Το Δελφικό Έψιλον, η Μάντορλα, και το Γινγκ και Γιανγκ……

Η ψυχολογική σύγκρουση …. ….και η ψυχολογική σύνθεση.

Οι αρχαίοι μύθοι, τα σύμβολα, και τα παραμύθια μεταφέρουν μηνύματα και νοήματα υπερβατικά και μυστικά .
Ίσως δύσκολα στην κατανόηση τους αφού σαν εργαλείο ερμηνείας της ζωής και του εαυτού μας, χρησιμοποιούμε την αισθησιακή μας διάνοια, ή μας αρκεί μια κριτική ανάλυση με βάση τις πεποιθήσεις μας, που τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά απλές αντιγραφές ή απόψεις και απομνημονεύματα άλλων.


Κάθε μυθική αναφορά δεν έχει φυσικά μια και μόνο ερμηνεία.
Όπως και το κάθε τι στο σύμπαν είναι πολυδιάστατο έτσι και οι μύθοι και τα παραμύθια αποκαλύπτονται στον κάθε ερευνητή ανάλογα με αυτό που είναι ψυχολογικά , ή και σύμφωνα με αυτό που θέλει να << δει >>.


Για να αναφερθώ στην ψυχολογική σύγκρουση στην παρούσα ανάρτηση μου θα ξεκινήσω με μιαεικόνα από το<< ψυχολογικό δράμα >> που παίχτηκε σύμφωνα με την παλαιά διαθήκη στον <<ψυχολογικό μας παράδεισο>> και που συνεχίζει να παίζετε το ίδιο δράμα ακριβώς, <<στο ψυχολογικό μας παρών>> σαν μια αιώνια συνέχεια που συμβαίνει κάθε στιγμή, κάθε ώρα, και κάθε μέρα στη ζωή μας, με αποτέλεσμα όμως να διατηρεί αόρατη και την είσοδο που οδηγεί στην πολύδιαστατικότητα , στην ελευθερία, στην ειρήνη ή όπως προτιμά στον καθένα να ονομάζει το…..ξύπνημα.
…………………………………..


Ήταν κάποτε ένας άνδρας και μια γυναίκα που λάτρευαν ο ένας τον άλλον, και ζούσαν σε ένα γαλήνιο και όμορφο περιβάλλον.
Αυτό το περιβάλλον πρόθυμα ….. τους υπηρετούσε μαζί με ότι αυτό το περιβάλλον περιείχε [στοιχειώδη, οντότητες, ζωικές, φυτικές, ορυκτές ].
Γνώριζαν, ότι η αγάπη τους που πήγαζε και από τους δυο, και που ήταν η ίδια αγάπη που τους δημιούργησε, ήταν αυτή που διατηρούσε όλα στο περιβάλλον τους ενωμένα σε ισορροπία και σε απόλυτη αρμονία.
Κάποια μέρα μια οντότητα [ φίδι ], γλίστρησε από ένα δένδρο πλησίασε την γυναίκα και κάτι της ψιθύρισε στο αυτί ………η γυναίκα γοητεύτηκε…… φάνηκε ότι ήταν πολύ ενδιαφέρον αυτό που ειπώθηκε, και η γυναίκα έτρεξε και το είπε στον άνδρα…..
Σε λίγο βρέθηκαν μαζί να τρώνε ένα….. φρούτο[ μήλο] …το οποίο πριν λίγο κρεμόταν στο δένδρο όπου γλιστρούσε η οντότητα [φίδι ].


Το φίδι έχει πολλές ερμηνείες όμως βασικά συμβολίζει την παγκόσμια ενέργεια κυρίως την σεξουαλική , με όλες τις δημιουργικές και καταστροφικές τις συνέπειες


Το φίδι στον παρών μύθο συμβολίζει, την μια πλευρά του, τον ένα πόλο, ο οποίος βρίσκετε σε δράση, το ψέμα, την ψευδαίσθηση, το απατηλό,[και όχι το πραγματικό και το αληθινό].
Είναι η ενέργεια που διαχωρίζει, που διαβάλει [ δια-βάλω =διάβολος] και όχι που ενώνει και συμφιλιώνει.


