Η Κάλπη εγκυμονεί… επικίνδυνα μωρά.

Πλησιάζει η ώρα που η μητέρα Κάλπη θα γεννήσει. Κάποιο από τα μωρά που είναι στην κοιλιά της, θα προσπαθήσει να βγει πρώτο. Θα πέσει το σχετικό σπρώξιμο, δάγκωμα, αγκωνιές και ότι άλλο χρειασθεί -πάντα με “κόσμιο” και “διακριτικό” τρόπο- ώστε να έχουμε το .....
πρωτότοκο.
,
Οι φίλοι , οι συγγενείς και όποιοι σχετικοί ή άσχετοι με τη “μητέρα”, θα περιμένουν με αγωνία να δουν το αποτέλεσμα.

Εφόσον λέμε ότι η «Κάλπη» είναι η μητέρα, εμείς (ο λαός) είμαστε ο πατέρας και θα βάλουμε το… χεράκι μας, ώστε να έχουμε τα γεννητούρια. Ανάλογα την τέχνη που θα βάλουμε ή και το Χρωμόσωμα αν θέλετε, πιθανός να έχουμε και ένα καλό μωράκι.

Σε αυτή τη γέννα όμως, υπάρχει και κάτι που δεν είναι καλό. Φοβάμαι ότι «Όση τέχνη, ιδρώτα και μυαλό» βάλουμε για έχουμε υποτίθεται ένα καλό αποτέλεσμα, τα “μωρά”, θα μας αλλάξουν τα φώτα και θα μετανιώσουμε, είτε για τη συμμετοχή μας στην τεκνοποίηση είτε όχι. Είναι σαν και το «Άλλος γ…. και άλλος την πληρώνει».

Δεν ξέρω αν έχει λογική ή είναι καλύτερο, να χτυπάμε το κεφάλι μας στο τοίχο (μετά τη γέννα) 5 ή 7 φορές ανάλογα το πιο “μωρό” θα έρθει πρώτο, αλλά και μία καλή, φτάνει.

Υπάρχει βέβαια και κάτι ακόμα που δε βοηθάει τη σωστή “συνουσία” μας με την εξουσία. Παίζοντας όλοι με τίτλους πχ «Καθαρή Πόλη», «Τίμια Πόλη», «Καθαρή και τίμια πόλη», αν δεν ξέρεις ποιο κόμμα είναι από πίσω, την πάτησες. Θα κοιτάς τα ψηφοδέλτια και θα είναι σα να λύνεις σταυρόλεξο. Μη πω και το άλλο, αρκετοί θα ψηφίσουν τον γνωστό ή τον φίλο, άσχετα με ποιον βάζει υποψήφιος, σιγά μην μπουν στη διαδικασία περισσότερης σκέψης.

Καλό θα είναι να προσέχουμε κατά την επαφή με την “Μητέρα” γιατί μετά θα σκάσει μύτη και το πρώτο “μωρό”, εντός της ημέρας μάλιστα. Μετά… δεν ξαναμπαίνει μέσα, χαιρετίσματα!

Φυσικά τα “μωρά” που θα γεννηθούν είναι περισσότερα από δύο -κουνέλα η «Μητέρα»-, αλλά δεν μπορούν να παλέψουν όλα την πρωτιά.

Τέλος πάντων, μακάρι να κάνουμε αυτό που θα είναι καλύτερο για όλους, έστω για τους πολύ περισσότερους.

πηγή