Τα τελευταία χρόνια τα βραχιόλια επιβίωσης από σχοινί αρτάνη έχουν γίνει πολύ δημοφιλή σε βαθμό που εταιρείες πωλούν διαφορετικά σχέδια αρκετά ακριβά. Εδώ θα δούμε τι προσφέρει το βραχιόλι επιβίωσης αλλά και πως μπορούμε να κατασκευάσουμε εύκολα και οικονομικά το δικό μας.
Σύμφωνα με το στρατιωτικό πρότυπο MIL-C-5040H που είχε εισάγει ο Αμερικανικός στρατός για τις τεχνικές προδιαγραφές από τα διαφορετικά είδη αρτάνης (σχοινιού αλεξιπτώτων) υπάρχουν έξι διαφορετικές κατηγορίες. Η κάθε κατηγορία διαχωρίζεται κυρίως από την αντοχή της. Όλες οι κατηγορίες από σχοινί αρτάνη σύμφωνα με αυτό το πρότυπο είναι οι ακόλουθες.
Τύπος Ελάχιστη αντοχή Ελαστικότητα Νήματα
I 43 κιλά (95 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 1
IA 45 κιλά (100 λίβρες) Τουλάχιστον 30% Κανένα
II 181 κιλά (400 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 4 με 7
IIA 102 κιλά (225 λίβρες) Τουλάχιστον 30% Κανένα
III 249 κιλά (550 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 7 με 9
IV 340 κιλά (750 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 11
Αυτό που συναντάμε πιο συχνά σήμερα είναι αυτό με αντοχή 550 λιβρών (249 κιλά) που συχνά αναφέρεται και ως «550-paracord» λόγω της αντοχής του, 550 λίβρες, σε συνδυασμό με τις Αγγλικές λέξεις «parachute cord» (σχοινί αλεξιπτώτου). Πέρα από το χώρο του αλεξιπτωτισμού, τα σχοινιά paracord πολύ γρήγορα μπήκαν και στο χώρο της επιβίωσης καθώς είναι ένα πολύ λεπτό και ελαφρύ σχοινί αλλά με μεγάλη αντοχή.
Στη παραπάνω φωτογραφία βλέπετε ένα σχοινί αρτάνη τύπου ΙΙΙ, δηλαδή το ευρέως γνωστό 550-paracord, το οποίο αποτελείται από επτά νήματα. Σε κατάσταση επιβίωσης το κάθε ένα από αυτά τα νήματα μπορεί να αφαιρεθεί και να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα, αλλά επίσης, αν θέλουμε μεγάλη αντοχή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ολόκληρο το σχοινί όπως είναι. Και τώρα πάμε στο κυρίως θέμα μας, τα βραχιόλια επιβίωσης όπως είναι γνωστά.
Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλοί άρχισαν αν βλέπουν τις αμέτρητες χρήσεις στο χώρο της επιβίωσης για ένα τόσο πρακτικό σχοινί. Είναι ελαφρύ, λεπτό, με πολύ μεγάλη αντοχή και μπορεί και να χωριστεί σε μικρότερα, εξίσου ανθεκτικά, νήματα. Έτσι πολλοί άρχισαν να τα μεταφέρουν μαζί τους και σύντομα αρχίσαμε να βλέπουμε πιο έμπειρους σε κόμπους ανθρώπους να τα κάνουν λαβές όπλων, μπρελόκ και βραχιόλια. Σήμερα, υπάρχουν δεκάδες διαφορετικά σχέδια πλεξίματος, συνδυασμών χρωμάτων και κλιπ ασφάλισης τους. Ωστόσο, η αρχή παραμένει η ίδια. Είναι ένας πολύ εύκολος και πρακτικός τρόπος για να μεταφέρουμε συνέχεια μαζί μας μερικά μέτρα από αρτάνη.
