Αναφορές τέτοιας τεχνολογίας συναντούμε στον Ηρόδοτο (Ιστορία):Κεραυνοί ανετίνασσαν τις κορυφές του Παρνασσού (κατά την εισβολή των Περσών) «Οι δε κάτοικοι των Δελφών πληροφορούμενοι ταύτα κατετρόμαξαν και πανικόβλητοι ερωτούσαν το μαντείον δια τα ιερά πράγματα, εάν δηλαδή έπρεπε να τα τοποθετήσουν μέσα εις την γήν ή να τα στείλουν εις άλλον τόπον. Ο Θεός όμως δεν τους άφησε να τα μετακινήσουν, ειπών ότι αυτός είναι ικανός να προστατεύει τα ιδικά του πράγματα>>.
«Ώστε όλοι οι κάτοικοι των Δελφών εγκατέλειψαν την πόλιν εκτός εξήκοντα ανδρών και του ερμηνευτού της θελήσεως του Θεού. Ότε δε οι βάρβαροι επερχόμενοι επλησίασαν τόσον, ώστε να διακρίνουν το ιερόν, τότε ο ερμηνευτής της θελήσεως του Θεού, του οποίου το όνομα ήτο Ακήρατος, βλέπει έμπροσθεν του ναού στημένα τα ιερά όπλα, τα οποία είχον βγεί έξω από το άδυτον του ιερού των Δελφών και τα οποία δεν επετρέπετο κανείς να εγγίσει.Και ούτος μεν επήγαινε, δια να φανερώσει το Θείον εις τους ευρισκομένους κατοίκους των Δελφών. Ότε δε οι βάρβαροι σπεύδοντες έφθασαν εις την περιοχήν της Προναίας Αθηνάς, συνέβησαν εις αυτούς θεία σημεία ακόμη σπουδαιότερα . Διότι και τούτο βεβαίως είναι θαύμα μεγάλο, όπλα πολεμικά μόνα των εφάνησαν στημένα έξω από τον ναό. Τα μετά ταύτα όμως γενόμενα είναι άξια θαυμασμού περισσότερο απ' όλα.Ότε οι βάρβαροι επερχόμενοι ήσαν κοντά εις το ιερόν της Προναίας Αθηνάς, τότε από μεν τον ουρανόν έπιπτον επάνω των κεραυνοί, από δε τον Παρνασσόν αποκοπείσαι δύο κορυφαί ήρχοντο εναντίον των και επρόφθασον πολλούς από αυτούς , προσέτι και από το ιερόν της Προναίας ήρχετο βοή και αλαλαγμός.» (Ηρόδοτος, Ιστορία: Η' Ουρανία 8,36)
Ανάλογη αναφορά συναντούμε και στον Παυσανία (Ελλάδος Περιήγησις) όπου κοινή τύχη με τους Πέρσες είχαν και οι Γαλάτες οι οποίοι επίσης προσπάθησαν να συλήσουν το μαντείο των Δελφών, το 279 π.Χ. .Μόλις λοιπόν συνεπλάκησαν, αμέσως κεραυνοί κατευθύνονταν εναντίων των Γαλατών και πέτρες που αποκόπηκαν από τον Παρνασσό, και άνδρες οπλισμένοι πρόξενοι, τρόμου ορθόθηκαν εναντίον των βαρβάρων.
Παρόμοιες περιγραφές δίνονται και από άλλους συγγραφείς, όπως ο Στράβων, ο Πλούταρχος και ο Απολλόδωρος, πολλές περισσότερες υπάρχουν στην μυθολογία, ξεφεύγοντας των ιστορικών ορίων.
Αινιγματικές πολεμικές συσκευές μπορεί να παρατηρήσει κανείς ακόμη και σε σωζώμενες αρχαίες παραστάσεις, όπως για παράδειγμα τις πύρινες ρομφαίες σε ανάγλυφο Γιγαντομαχίας στο Μουσείο <<Περγάμου>> του Βερολίνου.
Την Αιγίδα της Αθηνάς, που ως θεά (και) του πολέμου, ήταν περιβεβλημένη με Αιγίδα, διαφορετική από αυτήν του Διός και πάνω στην ασπίδα της ήταν τοποθετημένο το <<γοργώνειο>> με τρομερές ιδιότητες .Την ασπίδα του Αχιλλέα στην Ιλιάδα, η οποία είναι ένας ύμνος στην τεχνολογία, μια ποιητική παρουσίαση του πλέον περίφημου σε τέχνη έργου του Ηφαίστου.
Ο 'Όμηρος αφιερώνει στην ασπίδα του Αχιλλέα τουλάχιστον 134 στίχους , το απόσπασμα αυτό είχαν ονομάσει οι αρχαίοι «οπλοποιία».
Σε Διεθνές Συμπόσιο « Επιστήμη και Τεχνολογία στα Ομηρικά έπη» που έγινε στο Συνεδριακό κέντρο ΣΠΑΠ της Αρχαίας Ολυμπίας το 2006 οι επιστήμονες ασχολήθηκαν με την ασπίδα του Αχιλλέα με εφαλτήριο τον Όμηρο ερεύνησαν την τεχνολογία της Μυκηναϊκής εποχής, την οποία ο Λατίνος συγγραφέας Βιτρούβιος επαινούσε για την «επιστημοσύνη της».
Ο καθηγητής Σ.Α. Παϊπέτης του Πανεπιστημίου Πατρών αναπαρήγαγε ψηφιακά την ασπίδα του Αχιλλέα- ακολουθώντας τις ομηρικές περιγραφές: 2 στρώσεις μπρούντζο, 2 στρώσεις κασσίτερο και 1 στρώση χρυσού- και απέδειξε με εργαστηριακά πειράματα ότι ο συνδυασμός υλικών δεν ήταν τυχαίος. Ήταν αδιάτρητη σε ένα χτύπημα ανάλογο της δύναμης του παγκοσμίου ρέκορντμαν στο ακόντιο το 2000.
Λόγω της μυστικότητας που και τότε κάλυπτε τον ευαίσθητο τομέα των εξοπλισμών, σήμερα δεν υπάρχει καμιά σχετική πληροφορία, παρά μόνο αναφορές σε μύθους.
Παρόλα αυτά υπάρχει έντονο ενδιαφέρων από την πλευρά των επιστημόνων για το θέμα αυτό και όλα αυτά τα στοιχεία μαρτυρούν μια μακρά και εξελικτική πορεία της πολεμικής τέχνης.
ΠΗΓΗ
Δείτε περιγραφές αγνώστων όπλων υψηλής τεχνολογίας στην αρχαία Ελλάδα - Η ασπίδα του Αχιλλέα
Reviewed by Unknown
on
22:30
Rating: