ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

Στέφανος καὶ Ἴων Δραγούμης
Τὸ χρονικὸ τῆς δολοφονίας τοῦ Ἴωνος Δραγούμη σύμφωνα μὲ τὸ ἐπίσημο κατηγορητήριο τῆς Εἰσαγγελίας Ἀθηνῶν.
Στὶς 31 Ἰουλίου 1920, δολοφονήθηκε στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας ἕνας ἀπό τοὺς ἀρχηγούς τῆς «Ἠνωμένης Ἀντιπολιτεύσεως», ὁ Ἴων Δραγούμης.
Ὁ τρόπος τῆς δολοφονίας ἦταν στυγνὸς καὶ ἐν ψυχρῷ, ἐνῶ σημαντικὰ πολιτικὰ πρόσωπα τῆς ἐποχῆς συνδέονταν μὲ αὐτόν εἴτε ἔμμεσα (Ρέπουλης) εἴτε ἄμεσα (Μπενάκης).
Γιὰ τοὺς λόγους αὐτούς ἡ ἐκτέλεση τοῦ Ἴωνος Δραγούμη μέρα μεσημέρι στοὺς Ἀμπελoκήπους ἀπό
τὰ Βενιζελικὰ «τάγματα ἀσφαλείας» τοῦ Γύπαρη, εἶχε σημαντικὲς πολιτικὲς προεκτάσεις καὶ ἀναμφίβολα ἐπηρέασε τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1920.

Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1922, συντάχθηκε τὸ ἐπίσημο κατηγορητήριο τῆς Εἰσαγγελίας Ἀθηνῶν γιὰ τὴν παραπομπὴ τῶν κατηγορουμένων τῆς δολοφονίας Δραγούμη, ποὺ προέκυψε μετὰ ἀπό πολλὲς ἀνακρίσεις καὶ ἔρευνες.
Νὰ σημειωθῇ ὅτι ὁ σχετικὸς φάκελος “χάθηκε” ὅλως τυχαίως μετὰ τὸ πραξικόπημα (ἤ “ἐπανάσταση” ὅπως γράφει ὁ Δαφνῆς) τῶν ἀδιάφθορων Πλαστῆρα – Γονατᾶ.
Ἄν διαβάσουμε τὰ ὀνόματα ὅσων θὰ παραπέμπονταν σὲ δίκη (ὅλοι Βενιζελικοὶ καὶ συνεργάτες τῆς “ἐπανάστασης”) ἀντιλαμβανόμαστε γιατὶ….

“….Τὴν στιγμὴν ἀκριβῶς ταύτην, ἀλαλαγμοί τῶν ὁρδῶν τοῦ Γύπαρη καὶ τῶν ἄλλων μισθοφόρων δολοφόνων δονούσι τὸν ἀέρα “νᾶτος, νᾶτος, σκοτῶστε τὸν προδότη τὸν κακοῦργον, τὸν δολοφόνον, ἦτο καὶ ἡ Κοτοπούλη μαζὶ του, ποῦ εἶναι ἡ Κοτοπούλη…” ἅμα ὡς ἐθεάθη, μακρόθεν σχετικῶς, τὸ φέρον τὸν Δραγούμην αὐτοκίνητον.
Τοῦτο φθάσαν πρὸ τῆς ἐπαύλεως, σταματᾶ ἀναγκαστικῶς, πολίται δὲ καὶ στρατιῶται τοῦ Γύπαρη ἐπιτίθενται κατὰ αὐτοῦ μετὰ μανίας καὶ βιαίως καταβιβάζουσιν αὐτόν, ἐνῶ συγχρόνως δέχεται χτυπήματα διὰ ξιφολογχῶν, ροπάλων καὶ γρόνθων.
Μεταξὺ τῶν ἐπιτεθέντων ἀναγνωρίζονται οἱ κατηγορούμενοι Ἀντωνιάδης,– ὅστις ἐξαγάγων τὸ περίστροφο τοῦ ἐζήτησε νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ αὐτοῦ –, Μαλιγκουνάκης, Χατζόπουλος και Πεζαζόγλου, ἐνῶ ὁ κατηγορούμενος ἐπιλοχίας Σαρτζέτης ὁ ὁρισθεῖς κατόπιν ὡς ἀρχηγός τῆς συνοδείας, δὶς διὰ περιστρόφου ἀπεπειράθει νὰ τὸν φονεύσῃ , ἀνεχαιτίσθει ὅμως ὑπό τοῦ Γύπαρη.
Καὶ ἐνῶ τοιοῦτον διέτρεχε κίνδυνον ἡ ζωὴ τοῦ Δραγούμη, ἀπό στιγμὴν πρὸς στιγμὴ, ὁ κατὰ τὰς ἀγρίας ταῦτας ἐπιθέσεις παριστάμενος κατηγορούμενος Μπενάκης, ὁ τόσο ἀσκῶν ἐπιβολή ἐπί τῶν Βενιζελικῶν, ὄχι μόνο οὐδεμίαν καταβάλλει προσπάθειαν ὅπως ἀποτρέψει τοῦτον, ἀλλά καὶ τουναντίον, θέτει ἔλαιον εἰς τὴν πυρᾶν λέγων πρὸς τοὺς παρευρισκομένους :

