Υπογονιμότητα στην Ελλάδα

Σε μείζον ιατροκοινωνικό ζήτημα αναδεικνύεται στις μέρες μας η υπογονιμότητα των ζευγαριών. Η αλματώδης πρόοδος των βιολογικών επιστημών, που σήμερα επιδεικνύει επιτεύγματα - όπως η θεραπευτική κλωνοποίηση - και η χρήση γονιμοποιημένων ωαρίων για
την έρευνα και τη βελτίωση του ανθρώπινου οργανισμού, έχει, αναπόφευκτα, δημιουργήσει πολύπλοκα ερωτήματα και πολλαπλά διλήμματα, τόσο στη θεραπευτική προσέγγιση διαφόρων σοβαρών παθήσεων, όσο και στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής. Τα ιατρο-νομικά αυτά θέματα καλούνται να ρυθμίσουν οι κανόνες ενός νέου δικαίου, του λεγόμενου βιοδικαίου, το οποίο πρέπει να αναπτυχθεί ανάλογα με την εξέλιξη των καινούριων επιστημών, αλλά και με βάση τον πλήρη σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση.
Για το θέμα η Ελληνική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (Ε.Ε.Α.Ι.) διοργάνωσε την 3η Επιστημονική της Εκδήλωση με τίτλο «Ιπποκράτειο Πνεύμα – Βιοηθικές Προσεγγίσεις στην Ανθρώπινη Αναπαραγωγή».

Όπως προκύπτει από τον σχετικό Παγκόσμιο Χάρτη, πάνω από 80 εκατομμύρια ζευγάρια σε διεθνές επίπεδο αντιμετωπίζουν πρόβλημα σύλληψης ή δεν έχουν αποκτήσει τουλάχιστον ένα παιδί.
Στον ευρύτερο δυτικό κόσμο, το 15% των υπογόνιμων ζευγαριών δεν έχει καμία παθολογία του γεννητικού συστήματος και στο 85% δεν εμφανίζεται αποδεδειγμένη αιτία υπογονιμότητας (39%).
Ωστόσο, μεταξύ τους παρατηρούνται διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος (35%), επίκτητοι σαλπιγγικοί (27%) και μη-σαλπιγγικοί παράγοντες (10%), σεξουαλική δυσλειτουργία (1%) και συγγενείς ανωμαλίες (1%). Η υπογονιμότητα του ζεύγους οφείλεται στον άνδρα σε ποσοστό 20%, στο 40% έως 50% οφείλεται στη γυναίκα, ενώ στο 30% έως 40% συνυπάρχει και στους δύο.
Τα καλά νέα είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα υπογόνιμα ζευγάρια στην Ελλάδα δεν καταφεύγουν, πλέον, στο εξωτερικό για να αποκτήσουν παιδί. Αντίθετα η χώρα μας είναι προορισμός γονιμότητας για όλο και περισσότερους επίδοξους γονείς από άλλες χώρες.
ΠΗΓΗ