Ελληνικοί μύθοι: Τα παιδια της Πασιφάης

  Ανάμεσα στα παιδιά πού έκανε η Πασιφάη με τον Μίνωα, ήταν και η Ακάλη, η Αριάδνη, ο Ανδρόγεως, ο Kατρεύς, ο Γλαύκος και η Φαίδρα (1). Επίσης, από τον Ερμή γέννησε τον Κύδωνα κι από τον Δία τον Λίβυο Άμμωνα (2).

 β. Η Αριάδνη, την οποία πρώτα αγάπησε ο Θησεύς και μετά ο Διόνυσος, απόκτησε πολλά και διάσημα τέκνα. Ο Κατρεύς, πού διαδέχτηκε στο θρόνο τον Μίνωα, σκοτώθηκε στη Ρόδο από τον ίδιο του το γιο. Η Φαίδρα παντρεύτηκε τον Θησέα και κατέληξε διαβόητο πρόσωπο εξαιτίας της άτυχης ερωτικής ιστορίας της με τον Ιππόλυ­το, τον προγονό της . Η Ακάλη υπήρξε ο πρώτος έρωτας του Απόλλωνα. Όταν αυτός και η αδελφή του Άρτεμις πήγαν για εξαγνισμό στην Τάρα, από τα παράλια στην ηπειρωτική χώρα, βρήκε την Ακαλη στο σπίτι του Καρμα­νορα, ενός συγγενή από τη μεριά της μάνας της, και την ξελόγιασε . Ο Μίνως θύμωσε και εξόρισε την Ακαλη στη Λιβύη όπου έγινε μητέρα του Γαράμα, αν και άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτός ήταν ο πρώτος άντρας πού γεννήθηκε ποτέ (3).

 γ. Ο Γλαύκος, παιδί ακόμη, μια μέρα ενώ έπαιζε μπάλα στο παλάτι της Κνωσού ή κυνηγούσε ένα ποντίκι, ξαφνικά εξαφανίστηκε. Ο ΜΙνως και η Πασιφάη αφού έψαξαν μάταια παντού, κατέφυγαν στο μαντείο των Δελ­φών. Εκεί έμαθαν ότι οποίος μπορούσε να παρομοιάσει με τον καλύτερο τρόπο μια εντυπωσιακή γέννηση πού είχε γίνει πρόσφατα στην Κρήτη, θα εύρισκε αυτό πού έχασε. Ο Μίνως ερεύνησε και έμαθε ότι στο κοπάδι του γεννήθηκε ένα μοσχάρι πού άλλαζε χρώμα τρεις φορές την ήμέρα: από άσπρο γινόταν κόκκινο και από κόκκινο, μαύρο. Κάλεσε τούς μάντεις του στο παλάτι, αλλά κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί μια παρομοίωση, ώσπου ο Πολύιδος ο Αργίτης, απόγονος του Μελάμποδα είπε: - Τούτο το μοσχάρι δεν μοιάζει με τίποτα άλλο τόσο πολύ όσο με τα βατόμουρα καθώς ωριμάζουν. Ο Μίνως τον διέταξε αμέσως να πάει να βρει τον Γλαύκο (4).

 δ. Ο Πολύιδος, περιπλανώμενος στο λαβύρινθο του παλατιού, βρέθηκε μπροστά σε μια κουκουβάγια καθισμένη στην είσοδο κάποιου κελαριού πού έδιωχνε ένα σμήνος από μέλισσες και το θεώρησε οιωνό. Κάτω στο κελάρι βρήκε ένα μεγάλο πιθάρι όπου φύλαγαν το μέλι, και μέσα πνιγμένο τον Γλαύκο με το κεφάλι προς τα κάτω. Όταν αυτή η ανακάλυψη αναφέρθηκε στον Μίνωα, αφού προσέφυγε στους Κουρήτες, ακολούθησε τη συμβουλή τους και είπε στον Πολύιδο: - Τώρα πού βρήκες το σώμα του γιου μου, θα πρέπει να τον επαναφέρεις στη ζωή! Ο Πολύιδος διαμαρτυρήθηκε λέγοντας ότι δεν είχε τη δύναμη του Ασκληπιού, και του ήταν αδύνατον να αναστήσει το νεκρό. - Α, είμαι πιο έξυπνος από σένα, απάντησε ο ΜΙνως , θα σε κλειδώσω σε τάφο μαζί με το πτώμα του Γλαύκου και ένα σπαθί. Εκεί θα μείνεις ώσπου να συμμορφωθείς με τις προσταγές μου. 

