Η ιστορία των βράχων που πέφτουν από τον ουρανό ξεκίνησε από την αρχαιότητα. Η ιστορία αναφέρει ότι «ιερές πέτρες", πιθανώς μετεωρίτες, συχνά γίνονταν μάλιστα αντικείμενα λατρείας.
Αλλά, τι θα μπορούσε να είναι πιο μυστηριώδες από το να βρεθούμε ξαφνικά μπροστά σε πέτρες χαραγμένες με ιερογλυφικά από το διάστημα;
Αυτό είναι που ακριβώς αντιμετώπισε ένας νεαρός το 1908. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αυτό που την καθιστά ακόμη πιο συναρπαστική είναι ότι μια παρόμοια "διαστημική πέτρα" φαίνεται ότι έπεσε πολλά χρόνια νωρίτερα.
Το πρώτο περιστατικό συνέβη στην περιοχή της κοιλάδας Cowichan, μια περιοχή γύρω από τον ποταμό Cowichan και τη λίμνη Cowichan στο νησί Βανκούβερ, στη Βρετανική Κολομβία, στον Καναδά και η ιστορία δημοσιεύτηκε σε πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας Cowichan Leader, την 5η Σεπτεμβρίου, του 1908 με τίτλο , «ένα μήνυμα από τον Άρη".
"Ο Willie McKinnon, ο 14χρονος γιος του Angus McKinnon βίωσε μια πολύ εντυπωσιακή εμπειρία και διέφυγε θαυματουργά το θάνατο την περασμένη Πέμπτη το πρωί.
Καθώς εργαζόταν στον κήπο του πατέρα του, περίπου στις 11.30, ένας μετεωρίτης περίπου 10 ίντσες σε διάμετρο εκσφενδονίστηκε από το διάστημα και θάφτηκε στο έδαφος σε απόσταση περίπου οκτώ ποδών από όπου το αγόρι στεκόταν.
Ο μετεωρίτης ακουγόταν για μερικά λεπτά πριν να χτυπήσει τη γη, αλλά το παιδί, νομίζοντας ότι ήταν ένα περαστικό τρένο, δεν έδωσε σημασία μέχρι που ο ουράνιος επισκέπτης χτύπησε το έδαφος, εκτοξεύοντας βράχια προς κάθε κατεύθυνση και προκαλώντας ένα αποτέλεσμα σαν ένα σεισμός να είχε συμβεί στην εν λόγω περιοχή.
Το αγόρι φυσικά τρόμαξε και ανησύχησε σε μεγάλο βαθμό και έτρεξε στο σπίτι για να ειδοποιήσει τους γονείς του ότι κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει.
Διαπίστωσαν ότι ο μετεωρίτης ήταν πυρακτωμένος και για πάνω μισή ώρα δεν μπορούσαν να τον αγγίξουν.
Το μετέωρο ή ό, τι ήταν αυτό που έπεσε ήταν σχεδόν στρογγυλό σαν μάρμαρο και η επιφάνεια βαθιά χαραγμένη με κάτι που έμοιαζε με ιερογλυφικά.
Ο μετεωρίτης είχε περάσει μέσα από τα κλαδιά δύο δέντρων κατά την διάρκεια της πτήσης του και τα είχε σπάσει. Έπεσε σε μια γωνία περίπου 45 μοιρών και ταξίδευε σε βορειοδυτική κατεύθυνση, όταν χτύπησε τη γη.
Ο McKinnon, μετά το περιστατικό ξόδεψε πολυ χρόνο στην προσπάθεια να ερμηνεύσει την έννοια των σημαδιών πάνω στην πέτρα.
Ένα μήνα αργότερα, αναφέρθηκε ότι το Τμήμα Ορυχείων, Γεωλογικής Επισκόπησης, στην Οτάβα, αναζητούσε "πληρέστερα στοιχεία" πέραν εκείνων που περιλαμβάνονταν στην Cowichan Leader,
Την ώρα της ημέρας, την φύση των ήχων που ακούστηκαν από την πτώση του σώματος, τη διάρκειά τους και την κατεύθυνση από την οποία φάνηκε ότι προήλθαν, το βάθος της οπής και τη φύση του εδάφους. Το ερωτηματολόγιο μάλιστα περιελάμβανε και μια προσφορά αγοράς, αν και θα μπορούσε να διακανονιστεί το ποσό με όρους. Αν, στην πραγματικότητα, αυτό το μετέωρο έφτασε στην Οτάβα για δημόσια συντήρηση, δεν γνωρίζουμε, δυστυχώς.
