Η Γενική Γραμματεία Συντονισμού για κάποιον άγνωστο λόγο αποφάσισε την πραγματοποίηση δαπάνης ύψους 3.616,20 ευρώ για προμήθεια λογισμικού μισθοδοσίας.
Δηλαδή μέχρι σήμερα πως γινόταν η μισθοδοσία?
Ήταν τόσο απαραίτητη η προμήθεια καινούριου λογισμικού?
Αυτή η δαπάνη σε ποιο σημείο της καθημερινότητας βοηθά, εξυπηρετεί τον Έλληνα πολίτη?
Βέβαια, εξυπηρετεί τις τσέπες των δικών τους παιδιών.
Δυστυχώς, στη διαύγεια βλέπουμε μόνο τη δαπάνη και όχι τα ονόματα των προμηθευτών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων..
Σήμερα ανακάλυψα κάτι που μόνο στο ελληνικό δημόσιο πρέπει να συμβαίνει.
Η πρώτη απόφαση (φώτο 1) που παραθέτω αφορά την αγορά ενός λογισμικού, ενός προγράμματος δηλαδή για υπολογιστές. Η δαπάνη είναι 3.616 ευρώ με ΑΡΙΘΜ ΠΡΩΤ 723.
Το σκάνδαλο όμως είναι στην αμέσως επόμενη απόφαση.
Η επόμενη απόφαση (φώτο 2), που στην ουσία είναι προγενέστερη αφού έχει ΑΡΙΘΜ ΠΡΩΤ 722, δαπανά 4.372 για συντήρηση λογισμικού μισθοδοσίας.
Τώρα, αν η συντήρηση που αγόρασαν είναι για το καινούριο λογισμικό ή για το παλιό, δε γνωρίζω αφού είπαμε, στις αποφάσεις βάζουν μόνο τη δαπάνη και όχι άλλες λεπτομέρειες. Το γεγονός όμως ότι οι δυο αποφάσεις έχουν κολλητούς αριθμούς πρωτοκόλλου, 722 και 723, εύκολα συμπεραίνουμε ότι και οι δυο δαπάνες, προμήθεια και συντήρηση, αφορούν το ίδιο λογισμικό.
Όποιος γνωρίζει τι παίζει με τα λογισμικά, γενικά με τα επαγγελματικά προγράμματα για υπολογιστές, ξέρει καλά πως όταν αγοράζεις το λογισμικό αγοράζεις την ίδια ώρα και τη συντήρησή του.
Δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο, εν μέσω χρεοκοπίας, ξόδεψε 20% περισσότερα χρήματα για την ετήσια συντήρηση εξοπλισμού παρά για την προμήθεια του ίδιου του εξοπλισμού...
ΠΗΓΗ
Δηλαδή μέχρι σήμερα πως γινόταν η μισθοδοσία?
Ήταν τόσο απαραίτητη η προμήθεια καινούριου λογισμικού?
Αυτή η δαπάνη σε ποιο σημείο της καθημερινότητας βοηθά, εξυπηρετεί τον Έλληνα πολίτη?
Βέβαια, εξυπηρετεί τις τσέπες των δικών τους παιδιών.
Δυστυχώς, στη διαύγεια βλέπουμε μόνο τη δαπάνη και όχι τα ονόματα των προμηθευτών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων..
Σήμερα ανακάλυψα κάτι που μόνο στο ελληνικό δημόσιο πρέπει να συμβαίνει.
Η πρώτη απόφαση (φώτο 1) που παραθέτω αφορά την αγορά ενός λογισμικού, ενός προγράμματος δηλαδή για υπολογιστές. Η δαπάνη είναι 3.616 ευρώ με ΑΡΙΘΜ ΠΡΩΤ 723.
Το σκάνδαλο όμως είναι στην αμέσως επόμενη απόφαση.
Η επόμενη απόφαση (φώτο 2), που στην ουσία είναι προγενέστερη αφού έχει ΑΡΙΘΜ ΠΡΩΤ 722, δαπανά 4.372 για συντήρηση λογισμικού μισθοδοσίας.
Τώρα, αν η συντήρηση που αγόρασαν είναι για το καινούριο λογισμικό ή για το παλιό, δε γνωρίζω αφού είπαμε, στις αποφάσεις βάζουν μόνο τη δαπάνη και όχι άλλες λεπτομέρειες. Το γεγονός όμως ότι οι δυο αποφάσεις έχουν κολλητούς αριθμούς πρωτοκόλλου, 722 και 723, εύκολα συμπεραίνουμε ότι και οι δυο δαπάνες, προμήθεια και συντήρηση, αφορούν το ίδιο λογισμικό.
Όποιος γνωρίζει τι παίζει με τα λογισμικά, γενικά με τα επαγγελματικά προγράμματα για υπολογιστές, ξέρει καλά πως όταν αγοράζεις το λογισμικό αγοράζεις την ίδια ώρα και τη συντήρησή του.
Δηλαδή, το ελληνικό δημόσιο, εν μέσω χρεοκοπίας, ξόδεψε 20% περισσότερα χρήματα για την ετήσια συντήρηση εξοπλισμού παρά για την προμήθεια του ίδιου του εξοπλισμού...
ΠΗΓΗ
ΞΟΔΕΥΟΥΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΔΑΝΕΙΚΑ ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ...
Reviewed by Unknown
on
20:00
Rating:
Reviewed by Unknown
on
20:00
Rating:
