Η θαυμαστή «ταυτότητα» της Αλόης (Aloe Vera)!

Γνωστή και ως «φυτό της αθανασίας» αλλά και ως ιαματικό φυτό, αγαπημένη της Ιατρικής και της κοσμετολογίας, η αλόη είναι στην πραγματικότητα το θαυματουργό φυσικό συστατικό για άψογο δέρμα. Με ενυδατικές, ρυθμιστικές, καθαριστικές και θεραπευτικές ιδιότητες, κατάλληλη για κάθε τύπο επιδερμίδας, είναι το φυτό που διαθέτει το μακρύτερο ίσως κατάλογο χρήσης στη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία. . Ευδοκιμεί στα θερμά και ξηρά κλίματα, θεωρείται από πολλούς κάκτος, αλλά στην πραγματικότητα, είναι μέλος της οικογένειας των κρίνων. Μένει υγρό όπου άλλα φυτά μαραίνονται και πεθαίνουν, κλείνοντας τους πόρους του για να αποτρέψει την απώλεια υγρασίας. Αν και είναι τροπικό φυτό, η ρίζα της μπορεί να επιζήσει σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες και αέρα, εφ” όσον δεν παγώνει το έδαφος τη ρίζα. Το φυτό είναι κατά 96% νερό. Το υπόλοιπο αποτελείται από ενεργά συστατικά περιέχοντας βασικά έλαια, αμινοξέα, βιταμίνες, ένζυμα και γλυκοπρωτεϊνες. Υπάρχουν πάνω από 250 ποικιλίες της Αλόης αλλά το φυτό Αλόη Barbadensis Miller έχει μια θρυλική ιατρική φήμη, που χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια: η Αλόη Βέρα. Το Βέρα που σημαίνει αληθινό στα λατινικά, προστέθηκε στην ονομασία αυτού του ιδιαίτερου δείγματος προκειμένου να διακριθεί η πρωτοκαθεδρία της μεταξύ των φυτών Αλόης, που ήταν εξαιρετικά χρήσιμα στην ανθρωπότητα, λόγο των ιατρικών ιδιοτήτων που παρουσιάζουν. Τις θεραπευτικές ιδιότητες του χυμού Αλόης που είναι μείγμα κιτρινωπού υγρού και διαφανούς παχύρρευστου ζελατινώδους υπόπικρου στη γεύση υγρού, τις βλέπει κανείς αμέσως μόλις κόψει ένα φύλλο Αλόης από τον τρόπο που το υγρό επουλώνει το ίδιο το φυτό στο σημείο κοπής. Η πρώτη σχετική αναφορά στη Δυτική Ιατρική είναι η εργασία του Ιπποκράτη (460 π.κ.χ. – 375 π.κ.χ.) του πατέρα της Ιατρικής, ο οποίος περιγράφει τις θεραπευτικές ιδιότητες της Αλόης σε πολλούς τόμους και μιλάει για ανακούφιση από στομαχικούς πόνους και δυσεντερία. Στην ελληνική φαρμακολογία, το φυτό αναφέρθηκε αρχικά από τον Κέλσιο (25 π.κ.χ. – 50 μ.κ.χ.) τον πατέρα της Ρωμαϊκής Ιατρικής, που τα σχόλια του περιορίστηκαν στη δύναμη του ως καθαρτικό. Για πάνω από 3.500 χρόνια, οι ιστορίες για το φυτό της θεραπευτικής Αλόης Βέρα έχουν παραδοθεί μέσω των αιώνων από στόμα σε στόμα. Από την αναφορά της Βίβλου στην απομάκρυνση του Χριστού από το σταυρό και του τυλίγματος του σώματος του με Αλόη και μύρο (Ιωάννης 19:39) βρίσκουμε την Αλόη μυστηριωδώς σε κάθε φάση της ιστορίας με πολλές καταθέσεις στις μεγάλες ιατρικές τιμές της. Η πιο τεκμηριωμένη χρήση Αλόης προέρχεται από τους αρχαίους Αιγυπτίους αλλά αυξήθηκε επίσης και χρησιμοποιήθηκε από το Βασιλιά Σολόμωντα, ο οποίος ειπώθηκε ότι την είχε εκτιμήσει ιδιαίτερα. Η Νεφερτίτη έκανε καθημερινά μπάνια με το χυμό της, η Κλεοπάτρα τη χρησιμοποιούσε σε όλες τις λοσιόν της και ο Μέγας Αλέξανδρος οργάνωσε ολόκληρη εκστρατεία για να κατακτήσει το νησί Σοκροτα, προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει για την ίαση των πληγών των