ΣΕ ΖΕΛΕ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ

Προκαλεί απόγνωση το γεγονός ότι στα 150 χρόνια της βιομηχανικής εποχής η Γη έχει υποστεί τέτοια πλήγματα που θα χρειαστούν ίσως χιλιάδες χρόνια για να ανακάμψει.
Οι συνέπειες της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης δεν βρίσκονται στις σελίδες κάποιων επιστημονικών μελετών, αλλά είναι ορατές στην καθημερινή ζωή.
Το τελευταίο - περίεργο - αποτέλεσμα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον είναι ότι ένα μεγάλος αριθμός λιμνών στον Καναδά μετατρέπονται σε γέλη, κοινώς ζελέ, εξαιτίας της όξινης βροχής.
Μια νέα μελέτη από το βρετανικό Πανεπιστημίο του Κέμπριτζ δείχνει ότι η όξινη βροχή προκαλεί εκρηκτική αύξηση στις ποσότητες ενός συγκεκριμένου είδους ζελατινώδους πλαγκτόν που απειλεί να φράξει τα συστήματα φίλτρανσης του πόσιμου νερού του Καναδά.
Καταρχάς, η όξινη βροχή απομείωσε τις εναποθέσεις ασβεστίου στο χώμα γύρω από πολλές λίμνες του Καναδά. Η πτώση των επιπέδων του ασβεστίου οδήγησε με τη σειρά της στην απότομη μείωση ενός συγκεκριμένου είδους πλαγκτόν, πλούσιου σε ασβέστιο, ανοίγοντας το δρόμο σε ανταγωνιστικά είδη που δεν εξαρτώνται από το ασβέστιο, όπως το Holopedium.
Συνέπεια των παραπάνω είναι πολλές λίμνες του Καναδά να μοιάζουν με γαβάθες γεμάτες ζελέ.

“Ίσως χρειαστούν χιλιάδες χρόνια έως ότου οι ιστορικές συγκεντρώσεις ασβεστίου γύρω από τις λίμνες επιστρέψουν στα πρότερα επίπεδα μόνο χάρη στις φυσικές διεργασίες και τις γύρω λεκάνες απορροής” αναφέρει ο Δρ Άντριου Τάνεντζαπ από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

“Στο μεταξύ, ενώ σταματήσαμε την όξινη βροχή και βελτιώσαμε την οξύτητα πολλών από αυτές τις λίμνες, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποκαταστήσαμε τις επιπτώσεις της οξίνισης. Αντιθέτως, ίσως τις ωθήσαμε σε ένα εντελώς διαφορετικό ‘οικολογικό καθεστώς’”.
Το “νέο οικολογικό καθεστώς” είναι ιδιαιτέρως προβληματικό εάν λάβεις υπόψη το γεγονός ότι περίπου το 20% του πόσιμου νερού του Καναδά πηγάζει από αυτές τις λίμνες.