωση και τον επαναπατρισμό των ρωσικών κεφαλαίων εντός των «φυσικών» τους συνόρων.
Με άλλα λόγια, η Γερμανία εκτιμά ότι ήρθε η ώρα για τη «μεγάλη έξοδο» και την επικυριαρχία της στον ευρωπαϊκό χώρο, χωρίς αντίπαλο.
Οι κατώτερες των περιστάσεων κυβερνήσεις του νότου, κάθονται και μετρούν «δραχμές» και «ριάλια» στο ευρώ (το κοινό νόμισμα) σ’ ένα αέναο παζάρι με τους πολίτες, προσπαθώντας να τους πείσουν ότι μόνο θα χάσουν (θυσίες προς την… ανάκαμψη, το λένε) και γι’ αυτό θα πρέπει να χάσουν τα «λιγότερα».
Δεν τους λέει κανείς ότι αν χάσουν την κυριαρχία και την εθνική τους ανεξαρτησία, φορτωμένοι με ένα «σκασμό» χρέη σε… ευρώ, θα έχουν χάσει αυτόματα και με το νόμο και την ύπαρξή τους!
Αυτή την ώρα η μόνη χώρα που θέλει να βγει από το ευρώ, είναι η… Γερμανία! Και θα το κάνει, αφού βάλει καθ΄ ολοκληρία στο χέρι τον πλούτο των αδύναμων κρατών και τους υποδουλώσει σε κουρέματα και μνημόνια.


Όταν δεν θα έχει τίποτε άλλο να πάρει, τότε που θα γυρνά ανάποδα τους πολίτες των κοινοτικών εταίρων της και δε θα πέφτει σεντς, τότε θα φύγει πρώτη από το αποδυναμωμένο και υποτιμημένο ευρώ και θα γυρίσει σε ένα πανίσχυρο μάρκο για να δυναστεύσει την Ευρώπη, ως μόνη κυρίαρχος!




Τα σχέδια αυτά μπορεί να της τα χαλάσει μόνο η Ρωσία και όσα κράτη του νότου αποσκιρτήσουν, απαλλαγμένα από απατηλά διλήμματα, μαντρωμένα στην «ιδέα» του ευρώ.


Αυτό το κοινό νόμισμα, δεν έχει πια μέλλον. Και δεν έχει για ένα και μόνο λόγο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα: Διότιδεν έγινε καμία προσπάθεια στήριξής του από αυτούς που δύνανται να το στηρίξουν, ούτε βέβαια υπήρχε τέτοια πρόθεση από μέρους τους!




Για να βγει στους Γερμανούς το καλό φύλλο στην παρτίδα, πρέπει το σκάρτο να το πάρουν οι υπόλοιποι που θα παίζουν από τη θέση του αδύναμου λούζερ! Και επειδή η εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία είναι κάτι «άϋλο» και συνεπώς δύσκολο να κατανοηθεί πριν να… χαθεί εντελώς, οι «φίλοι» μας βγάζουν βόλτα το «τυράκι» και όποιος πέσει στη φάκα.
Το σχέδιο είναι απλό: Κατεβάζουν ένα ελαφρύ πρόγραμμα «προσαρμογής» και αν περάσει από τις «φιλικές» κυβερνήσεις, μετά αρχίζει το σφίξιμο στη μέγγενη (περίπτωση Ελλάδας).


Υπάρχει και σχέδιο Β: Κατεβάζουν ένα «σκληρό πακέτο» και στην πρώτη αντίδραση, αρχίζουν τις… εκπτώσεις (περίπτωση Κύπρου). Αν τσιμπήσεις το τυράκι , αγκαλιάζεις το «βελτιωμένο πακέτο» και σέ ‘πιασε η φάκα. Τους λες κι ευχαριστώ για τα μή χειρότερα, που όμως έπονται και δεν μπορείς να τα αποφύγεις.


Η λύση για την Κύπρο, μετά το θρίαμβο του «Όχι» και των μηδενικών «ναι», είναι μία: Έξοδος από το ευρώ και κρατικοποίηση των τραπεζών (σε επόμενο άρθρο, αναλυτικότερες… οδηγίες επιβίωσης).
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που επέβαλαν οι ελληνικές κυβερνήσεις και δεν έχει διέξοδο. Οδηγεί κατευθείαν σε σύγκρουση στο ντουβάρι! Στην καταστροφή!




ΥΓ: Ακούς και τους… σωτήρες στην Αθήνα, να… πανηγυρίζουν, που «κατάφεραν» να εγγυηθούν τις τραπεζικές καταθέσεις. Τέτοια υποκρισία!
Πρώτον, γιατί έχουν παραχωρήσει δικαίωμα επιφανείας επί δημόσιας – ιδιωτικής περιουσίας και επί προσώπων (βλέπε άρθρο Σπύρου Καγιαλεδάκη), έχοντας μετατρέψει τη χώρα σε μπανανία, χωρίς κυριαρχία, υπόδουλη και χωρίς φωνή. (Τα περί διαπραγμάτευσης, μύθος!).
Δεύτερον, γιατί κατεβάζουν τώρα νόμο, που δεν φορολογεί απλώς τις καταθέσεις, αλλά στις δεσμεύει εξολοκλήρου, έναντι μνημονιακών οφειλών!
Ξέχωρα από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, που δεν πάει σε ανάπτυξη, αλλά αποπληρωμές χρεών, που έχουν υποθηκεύσει τη χώρα και που δεν πρόκειται να βγει από το αποικιακό καθεστώς όσο δεν καταγγέλλει αυτές τις πολιτικές και παραμένει στο ευρώ.


… Με την εγγύηση της τρόϊκας, ντόπιας και ξένης!




http://www.dimosiografos.eu