Στοιχειωμένα μέρη στην Αθήνα: Κάνε το σταυρό σου και ξεκίνα… (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ)

Η πρωτεύουσα και τα πέριξ της έχουν (λέγεται) τα στοιχειά τους. Θες να τα γνωρίσεις;
Για να σας δώσω να καταλάβετε τη σχέση μου με τα πνεύματα και γενικότερα με το οτιδήποτε μεταφυσικό θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία.
Εδώ και μια εφταετία περίπου, από τότε δηλαδή που η υγεία της γιαγιάς μου της Πουπούλας (Ελπίδα τη λένε, αλλά μην ψάχνετε να βρείτε λογική στα ποντιακά παρατσούκλια) άρχισε σιγά-σιγά να κλονίζεται, συνήθιζα να την τρολάρω και να της λέω διάφορα του στυλ: «Το νου σου ε! Όταν πεθάνεις και γίνεις πνεύμα, δεν θέλω να περιφέρεσαι, ούτε θέλω πολλά σούρτα-φέρτα μέσα στο σπίτι σου». Σημειωτέον, μένει στον από πάνω όροφο. «Μένει»…

Το σωστό είναι «έμενε». Μέχρι τις 20 Ιουνίου αυτού του καλοκαιριού, που μας άφησε και πήγε να συναντήσει τις παρέες της που τόσο της έλειπαν. Κι επειδή, λοιπόν, η αγαπημένη μου γιαγιάκα όσο να ‘ναι είχε ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, από την μέρα που την χάσαμε, σπάνια τολμάω να ανέβω στον πάνω όροφο. «Δεν μπορεί, σκέφτομαι, θα τα θυμάται τα λόγια μου η Πουπουλίτσα και θα μου την κάνει μια μέρα. Όλο κι από κάπου θα μου πεταχτεί να μου πει μια ‘καλησπέρα’ και θα τρέχω πανικόβλητος».

Ναι, τέτοιος είμαι. Γελάτε κι απορείτε με τα χάλια μου, αλλά ένα θέμα με τις ψυχές και τα στοιχειά το έχω. Πάντα το είχα. Όλες αυτές οι ιστορίες που άκουγα από παιδί και οι οποίες αφορούσαν φαντάσματα και νεκρούς, με επηρέαζαν και με καθήλωναν. Ακόμη και σήμερα που έχω κλείσει τα 31 (μα 31; Γελάει ο κόσμος…) οι τρίχες μου σηκώνονται κάθε που ακούω ή διαβάζω διάφορες αφηγήσεις/ιστορίες για τη στοιχειωμένη Αθήνα.

Για τα μέρη εκείνα στην πρωτεύουσα, που οι αστικοί μύθοι και οι πραγματικές μαρτυρίες τα έχουν καταστήσει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως μέρη προς αποφυγήν για κάθε νορμάλ Αθηναίο. Τώρα, αν εσένα τα θέλει ο κ$λος σου και σε εξιτάρει η φάση «παίρνω το φακό μου και την κάμερα και πάω να καταγράψω επαφές με τους κατοίκους που έχουν περάσει τον Αχέροντα», αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Προς το παρόν βολέψου με τις παρακάτω
Η Αθήνα κάνει «μπουουουου!»

1. Στο Σπήλαιο της Πεντέλης

Στη νοτιοδυτική πλευρά του όρους Πεντέλη και σε υψόμετρο 720 μ., βορειοανατολικά του λεκανοπεδίου Αττικής. Έγινε γνωστή και ως Σπηλιά του Νταβέλη, αν και παίζει ο λήσταρχος να μην έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στο σπήλαιο. Περίεργα φώτα και παρουσίες, σκιές, φωνές, έντονο μαγνητικό πεδίο, αυξημένα σε σχέση με το φυσιολογικό επίπεδα ραδιενέργειας, στρατιωτικός αποκλεισμός της περιοχής για μια τριετία, σφράγισμα της σπηλιάς για αδιευκρίνηστους λόγους… Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς, αλλά κάτι δεν πάει καλά με αυτό το μέρος.

