Θυμάστε τις υποκλοπές της Vodafone στην κυβέρνηση Καραμανλή; Θυμάστε πώς το MEGA κατηγορούσε τον Καραμανλή αντί για την CIA; Θυμάστε πόσο άργησε η Δικαιοσύνη και τελικά που δεν βρέθηκε κάποιος ένοχος; Θυμάστε που τελικά σβήστηκε ακόμα και το …πρόστιμο στη Vodafone; Οι παρακολουθήσεις ποτέ δεν σταμάτησαν… Ειδικά από τότε που ο Γιωργάκης κι ο Αντωνάκης παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στις ξένες υπηρεσίες, ώστε να ελέγχουν και τις Ελληνικές Υπηρεσίες πλήρως μέσω του οικονομικού ελέγχου .
Αντί να ακούμε ότι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έβγαλε στην φόρα την αλληλογραφία των πρακτόρων, που δρουν στην Ελλάδα, τα εμβάσματα με τα χρήματα που έρχονται από έξω, ακούμε για email Ελλήνων πολιτικών που βγαίνουν στην φόρα από …ξένες υπηρεσίες.
Με εκατοντάδες πράκτορες και προδότες, που δρουν ακατάπαυστα ενάντια στο συμφέρον της Ελλάδας, ΟΥΤΕ μία περίπτωση κατασκοπείας και εθνικής προδοσίας δεν έφτασε ποτέ στην Δικαιοσύνη. Η ΕΥΠ, που …απουσίαζε, όταν γύρω από τον Καραμανλή «χόρευαν» η Μοσάντ, η CIA κλπ, λάμπει και πάλι δια της …απουσίας της. Πουλημένες κυβερνήσεις, πουλημένοι πολιτικοί σηματοδοτούν και πουλημένες υπηρεσίες και πουλημένους θεσμούς. Οι πράκτορες ξαναπιάνουν δουλειά επάνω στο παλαιό σενάριο που κυκλοφορούσαν υπάλληλοι του Soros μέσω του ECFR.
Αντί να ακούμε ότι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έβγαλε στην φόρα την αλληλογραφία των πρακτόρων, που δρουν στην Ελλάδα, τα εμβάσματα με τα χρήματα που έρχονται από έξω, ακούμε για email Ελλήνων πολιτικών που βγαίνουν στην φόρα από …ξένες υπηρεσίες.
Με εκατοντάδες πράκτορες και προδότες, που δρουν ακατάπαυστα ενάντια στο συμφέρον της Ελλάδας, ΟΥΤΕ μία περίπτωση κατασκοπείας και εθνικής προδοσίας δεν έφτασε ποτέ στην Δικαιοσύνη. Η ΕΥΠ, που …απουσίαζε, όταν γύρω από τον Καραμανλή «χόρευαν» η Μοσάντ, η CIA κλπ, λάμπει και πάλι δια της …απουσίας της. Πουλημένες κυβερνήσεις, πουλημένοι πολιτικοί σηματοδοτούν και πουλημένες υπηρεσίες και πουλημένους θεσμούς. Οι πράκτορες ξαναπιάνουν δουλειά επάνω στο παλαιό σενάριο που κυκλοφορούσαν υπάλληλοι του Soros μέσω του ECFR.
Το ECFR είναι θυγατρική του «αμερικάνικου» CFR που αποτελεί αιχμή του δόρατος της Νέας Τάξεως και του Σιωνισμού. Η Ελλάδα από παλαιά θεωρείται ο Δούρειος Ίππος της Ρωσσίας στην Ευρώπη (!)…
Και αυτό δεν το ισχυρίζονται οι Ευρωπαίοι πολίτες, που ζεσταίνονται με Ρωσσικό φυσικό αέριο, αλλά οι υπάλληλοι και οι πράκτορες των ιδρυμάτων του Soros κλπ.
Η άτακτη Ελλάδα προφανώς θα ξαναμπεί στον «καλό δρόμο» της Νέας Τάξςως, όσο κι αν κοστίσει αυτό.
Μην ξεχνάτε ότι στην Ουκρανία, που δεν είχαν ακούσει πυροβολισμούς από τον Β’ ΠΠ, σκοτώθηκαν ήδη 5.000 Ουκρανοί και βομβαρδίζονται χωρίς οίκτο κατοικημένες πόλεις, για να …«πεισθούν» οι Ουκρανοί να γίνουν αυθόρμητα «Ευρωπαίοι» υπό την τυραννία της ΕΚΤ και μέλη του ΝΑΤΟ. Υπάρχουν ελάχιστοι πολιτικοί πιο πονηροί από τους επικυριάρχους, αλλά κι αυτοί περιτριγυρίζονται από προδότες που δεν θα τους επιτρέψουν την παραμικρή πατριωτική απόφαση.
