ΕΛΛΗΝΕΣ – ΗΡΘΑΝ απ’τ’ ΑΣΤΡΑ ή ΒΓΗΚΑΝ από την ΓΗ;

Γράφει ο Σπύρος Μακρής,
Πολλά στοιχεία δείχνουν ότι οι Έλληνες μίας εποχής που χάνετε στο πολύ μακρινό παρελθόν, ήρθαν από τον ουρανό. Κάποια άλλα προσδιορίζουν ότι ήρθαν μέσα από την Γη…

Το σίγουρο φαίνεται να είναι πως ο Έλληνας είναι αυτόχθων και γηγενής.

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα:
α) Είναι ιθαγενής, ανέκαθεν ντόπιος, δεν προήλθε από άλλη χώρα ή περιοχή ως έποικος, αλλά ευθύς εξ αρχής γεννήθηκε, έζησε και οι απόγονοί του εξακολουθούν να ζουν στην γεωγραφική περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Ελλάδα.

Β) Γεννήθηκε κυριολεκτικά μέσα από την ίδια την γη.
Την θεωρία αυτή, ότι ο Έλληνας γεννήθηκε μέσα από την γη σαν να ήταν καρπός της, την συναντούμε πολύ συχνά μέσα στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία όπως για παράδειγμα στον Πλάτωνα (Μενέξενος 6-7) & (Πολιτικός, 269 b): «Το τους έμπροσθεν φύεσθαι γηγενείς και μη εξ αλλήλων γεννάσθαι», δηλαδή οι άνθρωποι των παλαιότερων καιρών (της εποχής του Κρόνου) γεννήθηκαν από την γη και δεν γεννήθηκαν ο ένας από τον άλλον.

Επίσης: «Ο πρώτος άνθρωπος ήταν ο Πελασγός που ξεπήδησε από το έδαφος της Αρκαδίας» (Παυσανίας Η 1,2).

Είναι πραγματικά δύσκολο να εμπεδώσουμε αυτή την ιδέα και ευκολότερο να την περιγελάσουμε. Ωστόσο αξίζει τον κόπο να το ερευνήσουμε.

«Πόσο δίκαια δόθηκε στη γη το όνομα ‘μητέρα’!» υμνεί ο Λουκρήτιος και τα λεγόμενά του συμφωνούν απόλυτα με τον Πλάτωνα. «Όλα τα πλάσματα μέσα από τη γη ξεπήδησαν […] μονάχη της η γη έπλασε το ανθρώπινο γένος» (Περί Φύσεως, βιβλίο 5ο, 930-931 & 962)

Επιπλέον, ο Λουκρήτιος διευκρινίζει «κι απέκειθε όλοι βγήκαμε από ένα ουράνιο σπέρμα· ο ίδιος είναι για όλους μας πατέρας» (Περί Φύσεως, βιβλίο 2ο, 1190-1191) και μαζί του συμφωνεί ο Ησίοδος: «θεοί και άνθρωποι θνητοί την ίδια καταγωγή έχουνε.» (Έργα και Ημέραι, στίχος 108), αλλά ο Πίνδαρος «Εν ανδρών, εν θεών γένος· εκ μιας δε πνέομεν μητρός αμφότεροι» (Νέμεα, Ωδή 6η)

Το υπονοούμενο που έρχεται στο φως είναι η θεωρία της Πανσπερμίας, δηλαδή η πιθανότητα, η ζωή να ξεκίνησε από μία απομακρυσμένη περιοχή του Σύμπαντος.

Η εμφάνιση και η εξέλιξη της ζωής έγινε τόσο γρήγορα που αρκετοί σημερινοί επιστήμονες θεωρούν ότι ήρθε «έτοιμη» από κάπου αλλού. Οι απλούστερες μορφές ζωής όπως ιοί και βακτήρια μπορεί να προήλθαν από τις πιο απομακρυσμένες άκρες του Σύμπαντος και κάποια τυχαία στιγμή να μεταφέρθηκαν στην Γη πάνω στους κομήτες.

Ας δούμε πως δημιουργήθηκε η ζωή στην Γη.

«Και μάλιστα, αφού η φύση και των πραγμάτων οι αυτόματες και τυχαίες (ουράνιες) σπορές, –διότι με τρόπους διάφορους συγκρούονταν (τα άτομα, τα στοιχεία) κι έσμιξαν χωρίς αιτίες, χωρίς σκοπό, χωρίς κανένα λόγο–, σύστησαν τούτον τον κόσμο, ξαφνικά ένωσαν εκείνα τα στοιχεία που των πραμάτων των τρανών αρχές για πάντα θα ήταν: της γης, του πελάγους, του ουρανού και κάθε ζώου που υπάρχει […] βρίσκεται κι αλλού τέτοια της ύλης σμίξη» (Περί Φύσεως, βιβλίο 2ο, 1261-1269), σύμφωνα με τον Λουκρήτιο, αλλά και τον αποβιώσαντα αστρονόμο Carl Sagan:

«Είμαστε το προϊόν 4,5 δισεκατομμυρίων χρόνων τυχαίας, αργής, βιολογικής εξέλιξης» (Κοσμική Σύνδεση, εκδόσεις Ωρόρα, σελίδα 19) γιατί «η φύση μεμιάς, ελεύθερη και δίχως υπερήφανους κυρίαρχους, αυτόματα και μόνη, τα πάντα δημιούργησε, χωρίς θεού βοήθεια» (Λουκρήτιος ,Περί Φύσεως, βιβλίο 2ο, 1301-1303).

«Τα ανθρώπινα πλάσματα είναι το τελικό προϊόν ενός εξαιρετικά πολύπλοκου εξελικτικού μονοπατιού, γεμάτου από λανθασμένα ξεκινήματα, αδιέξοδα και στατιστικώς τυχαία συμβάντα (Carl Sagan, Κοσμική Σύνδεση, εκδόσεις Ωρόρα, σελίδα 290).

Αν η θεωρία αυτή για τον ερχομό της Ζωής είναι σωστή τότε, όλοι οι πρόγονοι της ανθρωπότητας είναι σίγουρα «εξωγήινοι» αφού, ο άνθρωπος αποτελείται από νερό, ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, άλατα, φώσφορο, άνθρακα και πάρα πολλά άλλα «αστρικά υλικά», δηλαδή συστατικά από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα άστρα και οι γαλαξίες μας… «Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των άστρων» (Carl Sagan, Κοσμική Σύνδεση, εκδόσεις Ωρόρα, σελίδα 221)

«Η ζωή στη Γη συνδέεται στενά με τα αστρικά συμβάντα. Τα ανθρώπινα πλάσματα βρίσκονται εδώ χάρη σε παροξυσμούς στα ετοιμοθάνατα άστρα, χιλιάδες χρόνια φωτός μακριά» (Carl Sagan, Κοσμική Σύνδεση, εκδόσεις Ωρόρα, σελίδα 295).

Οι σκέψεις και οι θεωρίες αυτές, ίσως, να μην βοηθούν εύκολα να αντιληφθούμε την κυριολεκτική έννοια του αυτόχθονα, ο οποίος φύτρωσε μέσα από την γη, μέχρι σταδιακά να φτάσει στο σημείο να αναπαράγεται μόνος του.

Παραδόξως, μοιάζει ευκολότερο να θεωρήσουμε ότι η καταγωγής μας μπορεί να προήλθε από κάποιον παροξυσμό στον Σείριο, είτε από την δημιουργία-κατασκευή-παρασκευή (αποτέλεσμα γενετικής μηχανικής), είτε από την τοποθέτησή μας (και ενδεχομένως της ανθρωπότητας) από πλάσματα τα οποία προήλθαν από γειτονικούς ή εξωηλιακούς πλανήτες.

Κι αν αυτή η θεωρία φαντάζει ακόμα πιο απίθανη, υπάρχουν ακόμα κάποια στοιχεία που συνδράμουν και προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς «σφαίρες κι άλλες γήινες υπάρχουν σ’ άλλα μέρη, και γένη ανθρώπινα πολλά και άλλων λογιών θηρία» (Λουκρήτιος, Περί Φύσεως, βιβλίο 2ο, 1281-1282)

Αλλά… μήπως ισχύουν και τα δύο; Δηλαδή,

α) να υπήρχαν Έλληνες που ζούσαν στην Γη, ίσως, μέσα στην Κούφια Γη, ίσως και να διαμόρφωσαν το εσωτερικό της

β) να υπήρχαν και να ήρθαν Έλληνες από κάπου αλλού, από άλλα άστρα, ώστε αυτοί που απέμειναν να θεωρήθηκαν από τους επόμενους αυτόχθονες και γηγενείς.

ΠΗΓΗ