Ξαφνικά ο κόσμος για τον άνδρα και την γυναίκα αλλάζει , η εικόνα του κόσμου τώρα είναι διαφορετική, δεν ήταν όπως ήταν πριν [μια ενότητα ], τώρα υπάρχει μια καινούρια γνώση ,,,
Η γνώση του καλού και του κακού.
Ο διαχωρισμός αυτός κάνει τον κόσμο τους διαφορετικό, και διασπασμένο σε χιλιάδες κομμάτια, απόμακρο και ακατανόητο.
Και η σύγκρουση του καλού και του κακού ξεκινά..




Έτσι προκύπτει η ανισσοροπία
Η αγάπη φαίνεται ότι…. χάθηκε…μεταμορφώθηκε σε πολλές θεότητες και κατοικεί στους ουρανούς …….
Όπως και ο σύντροφος τώρα πλέον είναι αντίπαλος, και το περιβάλλον που ήταν αρχικά μια ενότητα, τώρα είναι ξεχωριστό από τον άνθρωπο , όπως και τα στοιχειώδη, τα δένδρα, τα πουλιά , και όλες οι οντότητες, ..
Η διάσταση που παίζετε το δράμα είναι σαφές ότι έχει πλέον αλλάξει ….
Και ήδη ο άνδρας ξεκινά να ρίχνει τις ευθύνες στην γυναίκα , και η γυναίκα με την σειρά της στο φίδι .


Σε αυτή την μυθική ιστορία, μας περιγράφετε η δραματική ψυχολογική πτώση του ανθρώπου από μια πνευματική κατάσταση , σε κατώτερα επίπεδα υλικής ύπαρξης, αλλά και πως προέκυψε αυτή η ψυχολογική πτώση.
Ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να επιστρέψει στην αρχική κατάσταση ενότητας και αρμονίας όταν πάλι το θελήσει……. Από το ίδιο σημείο.
Ο παράδεισος είναι μια πνευματική και καθαρά ψυχολογική κατάσταση, ή μια υψηλότερη κατάσταση αντίληψης.
Φυσικά και ο θεός [ αγάπη ]όπως και ο Αδάμ η Εύα τα ζώα κλπ έχουν μια συμβολική σημασία.
Σε αυτήν την κατάσταση ποτέ δεν ήταν ξεχωριστά, όλα αποτελούσαν μια ενότητα, , για αυτό και δεν υπήρχε καμιά ανάγκη σε αυτό το παραδεισένιο ψυχικό περιβάλλον .


Σε ένα τέτοιο ψυχολογικό σύμπαν αρμονίας σε μια τέτοια εσωτερική κατάσταση ενός ανθρώπου…η στιγμή της ταύτισης.. είναι και η στιγμή μιας μεγάλης απόφασης και ευθύνης .
Η ταύτιση με οτιδήποτε που θεωρούμε ξεχωριστό από εμάς είναι η πόρτα για την δημιουργία ενός νέου πεδίου ύπαρξης, μιας νέας εμπειρίας, και η αρχή εξερεύνησης μιας καινούριας ψυχολογικής περιοχής.
Μετά από την ταύτιση με ένα γεγονός, πρόσωπο, αντικείμενο, η αίσθηση και αντίληψη της ενότητας δεν υπάρχει, και βιώνουμε έντονα την αίσθηση του διαχωρισμού και σε επέκταση της μοναξιάς.
Το γοητευτικό τραγούδι όμως της σειρήνας που μας καταβροχθίζει ψυχολογικά κατά την στιγμή της ταύτισης ακούγεται γλυκό, ενδιαφέρον, και μόνο αν αποφασίσουμε να <<δεθούμε>> στο κατάρτι του είναι μας όπως ο Οδυσσέας, μπορούμε να το ακούσουμε χωρίς να παρασυρθούμε από την γοητεία του . .
Αν υπάρχει <<αμάρτημα>> για τον άνθρωπο τότε είναι αυτό, και είναι η στιγμή που ο άνθρωπος ξεχνάει τον εαυτό του, το είναι του, και ταυτίζετε με κάτι που …….είναι ξεχωριστό,… μια παραίσθηση!


