Πώς σχετίζονται οι περιστρεφόμενες πόρτες με τους καλούς τρόπους

Η περιστρεφόμενη πόρτα εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα, και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα, αποτελώντας συχνά σύμβολο «πρεστίζ» στα κτίρια στα οποία συναντάται (κυρίως ξενοδοχεία και άλλοι χώροι όπου άνθρωποι κινούνται συνεχώς). Ωστόσο, είναι εκπληκτικό καμιά φορά το πόσο...περίεργα ήταν τα κίνητρα πίσω από κάποιες εφευρέσεις.

Στην περίπτωση της περιστρεφόμενης πόρτας, ο εφευρέτης ήταν ο Αμερικανός Θεόφιλος βαν Κένελ, και το μεγάλο της πλεονέκτημα είναι ότι εμποδίζει τη σκόνη, τη βροχή, το χιόνι και τους έξω ήχους να μπαίνουν στο κτίριο, ενώ κρατά τη θερμότητα μέσα, εξοικονομώντας ενέργεια και πόρους. Ο βαν Κένελ κατοχύρωσε την «πόρτα θυέλλης» (storm door) το 1888- αλλά λέγεται πως ο πραγματικός λόγος ήταν ότι απεχθανόταν τις έννοιες του «ιπποτισμού» και των «καλών τρόπων», μέρος των οποίων ήταν η «υποχρέωση» να κρατά την πόρτα ανοικτή για να περνούν άλλοι, ιδίως οι γυναίκες (για την ακρίβεια, λέγεται πως κυριολεκτικά μισούσε το να ανοίγει την πόρτα για τις γυναίκες!). Οπότε τι έκανε; Απλά εφηύρε κάτι για να αντιμετωπίσει αυτή την...κακή συνήθεια: Ένα σύστημα πόρτας όπου κανένας δεν χρειαζόταν να ανοίγει την πόρτα σε κανέναν.

Η πρώτη περιστρεφόμενη πόρτα εγκαταστάθηκε σε εστιατόριο στην Times Square το 1899 και σημείωσε επιτυχία, αρχίζοντας να αντικαθιστά τις πόρτες «επαναφοράς» (όπως αυτές στα σαλούν).

Η εφεύρεση μπορεί να θεωρηθεί σαφώς επιτυχής, καθώς χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα- αν και, όπως ξέρουμε όλοι, η χρήση της είναι μάλλον «εξειδικευμένη». Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειωθεί πως μελέτη του ΜΙΤ το 2006 διαπίστωσε πως αν όλοι χρησιμοποιούσαν περιστρεφόμενες πόρτες σε ένα κτίριο του campus, τότε αυτό θα είχε αποτέλεσμα την εξοικονόμηση του 1,5% της ενέργειας που χρειάζεται ετησίως για τη θέρμανση και τον κλιματισμό του (που δεν είναι μικρό ποσό συνολικά).



ΠΗΓΗ