Όσο για τα λεγόμενα ιερογλυφικά; Ήταν, στην πραγματικότητα, η Rosetta του διαστήματος;
Λογικά, οι ενδείξεις στην επιφάνεια του μετεωρίτη ήταν μόνο το τελικό προϊόν της τήξης του καθώς εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης.
Όποια και να είναι η εξήγηση, το ερωτηματικό παραμένει. Βρίσκεται η πέτρα σε κάποιο μικρό κλειστό μέρος στην Οτάβα; Ή μήπως είναι ακόμα στην κατοχή των απογόνων της οικογένειας; ¨Η κάπου αλλού;
Ό, τι συνέβη με τη "διαστημική πέτρα" παραμένει ένα μυστήριο. Φαίνεται ότι ποτέ δεν εξετάστηκε και η παρούσα θέση της είναι άγνωστη.
Ωστόσο, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι στις 14 Νοεμβρίου του 1865, η « Brooklyn Daily Eagle" δημοσίευσε επίσης μια ιστορία για μια παρόμοια πέτρα που έπεσε από τον ουρανό. Η πέτρα ήταν επίσης καλυμμένη με περίεργα χαρακτικά.
Η ιστορία έχει ως εξής.
"Ο James Lumley, ένας παλιός κυνηγός στα Βραχώδη Όρη, ο οποίος είχε σταματήσει στο Everett House για αρκετές ημέρες, κάνει μια πολύ αξιόλογη δήλωση σε εμάς, που αν όντως επικυρωθεί, θα προκαλέσει τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό στον επιστημονικό κόσμο.
Ο Lumley αναφέρει ότι περίπου στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου έστηνε παγίδες στα βουνά, περίπου εβδομήντα πέντε ή εκατό μίλια πάνω από το Great Falls στο Missouri και στη περιοχή που είναι γνωστή ως Codette Paass. Λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα ένα βράδυ, είδε ένα λαμπρό φωτεινό σώμα στους ουρανούς, που εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα ανατολικά.
Ήταν πλήρως ορατό για τουλάχιστον πέντε δευτερόλεπτα, όταν ξαφνικά χωρίστηκε σε σωματίδια, που έμοιαζε, όπως ο Lumley περιγράφει, με την έκρηξη μιας ρουκέτας στον αέρα. Λίγα λεπτά αργότερα άκουσε μια μεγάλη έκρηξη, η οποία τράνταξε τη γη πολύ αισθητά, και λίγο μετά ακολούθησε ένας ήχος, σαν ένας ανεμοστρόβιλος να ερχόταν μέσα από το δάσος. Ένας δυνατός άνεμος ξεπήδησε περίπου την ίδια ώρα, αλλά ξαφνικά υποχώρησε. Ο αέρας ήταν επίσης γεμάτος με μια περίεργη οσμή θείου.
Τι είχε δει ο James Lumley; Τη πτώση ενός μετεωρίτη;
Ή μήπως την έκρηξη ενός διαστημόπλοιου;
Την ακόλουθη μέρα θα ανακαλύψει σε απόσταση δύο περίπου μιλίων από τον τόπο της κατασκήνωσής του, μέχρι εκεί που τα μάτια του μπορούσαν να δουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, μια τεράστια καταστροφή.
Ένα μονοπάτι είχε χαραχτεί μέσα από το δάσος, γιγάντια δέντρα ξεριζώθηκαν ή είχαν κοπεί κοντά στο έδαφος, οι κορυφές των λόφων είχαν ξυριστεί και η γη λες και είχε οργωθεί σε πολλά μέρη. Μεγάλη και εκτεταμένη καταστροφή ήταν παντού ορατή. Ακολουθώντας τα ίχνη της ερήμωσης, σύντομα διαπίστωσε ότι η αιτία της είχε τη μορφή μιας τεράστιας πέτρας στην πλευρά ενός βουνού. Αλλά τώρα έρχεται το πιο αξιόλογο μέρος της ιστορίας.