Από εκεί ξεκινούν όλα.




Από εκεί ανοίγει και το κουτί της …Πανδώρας στην ελληνική μυθολογία, Από όπου και βγαίνουν όλα τα δεινά οι ταλαιπωρίες και οι αρρώστιες.

Στο οποίο όμως παραμένει η ελπίδα ..






Έχει ειπωθεί ότι το να αποδεχόμαστε την ζωή γενικά και να μην συγκρουόμαστε με τα γεγονότα και τα συμβάντα της καθημερινότητας είναι μια επιλογή, η οποία μας εξυψώνει και μας τοποθετεί σε ένα πιο υψηλό επίπεδο ύπαρξης .
Αυτό είναι γεγονός ….
Από το να αποδεχόμαστε όμως αυτήν την ιδέα και να το λέμε, μέχρι να το εφαρμόζουμε στη ζωή μας έχει μεγάλη διαφορά .


Συμβαίνει όταν προσπαθούμε να το εφαρμόζουμε στη ζωή μας ..να γίνετε επιλεκτικά …
Έτσι καταλήγουμε να αποδεχόμαστε καλύτερα κάποια πράγματα και κάποια άλλα λιγότερο.
Το αποτέλεσμα από αυτό τελικά είναι ότι απλά κάνουμε ένα καινούριο πιο διευρυμένο ίσως διαχωρισμό στο τι να αποδεχόμαστε,…….. έχοντας μάλιστα την ψευδαίσθηση ότι βελτιωνόμαστε ψυχολογικά …...


Θα πρέπει να αναρωτηθούμε με ειλικρίνεια… στο τι είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει και δεν μας επιτρέπει να επιτύχουμε την εσωτερική κατάσταση που προκαλεί την ψυχολογική μας εξύψωση.


Είναι πασιφανές ότι θα πρέπει να έχουμε μια συνειδητή παρατήρηση των ψυχολογικών μας διαδικασιών οι οποίες συμβαίνουν εν αγνοία μας, επειδή δεν είμαστε ψυχολογικά παρόντες .


Το <<φίδι μας έδωσε το μήλο>> και έστρεψε το ενδιαφέρον μας στον τρισδιάστατο κόσμο …
Έτσι η συνείδηση μας διαδικάζετε εκεί !!
Αλλά και στο ψυχολογικό μας κόσμο, ο χαμένος παράδεισος υπάρχει πάντα… είναι εκεί και περιμένει την επιστροφή μας ….


Ο Ηράκλειτος είχε πει ότι ο…<<.. πόλεμος πατήρ πάντων εστι >> .
Φυσικά δεν εννοούσε τον πόλεμο με την έννοια που εμείς φτωχά διανοητικά αντιλαμβανόμαστε, αλλά έδινε στον πόλεμο μια άλλη σημασία πιο εσωτερική πιο ψυχολογική προσπαθώντας να εκφράση την …σύγκρουση - ένωση, που συμβαίνει την κάθε στιγμή μέσα σε όλο το σύμπαν, και μέσα στον ψυχολογικό άνθρωπο, ανάμεσα σε δυο δυνάμεις οι οποίες από αυτήν την σύγκρουση εκδηλώνουν μια τρίτη δύναμη προκαλώντας μια αλλαγή, μια νέα δημιουργία, και ….. ….<< Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ'αυτό μένειν >>.


Ο πόλεμος αυτός κατά τον Ηράκλειτο είναι ο γεννήτορας των πάντων , και φυσικά αφορά και τον ψυχολογικό μας κόσμο.


Και η σύγκρουση αυτή αφορά το αποτέλεσμα της σχέσης που έχουμε με οποιοδήποτε αντίθετο μας. Μπορεί να είναι ιδέες , συμπεριφορές , γεγονότα, η πρόσωπα , ότι και να είναι από την στιγμή που σχετιζόμαστε με όλα αυτά,….τότε έχει σημασία η θέση [ σχέση ] που έχουμε με όλα αυτά.
Συνήθως ή θα εναντιωθούμε ή θα τα…..αποδεχτούμε .


