Ο Μέγας Αλέξανδρος «χαστουκίζει» τα Σκόπια κι από τον τάφο του

Με μεγάλο ενδιαφέρον η παγκόσμια κοινή γνώμη και επιστημονική κοινότητα αναμένει τις επίσημες ανακοινώσεις για την ανασκαφή στην Αμφίπολη.
Πέραν όμως των προφανών επιστημονικών, τουριστικών και πολιτιστικών παραμέτρων το εντυπωσιακής αξίας αλλά και μεγέθους εύρημα είναι σίγουρο πως θα έχει και κάποιες παράπλευρες απώλειες… στα Σκόπια.


Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Αφήνοντας τις εικασίες για το ποιος ακριβώς φιλοξενείται στο ταφικό κατά τα φαινόμενα μνημείο του τετάρτου αιώνος προ Χριστού, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι: Πρόκειται για μνημείο ενός ή περισσοτέρων προσώπων της βασιλικής οικογένειας των Μακεδόνων.
Το μέγεθος και η φιλοσοφία δε του ευρήματος παραπέμπει σε μία περίοδο όπου η βασιλική οικογένεια της Μακεδονίας στην ουσία κυβερνούσε τον γνωστό κόσμο. Η ύπαρξη των Σφιγγών, η τοποθέτηση του Λέοντα στην κορυφή αλλά και το μέγεθος του οικοδομήματος «φωνάζουν» πως πρόκειται για την τελευταία κατοικία μελών μιας βασιλικής οικογένειας, η οποία διοικούσε τόσο την Αίγυπτο όσο και την αχανή Ασία.
Είναι προφανές πως πρόκειται για ένα υβριδικό μνημείο το οποίο ακολουθεί την αρχαία ελληνική ταφική παράδοση και «παντρεύει» στοιχεία από την Φαραωνική και μυστηριακή Αίγυπτο αλλά και την αυτοκρατορική Μεσοποταμία. Ό,τι πρέπει δηλαδή για την τελευταία κατοικία των πρώτων Οικουμενιστών του πλανήτη, δηλαδή του Μεγίστου των Ελλήνων και μελών της οικογενείας του.
Κάνοντας «κάποιες ημέρες υπομονή» όπως μας προέτρεψε ο πρωθυπουργός και αναμένοντας τις επίσημες ανακοινώσεις, για ένα πράγμα μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος: Πρόκειται για ένα μνημείο το οποίο θα αποτελέσει τον κέντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος για το Αρχαίο Μακεδονικό βασίλειο, ίσως και να επισκιάσει τις ανακαλύψεις του μεγάλου Ανδρόνικου.
Όπως είναι φυσικό, το εύρημα αυτό θα μιλήσει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο για την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ τόσο του ενοίκου του, όσο και του πολιτισμού, της εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής του βάσης και της κληρονομιάς που έφερε.
Το εύρημα αυτό είναι σίγουρο πως θα αποτελέσει το πρωτογενές υλικό για την συγγραφή βιβλίων για τη Μακεδονία, και την ιστορία, την ταφική, τον πολιτισμό, τη θρησκεία και την ιστορία του λαού που κατοικεί τα εδάφη της περιοχής τον τέταρτο αιώνα προ Χριστού.
Το εύρημα αυτό είναι σίγουρο πως θα ξεθεμελιώσει με τον πλέον τρανό τρόπο τις φαντασιοπληξίες, ανοησίες και επικίνδυνες – για τους ίδιους – φιλοδοξίες των «μακεδονομάχων» των Σκοπίων και των από ανατολάς στρατηγικών τους εταίρων, οι οποίοι με την μεγαλύτερη «λογοκλοπή» του 20ου αιώνα, προσπαθούν να παραστήσουν τους εαυτούς τους κάτι που δεν είναι. Το κυριότερο όμως είναι, ότι αναπτύσσουν μία εχθρική ρητορική απέναντι στη χώρα μας μέσω του ψέματος στο οποίο ζούνε, ειδικά την εποχή Γκρουέφσκι.
Πώς θα εξηγήσει λοιπόν η ελίτ των Σκοπίων στους αποχαυνωμένους Σλάβους του κρατιδίου, ότι αυτό που βλέπουν στην Αμφίπολη στην ουσία δεν είναι ελληνικό αλλά… Σκοπιανό;
Πώς θα προσπαθήσουν να περάσουν ψευδεπίγραφες αναλύσεις σε μία επιστημονική κοινότητα η οποία φυσικά και τους έχει πάρει πλέον χαμπάρι από την εποχή Γκλιγκόροφ;
Τέλος, με τι ακριβώς ανάστημα (όχι μόνο ηθικό) θα στείλουν στον ειδικό διαμεσολαβητή για το Σκοπιανό Μάθιου Νίμιτς τις απαιτήσεις τους, τη στιγμή που ο πλανήτης ολόκληρος θα μιλάει για το εύρημα της Αμφίπολης;
Εκτιμάται, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε μία πολύ σωστή κίνηση με το να επισκεφτεί τον αρχαιολογικό χώρο, αφού πέραν της εύκολης ανάγνωσης για τα περί εσωτερικής πολιτικής εκμετάλλευσης, η κίνηση αυτή αποτελεί και «μήνυμα» τόσο προς τη πλευρά των Σκοπίων, όσο και προς τον ειδικό διαμεσολαβητή, ο οποίος θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα δεδομένα «επί του πεδίου», προτού στείλει στην Αθήνα τις προτάσεις του.
Με λίγα λόγια το εύρημα της Αμφίπολης μπορεί να έχει καταλυτικές συνέπειες σε ένα θέμα που έχει ανακύψει 2.300 έτη μετά την κατασκευή του.
Ο Αλέξανδρος και η οικογένειά του, ακόμα και από τον τάφο τους, στέλνουν το κατάλληλο μήνυμα του Ελληνισμού στους εχθρούς του.
Να προτείνουμε λοιπόν στον ηγέτη των Σκοπίων να βάλει κρυφά στα κεφάλια των Σφιγγών… την προτομή του, μπας και τον πιστέψει κανείς.

ΠΗΓΗ