Γιατί σταυρώνουμε τα δάχτυλα μας για καλή τύχη;

Το σταύρωμα των δαχτύλων για να έχουμε εμείς ή κάποιος γνωστός μας καλή τύχη είναι ένα από τα πιο ευρέως αναγνωρισμένα σύμβολα του δυτικού κόσμου. Αυτό εν μέρει επειδή η χειρονομία είναι πολύ παλιά, αν και αρχικά, δεν ήταν μια πράξη που έκανε ένας άνθρωπος, αλλά δυο.

Υπάρχουν δυο κύριες θεωρίες σχετικά με την προέλευση της χειρονομίας.

Η πρώτη έρχεται από τα προ-Χριστιανικά, παγανιστικά χρόνια από τη Δυτική Ευρώπη και έχει να κάνει με το
σχήμα του σταυρού. Ο σταυρός θεωρήθηκε ότι βοηθάει στη συγκέντρωση καλών πνευμάτων και εδραίωνε μια ευχή, μέχρι αυτή να γίνει πραγματικότητα. Η πρακτική του να εύχονται σε ένα σταυρό σε εκείνες τις πρώτες ευρωπαϊκές κουλτούρες εξελίχτηκε στο να περνάει κάποιος τον δείκτη του πάνω από τον δείκτη εκείνου που ήθελε να του ευχηθεί καλή τύχη. Τελικά, συνειδητοποίησαν ότι όταν κάποιος ήθελε να ευχηθεί μπορούσε να το κάνει και μόνος του και να μεταδώσει το καλό χωρίς τη συμμετοχή εκείνου που θα δεχόταν την ευχή, πρώτα σταυρώνοντας τους δύο τους δείκτες και, έπειτα, το έκαναν με το ένα χέρι, όπως το κάνουμε και εμείς σήμερα.

Η εναλλακτική εξήγηση αναφέρει τις πρώτες ημέρες του Χριστιανισμού, όταν οι πρώτοι πιστοί διώκονταν για τη νέα θρησκεία. Για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους οι Χριστιανοί, ανέπτυξαν μια σειρά από χειρονομίες, μία από τις οποίες ήταν και ο σχηματισμός τους Ιχθύος, δηλαδή το σύμβολο του ψαριού, αγγίζοντας τους αντίχειρες τους και σταυρώνοντας τους δείκτες τους. Αυτή η θεωρία δεν εξηγεί πλήρως πώς η τύχη συνδέθηκε με την κίνηση, αλλά το σόλο σταύρωμα των δαχτύλων αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του αιματηρού Εκατονταετούς Πολέμου από τους στρατιώτες που ήταν πρόθυμοι να κάνουν ότι χρειαζόταν για να κερδίσουν την εύνοια του Θεού.
πηγή