15 πράγματα που άκουσα χτες βράδυ στη μεγάλη ουρά έξω από ΑΤΜ Ως αόρατος ρεπόρτερ κατέγραψα όσα έζησα περιμένοντας να έρθει η σειρά μου...

Χάλια φωτογραφίες, αλλά καλύτερα. Μπορεί οι άνθρωποι να μην θέλουν να είναι αναγνωρίσιμοι. (Εδώ τους τράβηξα πίσω από ένα δέντρο, πριν βρω το θάρρος να μπω στην ουρά. Είμαι μεν ρεπόρτερ, αλλά ταυτόχρονα είμαι και αντικοινωνικός)

Δεν χρειαζόμουν να βγάλω λεφτά (και δεν έβγαλα) αλλά, κατά τις 11 το βράδυ έψαξα τράπεζες με κόσμο για να γίνω κι εγώ ένας απ' αυτούς. Ήξερα ότι στην Πλατεία Ύδρας στην Νέα Κρήνη έχει ένα σωρό τράπεζες και πάρκαρα κάπου εκεί κοντά. Η πρώτη έκπληξη ήταν πως οι περισσότερες ήταν άδειες. Ψυχή δεν υπήρχε στα ΑΤΜ τους.

Θυμήθηκα αυτούς που στο ίντερνετ ανεβάζουν φωτογραφίες από ΑΤΜ χωρίς κόσμο και λένε «Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΥΡΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ» και «ΝΑ, ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ» - λίγο ακόμα και θα κανα το ίδιο. Σύντομα όμως κατάλαβα γιατί η Alpha, η Eurobank κι η Εθνική δεν είχαν κανέναν. Επειδή δεν είχαν λεφτά. Με δυο λόγια, αν δούμε ένα έρημο ΑΤΜ δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάπου αλλού ένα (γεμάτο χρήματα) με άπειρο κόσμο στην ουρά του. Και το μοναδικό ΑΤΜ της περιοχής που είχε ακόμα λεφτά ήταν αυτό της Πειραιώς.

Ντράπηκα λίγο να μπω στην ουρά. Στα αυτιά μου αντηχούσαν οι ιντερνετικές κοροϊδίες προς αυτούς που έτρεξαν να βγάλουν χρήματα - κοροϊδίες που σε ένα βαθμό βασίζονται στο ότι κάποιοι έχουν ακόμα (έστω και λίγα) χρήματα. «ΜΠΕΕΕΕΕ, πρόβατο» φανταζόμουν να μου φωνάζουν οι αόρατοι twitterers κι ας μην πήγαινα να βγάλω πραγματικά λεφτά, αλλά να υποκλέψω τις συζητήσεις του κόσμου. Κάποτε ξεπέρασα την ντροπή μου και μπήκα στην ουρά...

Ο σκύλος μασκότ της ουράς

Να μερικά απ' αυτά που άκουσα (καθώς με το που έπαιρνε λεφτά ο ένας έρχονταν άλλοι πέντε στην ουρά)

«Μεροκάματο θα βγάλουν οι κλέφτες γερό απόψε, ελπίζω να μην ψάξουν κάτω απ' το μαξιλάρι μου» (Κύριος με αυτοσαρκαστική διάθεση)

«Κοίταξε, αν δεν ανοίξουν οι τράπεζες από Δευτέρα ή τέλος πάντων αν υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα, εγώ δεν θα είχα καθόλου μετρητά. Δεν έχω πολλά λεφτά στην τράπεζα, αλλά χρειάζομαι για την καθημερινότητά μου». (Κοπέλα, απαντώντας στην ερώτησή μου γιατί έτρεξε νυχτιάτικα στην τράπεζα)

«Δουλεύει το μηχάνημα;» (Ερώτηση σχεδόν κάθε νεοφερμένου, πριν κάτσει άδικα στην ουρά)

«Την άλλη βδομάδα πρέπει να πληρώσω το νοίκι μου. Και να ψωνίσω για να φάμε. Χέστηκα αν με κοροϊδέψει κάποιος που έτρεξα να βγάλω λεφτά. Τα χρειάζομαι πάνω μου αυτή τη στιγμή, για να μπορέσω να ζήσω. Αν εγκλωβιστούν στην τράπεζα τι να τα κάνω;» (Άντρας στο τηλέφωνο)

(Σε κάποια στιγμή που αργούσε μία και είχε ξεκινήσει η μουρμούρα απ' τους υπόλοιπους) «Δεν φταίω εγώ που αργώ. Γράφει ότι κάνει αναβάθμιση στο σύστημα του». (Κύριος που πετάγεται από πίσω) «Κοίτα μόνο μην αντί για αναβάθμιση κάνει υποβάθμιση και μετά βγάζει δραχμές»

«Ήρθα εδώ επειδή η εθνική δεν έχει λεφτά. Μπορώ να βγάλω με το ΔΙΑΣ λέτε;» («Ναι κυρία μου, ναι, πάλι ο Δίας θα μας σώσει!» πήρε την απάντηση από άλλη κυρία.)

«Ρε δεν παμε καλα!» (Ατάκα γυναίκας κρεμασμένης σχεδόν απ' το παράθυρο αμαξιού που περνούσε. Μας κοιτούσε έκπληκτη και το φώναξε καθώς το αμάξι απομακρυνόταν: «Ρε δεν παμε καλα!». Όλοι γέλασαν.)

Συμπαθάτε με, έβαλα τα χειρότερα δυνατά φίλτρα στις φωτογραφίες για να μην έχουμε καμια γκρίνια απ' τους εικονοζόμενους

«Μόνο 600; Δε γαμιέται. 600» (Νεαρός όταν έμαθε ότι με το ΔΙΑΣ μπορεί να βγάλει λιγότερα απ' όσα θα έβγαζε αν πήγαινε στο ΑΤΜ της τράπεζάς του».

«Είμαι στην Πλατεία Ύδρας! Βρήκα μια τράπεζα με λεφτά. Ναι πες και στους άλλους να έρθουν εδώ.» (Γυναίκα στο κινητό της)

«Αν υπάρχει κάτι που μου τη δίνει είναι αυτοί που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν καθόλου λεφτά στις τράπεζες και λένε "Δε με νοιάζει, ας χρεοκοπήσουμε, ας πάμε στη δραχμή, δεν έχω να χάσω τίποτα". Κάτσε ρε φίλε, εμάς που με χίλιες δυο δαπανηρές οικονομίες και με ώρες δουλειάς -καθαρίστρια σε σκάλες είμαι- βάλαμε κάτι στην άκρη, μας έχεις γραμμένους; Επειδή εσύ δεν έχεις να χάσεις κάτι κοροϊδεύεις εμάς που έχουμε και εύχεσαι να καταστραφούμε στη δραχμή; Εγώ κατεβαίνω σε διαδηλώσεις, και με τους Αγανακτισμένους ήμουν, και φωνάζω για όλους τους φτωχούς. Εσύ γιατί δε νοιάζεσαι για όλους τους υπόλοιπους που έχουν λίγα λεφτά στην άκρη για ένα θέμα υγείας, για μια ώρα ανάγκης; Γιατί μας γράφεις στ' αρχίδια σου;» (Νεαρή, με χίπικο λουκ. Μόνο που δεν την χειροκροτήσαμε οι υπόλοιποι.)

«Την απόδειξη! Ξέχασε την απόδειξη! Παρ´ την μπορεί να είναι συλλεκτική!» (Ο επόμενος, στον προηγούμενο που είχε φύγει βιαστικά μετά την παραλαβή των χαρτονομισμάτων του).

«Ζήσαμε να το ζήσουμε κι αυτό» (Ηλικιωμένος κύριος)

«Πολυ αργεί, μηπως κόπηκε το ρευστο; Πολυ αργεί» και «Τι; Δεν έβγαλε;; Δεν εβγαλε;;» (Κάθε φορά που κάποιος αργοπορούσε, όλοι οι άλλοι τρόμαζαν πως έπρεπε να βρουν άλλη ουρά, σε άλλη τράπεζα.)

Δύο γλυκύτατοι ηλικιωμένοι, που δεν νοιάζονταν τόσο για την Αξιοπρέπεια έναντι των ξένων, αλλά για να έχουν μερικά ευρώ για να φάνε την επόμενη εβδομάδα

«Καλο βράδυ σε όλους!» «Στο καλό να πας! Καλοφάγωτα!» (Είχαμε γίνει μια παρέα σχεδόν)

«Ποσά βγάζει; Γιατί μόνο 600; Δεν έχω Δίας αλλά Πειραιώς. Αφού η Εθνική βγάζει χίλια. Ή 600; Ή άμα τη βάλεις και τη βγάλεις την κάρτα πάει 1200, δεν ισχύει αυτό;» (Κυρία βομβαρδίζει άγνωστό της κύριο, που στο τέλος απηυδισμένος της απαντά: «Πού να ξέρω κυρία μου! Διδακτορικό στις τράπεζες έχω κάνει;»)

«Δεν βγαζει! Ο νεαρός δεν έβγαλε! Τέλειωσαν τα λεφτά!» (Ο νεαρός ήμουν εγώ, και δεν έβγαλα γιατί απλώς ψευτοέκανα μηχανικά τις κινήσεις όταν ήρθε η σειρά μου, κι έφυγα. Είχα ολοκληρώσει το κρυφό ρεπορτάζ μου. Τα νέα περί υποτιθέμενης έλλειψης μετρητών μεταδόθηκαν σα φωτιά σε ξερά χόρτα. «Άντε ρε παιδιά» άρχισαν να φωνάζουν οι πίσω. Μικροπαρεξήγηση ακολούθησε. Ένιωσα ενοχές που τους τάραξα -ούτε πάμπλουτοι καπιταληστές ήταν, ούτε γερμανοτσολιάδες: Απλοί άνθρωποι που τους είχαν μείνει κάποιες οικονομίες και δεν ήθελαν να μείνουν άφραγκοι αν έκλειναν οι τράπεζες ή έμπαιναν capital controls. Ευτυχώς μέχρι να απομακρυνθώ η επόμενη έβγαλε λεφτά, και όλοι ανακουφίστηκαν...)