Και πρέπει να αποφασίσουμε τι εννοούμε πατριωτισμό.
Να ζούμε όσο πάει κι όσο αντέξουμε, αναγνωρίζοντας τα δεσμά μας, αλλά τουλάχιστον να περνάει ο καιρός χωρίς πόνο και αίμα, ή να πεθάνουμε και να πεθάνουν κάποιοι εξαιτίας μας, προσπαθώντας να απελευθερωθούμε;
Και το ερώτημα δυσκολεύει όταν αυτοί που πρέπει να πεθάνουν είμαστε εμείς, ή ακόμα χειρότερα, οι αγαπημένοι μας άνθρωποι.
Πόσοι σήμερα είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν για την Ελλάδα ή να επιτρέψουν να πεθάνουν τα παιδιά τους για την Ελλάδα, χωρίς να έχουν καν την σιγουριά ότι η ελεύθερη Ελλάδα, που έχουν στο μυαλό τους, θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει έστω και για λίγο;
Αν βρούμε δυο-τρεις τέτοιους ετοιμοπολέμους θα είναι …θαύμα!!! Πιο εύκολα θα βρούμε 5 εκατομμύρια Έλληνες, που θα έκαναν τα πάντα για έναν ρουσφετολογικό διορισμό στο Δημόσιο, παρά έναν που θα επέλεγε να πεθάνει για να σώσει τις ζωές 100.000 ανθρώπων.
Την στήριξη των Ελλαδιτών στους Κυπρίους, που ήθελαν να ανεξαρτητοποιηθούν, την πλήρωσαν οι Έλληνες της Πόλεως, αλλά και οι Κύπριοι με τον Αττίλα.
Την δράση μερικών Παλαιστινίων της Χαμάς την πληρώνουν με αίμα εκατοντάδες γυναίκες και μωρά.
Την εξυπηρέτηση ρωσσικών συμφερόντων από τον Καραμανλή την πλήρωσαν με αίμα και καταστροφές οι κάτοικοι της Ηλείας και τα μαγαζιά στην Αθήνα…
Τα θύματα του μένους της Νέας Τάξεως δεν θα καταλάβουν ποτέ τι «αμαρτίες» πλήρωσαν.
Υ.Γ. Αυτοί αποφασίζουν ποιον πόλεμο θα χρηματοδοτήσουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, ενώ οι ίδιοι δεν αισθάνονται καθόλου Αμερικανοί. Είναι πολύ μεγάλη ιστορία και θέλει ψάξιμο.
ECFR: «Ελλάδα και Κύπρος Δούρειοι Ίπποι της Ρωσίας στην Ε.Ε.»!
Όταν η ιστορία τρέχει δίπλα σου δεν κάθεσαι να κοιτάς το δάχτυλο…
Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Διάβαζα πρωί-πρωί το άρθρο του Σταύρου Λυγερού, Νέα δυναμική στο ελληνορωσσικό φλερτ
Παρά τις αμερικανικές πιέσεις, η Αθήνα αντιμετωπίζει τις σχέσεις με την Μόσχα μέσα από το πρίσμα των εθνικών μας συμφερόντων, που δημοσιεύτηκε χθες στην Καθημερινή.
Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Στ. Λυγερός [η υπογράμμιση της τελευταίας προτάσεως, δική μου]:
«Υπενθυμίζουμε ότι σ’ όλα σχεδόν τα εθνικά μας θέματα, οι αμερικανικές θέσεις είναι στην καλλίτερη περίπτωση ποντιοπιλατικές και στην χειρότερη αντίθετες με τα ελληνικά συμφέροντα. Αντιθέτως, η Μόσχα κατά κανόνα υποστηρίζει τις ελληνικές θέσεις στα εθνικά μας θέματα ή, τουλάχιστον, τηρεί ευμενή ουδετερότητα. Και το μόνο που ζητάει από την Ελλάδα, είναι να δείχνει κατανόηση για τα θεμιτά ρωσσικά συμφέροντα.
Προνομιακός συνομιλητής
Παρά τις πιέσεις που δέχεται, ο Κ. Καραμανλής δεν μπορεί να παρακάμψει την ανωτέρω πραγματικότητα. Γι’ αυτό και προσπαθεί να ισορροπήσει πιο κοντά στην δεύτερη τάση. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ καλή προσωπική σχέση του με τον Βλ. Πούτιν, τον έχουν καταστήσει προνομιακό συνομιλητή της Μόσχας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα κυκλοφόρησε ένα κείμενο, που χαρακτηρίζει την Ελλάδα και την Κύπρο «δούρειους ίππους» της Ρωσσίας στους κόλπους της Ε.Ε.!»
Νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα;
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης για να καταλάβει ποιο είναι το «νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα», παρότι ο Στ. Λυγερός δεν αναφέρει άλλα στοιχεία.
Εξ όσων γνωρίζω, στα ελληνικά έχουν γίνει δύο μόνον αναφορές στο «ίδρυμα» μέχρι σήμερα. Όσοι διαβάζετε το καλό ιστολόγιο Ιθαγενείς, θα ενθυμείσθε, ασφαλώς, το ιστοσημείωμα της 17ης Οκτωβρίου με τον εύγλωττο τίτλο: Τζόρτζ Σόρος, νέο κατάστημα!. Αλλά και ο Γεώργιος Τσάπανος αναφέρεται στο ECFR σε σχόλιό του σ’ αυτό το ιστολόγιο στις 11 Νοεμβρίου, παραπέμποντας και στο σχετικό περί «Δουρείων Ίππων» άρθρο.
Ακριβώς! Το «νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα» είναι το «νέο κατάστημα του Τζορτζ Σόρος» [«ECFR is backed by the Soros Foundations Network«…], υπό τον τίτλο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων [European Council on Foreign Relations], που άρχισε την λειτουργία του μόλις στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου, με σκοπό,
«… την προώθηση μιας περισσότερο ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής στο πλαίσιο των κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων και αξιών. Με την μοναδική του δομή, το ECFR προσφέρει μια πραγματικά παν-Ευρωπαϊκή προοπτική για τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο…»
Μεταξύ των πενήντα ιδρυτικών μελών του ECFR [ανάμεσά τους πρώην πρωθυπουργοί, πρόεδροι χωρών, Επίτροποι της Ε.Ε., κ.ο.κ.] συγκαταλέγονται και οι εξής: Martti Ahtisaari (Finland), Giuliano Amato (Italy), Emma Bonino (Italy), Jean-Luc Dehaene (Belgium), Brian Eno (United Kingdom) [!!!], Joschka Fischer (Germany), Alain Minc (France), George Soros (Hungary/US), κ.λπ.
Ποια είναι η «μοναδική δομή» του ECFR;
Μεταξύ άλλων και η ίδρυση γραφείων του σε επτά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες: Βερολίνο, Λονδίνο, Μαδρίτη, Παρίσι, Ρώμη, Σόφια και Βαρσοβία. [Όχι στα Σκόπια δεν έχουν ανοίξει ακόμη γραφεία… Και στις Βρυξέλλες θα εκπροσωπούνται από την ΜΚΟ (by George Soros) Open Society Brussels…]
Τι λέει, λοιπόν, αυτή η περίφημη έκθεση του ECFR για τον ρόλο Ελλάδας και Κύπρου ως Δούρειων Ίππων της Ρωσσίας στην Ε.Ε.;
Την έκθεση, κατ’ αρχάς, συνέταξαν οι Marc Leonard [εκ των… ιδρυτών-πατέρων] και Nicu Popescu, και φέρει τον τίτλο «A Power Audit of EU-Russia Relations» [το πλήρες κείμενο της εκθέσεως στα αγγλικά, σε μορφή pdf].
Ας δούμε, όμως, πρώτα ένα σχετικό και κατατοπιστικό γράφημα από την έκθεση [σελίδα 29]:
Τι λέει το γράφημα;
Ότι η Ρωσσία είναι ένας σημαντικός εταίρος της Ελλάδας όσον αφορά στην πώληση όπλων σ’ αυτή [τι όπλα αγοράζουμε από την Ρωσσία;], ότι το 75% του φυσικού αερίου το προμηθεύεται η Ελλάδα από την Ρωσσία, ότι η Ελλάδα επιθυμεί στενότερες σχέσεις όσον αφορά στο ενεργειακό με την Ρωσσία, και ότι οι Ρώσσοι τουρίστες ξοδεύουν στην Ελλάδα τα διπλάσια -κατά κεφαλήν- χρήματα από ό,τι τουρίστες άλλων χωρών [!]. Από την άλλη υπάρχει και το ζήτημα των αγωγών, των αγωγών και των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου…
Η Κύπρος από την άλλη πλευρά, αποτελεί την σημαντικότερη βάση ρωσσικών off-shore εταιρειών, η Ρωσσία υποστηρίζει τη Δημοκρατία της Κύπρου και όχι την Βόρεια [sic] Κύπρο, και η Κύπρος αποτελεί τον μεγαλύτερο επενδυτή [!] στην Ρωσσία. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Στο επίμαχο σημείο της εκθέσεως αναφέρεται [σελίδα 2]:
«Έχουμε καταγράψει πέντε διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις προς την Ρωσσία είτε από τα παλσιά είτε από τα νέα μέλη [σ.σ. της Ε.Ε.]. Οι «Δούρειοι Ίπποι» (Κύπρος και Ελλάδα) που συχνά υπερασπίζουν τα συμφέροντα της Ρωσσίας στο σύστημα της Ε.Ε., και είναι πρόθυμες να ασκήσουν βέτο στις κοινές θέσεις της Ε.Ε. Οι «Στρατηγικοί Εταίροι»(Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία) που απολαμβάνουν μια «ειδική σχέση» με την Ρωσσία που σε μερικές περιπτώσεις υπονομεύει τις κοινές πολιτικές της Ε.Ε. Οι «Φιλικοί Πραγματιστές» (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πορτογαλία, Σλοβακία και Σλοβενία) που διατηρούν στενές σχέσεις με την Ρωσσία και τείνουν μάλλον να θέτουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα επάνω από τους πολιτικούς στόχους. Οι «Ψυχροί Πραγματιστές» (Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Ιρλανδία, Λετονία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο) που εστιάζουν επίσης στα επιχειρηματικά τους συμφέροντα αλλά φοβούνται λιγότερο από τους άλλους να καταγγείλουν την συμπεριφορά της Ρωσσίας όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα θέματα. Και οι «Νέοι Ψυχροπολεμικοί» (Λιθουανία και Πολωνία) που έχουν μια ανοικτά εχθρική σχέση με την Μόσχα και είναι πρόθυμοι να ασκήσουν βέτο για να μπλοκάρουν τις διαπραγματεύσεις Ευρωπαϊκής Ενώσεως-Ρωσσίας.»
Αν εξαιρέσουμε, δηλαδή, την Λιθουανία και την Πολωνία, όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εστιάζουν λίγο ή πολύ στα οικονομικά τους συμφέροντα.
Ποιες χώρες δεν θα έπρεπε να «κοιτούν το συμφέρον τους»;
Η Ελλάδα και η Κύπρος!
«Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος συχνά έχουν θέσει τα οικονομικά και πολιτικά τους συμφέροντα και τον φόβο τους μήπως αποξενώσουν την Ρωσσία επάνω από την προσήλωσή τους στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη»! [σελίδα 30]
Οι άλλες χώρες απλά έχουν συμφέροντα…
Και διάφορα άλλα, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε στην έκθεση…
Ελπίζω να μην έχω κάνει χοντρά λάθη στην μετάφραση…
Αυτό το σημείωμα θα ενημερωθεί στο μέλλον κατά το δοκούν… Πιθανώς να υπάρξει και ένα νέο ιστοσημείωμα για το ECFR. Πάντως, δεν φαίνεται, το τονίζω δεν φαίνεται, το ECFR να έχει κάποια ιδιαίτερη σχέση με το αμερικανικό Council on Foreign Relations, συμφερόντων Ροκφέλερ. Δεν φαίνεται, επαναλαμβάνω…
Και μην το ψάξετε: κανένας Έλληνας δεν συγκαταλέγεται στους… ιδρυτές-πατέρες. Τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα [;] όσον αφορά στην Ελλάδα, ειδικά μετά την υποβάθμιση του ρόλου της -γνωστής- πρεσβείας στην χώρα μας, τα τελευταία χρόνια… See you…
ΥΓ. Όχι τίποτα άλλο, αλλά «δικαιώνονται», και μάλιστα με τον πιο «έγκυρο» τρόπο, και οι από εικοσαετίας θέσεις της Οργανώσεως για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ [ΟΑΚΚΕ]. Άμα τρέχεις μαζί με την ιστορία, τι ανάγκη έχεις;
ΘΕΑΜΑΠΑΤΕΣ
ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ;
Οκτώ χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των τηλεφωνικών υποκλοπών και πέντε χρόνια αφότου είδαν το φως της δημοσιότητας οι ύποπτες κινήσεις που είχαν ως στόχο τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, η Δικαιοσύνη φαίνεται πως έχει πλέον όλα τα απαραίτητα στοιχεία που θα της επιτρέψουν να προχωρήσει στην συνένωση των δύο δικογραφιών.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Newsbomb αλλά και με σχετικό δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας, τα στοιχεία των δύο δικογραφιών που βρίσκονται στο στάδιο της τακτικής ανακρίσεως παρέχουν ασφαλείς ενδείξεις ότι τόσο οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών, με πρώτο τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό, όσο και το αποκαλούμενο «σχέδιο δολοφονίας» του κ. Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή γραμμή» και «κοινή αφετηρία».
