Εμείς βρεθήκαμε με τον Gaz Kishere, χορέψαμε, ήπιαμε σαν να μην υπάρχει αύριο και μιλήσαμε για βέσπες, μουσική, χορό, κορίτσια και ξύλο...
Πάνω από όλα όμως, θυμηθήκαμε πως είναι να περνάς, πραγματικά, καλά.
Gaz Kishere: Εργαζόμουν στην Ελλάδα για λογαριασμό μιας ΜΚΟ που έχει ως σκοπό τη καταπολέμηση του human trafficking και έτσι πηγαινοερχόμουν, τα τελευταία 2 χρόνια, Ελλάδα - Αγγλία. Κινούμενος λοιπόν στα Άνω Πετράλωνα όπου και μένω άρχισα να γνωρίζω διάφορα, ενδιαφέροντα, άτομα της περιοχής. Όσον αφορά την δημιουργία του ANSC, θα πρέπει να ευχαριστήσω τον Τάκη Καγιάλη, έναν από τους ιδιοκτήτες του μπαρ Βραζιλιάνα (Πλ. Μερκούρη, Άνω Πετράλωνα). Έβγαινα εκεί για αρκετό καιρό όταν ένα βράδυ άρχισε να παίζει κάποια Northern Soul κομμάτια. Ήταν λες και ήμασταν αδέρφια από άλλη μητέρα όταν του είπα πως ήξερα αυτή τη μουσική και πως ήμουν μέλος αυτής της σκηνής για πολλά χρόνια. Κάπως έτσι, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να διοργανώσουμε μια Northern Soul βραδιά στο μπαρ. Όμως, υπήρχε το πρόβλημα πως δεν γίνεται να παίζεις αυτή τη μουσική και να μη χορεύεις. Κάποιος έπρεπε να δείξει στους ενδιαφερόμενους κάποιες κινήσεις ώστε να χορεύουμε στα πάρτι και έτυχε αυτός να είμαι εγώ. Έτσι, οργανώσαμε 3 μαθήματα και ένα πάρτι - φτάσαμε να έχουμε 35 άτομα και η παρέα μεγαλώνει.
Τα μαθήματα στη Βραζιλιάνα μέχρι στιγμής, είναι υπέροχα με αρκετά νέα πρόσωπα σε κάθε μας νέα συγκέντρωση. Είναι εύκολο να μπεις στο vibe μιας και αυτό είναι κολλητικό και διαρκεί από την αρχή μέχρι το τέλος των μαθημάτων. Ξεκινάμε κάθε μάθημα με τα βασικά βήματα και προσπαθούμε να προσθέτουμε και από μία νέα κίνηση κάθε εβδομάδα. Η επανάληψη χτίζει την αυτοπεποίθηση και πραγματικά εξεπλάγην όταν στο πρώτο μας πάρτι είδα κάποια άτομα να απολαμβάνουν τον χορό χρησιμοποιώντας κινήσεις που μόλις είχαν μάθει! Η Northern Soul ξυπνάει το πάθος που όλοι κρύβουμε μέσα μας και σίγουρα δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο της μουσικής που απλά παίζει στο backround όταν κάθεσαι σε ένα μπαρ. Το κλαμπ είναι ανοιχτό για όλους. Αυτή τη στιγμή, σε αυτό δραστηριοποιούνται άνθρωποι που δεν είχαν κάποια επαφή με τη μουσική στο παρελθόν, όπως επίσης και άτομα τα οποία είναι οπαδοί της εδώ και 20 χρόνια και απλώς θέλουν να μάθουν κάποιες νέες κινήσεις. Πάνω από όλα όμως, είναι μια κοινότητα αποτελούμενη από ανθρώπους που παίρνουν πολλά από αυτή την εμπειρία και μοιράζονται το πάθος για τη μουσική. Απλώς ο ένας κάνει τον άλλο να νιώθει καλύτερα.
