Η δραματική ζωή της βασίλισσας των Αμαζόνων που σκότωσε κατά λάθος την αδελφή της.

Η Πενθεσίλεια, μία από τις βασίλισσες των Αμαζόνων, ήταν σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία κόρη του θεού του πολέμου, του Άρη και της Οτρήρης. Η ιστορία της Πενθεσίλειας ξεχωρίζει για την τόλμη της στο πεδίο της μάχης και για τον τραγικό της θάνατο στα χέρια του Αχιλλέα. Η Πενθεσίλεια υπήρξε βασίλισσα του μυθικού λαού των Αμαζόνων, δηλαδή των πολεμιστριών που λέγεται ότι έκοβαν το ένα τους στήθος ώστε να μεταφέρουν και να χειρίζονται πιο εύκολα τα τόξα τους.
Μια μέρα και ενώ κυνηγούσε στο δάσος, σκότωσε κατά λάθος την αδερφή της την Ιππολύτη. Αυτό το γεγονός την συνέτριψε συναισθηματικά και έκτοτε άρχισε να σκέφτεται τον θάνατο. Όμως, η παράδοση των Αμαζόνων απαγόρευε την αυτοκτονία και επικροτούσε μόνο τον ηρωικό θάνατο μέσα σε μάχη.

Η Πενθεσίλεια στον Τρωικό Πόλεμο στο πλευρό των Τρώων
Οι Αμαζόνες αρχικά τηρούσαν ουδέτερη στάση. Όταν όμως ο Αχιλλέας σκότωσε τον Έκτορα, τον βασιλιά των Τρώων, γεγονός που συνέπεσε χρονικά και με το τραγικό δυστύχημα της αδερφή της, η Πενθεσίλεια αποφάσισε να βοηθήσει τους Τρώες, ως επικεφαλής στρατού από Αμαζόνες. Κατά μια εκδοχή η Πενθεσίλεια ήλπιζε βοηθώντας τους Τρώες τους οποίους προστάτευε η θεά Άρτεμις, προστάτιδα του κυνηγιού, ότι η θεά θα την συγχωρούσε για το φόνο της αδερφής της. Στον πόλεμο η Πενθεσίλεια δεν στεκόταν αμέτοχη στην άκρη περιμένοντας να δει την εξέλιξη της μάχης μεταξύ αντρών. Η ίδια και οι Αμαζόνες διακρίθηκαν για τη γενναιότητά τους. Η Πενθεσίλεια ήταν ευκίνητη, γρήγορη και γενναία. Ήθελε να αποδείξει ότι οι Αμαζόνες ήταν εξίσου αποτελεσματικές όσο και οι άντρες. Στόχος της ήταν να σκοτώσει τον Αχιλλέα ώστε να εκδικηθεί τον θάνατο του Έκτορα και να πεθάνει ηρωικά στη μάχη.

Φωτ: Πενθεσίλεια 1862, έργο του Gabriel Vital Dubray. Ανατολική πρόσοψη του Cour Carree στο παλάτι του Λούβρου, Παρίσι

Η σύγκρουση της πανέμορφης Αμαζόνας με τον Αχιλλέα...
Αν και η ίδια ήταν ατρόμητη και αήττητη, βρήκε τον θάνατο από τα χέρια του Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είχε δει πολλές φορές μια πολεμίστρια με πολεμική μάσκα να μάχεται και είχε γοητευτεί από τη δύναμη και την τόλμη της, αλλά δεν είχε δει το πρόσωπό της.

Ο Αχιλλέας κρατά στα χέρια του τη σορό της Πενθεσίλειας.Έργο του Bertel Thorvaldsen (1837 AD).

Σε μια μάχη οι δυο τους έρχονται αντιμέτωποι. Εκείνη του πέταξε το κοντάρι της όμως αυτό έγινε κομμάτια όταν χτύπησε την ασπίδα του Αχιλλέα. Τότε εκείνος κατάφερε να την τραυματίσει θανάσιμα. Στη συνέχεια ο Αχιλλέας πήγε κοντά στη μασκοφορεμένη βασίλισσα και έβγαλε τη μάσκα. Η συγκίνησή του ήταν καταφανής.

Ο Αχιλλέας σκοτώνει τον συμπολεμιστή του που κορόιδεψε την νεκρή Αμαζόνα...
Όμως ήταν ήδη πολύ αργά. Ο Αχιλλέας τη νίκησε και όταν το άψυχο σώμα της έπεσε την πήρε στην αγκαλιά του. Τότε ο Θερσίτης, συμπολεμιστής του Αχιλλέα και γνωστός για την αυθάδειά του, ακόμα και εκείνη την τραγική στιγμή θέλησε να κοροϊδέψει τον Αχιλλέα γι΄ αυτή του την ενέργεια. Μάλιστα λέγεται ότι ο Θερσίτης έβγαλε τα μάτια της Πενθεσίλειας με το ξίφος του

Ο Αχιλλέας κρατά στα χέρια του τη σορό της Πενθεσίλειας...

Αυτό εξόργισε τον Αχιλλέα ο οποίος έξαλλος από θυμό σκότωσε με γροθιές τον Θερσίτη «εν βρασμώ ψυχής.» Με τον θάνατο του Θερσίτη ξέσπασε μια βεντέτα μέσα στα στρατεύματα των Ελλήνων. Ο Διομήδης, ξάδερφος του Θερσίτη, εντόπισε τη σορό της Πενθεσίλειας, την έσυρε με το άρμα του και την πέταξε σε ποτάμι. Ο Αχιλλέας βρήκε τη σορό και της απέδωσε τις αρμόζουσες τιμές. Σε κάποιες ιστορίες υπάρχει αναφορά για νεκροφιλία εκ μέρους του Αχιλλέα με τη σορό. Ενώ σε άλλες ιστορίες λέγεται ότι η Πενθεσίλεια έφερε στον κόσμο τον γιο του Αχιλλέα μετά θάνατον.
Η ιστορία της Πενθεσίλειας δεν υπάρχει στην Ιλιάδα, η οποία τελειώνει με την κηδεία του Έκτορα πριν έρθουν οι Αμαζόνες να εκδικηθούν τον θάνατό του. Η ιστορία της υπήρχε στην » Αιθιοπίς», ένα χαμένο έπος της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Η ζωή της Πενθεσίλειας ήταν τραγική. Περιγράφεται ως μια γενναία πολεμίστρια που τη σημάδεψε ο θάνατος της αδερφής της. Η θλίψη της και η επιθυμία της να διακριθεί στο πεδίο των μαχών την οδήγησε στη Τροία. Ο θάνατός της ήταν μια σημαντική απώλεια για την Τροία, αλλά προκάλεσε διχόνοια στο στρατόπεδο των Ελλήνων

Ο Χάρυ Πότερ και το τάγμα του Φοίνικα.
Ο αρχαίος Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος εξύμνησε τη γενναιότητα και την ομορφιά της Πενθεσίλειας. Χρησιμοποίησε το όνομα «μπελατρίξ» που στα Λατινικά σημαίνει θηλυκός πολεμιστής για να την περιγράψει. Λέγεται ακόμα ότι αυτό ενέπνευσε την συγγραφέα του Χάρυ Πότερ, Ρόουλινγκ για να ονομάσει την ηρωίδα της Μπελατρίξ Λέστρειντζ στο βιβλίο «ο Χάρυ Πότερ και το τάγμα του Φοίνικα«.
ΠΗΓΗ