Ειδικότερα, τα πρόσφατα ευρήματα των ερευνών αλλά και οι νέες καταθέσεις που προστέθηκαν στην πορεία των ανακρίσεων φαίνεται να αποδεικνύουν ότι υπάρχει ταυτοποίηση προσώπων αλλά και τεχνικών μέσων στις δύο υποθέσεις.
Όσον αφορά στις τηλεφωνικές υποκλοπές, το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο σε βάρος της εθνικής ασφαλείας, οι ανακριτικές Αρχές αξιοποιώντας τα στοιχεία που έχουν στην διάθεσή τους έχουν καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων όχι μόνο δεν σταμάτησαν το 2005, όταν δηλαδή απεκαλύφθη το παράνομο λογισμικό της εταιρείας VODAFONE, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν μέχρι τουλάχιστον το 2007, όταν δηλαδή η έρευνα για την υπόθεση βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει τους δράστες και τις παραμέτρους της υποθέσεως. Ωστόσο, το 2010, η υπόθεση ανεσύρθη από το αρχείο, κατόπιν παρεμβάσεως του μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Από τις έρευνες που διεξήχθησαν έκτοτε ανεκαλύφθησαν στοιχεία, που σύμφωνα με πληροφορίες «φωτογραφίζουν» υπάλληλο ξένης πρεσβείας –πιθανότατα της αμερικανικής, ο οποίος χρησιμοποιούσε ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο, που είχε αγοραστεί μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν, επίσης, και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί σε άλλη χώρα, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά – σκιές των υποκλοπέων στην Ελλάδα.
Όσον αφορά στο «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας» του Κ. Καραμανλή, τον Μάρτιο του 2012 ασκήθηκε δίωξη κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διαταράξεως ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστερήσεως του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».
Οι καταγγελίες αφορούσαν σε έγγραφο των ρωσσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ, που δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαίο έντυπο, σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής της τότε κυβερνήσεως.
Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν τότε, οι ρωσσικές μυστικές υπηρεσίες φέρονται να υποστηρίζουν ότι είχαν διενεργήσει, το 2008, αντιπαρακολουθήσεις και είχαν εντοπίσει ομάδα 20 ατόμων, μέλη ξένων μυστικών υπηρεσιών, που παρακολουθούσαν, τον τότε πρωθυπουργό.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω και οι δύο υποθέσεις έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.
Με την συνένωση των δύο δικογραφιών η Δικαιοσύνη καλείται να δώσει σαφείς απαντήσεις στο αν πράγματι εκδηλώθηκαν παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας την περίοδο διακυβερνήσεως Καραμανλή.
Απομένει να δούμε εάν θα φανεί επιτέλους φως στην άκρη του τούνελ του «ελληνικού Γουοτεργκέιτ» και αν η δικαιοσύνη θα μπορέσει να αποκαλύψει τις παρασκηνιακές ενέργειες του σάπιου κατεστημένου που γκρέμισε μία κυβέρνηση, για να φέρει στο «τιμόνι» της χώρας μία θλιβερή παρέα, έτοιμη να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Και κυρίως, αν θα επέλθει η τιμωρία για τους Έλληνες συνεργούς των εγκεφάλων και των εντολοδόχων των υποκλοπών αλλά και της αποσταθεροποιήσεως της χώρας.
ΠΗΓΗ
Υ.Γ. Αυτοί αποφασίζουν ποιον πόλεμο θα χρηματοδοτήσουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, ενώ οι ίδιοι δεν αισθάνονται καθόλου Αμερικανοί. Είναι πολύ μεγάλη ιστορία και θέλει ψάξιμο.
ECFR: «Ελλάδα και Κύπρος Δούρειοι Ίπποι της Ρωσίας στην Ε.Ε.»!
Όταν η ιστορία τρέχει δίπλα σου δεν κάθεσαι να κοιτάς το δάχτυλο…
Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Διάβαζα πρωί-πρωί το άρθρο του Σταύρου Λυγερού, Νέα δυναμική στο ελληνορωσσικό φλερτ
Παρά τις αμερικανικές πιέσεις, η Αθήνα αντιμετωπίζει τις σχέσεις με την Μόσχα μέσα από το πρίσμα των εθνικών μας συμφερόντων, που δημοσιεύτηκε χθες στην Καθημερινή.
Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Στ. Λυγερός [η υπογράμμιση της τελευταίας προτάσεως, δική μου]:
«Υπενθυμίζουμε ότι σ’ όλα σχεδόν τα εθνικά μας θέματα, οι αμερικανικές θέσεις είναι στην καλλίτερη περίπτωση ποντιοπιλατικές και στην χειρότερη αντίθετες με τα ελληνικά συμφέροντα. Αντιθέτως, η Μόσχα κατά κανόνα υποστηρίζει τις ελληνικές θέσεις στα εθνικά μας θέματα ή, τουλάχιστον, τηρεί ευμενή ουδετερότητα. Και το μόνο που ζητάει από την Ελλάδα, είναι να δείχνει κατανόηση για τα θεμιτά ρωσσικά συμφέροντα.
Προνομιακός συνομιλητής
Παρά τις πιέσεις που δέχεται, ο Κ. Καραμανλής δεν μπορεί να παρακάμψει την ανωτέρω πραγματικότητα. Γι’ αυτό και προσπαθεί να ισορροπήσει πιο κοντά στην δεύτερη τάση. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ καλή προσωπική σχέση του με τον Βλ. Πούτιν, τον έχουν καταστήσει προνομιακό συνομιλητή της Μόσχας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα κυκλοφόρησε ένα κείμενο, που χαρακτηρίζει την Ελλάδα και την Κύπρο «δούρειους ίππους» της Ρωσσίας στους κόλπους της Ε.Ε.!»
Νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα;
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης για να καταλάβει ποιο είναι το «νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα», παρότι ο Στ. Λυγερός δεν αναφέρει άλλα στοιχεία.
Εξ όσων γνωρίζω, στα ελληνικά έχουν γίνει δύο μόνον αναφορές στο «ίδρυμα» μέχρι σήμερα. Όσοι διαβάζετε το καλό ιστολόγιο Ιθαγενείς, θα ενθυμείσθε, ασφαλώς, το ιστοσημείωμα της 17ης Οκτωβρίου με τον εύγλωττο τίτλο: Τζόρτζ Σόρος, νέο κατάστημα!. Αλλά και ο Γεώργιος Τσάπανος αναφέρεται στο ECFR σε σχόλιό του σ’ αυτό το ιστολόγιο στις 11 Νοεμβρίου, παραπέμποντας και στο σχετικό περί «Δουρείων Ίππων» άρθρο.
Ακριβώς! Το «νεοπαγές αγγλοσαξονικό ίδρυμα» είναι το «νέο κατάστημα του Τζορτζ Σόρος» [«ECFR is backed by the Soros Foundations Network«…], υπό τον τίτλο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων [European Council on Foreign Relations], που άρχισε την λειτουργία του μόλις στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου, με σκοπό,
«… την προώθηση μιας περισσότερο ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής στο πλαίσιο των κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων και αξιών. Με την μοναδική του δομή, το ECFR προσφέρει μια πραγματικά παν-Ευρωπαϊκή προοπτική για τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο…»
Μεταξύ των πενήντα ιδρυτικών μελών του ECFR [ανάμεσά τους πρώην πρωθυπουργοί, πρόεδροι χωρών, Επίτροποι της Ε.Ε., κ.ο.κ.] συγκαταλέγονται και οι εξής: Martti Ahtisaari (Finland), Giuliano Amato (Italy), Emma Bonino (Italy), Jean-Luc Dehaene (Belgium), Brian Eno (United Kingdom) [!!!], Joschka Fischer (Germany), Alain Minc (France), George Soros (Hungary/US), κ.λπ.
Ποια είναι η «μοναδική δομή» του ECFR;
Μεταξύ άλλων και η ίδρυση γραφείων του σε επτά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες: Βερολίνο, Λονδίνο, Μαδρίτη, Παρίσι, Ρώμη, Σόφια και Βαρσοβία. [Όχι στα Σκόπια δεν έχουν ανοίξει ακόμη γραφεία… Και στις Βρυξέλλες θα εκπροσωπούνται από την ΜΚΟ (by George Soros) Open Society Brussels…]
Τι λέει, λοιπόν, αυτή η περίφημη έκθεση του ECFR για τον ρόλο Ελλάδας και Κύπρου ως Δούρειων Ίππων της Ρωσσίας στην Ε.Ε.;
Την έκθεση, κατ’ αρχάς, συνέταξαν οι Marc Leonard [εκ των… ιδρυτών-πατέρων] και Nicu Popescu, και φέρει τον τίτλο «A Power Audit of EU-Russia Relations» [το πλήρες κείμενο της εκθέσεως στα αγγλικά, σε μορφή pdf].
