«Σε 50 χρόνια τα αποθέματα ψαριών θα έχουν τελειώσει» Η έλλειψη αλιευτικής πολιτικής, καθώς και η ασυνειδησία κάποιων ψαράδων που χρησιμοποιούν δυναμίτη ή και άλλα ακόμα πιο
επιβλαβή εκρηκτικά, όπως...
η νιτρική αμμωνία, είναι οι κύριοι λόγοι που απειλούν το ήδη σοβαρά πληγωμένο θαλάσσιο οικοσύστημα, αλλά και την επιβίωση του κλάδου των αλιέων.
Στην Ελλάδα, η χρήση του δυναμίτη στην αλιεία άρχισε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κόσμος πεινούσε, τα καΐκια είχαν καταστραφεί και παντού βρίσκονταν εκρηκτικά, βλήματα και άλλα πυρομαχικά. Επίσης, την εποχή εκείνη υπήρχαν άφθονα ψάρια. Κάπως έτσι ξεκινάει η καταστροφική δραστηριότητα του δυναμίτη που έχει υποθηκεύσει το μέλλον της παράκτιας και νησιωτικής αλιείας.
κάθε μέρα γίνεται χρήση δυναμίτη, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην Άνδρο, στη Νάξο, στα Κουφονήσια, στη Δονούσα, στα Δωδεκάνησα και στη νότια Κρήτη, κυρίως μεταξύ Σφακίων και Γαύδου. Συχνοί είναι οι τραυματισμοί δυναμιτιστών και οι καταστροφές αλιευτικών σκαφών.
εκτός από το δυναμίτη, που προέρχεται από νταμάρια, ευρέως χρησιμοποιούνται και χημικά σκευάσματα. Πιο συνήθης είναι η νιτρική αμμωνία, το γνωστό λίπασμα, το οποίο εμποτίζεται με πετρέλαιο και είναι χειρότερο και από το δυναμίτη, γιατί τα υπολείμματα κάθονται στον πυθμένα σκεπάζοντας τα πάντα με ένα άσπρο τοξικό πέπλο. Η αμμωνία χρησιμοποιείται και σε μεγάλα βάθη και μετά κατεβαίνουν οι δύτες με μπουκάλες και μαζεύουν τα ψάρια που σκοτώθηκαν από το οστικό κύμα
Έλεγχοι στην αγορά δεν υπάρχουν οπότε αυτά τα «μπουρλοτιασμένα» ψάρια διακινούνται άνετα, ενώ ένας ειδικός θα μπορούσε εύκολα να τα αναγνωρίσει, για παράδειγμα από την κατεστραμμένη σπονδυλική τους στήλη, που γίνεται σαν κρέμα.
Στοιχεία για τη χρήση του δυναμίτη και των άλλων εκρηκτικών δεν υπάρχουν. ειναι «αδικαιολόγητη η αδράνεια και αναποτελεσματικότητα του λιμενικού» στην αντιμετώπιση των δυναμιτιστών. Οι καταγγελίες και από τους δύο φορείς είναι συνεχείς τα τελευταία χρόνια, όμως το λιμενικό δν κάνει τίποτα, πριν φθάσουν οι λιμενικές αρχές, οι ψαράδες ειδοποιούνται και πετούν τα εξαρτήματα από το καΐκι.
Οι επιπτώσεις του δυναμίτη και της αμμωνίας δν αφορούν μόνο το θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά και την επιβίωση χιλιάδων ψαράδων και των οικογενειών τους. τα τελευταία χρόνια σημειώνεται αύξηση στις εκρήξεις, επειδή τα ψάρια έχουν μειωθεί δραματικά. Άλλοι παράγοντες, όπως το ψάρεμα γόνων, η ρύπανση, το ψάρεμα με συρόμενα εργαλεία (μηχανότρατες και πεζότρατες) και η υπεραλίευση επιδεινώνουν την ήδη τραγική κατάσταση. Σύμφωνα με εκθέσεις, σε δέκα χρόνια από σήμερα μόνο 8 από τα 136 είδη ψαριών που αλιεύονται στις ευρωπαϊκές θάλασσες θα βρίσκονται σε υγιή επίπεδα. Ειδικότερα στη Μεσόγειο, που είναι κλειστή θάλασσα και χρειάζεται δεκαετίες για την ανανέωση των νερών της, το 82% των ειδών αλιεύονται πάνω από το ανεκτό όριο για τη βιωσιμότητά τους.
«ήδη υπάρχει ποσόστωση στον τόνο και τον ξιφία. Σε άλλες μεσογειακές χώρες η ποσόστωση ισχύει και στον μπακαλιάρο, τη γλώσσα, την κουτσομούρα, τον αστακό. Σε λίγο θα έρθει και εδώ, γιατί η θάλασσα δεν έχει σύνορα κ αν ο γείτονάς σου έχει πρόβλημα, θα έχεις κι εσύ». Προσθέτει πως ήδη υπάρχει πρόβλημα με τους ροφούς και τις σφυρίδες, καθώς μειώνονται δραματικά. Οι σαρδέλες και οι κουτσομούρες παρατηρείται ότι όλο και μικραίνει το μήκος τους, μιας και δεν προλαβαίνουν να μεγαλώσουν και σκοτώνονται. Από την άλλη, λόγω του λιπάσματος της αμμωνίας, σημειώνεται ευτροφισμός στα ψάρια, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο και ανθυγιεινό.
«Κινδυνεύει με κατάρρευση ο κλάδος των αλιέων. Εδώ και 12-13 χρόνια κάνουμε παρεμβάσεις, έχουμε συγκρουστεί, χωρίς καμία ανταπόκριση από τν πολιτεία. Η έλλειψη αλιευτικής στρατηγικής και η κακή διαχείριση μας έφεραν στον γκρεμό και να σκεφτείτε, ότι στην Ελλάδα ζουν 35.000 οικογένειες αλιέων και διατηρούνται 15.000 σκάφη, σχεδόν ο μεγαλύτερος αλιευτικός στόλος στην Ευρώπη»
ΠΗΓΗ
επιβλαβή εκρηκτικά, όπως...
η νιτρική αμμωνία, είναι οι κύριοι λόγοι που απειλούν το ήδη σοβαρά πληγωμένο θαλάσσιο οικοσύστημα, αλλά και την επιβίωση του κλάδου των αλιέων.
Στην Ελλάδα, η χρήση του δυναμίτη στην αλιεία άρχισε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κόσμος πεινούσε, τα καΐκια είχαν καταστραφεί και παντού βρίσκονταν εκρηκτικά, βλήματα και άλλα πυρομαχικά. Επίσης, την εποχή εκείνη υπήρχαν άφθονα ψάρια. Κάπως έτσι ξεκινάει η καταστροφική δραστηριότητα του δυναμίτη που έχει υποθηκεύσει το μέλλον της παράκτιας και νησιωτικής αλιείας.
κάθε μέρα γίνεται χρήση δυναμίτη, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στις Κυκλάδες, στην Άνδρο, στη Νάξο, στα Κουφονήσια, στη Δονούσα, στα Δωδεκάνησα και στη νότια Κρήτη, κυρίως μεταξύ Σφακίων και Γαύδου. Συχνοί είναι οι τραυματισμοί δυναμιτιστών και οι καταστροφές αλιευτικών σκαφών.
εκτός από το δυναμίτη, που προέρχεται από νταμάρια, ευρέως χρησιμοποιούνται και χημικά σκευάσματα. Πιο συνήθης είναι η νιτρική αμμωνία, το γνωστό λίπασμα, το οποίο εμποτίζεται με πετρέλαιο και είναι χειρότερο και από το δυναμίτη, γιατί τα υπολείμματα κάθονται στον πυθμένα σκεπάζοντας τα πάντα με ένα άσπρο τοξικό πέπλο. Η αμμωνία χρησιμοποιείται και σε μεγάλα βάθη και μετά κατεβαίνουν οι δύτες με μπουκάλες και μαζεύουν τα ψάρια που σκοτώθηκαν από το οστικό κύμα
Έλεγχοι στην αγορά δεν υπάρχουν οπότε αυτά τα «μπουρλοτιασμένα» ψάρια διακινούνται άνετα, ενώ ένας ειδικός θα μπορούσε εύκολα να τα αναγνωρίσει, για παράδειγμα από την κατεστραμμένη σπονδυλική τους στήλη, που γίνεται σαν κρέμα.