Η κίνηση αυτή που ενώνει δυο αντίθετα είναι μια είδους σύγκρουση [ πολεμική] δυο δυνάμεων όχι απαραίτητα καταστροφική με την στενή και συνηθισμένη σημασία που δίνουμε σε αυτές της λέξεις για το τι θα υπερισχύσει ..
Μπορεί από την πολεμική αυτή να προκύψει συγχώνευση, σύνθεση και αρμονία .







Προσπαθώντας οι πρόγονοι μας να διαδώσουν, ή και να διαφυλάξουν την γνώση, χρησιμοποιούσαν διάφορα σύμβολα, γεωμετρικά σχήματα, αριθμούς κλπ .



Για παράδειγμα η Μαντορλα [ όχι μάνταλα ]ένα σύμβολο που χρησιμοποιούσαν οι προ χριστιανοί
Είναι το σημείο όπου δυο κύκλοι εφάπτονται και σχηματίζουν ένα τρίτο σχήμα σαν αυγό, ή σαν ψάρι, ή σαν ….αμύγδαλο= madorla [Ιταλικά] .
Συμβολίζει την αρμονική ένωση των δυο δυνάμεων , όπου από την σχέση τους αναβλύζει μια ενωτική δυναμική που συνδυάζει και τις δυο.




Αυτή η τρίτη δημιουργική δύναμη που αναβλύζει από την αρμονική σχέση είναι απελευθερωτική, πνευματική και το ζητούμενο των χριστιανών .
Συνήθως μέσα σε αυγοειδές σχήματα τοποθετούσαν αγάλματα , ή ζωγράφιζαν αγίους και αγγέλους .
Παρόμοιο συμβολισμό έχει επίσης και το κινέζικο γινγκ - γιανγκ το οποίο επίσης συμβολίζει την ισορροπία και την αρμονία δυο αντιθέτων δυνάμεων, όπου η μια δύναμη βρίσκετε εν δυνάμει και ισόρροπα μέσα στην άλλη .




Επίσης χιλιάδες χρόνια πριν οι ιερείς των Δελφών είχαν το έψιλον [ Ε ] στο υψηλότερο μέρος, στην είσοδο του ναού του Απόλλωνος.
Το οποίο έγραφαν και σαν διπλό [ διπλό έψιλον ].
Αν και φαίνεται ότι δεν έχει καμιά σχέση με τα παραπάνω σχήματα [ Μαντορλα, γινγκ-γιανγκ ], είναι κατ΄ ουσία…. τα ίδια.



Οι Έλληνες σοφοί προτίμησαν τον σταυρό σαν ενωτικό στοιχείο των αντίθετων δυνάμεων και όχι το αυγοειδές σχήμα όπως στην Μαντορλα. φυσικά την ίδια επιλογή είχαν και άλλοι σοφοί και μάγοι σε όλο τον κόσμο για αυτό και συναντάμε αυτό το σύμβολο σχεδόν παντού, από την Ινδια έως το Μεξικό .


Κάτι που αξίζει να σημειωθεί είναι επίσης ότι χαμηλά στη είσοδο του ναού του Απόλλωνα στην αριστερή μεριά υπήρχε χαραγμένη η φράση ..<<γνώθις αυτον>> και δεξιά η φράση <<μηδέν άγαν>>. Οι φράσεις αυτές μαζί με το Ε στη κορυφή σχημάτιζαν ένα τρίγωνο, και οι φράσεις στην βάση έδειχναν με σαφήνεια τον δρόμο για να φτάσει κάποιος στην κορυφή του τριγώνου …στο Ε…ΕΙ….ΕΙΜΑΙ ,
μέσα από
α] την γνώση του εαυτού και β] την .... αρμονία και την ισορροπία .

[Οι πυθαγόρειοι το πέμπτο γράμμα της αλφαβήτου το [ Ε ] το χαρακτήριζαν με την ονομασία <<Γάμος>> διότι ήταν το αποτέλεσμα από την σχέση του πρώτου άρτιου ή αρσενικού αριθμού [ 2 ], με τον πρώτο περιττό ή θηλυκό αριθμό [ 3 ]……2+3=5.]


Το ίδιο σχήμα επιλέγει και η αστρολογία για τον συμβολισμό του τελευταίου [ 12ου] ζωδίου των ιχθύων , το οποίο επίσης συμβολίζει την ένωση δυο αντιθέτων [σε κατεύθυνση] στοιχείων .
Τέλος το ίδιο σχήμα χρησιμοποιούσαν και οι αλχημιστές όταν ήθελαν να δηλώσουν την μίξη διαφορετικών στοιχείων , και λέγετε επίσης ότι συμβόλιζε τον <<πόσιμο χρυσό >> [ το ελιξίριο της ζωής ] .



Αυτά όλα τα σύμβολα μεταφέρουν ένα κοινό μήνυμα , και δείχνουν τον δρόμο για να επιτευχθεί η ενότητα ξανά .


Η εσωτερική και ψυχολογική σύγκρουση με αρνητικές συνέπειες είναι αποτέλεσμα της υποκειμενικής ή ανισσόροπης σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε ένα γεγονός, αντικείμενο , ή πρόσωπο, και σε εμάς (ψυχολογίας μας) .
Όταν δηλαδή όλα τα παραπάνω συμβάντα δεν συμπίπτουν ή δεν ταιριάζουν με τα θέλω μας, τα πρέπει μας, τις καταγραφές μας , τις πεποιθήσεις μας τις οποίες θεωρούμε εκ των πραγμάτων σωστές, και δικές μας.

Όπως επίσης συναισθήματα και σκέψεις οι οποίες αναβλύζουν στον ψυχισμό μας

Και είναι αντίθετες με την ηθική μας και ασύμφωνες με τα κοινωνικά πρότυπα, και κανόνες με αποτέλεσμα η ύπαρξη τους να μας προκαλεί επίσης εσωτερική σύγκρουση.
[Την λέξη σύγκρουση .τώρα την χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μια εσωτερική ανισσόροπη κατάσταση …όμως η περιγραφή δεν είναι η κατάσταση, ούτε και η περιγραφή της το ζητούμενο.]


Το σημαντικό είναι να βιώσουμε , και να <<δούμε>> την σύγκρουση την στιγμή που συμβαίνει.

Και να κατανοήσουμε ότι όλες αυτές οι πεποιθήσεις μας [ που θεωρούμε δικές μας ] είναι καταγεγραμμένες στη μνήμη μας από την παιδική ηλικία , το θρησκευτικό δόγμα μας , το χρώμα μας , τη χώρα μας, τη γλώσσα μας, το πολιτικό μας δόγμα, τα έθιμα μας, και ότι άλλο έχουμε κληρονομήσει από την οικογένεια μας τους γνωστούς και τους αγνώστους ,όλα αυτά δεν είναι ο αληθινός εαυτός μας .
Όλα αυτά είναι χωρίς ουσία υποκειμενικά και απλά επιπρόσθετα , και διαφέρουν από τόπο σε τόπο , από χώρα σε χώρα .
Όλα αυτά μας κρατούν διχασμένους και χωρισμένους και σε συνεχή σύγκρουση μεταξύ μας .


Το μόνο κοινό στοιχείο που έχουν όλα αυτά είναι ..ότι όλα είναι υποκειμενικά , κανένα δεν είναι αλήθεια , διότι όλα είναι κατασκευάσματα του νου και της σκέψης.
Και η σκέψη αυτή δεν είναι δημιουργική, αλλά απλή απομνημόνευση πληροφοριών από παντού, και εντυπώσεις από την καθημερινότητα μας που έχουμε βιώσει επιφανειακά και επεξεργαστεί πάλι μέσω του νου θα μπορούσαμε να τις πούμε παραισθήσεις .
Για αυτό και η προτροπή - φράση στην είσοδο του μαντείου των Δελφών …<<γνώρισε τον [αληθινό ] εαυτό σου >>.