Η εξέταση αυτής της πέτρας, ή τουλάχιστον τα σημεία της που ήταν ορατά, έδειξε ότι ήταν χωρισμένη σε διαμερίσματα, και ότι σε διάφορα σημεία της ήταν σκαλισμένα περίεργα ιερογλυφικά.
Ο Lumley ανακάλυψε επίσης θραύσματα μιας ουσίας που έμοιαζε με γυαλί και εδώ και εκεί υπήρχαν σκοτεινές κηλίδες, όπως προκαλούνται από ένα υγρό. Είναι πεπεισμένος ότι τα ιερογλυφικά ήταν έργο ανθρώπινων χεριών, και ότι η ίδια η πέτρα, αν και ένα κομμάτι ενός απέραντου σώματος, πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί για κάποιο σκοπό.
Όσο περίεργη και να φαίνεται αυτή η ιστορία, ο Lumley μιλάει με τόση ειλικρίνεια που είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε ότι λέει την αλήθεια. Είναι προφανές ότι η πέτρα που ανακάλυψε ήταν ένα θραύσμα μετεωρίτη (;) που είχε γίνει ορατός σε αυτή τη περιοχή το Σεπτέμβριο. Παρατηρήθηκε στο Λίβενγουορθ, στην Galena, και σε αυτή την πόλη, από τον συνταγματάρχη Booneville. Στο Λίβενγουορθ το είδαν να διαχωρίζεται σε κομμάτια ή να εκρύγνηται.
Αυτό το περίεργο περιστατικό αναφέρθηκε το 1865 και εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον. Μήπως ο Lumley είδε μια έκρηξη UFO; Από πού προήλθε η σκαλισμένη πέτρα με τα χαραγμένα ιερογλυφικά; Και τα δύο σχετικά περιστατικά μας δίνουν αφορμή να αναρρωτηθούμε.(πληρ. messagetoeagle)
ΠΗΓΗ
Αλλά, τι θα μπορούσε να είναι πιο μυστηριώδες από το να βρεθούμε ξαφνικά μπροστά σε πέτρες χαραγμένες με ιερογλυφικά από το διάστημα;
Αυτό είναι που ακριβώς αντιμετώπισε ένας νεαρός το 1908. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αυτό που την καθιστά ακόμη πιο συναρπαστική είναι ότι μια παρόμοια "διαστημική πέτρα" φαίνεται ότι έπεσε πολλά χρόνια νωρίτερα.
Το πρώτο περιστατικό συνέβη στην περιοχή της κοιλάδας Cowichan, μια περιοχή γύρω από τον ποταμό Cowichan και τη λίμνη Cowichan στο νησί Βανκούβερ, στη Βρετανική Κολομβία, στον Καναδά και η ιστορία δημοσιεύτηκε σε πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας Cowichan Leader, την 5η Σεπτεμβρίου, του 1908 με τίτλο , «ένα μήνυμα από τον Άρη".
"Ο Willie McKinnon, ο 14χρονος γιος του Angus McKinnon βίωσε μια πολύ εντυπωσιακή εμπειρία και διέφυγε θαυματουργά το θάνατο την περασμένη Πέμπτη το πρωί.
Καθώς εργαζόταν στον κήπο του πατέρα του, περίπου στις 11.30, ένας μετεωρίτης περίπου 10 ίντσες σε διάμετρο εκσφενδονίστηκε από το διάστημα και θάφτηκε στο έδαφος σε απόσταση περίπου οκτώ ποδών από όπου το αγόρι στεκόταν.
Ο μετεωρίτης ακουγόταν για μερικά λεπτά πριν να χτυπήσει τη γη, αλλά το παιδί, νομίζοντας ότι ήταν ένα περαστικό τρένο, δεν έδωσε σημασία μέχρι που ο ουράνιος επισκέπτης χτύπησε το έδαφος, εκτοξεύοντας βράχια προς κάθε κατεύθυνση και προκαλώντας ένα αποτέλεσμα σαν ένα σεισμός να είχε συμβεί στην εν λόγω περιοχή.