“ ἐδῶ τὸν πρόεδρό μας σκοτώνουν καὶ ἡμεῖς θὰ τοὺς φυλᾶμε”….

Ἐν τῷ οἰκήματι εἰσέρχονται συγχρόνως οἱ κατηγορούμενοι, Ἀντωνιάδης, Μελιγκουνάκης, Χατζόπουλος, ἔνθα συσκέπτονται μετὰ τοῦ Γύπαρη, ὅστις ἐξέρχεται μετ΄ὁλίγον καὶ ἐκλέγει ἐκ τῶν προσφερομένων ὅπως συνοδεύσωσιν τὸν Δραγούμη ἀπόσπασμα, ἐκ τῶν Θ. Κατσίγαρη Λοχίου, Γιαλεδάκη, Δασκαλογρηγοράκη, Καλλιτσάκη, Καραβανάκη, Μαυρογένη, Ξυδάκη, Παντελάκη, Χαλκιαδάκη, Χριστοδουλάκη, ἀπάντων στρατιωτῶν τοῦ σώματος Γύπαρη καὶ κατηγορουμένων.
Παραλαβόντες οὗτοι ἀμέσως τὸν Δραγούμην καὶ φέροντες ἀνηρτημένα τὰ ὄπλα των ἐπ΄ὦμου, πορεύοντο πεζῇ πρὸς τὰς Ἀθήνας καίτοι ἐστάθμευον ἐκεῖ αὐτοκίνητα.
Ὅταν δ΄ αὔτη ἡ πομπὴ, οὔτω βαδίζουσα εἶχε πλησιάσει κάτωθι τῶν Στρατιωτικῶν λουτρῶν, καὶ εἰς τὴν θέσιν ἐν ἦ ὑπάρχει τὸ ὑψηλότερον φυσικὸν προτείχισμα, ὁ ἐπί κεφαλῆς ταύτης Σαρτζέτης, σταματᾶ διὰ τῶν λέξεων :
“αὐτοῦ, αὐτοῦ”
μετὲ δὲ τὴν στάσην της, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν Δραγούμην, τοῦ λέγει :
“στάσου, θὰ σὲ σκοτώσωμεν”,
συγχρόνως δὲ τὸν ὡθεῖ μετὰ σκαιότητος πρὸς τὸ πεζοδρόμιον, τὸν τοποθετεῖ πρὸ τοῦ προτειχίσματος μὲ μέτωπον πρὸς τὴν ὁδόν ἐπί τοῦ ἄκρου τῆς ὁποῖας παρατάσσονται ἀμέσως οἱ στρατιῶται, πρὸς οὕς δίδεται ἀμέσως τὸ παράγγελμα «πῦρ».
Μία ὁμοβροντία διασχίζει τὸν ὁρίζοντα, καὶ ὁ Δραγούμης ὅστις κατ΄αὐτήν πίπτει νεκρός, ἀλλά καὶ κατ΄αὐτοῦ ἄπνου πεσόντος, καὶ διὰ δευτέραν φορὰν ἐκκενούσι τὰ ὄπλα των οἱ δολοφόνοι, καὶ μετ΄αὐτό, λογχίζουν τὸ ἄψυχο σῶμα.
Ἡ ἰατρική ἔκθεσις πιστοποιεῖ δεκατρία τραύματα πυροβόλου ὄπλου, πέντε διὰ ξιφολόγχης, κάταγμα τέλειον τοῦ δεξιοῦ μηριαίου ὀστοῦ….
ΠΗΓΗ