Αρχαίες πύλες στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη!

Η πύλη της Νάξου (Πορτάρα) σύμφωνα με τους καθηγητές τις αρχαιολογίας R.Desborough και R. Popham πρέπει να ήταν αντίγραφο μιας αρχαιότερης κατασκευής ενώ η ηλικία της, δεν ξεπερνά το 500 π.Χ.

Εν συνεχεία, η κυρίως υπεύθυνη για τις ανασκαφές στο νησί, Χρυσούλα Καρδάρα διορθώνει τους δύο καθηγητές, ανακαλύπτοντας ναΐσκο του θεού Απόλλωνα, υποθέτοντας έτσι ότι η Πύλη αποτέλεσε αρχικό μέρος του ναού.

Η χρονολόγηση της δε τοποθετεί το μνημείο στο 350 π.Χ.
Το 1977 όμως, δημοσιεύει μια νέα μελέτη με τίτλο «Απλώματα Νάξου» ξεσηκώνοντας σάλο (σε σημείο να χάσει την δουλειά της!) αφού ισχυρίστηκε ότι, τόσο η Πύλη όσο και τα ευρεθέντα αγγεία δεν διαθέτουν ομοιότητες με τους πολιτισμούς της Ηπειρωτικής Ελλάδας.

Όσον αφορά στην τεχνοτροπία της Πύλης, υποστήριξε ότι δεν έχει στην πραγματικότητα στοιχεία κλασικής περιόδου αλλά είναι αντίγραφο αντίστοιχων πυλών της περιόδου πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θύρας, δηλαδή πολύ πριν το 1613 π.χ!!! (θυμίζει την αιγυπτιακή πύλη του Αμπού Σιμπέλ)

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά η Καρδάρα υπερασπίστηκε έμμεσα την παρουσία της Ατλαντίδας στις Κυκλάδες, θεωρία την οποία διάνθισε αργότερα ο καθηγητής Σπυρίδωνας Μαρινάτος.

Για την Πύλη της Νάξου η πλέον συμβατική θεώρηση, την περιγράφει σαν κομμάτι του ενός – μάλλον – ανολοκλήρωτου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα.

Τα αρχαιολογικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την παρουσία ενός μικρού ναού στο νησάκι, κανένας επιστήμονας όμως δεν μπόρεσε να εξηγήσει πως μια τεράστια πύλη με ύψος 6 μέτρα και πλάτος 3,5 αποτέλεσε είσοδο σε ένα ναΐσκο!

Κάπως έτσι, οι αρχαιολόγοι προχώρησαν στη θεωρία πως ήταν κάποτε ένα ναυτικό παρατηρητήριο. Πρόκειται όμως για μια εντελώς αντιεπιστημονική θέση! Αφού, όχι μόνο οι ορμίσκοι κοντά στη Πύλη είναι εντελώς ακατάλληλοι για προσάραξη πλοιαρίων αλλά και καμιά έρευνα ή ανασκαφή δεν έδειξε ποτέ οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ της Πύλης και θάλασσας!

Επίσης, γεγονός αδιαμφισβήτητο, κάθε ναυτικό ακρωτήριο διέθετε αποθήκες για τα εμπορεύματα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι αρχαίες αποθήκες δεν υπάρχουν κοντά στην Πύλη αλλά αντιδιαμετρικά στην άλλη άκρη του νησιού.

Αν στραφούμε για λίγο στους Ασσύριους, θα δούμε πως είχαν τη συνήθεια να υψώνουν ναούς και διοικητικά κέντρα με την προσθήκη γιγαντίων πυλών στις εισόδους. Η Πύλη της Χατούσας είναι εμφανές παράδειγμα!

Η συγκεκριμένη πύλη διακοσμείται με λέοντες και γρύπες, στοιχείο που όπως διδάσκει η ακαδημαϊκή αρχαιολογία δεν είναι παρά μυθολογική απήχηση των θρησκευτικών πιστεύω των Ασσυρίων.

Ο ερευνητής Robert Bauval διαρκώς επισημαίνει την αξία του αστερισμού του Λέοντα ως κύριου «συστατικού» της αρχαίας σκέψης. Συγκεκριμένα, η Πύλη της Χατούσας είναι προσανατολισμένη προς τον αστερισμό του Λέοντα, όπως ακριβώς υποδεικνύει και η θέση της Πύλης της Νάξου. Ουσιαστικά κάνουμε λόγο για μια αστρική λατρεία των μεσογειακών πολιτισμών!

Ο Αndrew Collins στο βιβλίο του The Cygnus Mystery θεωρεί πως πίσω από την τεχνοτροπία του Gobekli Tepe κρύβεται η λατρεία του αστερισμού του Κύκλου.

Επίσης ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Oklahoma, Mike Xu βρίσκει ομοιότητες μεταξύ των αστρονομικών γνώσεων του πολιτισμού των Ολμέκων μ αυτές του Gobekli Tepe τονίζοντας την αξία του αστερισμού του Λέοντα στους αρχαίους πολιτισμούς.

Με τις διαπιστώσεις του καθηγητή Xu περνάμε στην αμερικάνικη ήπειρο: στην περιοχή του Cuzco του Περού και κατά την διάρκεια του εορτασμού του θεού ήλιου Ind Raymi (στις 24 Ιουνίου) οι πιστοί χορεύουν τελετουργικά γύρω από τιςπύλες του αρχαίου οχυρού Sacsahuaman και εδώ ξανά η λατρεία του αστερισμού του Λέοντα αλλά υπό διαφορετική ονομασία!

Κάπου αλλού τώρα, στην Περιοχή του Wyoming με την ονομασία MatoTeepee, υψώνεται ο «Οφθαλμός των Θεών». Σε παράδοση της φυλής των Αrapacho Iνδιάνων υπάρχει καταγεγραμμένα ο θρύλος της ύπαρξης μίας πύλης πάνω εκεί στον λόφο. Η λατρεία του Λέοντα ξανά!

Είναι σύμπτωση άραγε που και η Αιγυπτιακή Σφίγγα προσανατολίζεται προς τον ίδιο τον αστερισμό; Τι μας δείχνουν όλες αυτές οι ομοιότητες; Την ύπαρξη ενός παγκόσμιου πολιτισμού με τις ίδιες θρησκευτικές και τεχνογνωσιακές καταβολές. Ίσως ένας ανώτερος τεχνολογικά πολιτισμός….

Ο συγγραφέας Richard Leviton στο έργο του Stars on the Earth ισχυρίζεται πως όλες αυτές οι λίθινες πόρτες δεν είναι απλά θρησκευτικές προεκτάσεις του ψυχισμού των πιστών αλλά πύλες ικανές να μας μεταφέρουν υλικά σε άλλους διαστρικούς κόσμους!

Μάλιστα, υπάρχουν χαρακτηριστικές ομοιότητες που συνδέουν τις πύλες σ ένα ενιαίο σύνολο.

Στην μακρινή Κένυα και στο όρος Kere Nyaga υψώνονται δύο πύλες οι οποίες μεταφραζόμενες σημαίνουν «τα ανοίγματα προς τον ουρανό».

Στο Ιράν υπάρχει ένας λόφος Ushi darena o οποίος μεταφράζεται ως «Ο λόφος του φωτός», διότι στην κορυφή του υπάρχουν απομεινάρια πύλης με την ίδια ονομασία. Στην Τανζανία υπάρχει η πύλη OI Doinyo Lengai ( Το πέρασμα στη γη των θεών).

Σχετικά με την Πύλη της Νάξου, ο Leviton τόνισε ότι η λατρεία του Απόλλωνα στο νησί αποδεικνύει τη θεωρία του, ότι πάλι μια θεά του Φωτός συνδέεται με την ανέγερση πυλών!

Στην ραχοκοκαλιά των Άνδεων 3.825 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας στην αρχαία πολιτεία Tiahuanaco της Βολιβίας, βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά αινίγματα του πλανήτη.

Οι διαστάσεις αυτού του μεγαλιθικού μνημείου (3*4 μέτρα) μπορεί να μην προκαλούν το θαυμασμό, ασφαλώς όμως η κατασκευή του από ένα και μοναδικό λίθο που ζυγίζει κάτι παραπάνω από 10 τόνους προκαλεί έκπληξη.

Βλέπετε η πύλη του Ηλίου δεν κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα (γεγονός που θα απλοποιούσε το μυστήριο) παρά σε τόπο που οι αρχαιολόγοι αγνοούν, όπως επίσης δεν γνωρίζουν την ημερομηνία κατασκευής, αυτούς που τη δημιούργησαν και φυσικά τον ίδιο το σκοπό της!

Έχουν ειπωθεί πολλά για την πύλη του Ηλίου. Ανθρώπινες φιγούρες, ελέφαντες, κόνδορες και άλλα μυστηριώδη πουλιά υπάρχουν σμιλεμένα στην επιφάνεια της πύλης ενώ στο επίκεντρο στέκει μια καλοσχεδιασμένη μορφή που κάποιοι αναγνωρίζουν σ αυτή τον ηλιακό θεό Viracocha.

Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους από το βυθό της λίμνης Titicscs δίπλα στην πόλη Τiahuanaco ήταν που αναλήφθηκε ο Viracocha μεγαλοπρεπής με κεραυνούς στα χέρια και δάκρυα βροχής να δακρύζουν από τα μάτια του. Ο θεός έκλαψε για την πορεία της ανθρωπότητας που έπλασε αλλά αποφάσισε να μην ξεκάνει αυτό που είχε δημιουργήσει.

Στην Αρχαία πόλη Tiahuanaco, λοιπόν πάνω στα ψηλά βουνά βρίσκεται η πύλη του Ηλίου να αγναντεύει σιωπηλά την εμφάνιση του θεού. Κάποιοι λένε ότι η πύλη αναγέρθηκε μερικές εκατονταετίες μετά τον Χριστό. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως οπ Γερμανός μηχανικός Arthur Posnansky, υπολογίζουν πως η αληθινή της ηλικία ξεπερνά τα 15 χιλιάδες χρόνια!

Βέβαια οι αποτυχημένες προσπάθειες του Posnasky για τον αποσυμβολισμό της πύλης τον οδήγησαν στο να δηλώσει πως πρόκειται απλά για ένα είδος τέχνης.

Αντίθετα, ο καθηγητής Schindler Bellamy δημοσίευσε το 1956 μια 400σέλιδη εργασία με την οποία όχι μόνο συμφωνούσε με τους υπολογισμούς του Posnasky αλλά επιπλέον υποστήριζε πως είχε κατορθώσει να διαβάσει τα σύμβολα συμπεραίνοντας πως η πύλη του Ηλίου ήταν ημερολόγιο που υπολόγιζε την κίνηση της Γης όταν ακόμη δεν υπήρχε η σελήνη που έχουμε σήμερα!

Το εκπληκτικό αυτό πόρισμα έκαναν αργότερα συγγραφείς όπως ο Εριχ Φον Ντάινικεν να μιλήσουν για επαφή του πολιτισμού του Tiahuanaco με εξωγήινους.

Μήπως ο φωτοβόλος θεός Viracocha που βγήκε από την λίμνη, ήταν ένα υποβρύχιο UFO;

H πύλη του Ηλίου ή El Hijo (ό υιός) όπως αποκαλείται από τους κατοίκους της Βολιβίας είναι το μοναδικό μεγαλιθικό μνημείο σε τόσο μεγάλο ύψος κι αυτό από μόνο του είναι αρκετά αξιοπερίεργο.

Όσον αφορά δε την αρχαία πολιτεία στην οποία βρίσκεται, το πραγματικό της όνομα δεν είναι Tiahuanaco αλλά Tiwanaku λέξη που σχετίζεται με τον όρο taypiqala ( στη διάλεκτο Aymara των Άνδεων) που σημαίνει « λίθος στο κέντρο», υπονοώντας πως για τους κατοίκους ο τόπος αυτός ήταν το κέντρο του κόσμου!

Παρόλα αυτά, κανείς δεν γνωρίζει το αρχικό όνομα της περιοχής, καθότι η γλώσσα αυτών που κατοικούσαν κάποτε εκεί ψηλά στις Άνδεις έχει σβήσει, μαζί με σχεδόν κάθε άλλο ίχνος τους.

Ο πολιτισμός της Tiahuanaco άκμασε και παράκμασε εντελώς ξαφνικά. Μάλιστα όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Max Uhe εξερεύνησε την περιοχή την περίοδο 1860-1901, συμπέρανε πως ο πολιτισμός που δημιούργησε την πύλη ήταν κοιτίδα των υπολοίπων των πολιτισμών του Νέου Κόσμου!

Πρόκειται για ένα μάλλον ρομαντικό πόρισμα καθότι η σύγχρονη, αρχαιολογική σκαπάνη έχει δείξει πως τα χαμηλότερα επίπεδα του Tiahuanaco χρονολογούνται γύρω στο 500 π.χ ενώ η πύλη θεωρείται πως είναι ακόμα νεώτερη, ανήκει δηλαδή στον 8 αιώνα μ.Χ.

Σύμφωνα με τον ερευνητή W.Perry και το έργο του The children of the sun το Tiahuanaco ήταν αποικία των Αιγύπτιων. Ο Perry υποστηρίζει ότι η γυναίκα Φαραώ Hatshepsut oοργάνωσε το 1470 αποστολή στην μυθική Πουντ ( Αμερική;)με σκοπό την εύρεση νέων κοιτασμάτων χαλκού και αργυρού.

Φτάνοντας έτσι στην περιοχή μετέπειτα Tiahuanaco, ανέγειρε εκτός των άλλων οικοδομημάτων και το περίφημο μεγαλιθικό μνημείο χαλκεύοντας τη μορφή του ηλιακού θεού Ρα.

Ο Ρα λοιπόν και όχι ο Viracocha είναι σχεδιασμένος πάνω στην πύλη, ενώ ο τρόπος με τον οποίο είναι κομμένοι οι λίθοι του Tiahuanaco σημειώνει ο perry θυμίζουν έντονα το ναό Pakhet στην περιοχή Minya της Αιγύπτου.

Μια διαφορετική προσέγγιση τώρα παντρεύει το μυστήριο της πύλης του Ηλίου με αυτό της Ατλαντίδας, χάρη στο θεό Viracocha που φιγουράρει μεγαλοπρεπώς στο κέντρο του μνημείου.

Άλλοι πάλι λένε ότι ο Viracocha ήταν μια βόμβα υδρογόνου και ότι τα «αρδευτικά κανάλια» της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν ως αγωγοί μεταφοράς γεωμαγνητικής ενέργειας…καθώς και τα μεγάλα δίδυμα αγάλματα που βρίσκονται στο Tiahuanaco είναι οπλισμένα με φλογοβόλο!

Τέλος, ο David Flynn ισχυρίζεται ότι ο περίγυρος χώρος του Τiahunaco, εφόσον το παρατηρήσουμε από ψηλά, αποτελείται από δεκάδες πετρογλυφικά μια ξεχασμένης εποχής των γιγάντων.

Και με τον όρο γίγαντες δεν εννοεί κάποιους ευμεγέθεις ανθρώπους αλλά μεταφορικά, μια τεχνολογικά εξελιγμένη κοινωνία. Δανειζόμενος μάλιστα αρκετά στοιχεία από το σύμβολο του Προμηθέα ισχυρίζεται πως το Tiahuanaco ως πολιτισμός υπήρξε ο γεννήτορας των μυθολογικών παραδόσεων της υφηλίου.

Ο μύθος δε της υπερτεχνολογικά ανεπτυγμένης Ατλαντίδας προέρχεται από τη συγκεκριμένη τοποθεσία ενώ η μορφή του μυστηριώδους θεού στην πύλη είναι ένας από τους ανωτέρους ιερείς – επιστήμονες του χαμένου πολιτισμού