Παρότι είναι ένα πολύ εύκολο στη κατασκευή βραχιόλι πολλοί προτιμούν να αγοράσουν ένα έτοιμο από το να φτιάξουν το δικό τους, κυρίως λόγω άγνοιας. Αυτό έχει τρία βασικά μειονεκτήματα. Πρώτον, είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε κάποιο που να ταιριάζει ακριβώς στο καρπό μας. Δεύτερον, η τιμή του θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από ότι αν το κατασκευάζαμε μόνοι μας. Και τέλος, δε γνωρίζουμε τη ποιότητα υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Όπως θα δούμε εδώ, η κατασκευή ενός απλού βραχιολιού επιβίωσης είναι ζήτημα 5-10 λεπτών και το μόνο που απαιτεί είναι ένα κομμάτι αρτάνη (θα λέγαμε κατά μέσο όρο 5 μέτρα είναι αρκετά) και ένα κλιπ πρόσδεσης που μπορεί να είναι οτιδήποτε θέλουμε για αισθητικούς λόγους. Το συνολικό κόστος από αυτά είναι περίπου €3-4 αν επιλέξουμε από τα καλύτερα είδη αρτάνης και ένα απλό πλαστικό κλιπ όπως αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.
Στη συνέχεια θα δούμε το πιο απλό και πλέξιμο για βραχιόλι επιβίωσης που είναι ίδιο με αυτά που είδαμε στις προηγούμενες φωτογραφίες. Για να είναι πιο εύκολη η περιγραφή μέσα από εικόνες, τυλίξαμε στη μία από της δύο πλευρές λίγο μονωτική ταινία. Το πρώτο βήμα είναι να απλώσουμε το σχοινί μας ώστε να είναι ίσο και από τις δύο πλευρές του.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Στη συνέχεια, περνάμε το κέντρο από το σχοινί μέσα από τη θηλιά του πλαά αυτό το κόμπο που μόλhref=»https://defensegr.files.wordpress.com/2015/12/braxioli_epiviwshs_07.jpg» rel=»attachment wp-att-11176″>
Σύμφωνα με το στρατιωτικό πρότυπο MIL-C-5040H που είχε εισάγει ο Αμερικανικός στρατός για τις τεχνικές προδιαγραφές από τα διαφορετικά είδη αρτάνης (σχοινιού αλεξιπτώτων) υπάρχουν έξι διαφορετικές κατηγορίες. Η κάθε κατηγορία διαχωρίζεται κυρίως από την αντοχή της. Όλες οι κατηγορίες από σχοινί αρτάνη σύμφωνα με αυτό το πρότυπο είναι οι ακόλουθες.
Τύπος Ελάχιστη αντοχή Ελαστικότητα Νήματα
I 43 κιλά (95 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 1
IA 45 κιλά (100 λίβρες) Τουλάχιστον 30% Κανένα
II 181 κιλά (400 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 4 με 7
IIA 102 κιλά (225 λίβρες) Τουλάχιστον 30% Κανένα
III 249 κιλά (550 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 7 με 9
IV 340 κιλά (750 λίβρες) Τουλάχιστον 30% 11
Αυτό που συναντάμε πιο συχνά σήμερα είναι αυτό με αντοχή 550 λιβρών (249 κιλά) που συχνά αναφέρεται και ως «550-paracord» λόγω της αντοχής του, 550 λίβρες, σε συνδυασμό με τις Αγγλικές λέξεις «parachute cord» (σχοινί αλεξιπτώτου). Πέρα από το χώρο του αλεξιπτωτισμού, τα σχοινιά paracord πολύ γρήγορα μπήκαν και στο χώρο της επιβίωσης καθώς είναι ένα πολύ λεπτό και ελαφρύ σχοινί αλλά με μεγάλη αντοχή.
Στη παραπάνω φωτογραφία βλέπετε ένα σχοινί αρτάνη τύπου ΙΙΙ, δηλαδή το ευρέως γνωστό 550-paracord, το οποίο αποτελείται από επτά νήματα. Σε κατάσταση επιβίωσης το κάθε ένα από αυτά τα νήματα μπορεί να αφαιρεθεί και να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα, αλλά επίσης, αν θέλουμε μεγάλη αντοχή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ολόκληρο το σχοινί όπως είναι. Και τώρα πάμε στο κυρίως θέμα μας, τα βραχιόλια επιβίωσης όπως είναι γνωστά.
Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλοί άρχισαν αν βλέπουν τις αμέτρητες χρήσεις στο χώρο της επιβίωσης για ένα τόσο πρακτικό σχοινί. Είναι ελαφρύ, λεπτό, με πολύ μεγάλη αντοχή και μπορεί και να χωριστεί σε μικρότερα, εξίσου ανθεκτικά, νήματα. Έτσι πολλοί άρχισαν να τα μεταφέρουν μαζί τους και σύντομα αρχίσαμε να βλέπουμε πιο έμπειρους σε κόμπους ανθρώπους να τα κάνουν λαβές όπλων, μπρελόκ και βραχιόλια. Σήμερα, υπάρχουν δεκάδες διαφορετικά σχέδια πλεξίματος, συνδυασμών χρωμάτων και κλιπ ασφάλισης τους. Ωστόσο, η αρχή παραμένει η ίδια. Είναι ένας πολύ εύκολος και πρακτικός τρόπος για να μεταφέρουμε συνέχεια μαζί μας μερικά μέτρα από αρτάνη.
Παρότι είναι ένα πολύ εύκολο στη κατασκευή βραχιόλι πολλοί προτιμούν να αγοράσουν ένα έτοιμο από το να φτιάξουν το δικό τους, κυρίως λόγω άγνοιας. Αυτό έχει τρία βασικά μειονεκτήματα. Πρώτον, είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε κάποιο που να ταιριάζει ακριβώς στο καρπό μας. Δεύτερον, η τιμή του θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από ότι αν το κατασκευάζαμε μόνοι μας. Και τέλος, δε γνωρίζουμε τη ποιότητα υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Όπως θα δούμε εδώ, η κατασκευή ενός απλού βραχιολιού επιβίωσης είναι ζήτημα 5-10 λεπτών και το μόνο που απαιτεί είναι ένα κομμάτι αρτάνη (θα λέγαμε κατά μέσο όρο 5 μέτρα είναι αρκετά) και ένα κλιπ πρόσδεσης που μπορεί να είναι οτιδήποτε θέλουμε για αισθητικούς λόγους. Το συνολικό κόστος από αυτά είναι περίπου €3-4 αν επιλέξουμε από τα καλύτερα είδη αρτάνης και ένα απλό πλαστικό κλιπ όπως αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.
Στη συνέχεια θα δούμε το πιο απλό και πλέξιμο για βραχιόλι επιβίωσης που είναι ίδιο με αυτά που είδαμε στις προηγούμενες φωτογραφίες. Για να είναι πιο εύκολη η περιγραφή μέσα από εικόνες, τυλίξαμε στη μία από της δύο πλευρές λίγο μονωτική ταινία. Το πρώτο βήμα είναι να απλώσουμε το σχοινί μας ώστε να είναι ίσο και από τις δύο πλευρές του.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Στη συνέχεια, περνάμε το κέντρο από το σχοινί μέσα από τη θηλιά του πλαά αυτό το κόμπο που μόλhref=»https://defensegr.files.wordpress.com/2015/12/braxioli_epiviwshs_07.jpg» rel=»attachment wp-att-11176″>
Πηγή: Προσωπικό αρχείο[/caption]
Μετά περνάμε τις δύο άκρες του σχοινιού μέσα από τη θηλιά που σχηματίζει το κέντρο του σχοινιού για να ασφαλίσουμε το κλιπ στη θέση του. Αυτό μπορείτε να το δείτε
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Σφίγγουμε ελαφρά αυτό το κόμπο που μόλις δημιουργήσαμε και το αποτέλεσμα πρέπει να είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία. Είναι σημαντικό να είναι με αυτή τη φορά ώστε να είναι αισθητικά πιο όμορφο το τελικό αποτέλεσμα.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Προχωρώντας, πηγαίνουμε στην άλλη άκρη από το κλιπ ασφάλισης και περνάμε από τη κάτω πλευρά του τις δύο άκρες του σχοινιού όπως ακριβώς το βλέπετε στη παρακάτω φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Σε αυτό το στάδιο φοράμε το βραχιόλι στη μορφή αυτή και κάνουμε ένα πρόχειρο υπολογισμό του μεγέθους του. Πρέπει να αφήσουμε λίγο παραπάνω χώρο, περίπου 1 εκατοστό, καθώς όταν πλεχτεί θα είναι πιο χοντρό απ’ότι είναι σε αυτή τη κατάσταση.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Μετά χαλαρώνουμε λίγο τη θηλιά που είχαμε κάνει στην αρχή στο πλαστικό κλιπ ασφάλισης και από μέσα της περνάμε τις δύο άκρες του σχοινιού. Τις περνάμε από την εξωτερική πλευρά του βραχιολιού όπως φαίνεται πιο καθαρά στην επόμενη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τεντώνουμε εν συνεχεία και πάλι το βραχιόλι και κάνουμε ακόμα μία δοκιμή στο καρπό μας. Κάνουμε ότι διορθώσεις χρειάζονται στο μέγεθος του. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο θα πρέπει να αποφασίσουμε το μέγεθος του γιατί αν θέλουμε να το αλλάξουμε αργότερα πρέπει να το λύσουμε ξανά μέχρι να φτάσουμε στο στάδιο που βρισκόμαστε τώρα.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Όταν βεβαιωθούμε για το σωστό μέγεθος περνάμε μία τελευταία φορά τις άκρες του σχοινιού από το κλιπ στο οποίο κάναμε την αρχική θηλιά. Βλέπετε πως ακριβώς τα περνάμε καλύτερα στην ακόλουθη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Το αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε είναι αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία. Από αυτές τις άκρες θα ξεκινήσουμε το πλέξιμο του βραχιολιού.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Και τώρα ξεκινάμε το πλέξιμο που είναι το πιο απλό από όλα. Επιλέγουμε τη μία από τις δύο άκρες που θα είναι η άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω. Έπειτα κάνουμε τα εξής απλά βήματα. Πρώτα παίρνουμε την άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω και την περνάμε πάνω από το βραχιόλι και κάτω από την άλλη άκρη. Στο παράδειγμα που δείχνουμε εδώ επιλέξαμε την αριστερή άκρη ως την άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Μετά περνάμε την άλλη άκρη από κάτω από το βραχιόλι και μέσα από τη θηλιά της πρώτης άκρης. Έτσι θα πρέπει να έχουμε κάτι όπως αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τραβάμε και τις δύο άκρες μέχρι να σφίξουν και σπρώχνουμε λίγο τον κόμπο προς την άκρη του κλιπ ασφάλισης ώστε να μην έχουμε μεγάλα κενά ανάμεσα από κάθε κόμπο. Βλέπετε πως θα πρέπει να μοιάζει ο κόμπος αυτός εδώ.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Μετά χαλαρώνουμε λίγο τη θηλιά που είχαμε κάνει στην αρχή στο πλαστικό κλιπ ασφάλισης και από μέσα της περνάμε τις δύο άκρες του σχοινιού. Τις περνάμε από την εξωτερική πλευρά του βραχιολιού όπως φαίνεται πιο καθαρά στην επόμενη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τεντώνουμε εν συνεχεία και πάλι το βραχιόλι και κάνουμε ακόμα μία δοκιμή στο καρπό μας. Κάνουμε ότι διορθώσεις χρειάζονται στο μέγεθος του. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο θα πρέπει να αποφασίσουμε το μέγεθος του γιατί αν θέλουμε να το αλλάξουμε αργότερα πρέπει να το λύσουμε ξανά μέχρι να φτάσουμε στο στάδιο που βρισκόμαστε τώρα.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Όταν βεβαιωθούμε για το σωστό μέγεθος περνάμε μία τελευταία φορά τις άκρες του σχοινιού από το κλιπ στο οποίο κάναμε την αρχική θηλιά. Βλέπετε πως ακριβώς τα περνάμε καλύτερα στην ακόλουθη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Το αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε είναι αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία. Από αυτές τις άκρες θα ξεκινήσουμε το πλέξιμο του βραχιολιού.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Και τώρα ξεκινάμε το πλέξιμο που είναι το πιο απλό από όλα. Επιλέγουμε τη μία από τις δύο άκρες που θα είναι η άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω. Έπειτα κάνουμε τα εξής απλά βήματα. Πρώτα παίρνουμε την άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω και την περνάμε πάνω από το βραχιόλι και κάτω από την άλλη άκρη. Στο παράδειγμα που δείχνουμε εδώ επιλέξαμε την αριστερή άκρη ως την άκρη που θα πηγαίνει πάντα από πάνω.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Μετά περνάμε την άλλη άκρη από κάτω από το βραχιόλι και μέσα από τη θηλιά της πρώτης άκρης. Έτσι θα πρέπει να έχουμε κάτι όπως αυτό που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τραβάμε και τις δύο άκρες μέχρι να σφίξουν και σπρώχνουμε λίγο τον κόμπο προς την άκρη του κλιπ ασφάλισης ώστε να μην έχουμε μεγάλα κενά ανάμεσα από κάθε κόμπο. Βλέπετε πως θα πρέπει να μοιάζει ο κόμπος αυτός εδώ.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Η άκρη που είχαμε επιλέξει να είναι πάντα από πάνω τώρα θα είναι στην αντίθετη πλευρά, στα δεξιά, αλλά δεν έχει σημασία αυτό. Εμείς κάνουμε ακριβώς τα ίδια βήματα που κάναμε και παραπάνω. Δηλαδή, περνάμε την άκρη που επιλέξαμε να είναι από πάνω από επάνω από το βραχιόλι και την άλλη από κάτω και τη μία μέσα από τη θηλιά της άλλης.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Προχωράμε με αυτά τα δύο βήματα με τον ίδιο τρόπο μέχρι να γεμίσουμε με κόμπους όλο το μήκος του βραχιολιού. Βλέπετε πως θα πρέπει να μοιάζει το βραχιόλι μας με αυτό το πλέξιμο καθώς πλησιάζουμε στο τέλος του.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Όταν φτάσουμε στο τέλος του θα έχουμε κάποιο περίσσευμα από σχοινί αρτάνη. Εφόσον το μήκος αυτό δεν ξεπερνά το μήκος του βραχιολιού δεν το κόβουμε, σε αντίθετη περίπτωση το κόβουμε ώστε να μην είναι μεγαλύτερο από το συνολικό μήκος του βραχιολιού.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Γυρνάμε το βραχιόλι από την εσωτερική του πλευρά και με τη βοήθεια κάποιου εργαλείου περνάμε το περίσσευμα μέσα από της θηλιές. Στη περίπτωση του παραδείγματος που δείχνουμε εδώ το πέρασμα από δύο θηλιές ήταν αρκετό.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τέλος, καίμε ελαφρώς της άκρες και τις πατάμε ώστε να γίνουν λείες και να κολλήσουν πάνω στο βραχιόλι. Αυτό μπορείτε να το δείτε και στην επόμενη φωτογραφία που είναι από την εσωτερική πλευρά του βραχιολιού.
Πηγη: Προσωπικό αρχείο
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Προχωράμε με αυτά τα δύο βήματα με τον ίδιο τρόπο μέχρι να γεμίσουμε με κόμπους όλο το μήκος του βραχιολιού. Βλέπετε πως θα πρέπει να μοιάζει το βραχιόλι μας με αυτό το πλέξιμο καθώς πλησιάζουμε στο τέλος του.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Όταν φτάσουμε στο τέλος του θα έχουμε κάποιο περίσσευμα από σχοινί αρτάνη. Εφόσον το μήκος αυτό δεν ξεπερνά το μήκος του βραχιολιού δεν το κόβουμε, σε αντίθετη περίπτωση το κόβουμε ώστε να μην είναι μεγαλύτερο από το συνολικό μήκος του βραχιολιού.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Γυρνάμε το βραχιόλι από την εσωτερική του πλευρά και με τη βοήθεια κάποιου εργαλείου περνάμε το περίσσευμα μέσα από της θηλιές. Στη περίπτωση του παραδείγματος που δείχνουμε εδώ το πέρασμα από δύο θηλιές ήταν αρκετό.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Τέλος, καίμε ελαφρώς της άκρες και τις πατάμε ώστε να γίνουν λείες και να κολλήσουν πάνω στο βραχιόλι. Αυτό μπορείτε να το δείτε και στην επόμενη φωτογραφία που είναι από την εσωτερική πλευρά του βραχιολιού.
Πηγη: Προσωπικό αρχείο
Ο συνολικός χρόνος κατασκευής από το βραχιόλι που είδατε εδώ ήταν 6 λεπτά και το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό. Ασφαλώς, μόνο η φαντασία μπορεί να περιορίσει κάποιον στο τρόπο πλεξίματος, κλιπ ασφάλισης, και άλλες χρήσεις. Για παράδειγμα, πολλοί επιλέγουν να περνάνε πριν το πλέξιμο μέσα στο σχοινί κάποια πυξίδα, ρολόι, έμβλημα, κτλ. και μετά να πλέκουν τους κόμπους ώστε να είναι κάτι σαν λουράκι. Υπάρχουν αμέτρητα διαφορετικά πλεξίματα για χρήση με πολλά σχοινιά, διαφορετικό φάρδος, κ.α. αλλά αυτό είναι το πιο κλασικό πλέξιμο που είναι και πολύ απλό, γρήγορο και προσφέρει περίπου πέντε μέτρα αρτάνης αν πότε τα χρειαστούμε.
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Με δεδομένη την ευκολία κατασκευής, τη χαμηλή τιμή και τη ποιότητα θα λέγαμε ότι αγορά ενός έτοιμου βραχιολιού επιβίωσης είναι κακή λύση τις περισσότερες φορές. Κατασκευάζοντας το δικό σας είναι σίγουρο ότι θα ταιριάζει ακριβώς στις ανάγκες σας, θα είναι κατασκευασμένο από τα υλικά που εσείς επιθυμείτε και το πιθανότερο είναι ότι θα γλυτώσετε και κάποια χρήματα. Τέλος, μπορείτε να το κάνετε όσο ιδιαίτερο, μοναδικό και ξεχωριστό θέλετε χωρίς να χρειάζεται να περιορίζεστε στα διαθέσιμα προϊόντα από κάποια εταιρία υλικών επιβίωσης.
ΠΗΓΗ
Πηγή: Προσωπικό αρχείο
Με δεδομένη την ευκολία κατασκευής, τη χαμηλή τιμή και τη ποιότητα θα λέγαμε ότι αγορά ενός έτοιμου βραχιολιού επιβίωσης είναι κακή λύση τις περισσότερες φορές. Κατασκευάζοντας το δικό σας είναι σίγουρο ότι θα ταιριάζει ακριβώς στις ανάγκες σας, θα είναι κατασκευασμένο από τα υλικά που εσείς επιθυμείτε και το πιθανότερο είναι ότι θα γλυτώσετε και κάποια χρήματα. Τέλος, μπορείτε να το κάνετε όσο ιδιαίτερο, μοναδικό και ξεχωριστό θέλετε χωρίς να χρειάζεται να περιορίζεστε στα διαθέσιμα προϊόντα από κάποια εταιρία υλικών επιβίωσης.
ΠΗΓΗ
Βραχιόλι Επιβίωσης
![Βραχιόλι Επιβίωσης]()
Reviewed by Unknown
on
13:00
Rating:
