Τηλεμεταφορά Πληροφορίας Ανοίγει Το Δρόμο Για Το Κβαντικό Ίντερνετ !

Μία διεθνής ομάδα φυσικών κατάφερε για πρώτη φορά να τηλεμεταφέρει πληροφορία σε μία κβαντική μνήμη στερεάς κατάστασης, κάτι που αποτελεί προαπαιτούμενο για το μέλλον του κβαντικού διαδικτύου.
Κατά τη κβαντική τηλεμεταφορά δεν υφίσταται μεταφορά μάζας, αλλά μεταφέρεται μόνο η πληροφορία που περιγράφει την κατάσταση του κβαντικού συστήματος που εκπέμπει το σήμα. Το κβαντικό σύστημα που το λαμβάνει υιοθετεί όλες τις ιδιότητες της μεταδιδόμενης κβαντικής κατάστασης, δημιουργώντας ένα ακριβές αντίτυπο.


Αυτού του είδους η τεχνολογία, βρίσκεται πίσω από μία νέα γενιά υπολογιστικών συστημάτων, περιλαμβανομένου και του κβαντικού ίντερνετ, το οποίο μεταξύ άλλων υπόσχεται την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ υπολογιστών με απόλυτη ασφάλεια.


Η νέα ερευνητική εξέλιξη πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο της Γενεύης όπου η διεθνής επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε ένα κρύσταλλο εμποτισμένο με ιόντα σπάνιων γαιών ως κβαντική μνήμη, στην οποία τηλεμετέφεραν για πρώτη φορά πληροφορία μέσω ενός συνηθισμένου μέσου, όπως η οπτική ίνα.


Μία από τις βασικές απαιτήσεις για την τηλεμεταφορά πληροφοριών, είναι η δημιουργία συζευγμένων φωτονίων, με μήκος κύματος ανάλογο με τη διάμετρο της οπτικής ίνας. Τα συζευγμένα σωματίδια προβλέπονται από τη κβαντική φυσική, και είναι ζεύγη σωματιδίων που οι κβαντικές τους ιδιότητες αλληλοεπηρεάζονται (περιγράφονται από κοινή συνάρτηση), ακόμη και όταν βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους.


Η δημιουργία συζευγμένων φωτονίων με τόσο αυστηρές προδιαγραφές στο μήκος κύματος ήταν μία παραπάνω δυσκολία για τους ερευνητές, οι οποίοι ωστόσο κατάφεραν να παράγουν τέτοια ζεύγη, και μάλιστα σε δύο διαφορετικές υπέρυθρες συχνότητες.


Η πληροφορία που τηλεμετέφεραν εντέλει ήταν η πόλωση ενός φωτονίου με μήκος κύματος 1338nm.


Το σήμα διήνυσε 12 χιλιόμετρα οπτικής ίνας για να μεταδοθεί από μία κβαντική μνήμη σε μία άλλη με επιτυχία, καθώς οι μετέπειτα μετρήσεις της πόλωσης του φωτονίου-δέκτη ήταν ακριβώς αυτές που προέβλεπε η κβαντική θεωρία.




Πρόκειται για άλλο ένα σημαντικό βήμα για τα κβαντικά υπολογιστικά συστήματα, τα οποία έχουν αρχίσουν να συγκεντρώνουν ένα ολοένα και αυξανόμενο ερευνητικό ενδιαφέρον.


πηγή