Υπάρχουν πολλά κινήματα με βάση τη μουσική όμως, η Northern Soul, αποτελεί μια ολόκληρη κατηγορία από μόνη της έχοντας μάλιστα «ζήσει» αρκετές αναβιώσεις από τα 70's όταν το είδος εισέβαλε στα κλαμπ του Αγγλικού Βορρά! Η NS δεν πεθαίνει, φαίνεται πως καταφέρνει να ξυπνά κάποιο αρχέγονο πάθος που κρύβεται μέσα στους παλιούς αλλά και νέους της φαν και μάλλον αυτό είναι που συμβαίνει και αυτή τη στιγμή στην Αθήνα. Υπάρχει ένα απύθμενο πηγάδι τραγουδιών εκεί έξω και ο κάθε DJ μπορεί να κάνει τις δικές του επιλογές από κυκλοφορίες γεμάτες με ξέφρενους, χορευτικούς, ρυθμούς, σε παζάρια δίσκων ή μέσω άλλων συλλεκτών. Από σπαρακτικές Gospell φωνές σε τραγούδια όπως το «Lets Wade In The Water» της Marlena Shaws μέχρι και big beat intstumentals όπως το «On The Brink» από Mike Vickers. Στα 70's οι DJ «αλώνιζαν» τα παζάρια δίσκων προσπαθώντας να βρουν δίσκους με άγνωστα κομμάτια ώστε να γίνουν οι πρώτοι που θα τα παίξουν στα κλαμπ. Μάλιστα, όταν έβρισκαν νέα κομμάτια, συχνά, έσβηναν τις πληροφορίες από τις ετικέτες των δίσκων έτσι ώστε κανείς να μην ξέρει ποια τραγούδια παίζουν παρά μόνο οι ίδιοι. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε πως τα κλαμπ τις εποχής είχαν τον δικό τους ήχο και οι θαμώνες, πολλές φορές, έκαναν ολόκληρο ταξίδι για να βγουν σε συγκεκριμένα κλαμπ όπως το Wigan Casino ή το Twisted Wheel στο Μάντσεστερ. Σχεδόν όλα τα τραγούδια προέρχονταν από Αμερικάνους καλλιτέχνες και πολλές φορές ο κόσμος στην Αγγλία χόρευε τα Σαββατοκύριακα σαν τρελός τραγούδια από Demo δίσκους τραγουδιστών που στην Αμερική ήταν παντελώς άγνωστοι.
Ήμουν mod στις αρχές του '80 και έτσι πρόλαβα κάπως το revival που λάμβανε χώρα εκείνο τον καιρό. Κάθε γενιά θεωρεί τον εαυτό της πιο «ορίτζιναλ» και πολλές φορές βλέπει τις επόμενες γενιές ως λιγότερο cool κατά κάποιο τρόπο. Κάποιοι μπορεί να γίνουν λίγο πιο αυστηροί αλλά για εμένα τα πράγματα έχουν ως εξής. Δεν πρόκειται να δώσω 4.000 ευρώ για να αγοράσω έναν Northern Soul δίσκο μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν μόνο 4 κόπιες στον κόσμο. Αυτό θα σήμαινε πως δεν θα έφτανε στα αφτιά του κόσμου ώστε να υπάρξει αυτή η εκρηκτική αλληλεπίδραση χορού και μουσικής. Μου παίρνει λιγότερο από ένα λεπτό, πλέον, να κατεβάσω ένα κομμάτι και να το παίξω την επόμενη μέρα στο κλαμπ. Βγάζω το καπέλο και επικροτώ τους συλλέκτες βινυλίου, αλλά πολύ συχνά αυτοί είναι που λένε τέτοια πράγματα. Η ουσία βρίσκεται στη μουσική, πουθενά αλλού και ο κόσμος θέλει απλώς να χορέψει, τουλάχιστον έτσι είναι στην Αθήνα. Εκτιμώ το βινύλιο αλλά δεν έχω χρόνο να σπαταλήσω για τους «σνομπ του βινυλίου», αυτό είναι κάτι που αποσπά την ενέργεια από το να απολαμβάνεις τη μουσική και τα παιδιά στο ANSC είναι, πάνω από όλα, λάτρεις της μουσικής.
H φωτογραφία είναι μια ευγενική παραχώρηση του Athens Northern Soul Club
Μια πολύ δύσκολη ερώτηση τώρα. Αν χρειαζόταν να διαλέξεις ανάμεσα στις βέσπες και τα κορίτσια τι θα προτιμούσες;Κορίτσια ή βέσπες ε; Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να ζήσεις για πολύ καιρό χωρίς κάποιο από τα αυτά. Σύμφωνα με τη προσωπική μου εμπειρία, η ζωή είναι ομορφότερη και με τα δύο μαζί αν και πολλοί χρειάστηκε να διαλέξουν. Δεν είμαι τρελός όμως, θα διάλεγα το κορίτσι ευχόμενος πως στο γκαράζ της θα υπάρχει μια βέσπα.
Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που θέλει να έρθει για πρώτη φορά σε κάποιο από τα μαθήματα σας; Για παράδειγμα, τι παπούτσια είναι προτιμότερο να φοράει αλλά και τι να περιμένει γενικότερα.
Ο καθένας φοράει ότι του αρέσει, γενικά, είμαστε μια ανάμεικτη, στιλιστικά, ομάδα. Εγώ πάντα προτιμώ την άνεση, για παράδειγμα, αν μια κοπέλα έρθει με ψηλά τακούνια, μάλλον θα φύγει με φορείο! Ένα από τα, διασκεδαστικά, κομμάτια είναι πως ρίχνουμε συνεχώς ταλκ στο πάτωμα όπως ορίζει και η Northern Soul παράδοση φυσικά. Αλλά είναι μια παράδοση που έχει λόγο ύπαρξης μιας και πολλές από τις κινήσεις απαιτούν σύρσιμο/γλίστρημα των ποδιών στο πάτωμα. Είναι αστείο γιατί σε κάθε μάθημα, το πρώτο που ζητάω από τους παρευρισκομένους είναι να κάνουν το κάθε πόδι μπρος πίσω από μία φορά και να χτυπήσουν ένα παλαμάκι. Μετά απλά τους λέω πως αν μπορείς να κάνεις αυτό, τότε μπορείς να χορέψεις Northern Soul.
Έχω πετύχει μερικούς καυγάδες στα 80's, ευτυχώς δεν είμαι τόσο μεγάλος ώστε να έχω δει από κοντά τους πιο «ιστορικούς», παραθαλάσσιους καυγάδες των 60's, αλλά αυτά δεν είναι ευχάριστα πράγματα. Έχω έναν φίλο που λέγεται Yob o οποίος ήταν κομπάρσος στο «Quadrophenia» (ίσως η πιο ιστορική Mod ταινία). Ο Yob, είχε χάσει τα δύο μπροστινά του δόντια όταν σε έναν τέτοιο καυγά χτυπήθηκε από σφυρί. Για να πούμε την αλήθεια,όλη αυτή η ιστορία ήταν «φτιαχτή» από τα media. Δεν υπήρχε κάποιος πόλεμος μεταξύ δύο συμμοριών όπως έχει παρουσιαστεί, απλώς, οι mods κατεύθαναν ανά χιλιάδες με τις βέσπες τους σε κάποια παραθαλάσσια πόλη και οι ντόπιοι μηχανόβιοι ήθελαν να δηλώσουν πως αυτή ήταν η δική τους περιοχή.
Ποια είναι η γνώμη σου και η προσωπική σου εμπειρία (αφού περνάς τον μισό σου χρόνο στην Ελλάδα) σχετικά με την οικονομική κρίση; Λένε ψέματα τα ξένα media όσον αφορά τους Έλληνες;
Δεν τα πάω καλά με τα media. Ούτε με τα Ελληνικά αλλά ούτε με τα Βρετανικά μιας και θεωρώ πως τα πιο πολλά (αν όχι όλα) είναι φιλικά προσκείμενα προς μία συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα. Η άποψη μου σχηματίζεται από τη προσωπική μου επαφή με τους Έλληνες και από τίποτα άλλο. Ναι, η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομική κρίση, αλλά μια χώρα δεν αποτελείται από την οικονομία της αλλά από τη κοινωνία της, η οποία αν και είναι επηρεασμένη από τη κρίση, δεν ελέγχεται από αυτή. Στα μάτια μου η Ελλάδα είναι δυνατή, όχι αδύναμη, χάρις στην ελαστικότητα, την ευρηματικότητα και τη σκληρή δουλειά που βλέπω από τους ανθρώπους της. Δεν χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να το δεις αυτό εκεί έξω.
H Northern Soul έχει πολλά, διαφορετικά επίπεδα καλύπτοντας τα 60's και τα 70's και ακόμη βγαίνει νέα μουσική. Υπάρχει κάτι για όλους. Υπάρχει πολλή αγάπη μα, πάνω απ'όλα, ... ψυχή (soul).
Harold Melvin and the Bluenotes - Get out (and let me cry)
Η κεντρική φωτογραφία είναι του χρήστη Paul Townsend
ΠΗΓΗ
ΑΘΗΝΑ: Βέσπες, Μοντάδες και Χορός... PHOTOS - VIDEOS
Reviewed by Unknown
on
23:22
Rating:
Reviewed by Unknown
on
23:22
Rating:
