Το μυστήριο του πλοίου που εξαφανίσθηκε όλο του το πλήρωμα. Τα σενάρια για το εμπορικό πλοίο «Μαίρη Σελέστ» που βρέθηκε άθικτο και σε άριστη κατάσταση, αλλά ακυβέρνητο. Τα μέλη του δεν βρέθηκαν ποτέ.

Τον Δεκέμβριο του 1872 το εμπορικό πλοίο, Ντέι Γκράτια, βρήκε το πλοίο «Μαίρη Σελέστ» να πλέει ακυβέρνητο στα ανοιχτά του Γιβραλτάρ. Ο καιρός ήταν άσχημος, έβρεχε και το πλοίο πάλευε με τα κύματα. Δύο ναύτες του Ντε Γκράτια πλησίασαν με μια βάρκα για να δουν τι είχε συμβεί. Λόγω της κακοκαιρίας το πλοίο είχε γεμίσει με νερό. Το πλήρωμα του «Μαίρη Σελέστ» αποτελούνταν από τον καπετάνιο Μπέντζαμιν Μπριγκς, τη γυναίκα του, τη δίχρονη κόρη τους και έξι ακόμα άτομα. Όλοι τους είχαν εξαφανιστεί.

Στις 5 Δεκεμβρίου το «Μαίρη Σελέστ» εντοπίστηκε από το πλοίο Ντε Γκράτια 

Δεν υπήρχαν σημάδια μάχης ούτε κάποια ακαταστασία που να υποδείκνυε ότι το πλήρωμα πανικοβλήθηκε από κάποιο συμβάν. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα, έλειπαν αρκετά έγγραφα εκτός από το ημερολόγιο του πλοιάρχου, στο οποίο η τελευταία ημερομηνία που είχε καταγραφεί ήταν η 24η Νοεμβρίου. Η πυξίδα ήταν χαλασμένη. Ο εξάντας και το χρονόμετρο έλειπαν, όπως και η μοναδική σωσίβια λέμβος του πλοίου. Τα εφόδια ήταν κλειδωμένα και επαρκούσαν για πολλούς μήνες ακόμα. Τα προσωπικά αντικείμενα του πληρώματος ήταν στη θέση τους και ένα σκοινί κατέληγε στη θάλασσα.
Η αρχική ονομασία του «Μαίρη Σελέστ» ήταν «Άμαζον» 

Το μυστήριο του «Μαίρη Σελέστ»

Το ιστιοφόρο είχε ξεκινήσει το Νοέμβριο του 1872 από τη Νέα Υόρκη με προορισμό τη Γένοβα και ήταν φορτωμένο με 1.700 βαρέλια από οινόπνευμα. Ο Καπετάνιος του Μπέντζαμιν Μπριγκς είχε πείσει την γυναίκα του να τον συνοδεύσει με τη δίχρονη κόρη τους στο μεγάλο ταξίδι. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του πλοίου, ο καπετάνιος ήταν πολύ έμπειρος και δεν θα εγκατέλειπε ποτέ το «Μαίρη Σελέστ» αν δεν κινδύνευε η ζωή του. Μια εκδοχή ανέφερε ότι η τριβή των βαρελιών ίσως δημιούργησε μια έκρηξη που δεν άφησε πίσω της σημάδια και το πλήρωμα επιβιβάστηκε γρήγορα στη σωσίβια λέμβο για να σωθεί. Πιθανόν η λέμβος ήταν δεμένη με το πλοίο, αλλά το σχοινί κόπηκε και το ρεύμα των κυμάτων τους οδήγησε μακριά. Σύμφωνα με μια δεύτερη εκδοχή, το πλήρωμα του Ντέι Γκράτια δεν βρέθηκε τυχαία στο δρόμο του «Μαίρη Σελέστ». Τα δυο πλοία βρισκόταν μαζί στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, όπου το Ντέι Γκράτια περίμενε ένα φορτίο από πετρέλαιο για ξεκινήσει το ταξίδι του στη Γένοβα. Το γεγονός πως το εμπορικό πλοίο εντόπισε το Μαίρη Σελέστ, ενώ είχε ξεκινήσει 8 ημέρες αργότερα δημιούργησε υποψίες. Ίσως οι ναύτες του Ντέι Γκράτια σκότωσαν το πλήρωμα του Μαίρη Σελέστ και τους πέταξαν στη θάλασσα.

Αλλά και πάλι το κίνητρο για μια τέτοια κίνηση δεν ήταν ξεκάθαρο. Ακολούθησαν πολλές θεωρίες σχετικά με την τύχη του πληρώματος του «Σελέστ». Μερικοί ανέφεραν ότι τους επιτέθηκε ένα θαλάσσιο τέρας, πειρατές ή ιθαγενείς. Τα σώματα του πληρώματος και του καπετάνιου δεν βρέθηκαν ποτέ και το μυστήριο έμεινε άλυτο. Το μυστήριο του «Μαίρη Σελέστ» ενέπνευσε έναν νεαρό συγγραφέα να γράψει τη δική του εκδοχή σχετικά με την εξαφάνιση του πληρώματος. Η ιστορία του με τίτλο «Habakuk Jephson’s Statement» δημοσιεύτηκε 12 χρόνια μετά το συμβάν σε ένα περιοδικό της εποχής. Το μυθιστόρημα ήταν βασισμένο στην ιστορία του πλοίου «Μαίρη Σελέστ», αλλά ο συγγραφέας είχε προσθέσει μερικά δικά του στοιχεία. Το πλοίο ήταν σε άριστη κατάσταση, τα φαγητά του πληρώματος ήταν ακόμη ζεστά όταν το βρήκαν να πλέει ακυβέρνητο και η σωσίβια λέμβος δεν είχε εξαφανιστεί, αλλά ήταν στο κατάστρωμα. Τα καινούργια στοιχεία έκαναν την ιστορία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα στο κοινό. Έπειτα από αρκετό καιρό έγινε γνωστό ότι ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο οποίος τρία χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε παρόμοιες ιστορίες μυστηρίου. Κεντρικό χαρακτήρας των βιβλίων του ήταν ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ που έλυνε μυστήρια χάρη στην παρατηρητικότητά του, ο Σέρλοκ Χολμς.

ΠΗΓΗ