Ας δούμε, όμως, πρώτα ένα σχετικό και κατατοπιστικό γράφημα από την έκθεση [σελίδα 29]:
Τι λέει το γράφημα;
Ότι η Ρωσσία είναι ένας σημαντικός εταίρος της Ελλάδας όσον αφορά στην πώληση όπλων σ’ αυτή [τι όπλα αγοράζουμε από την Ρωσσία;], ότι το 75% του φυσικού αερίου το προμηθεύεται η Ελλάδα από την Ρωσσία, ότι η Ελλάδα επιθυμεί στενότερες σχέσεις όσον αφορά στο ενεργειακό με την Ρωσσία, και ότι οι Ρώσσοι τουρίστες ξοδεύουν στην Ελλάδα τα διπλάσια -κατά κεφαλήν- χρήματα από ό,τι τουρίστες άλλων χωρών [!]. Από την άλλη υπάρχει και το ζήτημα των αγωγών, των αγωγών και των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου…
Η Κύπρος από την άλλη πλευρά, αποτελεί την σημαντικότερη βάση ρωσσικών off-shore εταιρειών, η Ρωσσία υποστηρίζει τη Δημοκρατία της Κύπρου και όχι την Βόρεια [sic] Κύπρο, και η Κύπρος αποτελεί τον μεγαλύτερο επενδυτή [!] στην Ρωσσία. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Στο επίμαχο σημείο της εκθέσεως αναφέρεται [σελίδα 2]:
«Έχουμε καταγράψει πέντε διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις προς την Ρωσσία είτε από τα παλσιά είτε από τα νέα μέλη [σ.σ. της Ε.Ε.]. Οι «Δούρειοι Ίπποι» (Κύπρος και Ελλάδα) που συχνά υπερασπίζουν τα συμφέροντα της Ρωσσίας στο σύστημα της Ε.Ε., και είναι πρόθυμες να ασκήσουν βέτο στις κοινές θέσεις της Ε.Ε. Οι «Στρατηγικοί Εταίροι»(Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία) που απολαμβάνουν μια «ειδική σχέση» με την Ρωσσία που σε μερικές περιπτώσεις υπονομεύει τις κοινές πολιτικές της Ε.Ε. Οι «Φιλικοί Πραγματιστές» (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πορτογαλία, Σλοβακία και Σλοβενία) που διατηρούν στενές σχέσεις με την Ρωσσία και τείνουν μάλλον να θέτουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα επάνω από τους πολιτικούς στόχους. Οι «Ψυχροί Πραγματιστές» (Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Ιρλανδία, Λετονία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο) που εστιάζουν επίσης στα επιχειρηματικά τους συμφέροντα αλλά φοβούνται λιγότερο από τους άλλους να καταγγείλουν την συμπεριφορά της Ρωσσίας όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα θέματα. Και οι «Νέοι Ψυχροπολεμικοί» (Λιθουανία και Πολωνία) που έχουν μια ανοικτά εχθρική σχέση με την Μόσχα και είναι πρόθυμοι να ασκήσουν βέτο για να μπλοκάρουν τις διαπραγματεύσεις Ευρωπαϊκής Ενώσεως-Ρωσσίας.»
Αν εξαιρέσουμε, δηλαδή, την Λιθουανία και την Πολωνία, όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εστιάζουν λίγο ή πολύ στα οικονομικά τους συμφέροντα.
Ποιες χώρες δεν θα έπρεπε να «κοιτούν το συμφέρον τους»;
Η Ελλάδα και η Κύπρος!
«Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος συχνά έχουν θέσει τα οικονομικά και πολιτικά τους συμφέροντα και τον φόβο τους μήπως αποξενώσουν την Ρωσσία επάνω από την προσήλωσή τους στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη»! [σελίδα 30]
Οι άλλες χώρες απλά έχουν συμφέροντα…
Και διάφορα άλλα, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε στην έκθεση…
Ελπίζω να μην έχω κάνει χοντρά λάθη στην μετάφραση…
Αυτό το σημείωμα θα ενημερωθεί στο μέλλον κατά το δοκούν… Πιθανώς να υπάρξει και ένα νέο ιστοσημείωμα για το ECFR. Πάντως, δεν φαίνεται, το τονίζω δεν φαίνεται, το ECFR να έχει κάποια ιδιαίτερη σχέση με το αμερικανικό Council on Foreign Relations, συμφερόντων Ροκφέλερ. Δεν φαίνεται, επαναλαμβάνω…
Και μην το ψάξετε: κανένας Έλληνας δεν συγκαταλέγεται στους… ιδρυτές-πατέρες. Τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα [;] όσον αφορά στην Ελλάδα, ειδικά μετά την υποβάθμιση του ρόλου της -γνωστής- πρεσβείας στην χώρα μας, τα τελευταία χρόνια… See you…
ΥΓ. Όχι τίποτα άλλο, αλλά «δικαιώνονται», και μάλιστα με τον πιο «έγκυρο» τρόπο, και οι από εικοσαετίας θέσεις της Οργανώσεως για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ [ΟΑΚΚΕ]. Άμα τρέχεις μαζί με την ιστορία, τι ανάγκη έχεις;
ΘΕΑΜΑΠΑΤΕΣ
ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ;
Οκτώ χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των τηλεφωνικών υποκλοπών και πέντε χρόνια αφότου είδαν το φως της δημοσιότητας οι ύποπτες κινήσεις που είχαν ως στόχο τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, η Δικαιοσύνη φαίνεται πως έχει πλέον όλα τα απαραίτητα στοιχεία που θα της επιτρέψουν να προχωρήσει στην συνένωση των δύο δικογραφιών.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Newsbomb αλλά και με σχετικό δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας, τα στοιχεία των δύο δικογραφιών που βρίσκονται στο στάδιο της τακτικής ανακρίσεως παρέχουν ασφαλείς ενδείξεις ότι τόσο οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών, με πρώτο τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό, όσο και το αποκαλούμενο «σχέδιο δολοφονίας» του κ. Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή γραμμή» και «κοινή αφετηρία».
