Ψυχή, συνείδηση & νους

Ερώτηση: Οι άνθρωποι, έχουμε ψυχή. Τα ζώα έχουν ψυχή. Έχουν ψυχή όλα όσα εμείς οι άνθρωποι χαρακτηρίζουμε "έμβια" όντα; Τα ψάρια; Τα λουλούδια; Τα δέντρα; Τα έντομα; Τι έχει ψυχή και τι όχι; Κι αν δεν έχει ψυχή κάτι από αυτά, γιατί το χαρακτηρίζουμε ως ζωντανό; Πόσες είναι οι ψυχές; Μετριούνται;


Απάντηση: Σε μερικές δεκάδες χρόνια, όταν η ανθρωπότητα θα έχει αντιληφθεί περισσότερο τι σημαίνει Συνειδητότητα και πως λειτουργεί ο αισθητός κόσμος, θα έχει αναμορφώσει όλες αυτές τις έννοιες περί ψυχής και συνείδησης…. Οτιδήποτε μπορεί να αλληλεπιδρά μαζί σου, "έχει" και ψυχή και συνείδηση… Τότε σε τι διαφέρει από Εσένα; Στην ελεύθερη βούληση και στον τρόπο που τη διαχειρίζεται…


Πόσα κύτταρα έχει το σώμα σου, αν χάσεις 20 κιλά πόσα θα έχει; Αν πάρεις άλλα 50 κιλά τι θα συμβεί… Όλα διαχειρίζονται από τη δική σου ψυχή, και τα πολλά και τα λίγα… Όμως πως λειτουργεί η βούλησή σου; Ποια κύτταρα του σώματός σου είναι αυτόνομα; Ποια αλλάζουν μέσω της δικής σου συνείδησης; Τι είναι το καρκινικό κύτταρο και σε τι διαφέρει από τα άλλα; Τι σημαίνει απόπτωση και γιατί συμβαίνει; Πως γίνεται η κυτταρική μετάλλαξη;


Ερώτηση: Το κάθε κύτταρο λοιπόν, έχει ψυχή και συνείδηση; Όλα τα κύτταρα, αυτόνομα δεν είναι; Λειτουργούν με βάση την πληροφορία που έχουν. Το καρκινικό κύτταρο, θα μπορούσαμε να πούμε, πως είναι ένα κύτταρο που "χρησιμοποίησε" την ελεύθερη βούλησή του; Η απόπτωση είναι η διαδικασία θανάτου των κυττάρων. Μια φυσιολογική και απαραίτητη διαδικασία στην οποία τα καρκινικά κύτταρα αντιστέκονται. Είναι και αυτό "ελεύθερη βούληση"; Η λέξη μετάλλαξη θεωρώ πως έχει αρνητική έννοια στην βιολογία. Τα κύτταρα μεταλλάσσονται σε καρκινικά. Ένας ιός μεταλλάσσεται και γίνεται πάντα χειρότερος. Πιστεύεις πως πράγματι το ανθρώπινο γένος μεταλλάσσεται σε κάτι ανώτερο; Κάτι για τρίτο έλικα και σύνολο 12 κλπ.... Στα αρχαία, μετάλλαξη σημαίνει ανταλλαγή. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε απλά την λέξη αλλαγή;


Απάντηση: Έτσι όπως το έχεις διατυπώσει, ότι και να πω θα είναι μη αληθές… Διότι ούτε μπορώ να πω ότι κάθε κύτταρο έχει δική του ψυχή, ούτε μπορώ να πω ότι δεν έχει… Για να αντιληφθούμε την ψυχή θα πρέπει να την εξετάσουμε με το ρήμα Είμαι και όχι Έχω…
Δεν "έχω" ψυχή…

ΕΙΜΑΙ ψυχή και ΕΧΩ σώμα… "Είμαι" ψυχή… ένα κοσμικό κύτταρο...
Είμαι κύτταρο της Πηγής μου… Είμαι και επιλέγω να είμαι σε κάθε κύτταρό του σώματός μου…
ΕΧΩ ένα σώμα γεμάτο από κύτταρα, το οποίο δημιουργώ μέσα από τη Συνειδητότητα στην οποία συμμετέχω…
ΕΙΜΑΙ ψυχή και ΕΙΜΑΙ συνείδηση… Όπως τα πάντα γύρω μου Είναι συνείδηση… Τα πάντα… Κι αυτή η συνείδηση που γίνεται αισθητή σε Μένα, υπάρχει γύρω μου, διότι υπάρχει ή κάποτε υπήρξε, μέσα της ψυχή…
ΕΧΩ σώμα, το οποίο αλλοιώνει συνεχώς την αλληλοεπίδρασή μου με τα πάντα γύρω μου, μέσω των πεποιθήσεων του… Μετατρέπει σε Εγώ, τα δικά μου χαρίσματα, -χαρίσματα τα οποία πηγάζουν από τα αρχεία-ιδιότητες που έχω επιλέξει για το σώμα στο οποίο υπάρχω-…
ΕΜΑΙ ψυχή, ΕΙΜΑΙ συνείδηση και ΕΧΩ σώμα με Νου…
Μπορώ να αφομοιώνω εμπειρίες, να τις διατηρώ στο νου μου σαν μνήμη του σώματός μου, ασυνείδητη, υποσυνείδητη… ή συνειδητή και τις οποίες προσθέτω στη συνείδησή μου…
Έτσι αναπτύσσομαι συνεχώς…
Η Ψυχή… Η συνείδηση… Κι αυτή την πρόσθετη συνείδησή μου, έχω τη δυνατότητα να επιλέξω να την επαναλάβω, τόσες φορές όσες απαιτούνται για να καταγραφεί στη Συνειδητότητα… ώστε να γίνω συν-δημιουργός του αισθητού μου κόσμου…


Είμαι ψυχή λοιπόν, είμαι συνείδηση και έχω νου, εγώ ο άνθρωπος…
Και με τα τρία αυτά μπορώ να βούλομαι ελεύθερα και να δημιουργώ νέες σκέψεις…
Κι αυτή η ελευθερία μου, είναι η δύναμη και η αδυναμία μου…
Διότι στη βούληση αυτή συμμετέχει ψυχή, συνείδηση και νους σε ίσα μέρη…
Νους με τη μνήμη και τις σκέψεις του, ο οποίος συμμετέχει στη δημιουργία του αισθητού κόσμου γύρω μου…
Αλλά αυτός ο νους, έχει τη δυνατότητα να αποκόψει και την ψυχή και τη συνείδηση από δίπλα του… Να αποκοπεί από τα άλλα δύο μέρη… Να γίνει αυτόνομος μέσα από τα Εγώ του…
Και τότε σε τίποτε δεν διαφέρω από τα άγρια ζώα, τα άγρια φυτά και τα απάτητα βουνά γύρω μου…
Ποιος; Εγώ ο άνθρωπος…


Η βούλησή μου δηλαδή, μπορεί να είναι μια σύνθεση της τριαδικής μου υπόστασης, ή μονάχα του νου μου…
Μονάχα του σώματός μου, της σκέψης και της μνήμης μου… ή ακόμη, να είναι μέρος της βούλησης ενός άλλου… στον οποίο κάποιο Εγώ μου, έχει παραχωρήσει τη δύναμη του νου μου…
Είναι θετικό να σκέφτομαι, οτι υπάρχουν (ίσως) ζώα, τα οποία έχουν καταφέρει να συνθέσουν την τριαδική υπόστασή τους καλύτερα από τον άνθρωπο… Ίσως…


