Περιοχές-φαντάσματα αναβιώνουν ως κοινόβια και θέρετρα

Επενδυτές αναζητούν τέτοιου είδους επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Τα χωριά-φαντάσματα της Ιταλίας επανέρχονται στη ζωή, καθώς η τοπική κοινότητα προσπαθεί να τα αξιοποιήσει ως τουριστικά θέρετρα ή ακόμη και ως καλλιτεχνικά κοινόβια. Οι δύσβατες περιοχές που μαστίζονταν από τους σεισμούς, τις κατολισθήσεις και την ανεργία ερήμωσαν για αιώνες, όταν οι κάτοικοι αποφάσισαν να καταφύγουν στις γειτονικές πόλεις, ώστε να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσής τους. Πώς επαναφέρει, όμως, κανείς μια «νεκρή πόλη», που βρίσκεται στην κορυφή ενός βουνού, στη ζωή;

Η Civita di Bagnoregio , σύμφωνα με την Καθημερινή, κάποτε αποτελούσε το διαμάντι της κοιλάδας στην Κεντρική Ιταλία. Τον 17ο αιώνα, ωστόσο, η πόλη άδειασε ξαφνικά εξαιτίας των σεισμών και της διάβρωσης του εδάφους. Ο απότομος γκρεμός «κατάπιε» πολλές μεσαιωνικές κατοικίες. Σήμερα η πόλη είναι προσβάσιμη μέσω ενός στενού μονοπατιού και είναι γνωστή ως η «νεκρή πόλη» (Il paese che muore). Ο Νικόλα Ζινγκαρέτι, πρόεδρος της περιφέρειας Λάτιο, όπου και βρίσκετε η Civita di Bagnoregio, ξεκίνησε μια εκστρατεία συλλογής υπογραφών, ώστε να ανακηρυχθεί το χωριό προστατευόμενος χώρος παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Τo υπόμνημα έχουν υπογράψει διάσημοι καλλιτέχνες, όπως ο Ενιο Μορικόνε, και πολιτικοί, όπως ο Ιταλός πρόεδρος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Οι ντόπιοι από την πλευρά τους δεν αισθάνονται αισιόδοξοι για την αναβίωση της πόλης, η οποία θεωρούν ότι θα αποτύχει εάν δεν υπάρξει διεθνής υποστήριξη.
Ακόμη μία εγκαταλειμμένη πόλη έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός επίδοξου επενδυτή που την αντιμετωπίζει ως επιχειρηματική ευκαιρία. Το Σάντο Στέφανο ντι Σεσάνιο εγκαταλείφθηκε τον 19ο αιώνα λόγω της παρακμής του εμπορίου βαμβακιού στην περιοχή. Οι κατεστραμμένες κατοικίες απέκτησαν μια νέα προοπτική το 2004, όταν αγοράσθηκαν για να μετατραπούν σε ξενοδοχειακή εγκατάσταση. Τα «δωμάτια» του ξενοδοχείου βρίσκονται διασπαρμένα σε όλη την έκταση του χωριού. Οι εγκαταστάσεις προσφέρουν WiFi και θέρμανση σε συνδυασμό με παραδοσιακό στυλ. Η τιμή διαμονής ανέρχεται στα 150 με 400 ευρώ τη νύχτα. Σε απόσταση μόλις δύο ωρών από τη Ρώμη, το Σάντο Στέφανο έχει μετατραπεί σε δημοφιλή προορισμό και οι Ιταλοί αρχίζουν να αγοράζουν τα γκρεμισμένα σπίτια για να τα μετατρέψουν σε εξοχικές κατοικίες.
Οι δημιουργικές ιδέες για τα χωριά-φαντάσματα συνεχίζουν να εμφανίζονται. Οι τοπικές αρχές της Τοσκάνης, υπεύθυνες για το μεσαιωνικό χωριό Πραταρίτσια, αποφάσισαν να το προωθήσουν στο eBay για 2,5 εκατ. ευρώ. Οι «ιδιοκτήτες» της περιοχής μάλλον ανήκουν σε τάγμα μοναχών, αλλά προτιμούν να παραμένουν ανώνυμοι. Η επιθυμία τους είναι να πουλήσουν το μικρό χωριό όσο το δυνατόν γρηγορότερα και η μεσιτική εταιρεία που έχει αναλάβει την προώθηση έχει λάβει ήδη ενδιαφέρουσες προσφορές. Αγνωστο παραμένει εάν θα πραγματοποιηθεί τελικά η πώληση. Οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές ίσως είχαν δεύτερες σκέψεις για την αγορά, αφού η αγγελία ανέφερε ότι το χωριό χρειάζεται «αποκατάσταση», το οποίο σημαίνει ουσιαστικά ότι για να φτάσει κανείς μέχρι εκεί, πρέπει να περπατήσει 800 μέτρα επειδή δεν υπάρχει δρόμος.
Τέλος, ακόμη ένα χωριό-φάντασμα είχε την τύχη να εποικισθεί από καλλιτέχνες. Η Μπουσάνα Βέτσια έχει εγκαταλειφθεί από τον πληθυσμό της δύο φόρες στο παρελθόν. Την πρώτη φορά, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τον οικισμό το 1887, εξαιτίας ενός καταστροφικού σεισμού, αλλά τη δεκαετία του 1940 η ζωή επέστρεψε στα σπίτια, τα οποία κατέλαβαν μετανάστες εργάτες από τον Νότο. Τη δεκαετία του 1950 απομακρύνθηκαν και η πόλη έμεινε ξανά άδεια για μία δεκαετία. Πλέον οι καλλιτέχνες που διαμένουν εκεί την έχουν μετονομάσει σε «Διεθνές Χωριό Καλλιτεχνών». Νερό και ηλεκτρισμός δεν υπάρχουν, όμως μια σεβαστή ποσότητα χρημάτων έχει καταβληθεί για την αναστήλωση της πόλης και αρκετός χρόνος έχει επενδυθεί στο να πειστεί η ιταλική κυβέρνηση ότι οι καλλιτέχνες αποτελούν τον νέο ιδιοκτήτη. Οπως δηλώνουν οι καινούργιοι κάτοικοι, η κυβέρνηση τους θεωρεί καταληψίες. Ορισμένες δικαστικές υποθέσεις, επ’ αυτού, συνεχίζονται εδώ και 17 χρόνια.

ΠΗΓΗ