Τους αρέσει να πίνουν αίμα, ωστόσο εδώ τελειώνει κάθε ομοιότητά τους με τα κινηματογραφικά βαμπίρ. Οι λάτρεις του απόκοσμου αυτού τελετουργικού, που ζουν κατά εκατοντάδες ανάμεσά μας, διαφέρουν κατά πολύ από τις χολιγουντιανές βερσιόν τους, όπως υποστηρίζουν, αφού αφενός δεν αρέσκονται στο να δαγκώνουν και αφετέρου με τόση ποικιλία αρτηριών, ο λαιμός δεν αποτελεί αγαπημένο σημείο τους.
Επιπλέον δεν κοιμούνται σε φέρετρα, τα έχουν καλά με το σκόρδο και σε καμία περίπτωση δεν αφήνουν άψυχα θύματα σε σκοτεινά σοκάκια νύχτες με πανσέληνο, όπως αποκαλύπτει ο 37χρονος Μέρτικους, ιδρυτικό μέλος της Ενωσης Βαμπίρ Ατλάντας.
Αντιθέτως, αντλούν αίμα από τομές μήκους 2,5 εκατοστών που γίνονται με αποστειρωμένο νυστέρι σε σημεία του σώματος που έχουν αρκετό «ψαχνό», ώστε να μη μένουν σημάδια. Αν και κάποιοι αρέσκονται να ρουφάνε το αίμα απευθείας μέσα από την ουλή, η διαδικασία διεξάγεται συνήθως από προσωπικό με ιατρική κατάρτιση, ενώ περιλαμβάνει και αρκετή γραφειοκρατία, αφού οι δότες αίματος πρέπει να συναινέσουν γραπτώς και να προσκομίσουν ιατρικά πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι δεν πάσχουν από ασθένειες του αίματος, όπως το HIV, η ηπατίτιδα ή επικίνδυνα επίπεδα σιδήρου.
Kοινωνικές επαφές
«Είμαστε άνθρωποι που ζουν ανάμεσά σας, περνάμε δίπλα σας στον δρόμο και έχουμε κοινωνικές επαφές μαζί σας σε καθημερνή βάση. Συχνά κρατάμε κρυφή αυτήν την πτυχή της ζωής μας από φόβο ότι θα παρεξηγηθούμε, αλλά και για να προστατευτούμε από αντίποινα από αυτό που η κοινωνία θεωρεί ταμπού» λέει ο Μέρτικους, ο οποίος εντάχθηκε στον βαμπιρισμό το 1997. Εμπορος έργων τέχνης στο επάγγελμα και παντρεμένος, είναι από τα ελάχιστα βαμπίρ που μιλάνε ανοιχτά για την ταυτότητά τους. Επί μία δεκαετία συνεργάστηκε με ακαδημαϊκούς, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, δικηγόρους και άλλες ειδικότητες για να βρει τον καλύτερο τρόπο προσέγγισης, έρευνας και κατανόησης της υποκουλτούρας των βαμπίρ, που αποτελούν άλλωστε τους βασικούς στόχους της Ενωσης Βαμπίρ που ίδρυσε μαζί με άλλα μέλη στην Ατλάντα των ΗΠΑ.
ΠΗΓΗ
Αντιθέτως, αντλούν αίμα από τομές μήκους 2,5 εκατοστών που γίνονται με αποστειρωμένο νυστέρι σε σημεία του σώματος που έχουν αρκετό «ψαχνό», ώστε να μη μένουν σημάδια. Αν και κάποιοι αρέσκονται να ρουφάνε το αίμα απευθείας μέσα από την ουλή, η διαδικασία διεξάγεται συνήθως από προσωπικό με ιατρική κατάρτιση, ενώ περιλαμβάνει και αρκετή γραφειοκρατία, αφού οι δότες αίματος πρέπει να συναινέσουν γραπτώς και να προσκομίσουν ιατρικά πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι δεν πάσχουν από ασθένειες του αίματος, όπως το HIV, η ηπατίτιδα ή επικίνδυνα επίπεδα σιδήρου.
Kοινωνικές επαφές
«Είμαστε άνθρωποι που ζουν ανάμεσά σας, περνάμε δίπλα σας στον δρόμο και έχουμε κοινωνικές επαφές μαζί σας σε καθημερνή βάση. Συχνά κρατάμε κρυφή αυτήν την πτυχή της ζωής μας από φόβο ότι θα παρεξηγηθούμε, αλλά και για να προστατευτούμε από αντίποινα από αυτό που η κοινωνία θεωρεί ταμπού» λέει ο Μέρτικους, ο οποίος εντάχθηκε στον βαμπιρισμό το 1997. Εμπορος έργων τέχνης στο επάγγελμα και παντρεμένος, είναι από τα ελάχιστα βαμπίρ που μιλάνε ανοιχτά για την ταυτότητά τους. Επί μία δεκαετία συνεργάστηκε με ακαδημαϊκούς, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, δικηγόρους και άλλες ειδικότητες για να βρει τον καλύτερο τρόπο προσέγγισης, έρευνας και κατανόησης της υποκουλτούρας των βαμπίρ, που αποτελούν άλλωστε τους βασικούς στόχους της Ενωσης Βαμπίρ που ίδρυσε μαζί με άλλα μέλη στην Ατλάντα των ΗΠΑ.
ΠΗΓΗ
Συνέντευξη με έναν βρικόλακα
![Συνέντευξη με έναν βρικόλακα]()
Reviewed by Unknown
on
10:00
Rating:
