Δημοσιογράφοι "ρομπότ";

Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης προτείνει θεραπείες για τον καρκίνο. Η Google, τους τελευταίους μήνες, έχει εξαγοράσει οχτώ εταιρείες ρομποτικής. Μία μηχανή από Lego έκανε σκόνη το ρεκόρ επίλυσης του κύβου του Rubik. Και στους LA Times τις έκτακτες ειδήσεις γράφουν ρομπο-δημοσιογράφοι. Μήπως ζούμε την άνοδο των μηχανών; Εξαφανίζονται οι δουλειές για τον άνθρωπο; Ή ο φόβος μας είναι υπερβολικός;

“Ένας ήπιος σεισμός μεγέθους 4.7 βαθμών καταγράφηκε το πρωί της Δευτέρας, πέντε μίλια από το Westwood, Καλιφόρνια, σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ. Η δόνηση σημειώθηκε στις 06:25 π.μ. ώρα Ειρηνικού, σε βάθος 5 μιλίων.
Σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, το επίκεντρο ήταν 6 μίλια από το Beverly Hills, Καλιφόρνια, επτά μίλια από τη Universal City, Καλιφόρνια και 348 μίλια από το Σακραμέντο, Καλιφόρνια."
Αυτό ήταν μέρος του κειμένου με το οποίο οι Times του Λος Άντζελες ενημέρωναν τους αναγνώστες τους, στις 17 Μαρτίου, για τον σεισμό που τους είχε ταρακουνήσει τα χαράματα. Αν σας φαίνεται κάπως προχειρογραμμένο, δεν είναι επειδή ο συντάκτης του έτρεχε για να προλάβει να έχει την είδηση πρώτος από όλους τους συνάδελφούς του. Πολύ απλά, το θέμα ήταν γραμμένο από ένα... ρομπότ.
Αν και το ρεπορτάζ εμφανίστηκε με την υπογραφή του Ken Schwencke, δημοσιογράφου για τους LA Times, ο πραγματικός συγγραφέας του θέματος ήταν ένας αλγόριθμος με το όνομα Quakebot (στα ελληνικά, Σεισμομπότ). Τον αλγόριθμο ανέπτυξε, πριν από, περίπου, δύο χρόνια, ο ίδιος ο Schwencke. Και κάπως έτσι, οι LA Times έγιναν το πρώτο μέσο που ανέφερε το συμβάν.
Πόσο γρήγοροι ήταν; “Νομίζω ότι το είχαμε πάνω [σ.σ. το θέμα] μέσα σε τρία λεπτά”, είπε ο Schwencke στο Slate. Και όμως, είναι αλήθεια. Το μόνο που έκανε ο δημοσιογράφος ήταν να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να πάει μέχρι τον υπολογιστή του. Ένα πρώτο "ρεπορτάζ" ήταν, ήδη, γραμμένο και τον περίμενε. Έριξε μία ματιά στο κείμενο και πάτησε το κουμπί “δημοσίευση”. 
Πώς λειτουργεί το Quakebot;

Ρομπότ γράφουν ακόμα και διηγήματα
Η δουλειά του Quakebot είναι απλή. Όποτε φτάνει στους LA Times μία ειδοποίηση από τη Γεωλογική Υπηρεσία, για έναν σεισμό πάνω από ορισμένα Ρίχτερ, απομονώνει τις σχετικές πληροφορίες και τις εισάγει σε μία έτοιμη φόρμα. Το θέμα που δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο μπαίνει στο σύστημα διαχείρισης περιεχομένου του μέσου, όπου περιμένει να ελεγχθεί και να δημοσιευθεί από έναν συντάκτη.
Κανονική "ρομπο-δημοσιογραφία". Και οι LA Times δεν κρύβουν ότι ακολουθούν αυτή την τακτική. "Αυτή η δημοσίευση δημιουργήθηκε από έναν αλγόριθμο που έγραψε ο συγγραφέας". Αυτή η πρόταση συνοδεύει κάθε άρθρο του Quakebot, το οποίο δεν είναι το πρώτο ρομπότ στο δυναμικό του αμερικανικού μέσου.
Για την ακρίβεια, αναπτύχθηκε στα πρότυπα ενός παρόμοιου, το οποίο παράγει αυτόματα ρεπορτάζ για ανθρωποκτονίες. Σύμφωνοι, οι ειδήσεις που γράφουν οι μηχανές δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορείτε να διαβάσετε. Αλλά, ούτως ή άλλως, τα πρώτα ρεπορτάζ που γράφονται για ένα αναπάντεχο συμβάν δεν είναι ποτέ αριστουργήματα.
Ο στόχος των αλγόριθμων δεν είναι να γράψουν μία συναρπαστική ιστορία. Απλά, στοχεύουν να δημοσιεύσουν τις βασικές πληροφορίες για έκτακτα γεγονότα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και ακριβέστερα. Έπειτα, εναπόκειται στους ανθρώπους να αποφασίσουν ποια από αυτά τα θέματα χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.
Ο Watson, το ρομπότ από Lego και η επέλαση της Google

Ο Watson θριαμβευτής στο Jeopardy!
Η παραπάνω είδηση κέντρισε το ενδιαφέρον μου, την περασμένη εβδομάδα. Αλλά δεν ήταν η μόνη, το τελευταίο (αρκετό) διάστημα, που δείχνει προς μία κατεύθυνση "επανάστασης των ρομπότ".
Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του γνωστού, πλέον, συστήματος τεχνητής νοημοσύνης της IBM που ακούει στο όνομα Watson. Πρώτα, απέδειξε τις ικανότητές του στο τηλεπαιχνίδι Jeopardy!, διαλύοντας τον (ανθρώπινο) ανταγωνισμό. Στη συνέχεια, στράφηκε στην Ιατρική, αποκτώντας γνώσεις μεγαλύτερες και από γιατρού. Και την περασμένη Πέμπτη, ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει να προτείνει θεραπείες για τον καρκίνο.
Αλλά και σε αντικειμενικά μικρότερης σημασίας τομείς, τα ρομπότ αντεπιτίθενται. Μόλις το Σάββατο, 15 Μαρτίου, ένα ρομπότ, φτιαγμένο από... Lego και τον επεξεργαστή ενός Samsung Galaxy S4, έκανε σκόνη το ρεκόρ επίλυσης του κύβου Ρούμπικ, με χρόνο 3,25 δευτερολέπτων. Σημειωτέον, ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ ήταν, επίσης, ρομπότ. Ο γρηγορότερος άνθρωπος έχει χρόνο 5,5 δευτερολέπτων.
Άλλωστε, πέρα από την κάθε μεμονωμένη ιστορία που έχει ακούσει ο καθένας μας, το γεγονός ότι η Google έχει, σύμφωνα με το CNN Money, εξαγοράσει οχτώ εταιρείες ρομποτικής, μόνο το δεύτερο 6μηνο του 2013, πρέπει κάτι να μας λέει, για την τάση της αγοράς. Μάλιστα, ανάμεσα στις 8 εταιρείες είναι και η Boston Dynamics, που δημιουργεί ρομπότ όπως αυτό, και έχει τον αμερικανικό στρατό στο πελατολόγιό της.
Ο φόβος της ανόδου των μηχανών

Η άνοδος των μηχανών στο σινεμά είναι δημοφιλές θέμα
Η αλήθεια είναι ότι, όλο και περισσότεροι, αστειευόμενοι ή όχι, κάνουν λόγο για τον ερχομό μίας εποχής σαν εκείνη στις ταινίες της σειράς "Ο Εξολοθρευτής". Με το "ξύπνημα" του Skynet και την κυριαρχία των μηχανών στον κόσμο.
Η πρόοδος στον τομέα της ρομποτικής μηχανικής, συχνά, αναφέρεται σαν απειλή για τους ανθρώπους και τις δουλειές τους. Ο κόσμος φοβάται ότι στη θέση του θα έρθουν τα μηχανήματα. Σύμφωνα με τους σκεπτικιστές, κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται άνετα. Από τους εργάτες στις βιομηχανίες μέχρι τους σχεδιαστές και τους δημοσιογράφους, όλοι θα αντικατασταθούν από ένα καλύτερο στη δουλειά ρομπότ.
Είναι έτσι τα πράγματα; Υπάρχουν και εκείνοι που δεν το βλέπουν έτσι. Ο Schwencke, πατέρας του Quakebot, είναι ανάμεσά τους. “Ο τρόπος που το χρησιμοποιούμε είναι συμπληρωματικός. Γλυτώνει από τους ανθρώπους πολύτιμο χρόνο. Όπως το βλέπω εγώ, δεν απειλεί τη δουλειά κανενός. Απλά κάνει την εργασία όλων μας πιο ενδιαφέρουσα”, δήλωσε στο Slate.
Είναι αλήθεια ότι πολλές χειρονακτικές - και όχι μόνο - δουλειές βρίσκονται σε κίνδυνο. Αλλά μήπως είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό; Κάποτε, καβαλούσαμε άλογα. Ύστερα ήρθε η βιομηχανική επανάσταση και το αυτοκίνητο. Σήμερα, με την τρισδιάστατη εκτύπωση, μιλάμε ακόμη και για δυνατότητα παραγωγής στο σπίτι μας, με το πάτημα ενός κουμπιού.
Είναι δικαιολογημένη η οποιαδήποτε ανησυχία;

Οι τεχνολογικές επαναστάσεις είναι κάτι σαν κανόνας, στον κύκλο του ανθρώπινου πολιτισμού. Χάνονται δουλειές; Αναμφισβήτητα. Ταυτόχρονα, όμως, δημιουργούνται κάποιες άλλες. Τα μηχανήματα θέλουν χειριστές. Προγραμματιστές. Μηχανικούς συντήρησης. Οι νέες δυνατότητες της επιστήμης γεννούν νέες ιδέες και αυτές, με τη σειρά τους, νέα πεδία απασχόλησης.
Στο μέλλον, ο αγρότης θα συνεχίσει να είναι αγρότης. Αντί, όμως, να σκαλίζει τη γη, θα επιλέγει, για παράδειγμα, ποια ποικιλία είναι ιδανική, για να δώσει εντολή να καλλιεργηθεί αυτή στο χωράφι του από τα ρομπότ εργάτες, σύμφωνα με το δείγμα χώματος που συνέλεξε το ρομπότ δειγματολήπτης.
Κατά τη γνώμη μου, η σταδιακή ενσωμάτωση των μηχανών, όπως στην περίπτωση του Quakebot, στην πραγματικότητα, είναι θετική εξέλιξη. Φτάνει, ταυτόχρονα, οι άνθρωποι να καθοδηγούνται, ώστε να αναγνωρίζουν τις προδιαγραφόμενες αλλαγές στην αγορά εργασίας και να προσανατολίζονται ανάλογα. Και αντί να αντικαθίστανται, να εκπαιδεύονται στις νέες τεχνολογίες και να απασχολούνται σχετικά.
Σε τελική ανάλυση, γιατί βλέπουμε τις μηχανές σαν ανταγωνιστές και όχι σαν συναγωνιστές; Στην πραγματικότητα, τα ρομπότ, η τεχνολογία γενικότερα, μάς σπρώχνουν μπροστά. Μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε “τι θέλουμε πραγματικά να κάνουμε σε αυτόν τον κόσμο;”.
Για παράδειγμα, η βιομηχανοποίηση δεν έστρεψε, απλώς, τον άνθρωπο στα αστικά κέντρα και στη δουλειά στα εργοστάσια. Παράλληλα, επέτρεψε σε μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού να αποφασίσει να ασχοληθεί με τον χορό, τη μουσική, τη μόδα, τη συγγραφή, τα μαθηματικά, τη φυσική. Και στον πολιτισμό μας να εξελιχθεί.
Η απελευθέρωση του ανθρώπου

Ελεύθεροι να ονειρευτούμε το μέλλον
Ναι, ίσως να είναι λίγο τρομακτικό, για κάποιους, το γεγονός ότι φτάσαμε μία εποχή που στην online εφημερίδα μας μπορούμε να διαβάσουμε τη φράση “Αυτή η ανάρτηση έχει γραφτεί από έναν αλγόριθμο”. Δείτε, όμως, λίγο διαφορετικά το κάδρο. Γιατί να μην οραματιστούμε έναν αυτοματοποιημένο κόσμο;
Έναν κόσμο όπου οι σημερινές δουλειές γίνονται εξολοκλήρου από μηχανές. Όπου, ό,τι θεωρούμε αγγαρεία δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε σαν επάγγελμα. Τι θα γίνει τότε; Μα είναι απλό. Θα βρούμε νέους τομείς να απασχοληθούμε. Δεν θα δουλεύεις για να ζεις, αλλά θα ζεις για να εργάζεσαι στον τομέα που γουστάρεις. Και που δεν ήξερες, καν, ότι υπήρχε.
Και αν μετά έρθουν τα ρομπότ να αναλάβουν και αυτά τα επαγγέλματα; Θα γίνει ξανά το ίδιο. Και ούτω καθεξής. Τελικά, ίσως, σταδιακά, να πρέπει να αφήνουμε τα ρομπότ να αναλαμβάνουν τις δουλειές μας. Στο τέλος, θα τις κάνουν καλύτερα. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε καινούριες για εμάς.
Η τεχνολογία είναι, όντως, ένα κέρμα με δύο όψεις. Αρνητική και θετική. Μαντέψτε, όμως. Το κέρμα είναι στα δικά μας χέρια. Ας φροντίσουμε να προσγειωθεί στην πλευρά που θα μας επιτρέψει να τη χρησιμοποιήσουμε για να εξελιχθούμε, να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι από πριν, ελεύθεροι να ονειρευτούμε το μέλλον.

Πηγή

Το είδαμε εδώ