Το αγόρι φυσικά τρόμαξε και ανησύχησε σε μεγάλο βαθμό και έτρεξε στο σπίτι για να ειδοποιήσει τους γονείς του ότι κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει.
Διαπίστωσαν ότι ο μετεωρίτης ήταν πυρακτωμένος και για πάνω μισή ώρα δεν μπορούσαν να τον αγγίξουν.
Το μετέωρο ή ό, τι ήταν αυτό που έπεσε ήταν σχεδόν στρογγυλό σαν μάρμαρο και η επιφάνεια βαθιά χαραγμένη με κάτι που έμοιαζε με ιερογλυφικά.
Ο μετεωρίτης είχε περάσει μέσα από τα κλαδιά δύο δέντρων κατά την διάρκεια της πτήσης του και τα είχε σπάσει. Έπεσε σε μια γωνία περίπου 45 μοιρών και ταξίδευε σε βορειοδυτική κατεύθυνση, όταν χτύπησε τη γη.
Ο McKinnon, μετά το περιστατικό ξόδεψε πολυ χρόνο στην προσπάθεια να ερμηνεύσει την έννοια των σημαδιών πάνω στην πέτρα.
Ένα μήνα αργότερα, αναφέρθηκε ότι το Τμήμα Ορυχείων, Γεωλογικής Επισκόπησης, στην Οτάβα, αναζητούσε "πληρέστερα στοιχεία" πέραν εκείνων που περιλαμβάνονταν στην Cowichan Leader,
Την ώρα της ημέρας, την φύση των ήχων που ακούστηκαν από την πτώση του σώματος, τη διάρκειά τους και την κατεύθυνση από την οποία φάνηκε ότι προήλθαν, το βάθος της οπής και τη φύση του εδάφους. Το ερωτηματολόγιο μάλιστα περιελάμβανε και μια προσφορά αγοράς, αν και θα μπορούσε να διακανονιστεί το ποσό με όρους. Αν, στην πραγματικότητα, αυτό το μετέωρο έφτασε στην Οτάβα για δημόσια συντήρηση, δεν γνωρίζουμε, δυστυχώς.
Όσο για τα λεγόμενα ιερογλυφικά; Ήταν, στην πραγματικότητα, η Rosetta του διαστήματος;
Λογικά, οι ενδείξεις στην επιφάνεια του μετεωρίτη ήταν μόνο το τελικό προϊόν της τήξης του καθώς εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης.
Όποια και να είναι η εξήγηση, το ερωτηματικό παραμένει. Βρίσκεται η πέτρα σε κάποιο μικρό κλειστό μέρος στην Οτάβα; Ή μήπως είναι ακόμα στην κατοχή των απογόνων της οικογένειας; ¨Η κάπου αλλού;
Ό, τι συνέβη με τη "διαστημική πέτρα" παραμένει ένα μυστήριο. Φαίνεται ότι ποτέ δεν εξετάστηκε και η παρούσα θέση της είναι άγνωστη.
Ωστόσο, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι στις 14 Νοεμβρίου του 1865, η « Brooklyn Daily Eagle" δημοσίευσε επίσης μια ιστορία για μια παρόμοια πέτρα που έπεσε από τον ουρανό. Η πέτρα ήταν επίσης καλυμμένη με περίεργα χαρακτικά.
Η ιστορία έχει ως εξής.
"Ο James Lumley, ένας παλιός κυνηγός στα Βραχώδη Όρη, ο οποίος είχε σταματήσει στο Everett House για αρκετές ημέρες, κάνει μια πολύ αξιόλογη δήλωση σε εμάς, που αν όντως επικυρωθεί, θα προκαλέσει τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό στον επιστημονικό κόσμο.
Ο Lumley αναφέρει ότι περίπου στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου έστηνε παγίδες στα βουνά, περίπου εβδομήντα πέντε ή εκατό μίλια πάνω από το Great Falls στο Missouri και στη περιοχή που είναι γνωστή ως Codette Paass. Λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα ένα βράδυ, είδε ένα λαμπρό φωτεινό σώμα στους ουρανούς, που εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα ανατολικά.
Ήταν πλήρως ορατό για τουλάχιστον πέντε δευτερόλεπτα, όταν ξαφνικά χωρίστηκε σε σωματίδια, που έμοιαζε, όπως ο Lumley περιγράφει, με την έκρηξη μιας ρουκέτας στον αέρα. Λίγα λεπτά αργότερα άκουσε μια μεγάλη έκρηξη, η οποία τράνταξε τη γη πολύ αισθητά, και λίγο μετά ακολούθησε ένας ήχος, σαν ένας ανεμοστρόβιλος να ερχόταν μέσα από το δάσος. Ένας δυνατός άνεμος ξεπήδησε περίπου την ίδια ώρα, αλλά ξαφνικά υποχώρησε. Ο αέρας ήταν επίσης γεμάτος με μια περίεργη οσμή θείου.
Τι είχε δει ο James Lumley; Τη πτώση ενός μετεωρίτη;
Ή μήπως την έκρηξη ενός διαστημόπλοιου;
Την ακόλουθη μέρα θα ανακαλύψει σε απόσταση δύο περίπου μιλίων από τον τόπο της κατασκήνωσής του, μέχρι εκεί που τα μάτια του μπορούσαν να δουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, μια τεράστια καταστροφή.
Ένα μονοπάτι είχε χαραχτεί μέσα από το δάσος, γιγάντια δέντρα ξεριζώθηκαν ή είχαν κοπεί κοντά στο έδαφος, οι κορυφές των λόφων είχαν ξυριστεί και η γη λες και είχε οργωθεί σε πολλά μέρη. Μεγάλη και εκτεταμένη καταστροφή ήταν παντού ορατή. Ακολουθώντας τα ίχνη της ερήμωσης, σύντομα διαπίστωσε ότι η αιτία της είχε τη μορφή μιας τεράστιας πέτρας στην πλευρά ενός βουνού. Αλλά τώρα έρχεται το πιο αξιόλογο μέρος της ιστορίας.
Η εξέταση αυτής της πέτρας, ή τουλάχιστον τα σημεία της που ήταν ορατά, έδειξε ότι ήταν χωρισμένη σε διαμερίσματα, και ότι σε διάφορα σημεία της ήταν σκαλισμένα περίεργα ιερογλυφικά.
Ο Lumley ανακάλυψε επίσης θραύσματα μιας ουσίας που έμοιαζε με γυαλί και εδώ και εκεί υπήρχαν σκοτεινές κηλίδες, όπως προκαλούνται από ένα υγρό. Είναι πεπεισμένος ότι τα ιερογλυφικά ήταν έργο ανθρώπινων χεριών, και ότι η ίδια η πέτρα, αν και ένα κομμάτι ενός απέραντου σώματος, πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί για κάποιο σκοπό.
Όσο περίεργη και να φαίνεται αυτή η ιστορία, ο Lumley μιλάει με τόση ειλικρίνεια που είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε ότι λέει την αλήθεια. Είναι προφανές ότι η πέτρα που ανακάλυψε ήταν ένα θραύσμα μετεωρίτη (;) που είχε γίνει ορατός σε αυτή τη περιοχή το Σεπτέμβριο. Παρατηρήθηκε στο Λίβενγουορθ, στην Galena, και σε αυτή την πόλη, από τον συνταγματάρχη Booneville. Στο Λίβενγουορθ το είδαν να διαχωρίζεται σε κομμάτια ή να εκρύγνηται.
Αυτό το περίεργο περιστατικό αναφέρθηκε το 1865 και εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον. Μήπως ο Lumley είδε μια έκρηξη UFO; Από πού προήλθε η σκαλισμένη πέτρα με τα χαραγμένα ιερογλυφικά; Και τα δύο σχετικά περιστατικά μας δίνουν αφορμή να αναρρωτηθούμε.(πληρ. messagetoeagle)
ΠΗΓΗ
Μυστηριώδεις πέτρες από το διάστημα, χαραγμένες με ιερογλυφικά, παραμένουν ένα ανεξήγητο αίνιγμα
Reviewed by Unknown
on
20:00
Rating:
Reviewed by Unknown
on
20:00
Rating:
