Τι συνέβη με τον μετεωρίτη πάνω από τη Βραζιλία: Γιατί δεν σήμανε συναγερμός

Το ωστικό κύμα είχε ισχύ 13.000 τόνων ΤΝΤ όπως η ατομική βόμβα της Χιροσίμα - Εξερράγη πάνω από τη θάλασσα ανατολικά του Ρίο Ντε Τζανέιρο

Ανησυχία σε όλο τον κόσμο προκάλεσε η ανακοίνωση της NASA σύμφωνα με την οποία πριν από λίγες ημέρες ένας μετεωρίτης μεγέθους φορτηγού έσκασε στη Γη απελευθερώνοντας ενέργεια ίση με 13.000 τόνους ΤΝΤ.

Η ενέργεια αυτή θεωρείται ότι είναι περίπου ίση με αυτή της ατομικής βόμβας που ισοπέδωσε την πόλη της Χιροσίμα το 1945.

Σύμφωνα με την αμερικανική υπηρεσία διαστήματος η πτώση του μετεωρίτη έγινε με ταχύτητα 41.600 μιλίων την ώρα στις 6 Φεβρουαρίου.

Αυτό που προκάλεσε την μεγαλύτερη ανησυχία ήταν ότι αν και επρόκειτο για ένα σημαντικής σημασίας φαινόμενο, εντούτοις δεν υπήρξε κάποια επίσημη ανακοίνωση παρά μόνο η ανάρτησή του στην ιστοσελίδα της NASA με τίτλο «Fireball and Bolide Reports».

Ευτυχώς το σημείο εισόδου στην ατμόσφαιρα της Γης ήταν 600 μίλια ανατολικά του Ρίο Ντε Τζανέιρο όπου και άρχισε η καύση του μεγαλύτερου τμήματος της μάζας του. Καθώς εισέρχονται στην ατμόσφαιρα αυτά τα κομμάτια διαστημικής πέτρας δημιουργούν ένα ωστικό κύμα το οποίο με την τριβή από την ατμόσφαιρα δημιουργεί το φαινόμενο των «φλεγόμενων σφαιρών».

Κάθε λίγα χρόνια χτυπά τη Γη ένας μεγάλος αστεροειδής όπως συνέβη στην πόλη Τσελιαμπίνσκ τον Φεβρουάριο του 2013. Εκείνος ο αστεροειδής είχε διάμετρο 19 μέτρα και δύναμη ίση με 500.000 τόνους ΤΝΤ, 40 φορές ισχυρότερη, δηλαδή, από αυτή της 6ης Φεβρουαρίου.

Το πρόβλημα με τους μικρότερου μεγέθους μετεωρίτες, όπως αυτός της 6ης Φεβρουαρίου, είναι ότι δύσκολα εντοπίζονται αν και έχουν την ισχύ να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές.

Καθημερινά στη Γη πέφτουν περίπου 100 τόνοι «διαστημικών σκουπιδιών» η πλειονότητα των οποίων δεν είναι μεγαλύτερη από έναν κόκκο άμμου και σε μια βραδιά με ξαστεριά μπορεί κανείς να δει τα μικρού μεγέθους «σκουπίδια» να καίγονται ως μετέωρα. Όπως παρατηρεί η ιστοσελίδα news.discovery.com οι περισσότερες πτώσεις μετεώρων συμβαίνουν πάνω από το νερό - καθώς η επιφάνεια της Γης καλύπτεται κατά 70% από νερό - ενώ περιστατικά όπως αυτό στο Τσελιαμπίνσκ συμβαίνουν μια φορά κάθε 100 χρόνια.



ΠΗΓΗ