στρατιωτών του αλλά και κατά τη διάρκεια των θρυλικών ταξιδιών του στην Ανατολή, μεταξύ των πολλών θαυμάτων που καταγράφηκαν από τον Marco Polo ήταν και οι περιγραφές των πολλών εφαρμογών των φυτών Αλόη Βέρα. Αν και η Δύση ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες της αλόης τα τελευταία χρόνια, είναι ήδη γνωστό ότι το καταπληκτικό αυτό φυτό μπορεί να αντιμετωπίσει πάνω από εξήντα διαφορετικές παθήσεις πολλές από τις οποίες δερματικές , ενώ βρίσκεται ακόμη στα ερευνητικά εργαστήρια, με τους ειδικούς να ανακαλύπτουν όλο και περισσότερες θαυματουργές εφαρμογές της. Ο χυμός της, αραιωμένος σε νερό ή γάλα, δημιουργεί ένα τονωτικό και δυναμωτικό ποτό. Επίσης, τα συστατικά της δυναμώνουν το ήπαρ, βοηθούν την πέψη, αναζωογονούν το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ πρόσφατες μελέτες μιλούν και για την ικανότητα αντιμετώπισης μορφών καρκίνου, διαβήτη και ηπατίτιδας. Η θαυμαστή «ταυτότητα» της Αλόης Η επιστήμη έχει αναγνωρίσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 150 ενεργά συστατικά στην αλόη, ενώ νέες έρευνες διεξάγονται με σκοπό να αποκαλύψουν όλα τα μυστικά της. Βιταμίνες: Πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών, όπως Α, Ο και Ε, περιέχει επίσης φυλλικό οξύ, Β1, Β2, Β3, Β6, ενώ είναι μία από τις ελάχιστες φυτικές πηγές της βιταμίνης Β12. Μέταλλα: Ασβέστιο, ποτάσιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, χαλκό, νάτριο, κάλιο, χρώμιο, σίδηρο και το αντιοξειδωτικό σελήνιο. Ένζυμα: Αρκετούς τύπους, μεταξύ των οποίων και τη βραδυκινάση, με εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς. Επίσης, οξειδάση, καταλάση, αμυλάση, κελλουλάση, λιπάση, αλανινάση, φωσφατάση, κρεατινική φωσφοκινάση, υδρογονάση. Αμινοξέα: Λυσίνη, θρεονίνη, βαλίνη, μεθιονίνη, ισολευκίνη, φαινυλαλανίνη, θρυπτοφάνη, αργινίνη, ασπαραγινικό οξύ, σερίνη, γλουταμινικό οξύ, γλυκίνη, αλανίνη, τυροσίνη, ιστιδίνη, προλίνη, υδροξυπρολίνη, κυστίνη, λευκίνη. Μονοσακχαρίτες και πολυσακχαρίτες: Αραβινόζη, γαλακτόζη, γλυκόζη, μαννόζη, ραμνόζη, ξυλόζη, γλουκορονικό οξύ, γαλακτουρονικό οξύ, κυτταρίνη. Στερόλες: Καμπεστερόλη, λουπεόλη, βήτα – σιτοστερόλη. Επίσης: Μηλικό Οξύ, λιγνίνη, σαπογενίνη, Β-καροτίνη, χολίνη. Η Αλόη στην ομορφιά Η πλούσια περιεκτικότητα της σε βιταμίνες, ένζυμα και μεταλλικά στοιχεία δεν είναι το «μόνο» της πλεονέκτημα. Τα ενεργά συστατικά της μεταφέρουν τα θρεπτικά στοιχεία στις εσωτερικές στιβάδες του δέρματος, ενώ τα πολυσακχαρίδια που περιέχει δημιουργούν πλέγμα, αποτρέποντας την απώλεια της φυσικής υγρασίας. Αντιγήρανση: Περιέχοντας μερικά από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά συστατικά, η αλόη καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες. Παράλληλα, έρευνες απέδειξαν ότι δρα στα κύτταρα βελτιώνοντας την κατάσταση ιούς και ότι προκαλεί επιτάχυνση της παραγωγής του κολλαγόνου, περιορίζοντας τις ρυτίδες, βοηθώντας το δέρμα να αναγεννηθεί. Ακμή – λιπαρότητα: Η συστηματική της χρήση στο ακνεϊκό δέρμα εξασφαλίζει θεαματικά αποτελέσματα, αφού όχι μόνο θεραπεύει το πρόβλημα αλλά και το προλαμβάνει, καθαρίζοντας τους πόρους και ρυθμίζοντας το σμήγμα. Κάτι που την κάνει ιδανική και για τα λιπαρά ή μικτά δέρματα. Ατμοσφαιρική ρύπανση: Η ισχυρή αντιοξειδωτική της δράση συνδυάζεται με την ιδιότητα της να αυξάνει την ενεργοποίηση του οξυγόνου στο δέρμα, δυναμώνοντας τους ιστούς και προλαμβάνοντας δερματικές βλάβες. Αντιηλιακή προστασία: Οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία στη σύνθεση της προλαμβάνουν τη φωτογήρανση. Από την άλλη, οι καταπραϋντικές και επουλωτικές της ιδιότητες είναι γνωστές από αιώνες. Ανακουφίζει το δέρμα από την έκθεση στον ήλιο, αλλά και αντιμετωπίζει τα εγκαύματα. Σημάδια: Βοηθώντας με τα ενεργά συστατικά της στην ανάπλαση των ιστών, η αλόη απαλύνει τα μικρά σημάδια από ουλές, κοψίματα και πληγές. Η Αλόη πιστεύεται ότι βελτιώνει την πέψη και την αφομοίωση των τροφίμων. Επίσης μέσω της έρευνας γνωρίζουμε ότι το πήκτωμα από το φύλλο Αλόης είναι σε θέση να διατηρήσει το νερό στη δεύτερη στοιβάδα του δέρματος κάτι που βοηθά ν” απομακρυνθούν τα νεκρά κύτταρα που συσσωρεύονται εκεί και στη διάλυση των ριζών της μόλυνσης. Ενδεχομένως, οι ανεξιχνίαστες ιδιότητες της μπορούν να προέρχονται απ” αυτό που πολλοί θεωρούν το μαγικότερο θεραπευτικό χαρακτηριστικό της: την ενζυμική ενέργεια που λειτουργεί γρήγορα μέσα στο πήκτωμα και φαίνεται αν ενθαρρύνει την αύξηση του υγιούς νέου ιστού. Αναφέρεται από πολλούς ότι έχει αυτήν την καταπληκτική δυνατότητα να διαπεράσει, δίνοντας τη γρήγορη ανακούφιση από τον πόνο και τοπικά και κάτω από το δέρμα. Παρέχει στο σώμα, στο ανοσοποιητικό σύστημα, στα κόκαλα και στα όργανα έναν μεγάλο αριθμό βιταμινών, ενζύμων και άλλων θρεπτικών ουσιών, που πρέπει να λειτουργήσουν κατάλληλα. Από την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων και Αιγυπτίων και άλλους πολιτισμούς μέσω των αιώνων, το πήκτωμα έχει χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα στα καλλυντικά. Σήμερα, υπάρχουν πολλά καλλυντικά βασισμένα στην Αλόη και προϊόντα φροντίδας του δέρματος στην αγορά. Έχουν αναφέρει ότι η ενζυμική δραστηριότητα μειώνει πραγματικά ή αποβάλλει τα σημάδια, τις ρυτίδες λόγω ηλικίας και τις κηλίδες. Το δέρμα απορροφά την Αλόη μέχρι τέσσερις φορές γρηγορότερα από το νερό. Φαίνεται ότι η Αλόη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στη διάνοιξη των πόρων του δέρματος και ν” απορροφήσει την υγρασία και τις θρεπτικές ουσίες που περιέχει. Είναι γνωστό ότι είναι καταπραϋντική για το δέρμα. Η δράση της Αλόης είναι να κρατά το δέρμα απαλό και μαλακό. Επίσης για τα προβλήματα του δέρματος, όπως η ψωρίαση, οι αναφυλαξίες και ο έρπις, θεωρείται αποτελεσματική. Η Αλόη είναι άριστη για τη «ροδόχρου». Είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα του προσώπου και μερικές φορές οίδημα. Συνήθως αρχίζει με ερυθρότητα στο κέντρο του προσώπου που σιγά – σιγά επεκτείνεται στα μάγουλα και στο πηγούνι. Αργότερα εμφανίζονται μόνιμες ευρυαγγείες και σπυριά σαν της ακμής με ή χωρίς πύο. Η Αλόη Βέρα είναι μια από τις παλαιές φυσικές θεραπείες που έχουν μπει δίκαια στη σύγχρονη εποχή ως ένα από τα σύγχρονα «θαυματουργά» φάρμακα.

ΠΗΓΗ