Ειδικότερα, τα πρόσφατα ευρήματα των ερευνών αλλά και οι νέες καταθέσεις που προστέθηκαν στην πορεία των ανακρίσεων φαίνεται να αποδεικνύουν ότι υπάρχει ταυτοποίηση προσώπων αλλά και τεχνικών μέσων στις δύο υποθέσεις.
Όσον αφορά στις τηλεφωνικές υποκλοπές, το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό σκάνδαλο σε βάρος της εθνικής ασφαλείας, οι ανακριτικές Αρχές αξιοποιώντας τα στοιχεία που έχουν στην διάθεσή τους έχουν καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων όχι μόνο δεν σταμάτησαν το 2005, όταν δηλαδή απεκαλύφθη το παράνομο λογισμικό της εταιρείας VODAFONE, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν μέχρι τουλάχιστον το 2007, όταν δηλαδή η έρευνα για την υπόθεση βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει τους δράστες και τις παραμέτρους της υποθέσεως. Ωστόσο, το 2010, η υπόθεση ανεσύρθη από το αρχείο, κατόπιν παρεμβάσεως του μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Από τις έρευνες που διεξήχθησαν έκτοτε ανεκαλύφθησαν στοιχεία, που σύμφωνα με πληροφορίες «φωτογραφίζουν» υπάλληλο ξένης πρεσβείας –πιθανότατα της αμερικανικής, ο οποίος χρησιμοποιούσε ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο, που είχε αγοραστεί μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν, επίσης, και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί σε άλλη χώρα, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά – σκιές των υποκλοπέων στην Ελλάδα.
Όσον αφορά στο «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας» του Κ. Καραμανλή, τον Μάρτιο του 2012 ασκήθηκε δίωξη κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διαταράξεως ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστερήσεως του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».
Οι καταγγελίες αφορούσαν σε έγγραφο των ρωσσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ, που δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαίο έντυπο, σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής της τότε κυβερνήσεως.
Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν τότε, οι ρωσσικές μυστικές υπηρεσίες φέρονται να υποστηρίζουν ότι είχαν διενεργήσει, το 2008, αντιπαρακολουθήσεις και είχαν εντοπίσει ομάδα 20 ατόμων, μέλη ξένων μυστικών υπηρεσιών, που παρακολουθούσαν, τον τότε πρωθυπουργό.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω και οι δύο υποθέσεις έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.
Με την συνένωση των δύο δικογραφιών η Δικαιοσύνη καλείται να δώσει σαφείς απαντήσεις στο αν πράγματι εκδηλώθηκαν παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας την περίοδο διακυβερνήσεως Καραμανλή.
Απομένει να δούμε εάν θα φανεί επιτέλους φως στην άκρη του τούνελ του «ελληνικού Γουοτεργκέιτ» και αν η δικαιοσύνη θα μπορέσει να αποκαλύψει τις παρασκηνιακές ενέργειες του σάπιου κατεστημένου που γκρέμισε μία κυβέρνηση, για να φέρει στο «τιμόνι» της χώρας μία θλιβερή παρέα, έτοιμη να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Και κυρίως, αν θα επέλθει η τιμωρία για τους Έλληνες συνεργούς των εγκεφάλων και των εντολοδόχων των υποκλοπών αλλά και της αποσταθεροποιήσεως της χώρας.
ΠΗΓΗ
Ἀτιμώρητες κατασκοπείες καὶ ἐθνικὲς προδοσίες…
Reviewed by Unknown
on
00:00
Rating:
Reviewed by Unknown
on
00:00
Rating:
