ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ;;;

Είναι τόσο εύκολο και τόσο δύσκολο να ξαναπεριγράψει κανείς το σημείο στο οποίο μόνοι μας φέραμε τον εαυτό μας.
Περικυκλωμένοι απο μια συμμορία πλουσίων διανόητων και όχι διανοητών, απεμπολήσαμε τις άμυνές μας βαφτίζοντάς τις ρατσιστικές, υιοθετήσαμε την απόφαση να μην βγάζουμε το φίδι απο την τρύπα, για όσο περνάμε καλά, η για όσο ελπίζουμε ότι δεν θα περάσουμε χειρότερα.

Τοποθετήσαμε τον εαυτό μας στο βάθρο της ναρκισσιστικής μας αντίληψης , οδηγούμενοι ταυτόχρονα στην αμφισβήτηση του καλού, στην περιφρόνηση του καλύτερου που μπορούσε να μας διδάξει.

Είδαμε τον ηθικό ξεπεσμό των διασήμων, ως ευκαιρία να δικαιολογήσουμε την δική μας ανεπάρκεια, η οποία μετετράπη σε προοδευτικό προτέρημα.

Την ώρα που κάποιοι εξαφανίζονται υλικά αλλά και ηθικά, εμείς θεωρούσαμε πως είναι ανεκτό στην συμπαντική ισορροπία να έχουμε μέριμνα για το που θα πάμε διακοπές.

Υποτασσόμενοι δούλοι, σε ιστορικά κατακάθια που όμοιά τους δεν θα καταγραφούν ποτέ και σε κανέναν  άλλο έθνος, ευτελίσαμε τις ιδιότητες που πάνω μας είχαν σαν σήμανση μόνο την στολή η την ταυτότητα και τίποτα άλλο.

Στο γαιτανάκι του βόρβορου, αυτοί που θα έπρεπε να τιμούν, να τηρούν και να φυλάττουν τον νόμο, έγινεαν σύγχρονοι Καιάφες, ενώ αυτοί που θα έπρεπε να φρουρούν τις Θερμοπύλες, το ξέχασαν, άρχισαν να  ασκούν »κοινωνική πολιτική», υποτιμώντας την αποστολή της φρούρησης , ενώ δήλωσαν υποταγή στους σύγχρονους Εφιάλτες.

Καμμία αλληγορία, κανένας πλεονασμός.
Η κακογουστιά αποτυπώνεται στην ζωή μας, πίσω απο την υποκριτική έγνοια για τους εποίκους εισβολείς, απο την οποία δεν στερείται αθλιότητας συγκριτικά, ο ελλαδεμπορικός Θερναδιερισμός, όσων για να πλουτήσουν υπόσχονται την Πόλη , την Αγιά Σοφιά και τους ΕΛ να προσεδαφίζονται στην Ακρόπολη.

Κανείς με ειλικρίνεια δεν ρωτά :»γιατί  για να σωθεί η τράπεζα του εβραιοευρωπαιολεβαντινογραικού αλήτη,  θα πρέπει να πεθάνει η μάνα, τα παιδιά να μην έχουν σχολείο και τα νοσοκομεία να κλείσουν»….
Μας είχαν πείσει ότι η αξία μας ήταν τόσο δεδομένη, ότι ήταν τόσο απόλυτη η υποχρέωση, ο γιατρός να μας υπηρετεί, ο αστυνομικός να μας γλύφει και ο βουλευτής να μας διορίζει για να τον ψηφίσουμε, ώστε πέσαμε απο τα σύννεφα στην διαπίστωση της πραγματικότητας.
ΔΟΥΛΟΙ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ
ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΡΑΓΙΑΔΩΝ
και τροφή στην ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ που την υπηρετούν με όλες τις ψευδοαντιπαλότητές τους ο δήθεν αγωνιστής της Αριστεράς, όσο και ο δήθεν εθνικιστής που τρέμει μην τον πουν Ναζί και  που η αισθητική του ξεκινά απο τον ψευτοτσαμπουκά και καταλήγει στα μπούτια της…..
Αναμεσά τους οι ψευδομαριονετίτσες με τα μεταπτυχιακά , τις έδρες ,την έγκριτη γνώση, την αντικειμενικότητα, την επίγνωση του σύγχρονου γεωπολιτικού περιβάλλοντος και λοιπα κουραφέξαλα….
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΙΑ ΖΩΗ
Όλοι ζητούν λιγότερη διαφθορά, η περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουν…..
Και όλοι μας σώζουν στον άθλιο δρόμο του αμερικάνικου ονείρου, το οποίο για τους φτωχούς τω πνεύματι που τους έπεισαν ότι είναι κάποιοι μέσα στην ψευδοδημοκρατία, παραμένει όνειρο, ενώ για τους μεγαλοσχήμονες πλούσιους που μας σώζουν 200 χρόνια είναι πραγματικά φουσκωμένος λογαριασμός σε μια τράπεζα στην ΕΛΒΕΤΙΑ.
Αυτή είναι η σημερινή ΕΛΛΑΣ
Κολυμπά στην ΥΒΡΗ, λέξη που δεν την διδάχθηκαν τα παιδιά στα σχολεία, διότι οι δάσκαλοι του τίποτα τα δίδασκαν αντιρατσισμό, μίσος για την ράτσα και τον εαυτό τους, δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις και αργυραμοιβία.
Τώρα κάποιοι ανοιγουν σαμπάνιες στην Μύκονο μέσα σε όργια και υπερβολές, κάποιοι αυτοκτονούν και κάποιοι περιμένουν το μοιραίο.

Η ΥΒΡΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΜΕΣΗ
και κανένας δεν έχει το δικαίωμα αυτό  να το αποτρέψει.

Ευχαριστώ γαι την φιλοξενία
ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

ΠΗΓΗ
Το είδαμε εδώ>>