Έτσι δεν μπορούμε να ρωτάμε ποιος "έχει" ψυχή… Η ερώτηση αυτή είναι χωρίς ουσία, μιας και όλα αντιστοιχούν σε κάποιου είδους ψυχή από την οποία προήλθε η συνείδηση που Είναι τώρα… Η ψυχή δεν είναι παράσημο του ανθρώπου, όσο κι αν αυτό τον βολεύει και τονώνει τα εγωικά του ένστικτα…
Η ψυχή Είναι πέρα και πάνω από αυτό που είναι ο άνθρωπος… Είναι ο δημιουργός του εδώ στη γη… Αυτό που εκκινεί την αρχική του συνείδηση και τον κάνει να ζήσει…
Μια συνείδηση που συμμετέχει στη Συνειδητότητα η οποία υλοποιεί το νου, τον αισθητό κόσμο του, τις μνήμες και τη σκέψη του…
Μια σκέψη που αλλοιώνει τα σημάδια της ψυχής και της συνείδησης και τα κάνει "Εγώ"…
Κι ένα "Εγώ", πού όσο κι αν αρέσκεται να δείχνει την κυριαρχία του πάνω στα άλλα πλάσματα τα οποία θεωρεί χωρίς ψυχή, -αν θέλει να διαφέρει από αυτά-, οφείλει να γίνει αναπόσπαστο μέρος των άλλων δύο τμημάτων με τα οποία πρόσκαιρα υπάρχει στο Εδώ και Τώρα του ανθρώπου…

Τώρα σχετικά για τους 3 ή 12 "έλικες", θεωρώ ότι ο άνθρωπος δεν είναι "αεροπλάνο" { :):):) }... Δεν χρειάζεται να περιμένει τους 3 ή τους 12 έλικες DNA για να ανακαλύψει το μέσα του… Τον Εαυτό του… Δεν δημιουργεί το "σώμα" την Ψυχή και τον Εαυτό, αλλά ο Εαυτός το σώμα…


Όσο για την μετά-αλλαγή, πρόκειται για μια αλλαγή η οποία έρχεται από το μετά, από το μέλλον, δηλαδή από "μέσα" μας, χωρίς άλλα σχόλια… Πάντα η μετάλλαξη γίνεται μέσω βούλησης… έστω και παθητικής… ή παραχωρημένης σε κάποιον άλλον τον οποίο έχεις εξουσιοδοτήσει να δρα για σένα… Κι εδώ τίθεται το θέμα της εξειδίκευσης, η οποία στην ουσία, είναι de facto παραχώρηση της βούλησής σου, στον «ειδήμονα» ο οποίος διαχειρίζεται το δικό σου δίκαιο λόγω της δικής σου έλλειψης εσωτερικής ισορροπίας… Διότι η εξειδίκευση, δημιουργεί στα μέλη της συνειδησιακή ανισορροπία… Πως; Κάποιος αποφασίζει για σένα, θέματα τα οποία είναι αδύνατον να γνωρίσεις ποτέ… Κι αυτός ο κάποιος, είναι στην ουσία κάθε άλλο παρά συνειδητός… Γιατί; Διότι δεν εξυπηρετεί εσένα, αλλά την επιστήμη του, δηλαδή την (πεπερασμένη) γνώση που κατέχει, δηλαδή τη γνώση που κάποιος του δίδαξε, δηλαδή τη μνήμη του σώματός του, δηλαδή το Εγώ του, το οποίο είναι πλήρως χειραγωγημένο από τους δικούς του «ειδήμονες»… Δηλαδή το "έξω" από Σένα... δηλαδή το παρελθόν Σου...


Όπως βλέπεις, υπάρχει θέμα σε ολόκληρη τη δομή της κοινωνίας μας, την οποία έχουμε αφήσει στον αυτόματο "πιλότο", ο οποίος κατά τύχη, μας «βγήκε» ασυνείδητος ή και αδίστακτος… Κάτι που μπορεί να συμβαίνει, μονάχα για όσο Εσύ τον αφήνεις να είναι εκεί που είναι… Το δύσκολο όμως σε όλη αυτή τη συζήτηση, είναι ότι αυτός ο ασυνείδητος ή αδίστακτος, είμαστε εμείς, ο διπλανός σου, εσύ, το παιδί σου, ο φίλος σου, εγώ…


πηγή