Στοιχεία για τη χρήση του δυναμίτη και των άλλων εκρηκτικών δεν υπάρχουν. ειναι «αδικαιολόγητη η αδράνεια και αναποτελεσματικότητα του λιμενικού» στην αντιμετώπιση των δυναμιτιστών. Οι καταγγελίες και από τους δύο φορείς είναι συνεχείς τα τελευταία χρόνια, όμως το λιμενικό δν κάνει τίποτα, πριν φθάσουν οι λιμενικές αρχές, οι ψαράδες ειδοποιούνται και πετούν τα εξαρτήματα από το καΐκι.
Οι επιπτώσεις του δυναμίτη και της αμμωνίας δν αφορούν μόνο το θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά και την επιβίωση χιλιάδων ψαράδων και των οικογενειών τους. τα τελευταία χρόνια σημειώνεται αύξηση στις εκρήξεις, επειδή τα ψάρια έχουν μειωθεί δραματικά. Άλλοι παράγοντες, όπως το ψάρεμα γόνων, η ρύπανση, το ψάρεμα με συρόμενα εργαλεία (μηχανότρατες και πεζότρατες) και η υπεραλίευση επιδεινώνουν την ήδη τραγική κατάσταση. Σύμφωνα με εκθέσεις, σε δέκα χρόνια από σήμερα μόνο 8 από τα 136 είδη ψαριών που αλιεύονται στις ευρωπαϊκές θάλασσες θα βρίσκονται σε υγιή επίπεδα. Ειδικότερα στη Μεσόγειο, που είναι κλειστή θάλασσα και χρειάζεται δεκαετίες για την ανανέωση των νερών της, το 82% των ειδών αλιεύονται πάνω από το ανεκτό όριο για τη βιωσιμότητά τους.
«ήδη υπάρχει ποσόστωση στον τόνο και τον ξιφία. Σε άλλες μεσογειακές χώρες η ποσόστωση ισχύει και στον μπακαλιάρο, τη γλώσσα, την κουτσομούρα, τον αστακό. Σε λίγο θα έρθει και εδώ, γιατί η θάλασσα δεν έχει σύνορα κ αν ο γείτονάς σου έχει πρόβλημα, θα έχεις κι εσύ». Προσθέτει πως ήδη υπάρχει πρόβλημα με τους ροφούς και τις σφυρίδες, καθώς μειώνονται δραματικά. Οι σαρδέλες και οι κουτσομούρες παρατηρείται ότι όλο και μικραίνει το μήκος τους, μιας και δεν προλαβαίνουν να μεγαλώσουν και σκοτώνονται. Από την άλλη, λόγω του λιπάσματος της αμμωνίας, σημειώνεται ευτροφισμός στα ψάρια, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο και ανθυγιεινό.
«Κινδυνεύει με κατάρρευση ο κλάδος των αλιέων. Εδώ και 12-13 χρόνια κάνουμε παρεμβάσεις, έχουμε συγκρουστεί, χωρίς καμία ανταπόκριση από τν πολιτεία. Η έλλειψη αλιευτικής στρατηγικής και η κακή διαχείριση μας έφεραν στον γκρεμό και να σκεφτείτε, ότι στην Ελλάδα ζουν 35.000 οικογένειες αλιέων και διατηρούνται 15.000 σκάφη, σχεδόν ο μεγαλύτερος αλιευτικός στόλος στην Ευρώπη»
ΠΗΓΗ
Σε 50 χρόνια η Ελλάδα δεν θα έχει ουτε ψάρια !
Reviewed by Unknown
on
01:00
Rating:
Reviewed by Unknown
on
01:00
Rating:
