Οι 8 λόγοι για τους οποίους πρέπει να ανησυχούμε για την κρίση στην Κύπρο

Του Χρήστου Α. Καπούτση

Πρέπει να ανησυχούμε για τα συμβαίνοντα στην ΑΟΖ της Κύπρου; Μήπως διάφοροι εθνικιστές και κάποιοι γραφικοί εθνοπαράφρονες κινδυνολογούν άσκοπα και άστοχα, για μία ακόμη φορά; Ή πράγματι απειλούνται τα εθνικά συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και της Ελλάδας, από την Τουρκική εξωτερική πολιτική;

Ας κωδικοποιήσουμε τα γεγονότα και παράλληλα, ας προσπαθήσουμε να τα ερμηνεύσουμε:

Του Χρήστου Α. Καπούτση

Πρέπει να ανησυχούμε για τα συμβαίνοντα στην ΑΟΖ της Κύπρου; Μήπως διάφοροι εθνικιστές και κάποιοι γραφικοί εθνοπαράφρονες κινδυνολογούν άσκοπα και άστοχα, για μία ακόμη φορά; Ή πράγματι απειλούνται τα εθνικά συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και της Ελλάδας, από την Τουρκική εξωτερική πολιτική;

Ας κωδικοποιήσουμε τα γεγονότα και παράλληλα, ας προσπαθήσουμε να τα ερμηνεύσουμε:


1. Η Τουρκία προσέβαλε κυριαρχικά δικαιώματα ενός ανεξάρτητου κράτος , της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πως; Με την παρουσία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ, που παραβίασε τα όρια της ΑΟΖ της Κύπρου, χωρίς την νόμιμη άδεια, από το κυρίαρχο κράτος, δηλαδή την Κυπριακή Δημοκρατία. Το ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ συνοδεύουν και δυο πολεμικά πλοία του Τουρκικού Στόλου. Άρα , είναι μη αμφισβητούμενο γεγονός, η παραβίαση της Διεθνούς Νομιμότητας στην Κύπρο. «Η τωρινή πρόκληση της Τουρκίας, είναι χειρότερη από τα Ίμια», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) Πρόδρομος Προδρόμου.


2. Μετά τη βεβαιωμένη παραβίαση της Διεθνούς Νομιμότητας από την Τουρκία, υπήρξαν αντιδράσεις από τους Διεθνείς οργανισμούς; Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Αντέδρασαν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ, όχι όμως και το Σ.Α. του ΟΗΕ .

Ήταν αποτελεσματικές αυτές οι αντιδράσεις; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Γιατί; Διότι οι αντιδράσεις ήταν εξαιρετικά ήπιες. Πιο συγκεκριμένα:

Μετά από επίπονες προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης, στο κείμενο των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δηλαδή της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της ΕΕ, προστέθηκε και η εξής παράγραφος. «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε τη σοβαρή ανησυχία του απέναντι στην αναζωπύρωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Καλεί την Τουρκία , να δείξει αυτοσυγκράτηση και να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Υπ' αυτές τις συνθήκες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ να βρεθεί μια συνολική λύση στην Κύπρο προς όφελος όλων των Κυπρίων». Ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντ. Κάμερον, δεν ήθελε να υπάρξει καν καταδικαστική αναφορά της Ε.Ε. για την συμπεριφορά της Τουρκίας.

Επίσης, η Βρετανία, «μπλόκαρε» μαζί με τη Σουηδία και τη Φινλανδία διάβημα της Ε.Ε. στα Ηνωμένα Έθνη για την τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Ήπια ήταν ακόμη και η αντίδραση των ΗΠΑ. Σε επανειλημμένες ερωτήσεις, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέφυγε να καλέσει την Τουρκία να τερματίσει την επιδρομή της στην ΑΟΖ της Κύπρου και να αποχωρήσουν τα πλοία της. Και γιατί ήταν ήπιες οι αντιδράσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ; Διότι η ΤΟΥΡΚΙΑ συνεχίζει απτόητη να καταγράφει την παρουσία της, άρα και τις απαιτήσεις της επί της Κυπριακής ΑΟΖ. Για μία ακόμη φορά, στην Ανατολική Μεσόγειο συγκρούονται: Η διεθνής νομιμότητα από τη μία πλευρά, με τα συμφέροντα ισχυρών κρατών και των πανίσχυρων πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον χρυσοφόρο τομέα της Ενέργειας, από την άλλη. Συγκρούονται δηλαδή, η ΙΣΧΥΣ του ΔΙΚΑΙΟΥ, με το ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ.


3. Γιατί, η Τουρκία, αγνοεί τα καταδικαστικά σε βάρος της κείμενα διεθνών οργανισμών; Διότι, ο πυρήνας της υπόθεσης, είναι η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την κρατική υπόσταση και τη διεθνή νομική προσωπικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συνεπώς, προκύπτει εύλογα το εξής ερώτημα: Μπορεί μια χώρα, η Τουρκία, να έχει φιλοδοξίες να γίνει κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να αναγνωρίζει και τα 28 κράτη-μέλη της Ένωσης, δηλαδή να θεωρεί ότι η Ε.Ε. έχει 27 μέλη, αγνοώντας την Κυπριακή Δημοκρατία; Αρμοδία να απαντήσει είναι προφανώς η Ε.Ε.

4. Είναι εκβιαστική η πολιτική της Τουρκίας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας; Η απάντηση έχει ως εξής: Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου , δήλωσε ότι, είτε θα μοιραστούμε τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, είτε θα πρέπει να σκεφτούμε τη λύση δυο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο. Ουσιαστικά η Τουρκία προτείνει, να εγκαταλείψει η Κυπριακή Δημοκρατία τα κυριαρχικά της Δικαιώματα και να επιστρέψει στις ενδοκοινοτικές συνομιλίες με στόχο την υπογραφή μιας λύσης, τουρκικών προδιαγραφών, δηλαδή μια λύση στη «φιλοσοφία» του Σχεδίου Ανάν. Διαφορετικά, η Τουρκία θα επιβάλει με την στρατιωτική της ισχύ, την τριχοτόμηση της ΑΟΖ της Κύπρου, μεταξύ των δυο συνιστώντων κρατών και της ιδίας, ως συν-δικαιούχου.!! Επίσης, συνιστά επίδειξη ισχύος η δήλωση του Α. ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ (Πρωθυπουργός της Τουρκίας): "Το πλοίο Μπαρμπαρός θα κάνει τις σεισμικές έρευνες σύμφωνα με το πρόγραμμά του. Έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασίας του. Κανείς να μην προσπαθήσει να παρεμποδίσει τις έρευνες, διότι θα προκαλέσει κρίση.»


5. Υπάρχουν όμως δυο πολύ ισχυρές αποφάσεις, ικανές να ακυρώσουν τα τουρκικά σχέδια. Η πρώτη, είναι η απόφυση που πήρε το «Εθνικό Συμβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας», να μην επιτρέψει άνοιγμα άλλων ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας, μπλοκάροντας έτσι, την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Και η δεύτερη είναι, η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005 , που απαντά στην Τουρκία και τονίζει, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την τουρκική ενταξιακή πορεία είναι η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. του Δεκεμβρίου, θα πρέπει Ελλάδα κα Κυπριακή Δημοκρατία να ενεργοποιήσουν και τις δυο αποφάσεις, απαιτώντας τη συμμόρφωση της Τουρκίας, προς τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., εφόσον η Άγκυρα εξακολουθεί να επιθυμεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας.


6. Η Ελληνική και Κυπριακή Κυβέρνηση, εξετάζουν το ενδεχόμενο να υπάρξει στρατιωτική η παρουσία της Ελλάδας στην περιοχή, με την αποστολή μιας Φρεγάτας του Πολεμικού μας Ναυτικού, στην περίπτωση που η Τουρκία θα κλιμακώσει την ένταση και θα αυξήσει την στρατιωτική παρουσία της στην ΑΟΖ της Κύπρου; Η απάντηση είναι, μάλλον ΝΑΙ…. Αν και η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, είναι πολύ επιφυλακτική, με το επιχείρημα, ότι δεν θέλει να στρατικοποιήσει την κρίση. Ωστόσο, η παρουσία ελληνικής Φρεγάτας, έχει πλεονεκτήματα , όπως η επίδειξη σημαίας, που είναι μέρος της ναυτικής τακτικής. Η Ελληνική Κυβέρνηση το τελευταίο που θα επιθυμούσε τώρα, ήταν η εμπλοκή της σε μια σοβαρή Εθνική κρίση. Όμως, δεν μπορεί να αφήσει μόνη της την Κυπριακή Δημοκρατία να σηκώσει τα βάρος των τουρκικών προκλήσεων. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, θα μεταβεί τελικά στην Κύπρο καθ’ οδόν προς το Κάιρο, όπου στις 8 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί μια πολύ σημαντική τριμερής Σύνοδος Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου, με θέματα ενεργειακά και γεωπολιτικά. Το ανωτέρω τρίγωνο, σε συνδυασμό με το συμπληρωματικό Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, έχει εμμέσως πλην σαφώς, αντι-τουρκικό χαρακτήρα. Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, είναι, αν όχι εχθρικές, πάρα πολύ κακές. Άρα η Τουρκία είναι απομονωμένη, χωρίς ισχυρούς συμμάχους στην Ανατολική Μεσόγειο, μια παράμετρος , που θα πρέπει να αξιοποιηθεί δεόντως, από την ελληνική και ελληνοκυπριακή διπλωματία.

7. Η Ελληνική και ελληνοκυπριακή διπλωματία θα πρέπει να αξιοποιήσουν κάθε ευκαιρία, για την προβολή και καταδίκη της τουρκικής δραστηριότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πολιτική Ερντογάν-Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες της Τουρκίας» απέτυχε παταγωδώς και μετεξελίχθηκε σε «προβλήματα με όλους τους γείτονες». Επίσης , ο αμερικανικός και ευρωπαϊκός Τύπος και σοβαρές αμερικανικές και ευρωπαϊκές δεξαμενές σκέψης κατηγορούν ευθέως την Τουρκία ότι είναι ο κύριος χρηματοδότης των τζιχαντιστών που, με το Κατάρ και τη Σ. Αραβία, τους εξόπλισαν, δήθεν, για να πολεμήσουν κατά του Άσαντ της Συρίας. Η Τουρκία , κατηγορείται ότι εξέθρεψε το τέρας του Ισλαμικού Σκοταδισμού , και παραλίγο να «παρασύρει» και τις ΗΠΑ να ενισχύσουν με σύγχρονα όπλα τους Τζιχαντιστές.

8. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΉ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΖΩΝΗ (ΑΟΖ). Σύμφωνα με τη Νέα σύμβαση του ΟΗΕ , για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, ως αποκλειστική οικονομική ζώνη, ή όπως τη λέμε χάριν συντομίας ΑΟΖ, είναι, το τμήμα της θάλασσας που ξεκινάει από το τέλος των χωρικών υδάτων και μπορεί να επεκταθεί μέχρι και σε απόσταση 200 ναυτικών μιλίων για τις ανοικτές θάλασσες. Στην Αποκλειστική Οικονομική ζώνη, που ξεκινάει εκεί όπου τελειώνουν τα χωρικά ύδατα, το παράκτιο κράτος, έχει κυριαρχικά δικαιώµατα, μόνο για την αλιεία και για σκοπούς εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης των φυσικών πόρων, που βρίσκονται στο βυθό. Δεν ασκεί όμως κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα ασφάλειας, όπως για παράδειγμα, δεν μπορεί να ασκήσει νηοψίες.
*
ΓΕΝΙΚΑ: Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική θέση της, τις στρατιωτικές της δυνατότητες και το πολιτικο-διπλωματικό ρόλο, που μπορεί να έχει, στις μείζονος σημασίας γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, επιδιώκει να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή της στη Δυτική Συμμαχία στον Πόλεμο κατά των τζιχαντιστών, με όρους που θα εξυπηρετούν τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα. Μεταξύ αυτών και η λύση του Κυπριακού. Είναι προφανές ότι η Άγκυρα, απαιτεί λύση στο Κυπριακό, που θα της εξασφαλίζει τη «μερίδα του λέοντος» στον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο της Κύπρου. Η Τουρκία επιδιώκει να επιβάλει τις απόψεις της και να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα και στην Κυπριακή ΑΟΖ.


Η Τουρκία , παρότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της και στα νοτιοανατολικά σύνορά της (αιματηρός πόλεμος ΚΟΥΡΔΩΝ με Τζιχαντιστές), επέλεξε τώρα να προκαλέσει σοβαρή κρίση στην Κύπρο. Γιατί; Διότι, εκτιμά ότι, επειδή Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε καταφανή οικονομική αδυναμία και λόγω περιορισμού των δαπανών δεν είναι διπλωματικά και στρατιωτικά ισχυρές, (τουρκική εκτίμηση). Άρα, θα είναι εύκολα υποκείμενα εκβιασμού και επιρρεπείς σε υποχωρήσεις στις τουρκικές αξιώσεις. Αυτή όμως η τουρκική συμπεριφορά, καταδεικνύει και τον καιροσκοπισμό της Τουρκίας, αλλά και την περιφρόνησή της στη διεθνή νομιμότητα. Αλλά αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η τουρκική έκνομη συμπεριφορά, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά αφορά κυρίως τη Διεθνή Κοινότητα, αφού είναι υποχρεωμένη να προστατέψει το κύρος του Διεθνούς Δικαίου, αλλά ακόμη και την ασφάλεια και την σταθερότητα μιας πολύ εύφλεκτης περιοχής, όπως η Ανατολική Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή, από την αναθεωρητική πολιτικής της Άγκυρας.
ΠΗΓΗ
Το είδαμε εδω...