2. Στο σανατόριο της Πάρνηθας

Το βλέπεις στα αριστερά σου κάθε φορά που ανεβαίνεις στο καζίνο για να παίξεις ρουλέτα. Στέκει εκεί παρατημένο και μυστήριο περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Σε αυτό νοσηλεύονταν άτομα με φυματίωση (ανάμεσά τους και ο Γιάννης Ρίτσος). Δωμάτια άδεια και σκοτεινά, γεμάτα απορρίματα. Τοίχοι με συνθήματα και περίεργες ταγκιές. Ανεβαίνουν πολλοί που αγαπάνε τα μεταφυσικά και δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες για απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας προς το ψυχρότερο, για την παρουσία ενός μικρού κοριτσιού με λευκή ρόμπα που τριγυρνά στους διαδρόμους, όπως επίσης και για διάφορες φωνές που προέρχονται από το εσωτερικό του. Η αλήθεια είναι πως και μόνο που το κοιτάζεις μέσα από το αμάξι, σου βγάζει κάτι απόκοσμο. Φαντάσου να μπεις μέσα…

3. Στη Βίλα Καζούλη

Το θαυμάσιο αυτό οικοδόμημα που δεσπόζει στην Κηφισιά, χτίστηκε το 1902 από τον εύπορο έμπορο Νίκο Καζούλη και θεωρείται ένα από τα πλέον στοιχειωμένα μέρη της πόλης. Χτισμένο στην περιοχή του παλιού τουρκικού νεκροταφείου («Τούρκικα Μνήματα»), χρησιμοποιήθηκε το 1940 από του Γερμανούς ως φρουραρχείο των SS.Δεκάδες αντιστασιακοί βασανίστηκαν στο υπόγειό της, ενώ πολλοί από αυτούς άφησαν μέσα στην επάυλη την τελευταία τους πνοή. Λέγεται δε πως 12 εξ αυτών θάφτηκαν στον κήπο της βίλας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναφέρουν ότι όταν περνούν από έξω, ιδιαίτερα αφότου έχει πέσει ο ήλιος, νιώθουν μία απόκοσμη αίσθηση και μια ανεξήγητη κρυάδα η οποία διαπερνά ολόκληρο τους το σώμα. Λόγω εγγύτητας της Βίλας Καζούλη με τα γραφεία του Provocateur, θα μπορούσα να περάσω από εκεί και να κάνω επιτόπιο ρεπορτάζ. Αλλά πού να τρέχω τώρα, δεν με λυπάστε;

4. Στη Βίλα Λασκαρίδου

Αφήνουμε την Κηφισιά και κατηφορίζουμε στην πιο λαϊκή Καλλιθέα και συγκεκριμένα στην οδό Λασκαρίδου. Στο διώροφο κτίριο που σχεδιάστηκε από τον μέγιστο Τσίλερ, έμενε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η ζωγράφος Σοφία Λασκαρίδου. Με την οποία ήταν σφόδρα ερωτευμένος ο μεγάλος έλληνας ποιητής, λογοτέχνης και διανοητής Περικλής Γιαννόπουλος. Η άρνηση της Λασκαρίδου στην πρόταση γάμου του -παρά το γεγονός ότι τον αγαπούσε κι αυτή το ίδιο παθολογικά- λέγεται πως ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τον Γιαννόπουλο σε αυτοκτονία. Γεμάτη από τύψεις, η νεαρή καλλιτέχνις κλείστηκε στο σπίτι της. Στην κυριολεξία, καθώς σφράγισε τις πόρτες και περιφερόταν μέχρι το τέλος της στα δωμάτιά του. Μετά το θάνατό της, γείτονες και περαστικοί ορκίζονται πως όχι μόνο έχουν ακούσει αλλά έχουν δει κιόλας το φάντασμά της να περιφέρεται στο κτίριο μουρμουρίζοντας μονότονα και μελαγχολικά το όνομα του Γιαννόπουλου. Ας θυμηθώ όταν ξαναπεράσω από το σημείο να φοράω ακουστικά…

5. Στον Πύργο της οδού Σμολένσκυ 4

Μεταφερόμαστε ακόμη πιο νότια και συγκεκριμένα στο Νέο Φάληρο. Εκεί διέμενε κάποτε ο εύπορος έμπορος υφασμάτων και γόνος αριστοκρατικής οικογένειας,Καρτάλης. Μεγαλομανής από παιδική ηλικία, είχε βάλει σκοπό ζωής να αποκτήσει κάποιο μεγάλο αξίωμα. Παρά τα πλούτη του, όμως, πέθανε ρακένδυτος. Έχοντας χάσει τα λογικά του, περιφερόταν μέσα στον πύργο μοναχός του, ώσπου άφησε την τελευταία του πνοή. Κάποιοι, μάλιστα, λένε πως τον έφαγαν κυριολεκτικά οι αρουραίοι…Με αυτά και με αυτά, ο κυρ Καρτάλης έχει εμφανιστεί σύμφωνα με μαρτυρίες (ωραία λέξη το «μαρτυρίες», κουκουλώνει τα πάντα!) αρκετές φορές στα παραθύρια του Πύργου, φωνάζοντας στους περαστικούς να φύγουν από την ιδιοκτησία του.
Και επειδή μεταφυσικές ιστορίες χωρίς Χαρδαβέλα, είναι σαλάτα χωρίς αλάτι…

ΠΗΓΗ