ε. Όταν ο Πολύιδος συνήθισε στο σκοτάδι του τάφου, είδε ένα φίδι να πλησιάζει το πτώμα του παιδιού και αρπάζοντας το σπαθί του το σκότωσε. την ιδία στιγμή ένα άλλο φίδι ξεγλίστρησε και, βλέποντας το ταίρι του νεκρό έφυγε για να ξαναγυρίσει πολύ σύντομα κρατώντας ένα μαγικό βότανο στο στόμα του. Το απόθεσε πάνω στο νεκρό σώμα και σιγά σιγά το φίδι ξαναζωντάνεψε. 

ζ. Ο Πολύιδος έμεινε έκπληκτος, είχε όμως την ετοιμό­τητα να ακουμπήσει το ίδιο βότανο πάνω στο κορμί του Γλαύκου με αποτέλεσμα να τον επαναφέρει στη ζωή. Άρχισαν τότε και οι δύο να φωνάζουν δυνατά βοήθεια μέχρις ότου κάποιος περαστικός τούς άκουσε και έτρεξε να καλέσει τον Μίνωα, ο οποίος καταχάρηκε όταν άνοιξε τον τάφο και βρήκε το γιο του ζωντανό. Γέμισε το Πολύιδο με δώρα, αλλά του είπε ότι δεν θα τον άφηνε να επιστρέψει στο Αργος, αν δεν μετέδιδε στον Γλαύκο την μαντική του τέχνη. Ο Πολύιδος υπάκουσε παρά τη θέληση του, όταν ήρθε όμως η ώρα της επιστροφής του στην πατρίδα, είπε στον Γλαύκο: - Φτύσε, παιδί μου, μέσα στο στόμα μου ! Έτσι κι έκανε ο Γλαύκος και αμέσως ξέχασε όλα όσα είχε μάθει (5).

 η. Αργότερα ο Γλαύκος ως αρχηγός αποστολής προς τα δυτικά, απαίτησε ένα βασΙλειο από τούς Ιταλούς, Οι οποίοι όμως τον περιφρόνησαν γιατί δεν κατάφερε να γίνει τόσο σπουδαίος όσο ο πατέρας του. Ωστόσο εισήγαγε στην Ιταλία το κρητικό στρατιωτικό ζωνάρι και την ασπίδα και γι’ αυτό πήρε το όνομα Labicυs που σημαίνει «περιζωσμέ­νος» (6). 

θ. Ο Ανδρόγεως επισκέφθηκε την Αθήνα και βγήκε νικητής σε όλα τα αγωνίσματα στα Παναθήναια. Όμως ο βασιλιάς Αιγεύς έμαθε για τη φίλια του με τούς πενηvτα στασιαστές γιους του Πάλλοντα και φοβούμενός μήπως πείσει τον πατέρα του Μίνωα να τούς υποστηρίξει σε μια ανοιχτή εξέγερση, συνωμότησε με τούς Μεγαρείς για να τον παρασύρουν σε ενέδρα στην Οινόη, στο δρόμο για τη Θήβα, όπου επρόκειτο να συμμετάσχει σε κάποιους νεκρικούς αγώνες. Ο Ανδρόγεως υπερασπίστηκε τον εαυτό του με ανδρεία και επακολούθησε σκληρή μάχη στη διάρκεια της όποιας σκοτώθηκε (7).

 ι. Οι ειδήσεις για το θάνατο του Ανδρόγεω έφτασαν στον Μίνωα, ενώ βρισκόταν στην Πάρο και προσέφερε θυσία στις Χάριτες. Πέταξε κάτω τα λουλουδένια στεφάνια και πρόσταξε τούς μουσικούς να σταματήσουν τα φλάουτα, ολοκλήρωσε όμως την τελετή. Από εκείνη τη μέρα οι θυσίες στις Χάριτες στην Πάρο γίνονταν χωρίς μουσική και άνθη (8).

 κ. Ο Γλαύκος, ο γιος του Μίνωα, καμία φορά συγχέεται με τον Γλαύκο, το γιο του Ανθηδόνα ή του Ποσειδώνα, ο οποίος κάποτε διαπίστωσε την ιδιότητα αποκατάστασης κάποιου φυτού πού είχε μαζέψει ο Κρόνος κατά τη Χρυσή Εποχή, όταν ένα ψόφιο ψάρι (ή κατ’ άλλους λαγός) πού ιχφέθηκε πάνω του, ξαναζωντάνεψε. Δοκίμασε το βότανο και αφού έγινε αθάνατος, έπεσε στη θάλασσα και έγινε θαλασσινός θεός, γνωστός για τις ερωτικές του περιπέτειες. Η υποθαλάσσια κατοικία του βρισκόταν έξω από τις ακτές της Δήλου και κάθε χρόνο επισκεπτόταν όλα τα λιμάνια και τα νησιά της Ελλάδας χαρίζοντας προβλέψεις ιδιαίτερα χρήσιμες για τούς ναυτικούς και τούς ψαράδες. Ο ίδιος ο Απόλλων περιγράφεται ως μαθητής του Γλαύκου.
ΠΗΓΗ