Έχοντας επίγνωση του εαυτού μας , ζώντας στο τώρα μας , βιώνουμε και βλέπουμε την ψυχολογική σύγκρουση την στιγμή που αυτή συμβαίνει.
Με πολλαπλά ωφέλει για την ψυχολογική μας ανάπτυξη …..
Α] δεν δημιουργούμε καινούριες μνήμες…διότι οι εξωτερικές εντυπώσεις μετατρέπονται αφού η συνειδητότητα μας είναι στο ψυχολογικό γεγονός της τώρα στιγμής [ παρατηρεί την συναισθηματική ή διανοητική αντίδραση στο εξωτερικό ερέθισμα ].
Αυτή η συνειδητή δράση δεν δίνει περιθώρια στη νοητική διαδικασία , εκεί λειτουργεί πλέον η ευφυΐα, και η νοημοσύνη.
Και αυτό σημαίνει ότι δεν τρέφονται, δεν αυξάνονται οι ήδη υπάρχοντες υποκειμενικές πεποιθήσεις μας .
Και Β] οι πεποιθήσεις μας γίνονται πλέον ορατές από την συνειδητότητα μας.
Η συνείδηση αντιλαμβάνεται τον ψυχολογικό εγκλωβισμό της, και να αρχίζει να ξυπνά .
Οι πεποιθήσεις παύουν να έχουν την ίδια επίδραση και επιρροή στο ψυχισμό μας διότι δεν ταυτιζόμαστε πλέον με αυτές και επέρχεται φυσικά το μέτρο και η ισορροπία .
Δηλαδή …<<Το μηδέν άγαν>> η επόμενη φράση στο ναό του Απόλλωνος .


Η σύγκρουση, όπως λέει και ο κύριος Ο J. Κrisnamurti…. όταν την παρατηρείς παύει και να υπάρχει .


Η ψυχολογική σύγκρουση τρέφετε με την ίδια την σύγκρουση , η συνεχόμενη διαμάχη που έχουμε με τον εαυτό μας και τους άλλους , ότι δεν έχουμε πχ τα χρήματα ή τον μισθό που θα έπρεπε να έχουμε , το αμάξι που θα έπρεπε να έχουμε ή το σπίτι, την καλή και ξεκούραστη δουλειά που θα έπρεπε να έχουμε, τον καλό σύζυγο ή την καλή σύζυγο, τα παιδιά, δεν κυβερνάει το κόμμα μας, είμαστε σε σύγκρουση με τις βλακείες μας , τα λάθη μας , τις επιλογές μας κλπ. όλα αυτά είναι μια συνεχόμενη ανελέητη ψυχική σύγκρουση .


Και το μόνο που χρειάζεται είναι να <<δούμε>> την ψυχολογική σύγκρουση να συμβαίνει .
Το τέλος της σύγκρουσης κάνει ορατή την είσοδο για την επιστροφή στο ψυχολογικό μας παράδεισο .


Μια πεποίθηση παγίδα [ χειραγώγηση] που έχουμε είναι ότι για να υπερβούμε μια κατάσταση πρέπει πρώτα να συγκρουστούμε μαζί της.


Υπάρχει όμως και μια κινέζικη παροιμία που λέει ότι ……ο καλός πολεμιστής είναι αυτός που νικάει…. χωρίς να δώσει καμία μάχη………….




Και η αλήθεια βρίσκετε κριμένη ανάμεσα στα λόγια του Αμμώνιου Σακκα …........................ <<…. το Ε ούτε αριθμό ούτε τάξη ούτε σύνδεσμο ούτε κάποιο άλλο ελλείπον μόριο λέξεως δηλώνει……..αλλά είναι αυτοτελής του θεού προσαγόρευσης και …προσφώνησης >> …[ ΕΙΜΑΙ ]
ο έχων επίγνωση αυτού που πραγματικά ΕΙΝΑΙ
πηγή