Ο Τίτο δικαιώνεται

Τίτο και Στάλιν, ηγέτες της Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ αντίστοιχα

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης που κλείνει αύριο Κυριακή τις πύλες της πήγε καλά, οι άνθρωποί της είναι ευχαριστημένοι, αλλά δεν μπορώ να σας πω με ποια κριτήρια καταλήγουν στις εκτιμήσεις τους.

Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης ζήτησε, άλλη μια φορά, να μην έρχονται πολιτικοί αρχηγοί στα εγκαίνια, αλλά μάλλον κάνει λάθος.

Η Έκθεση έχει χάσει τον παλιό χαρακτήρα της, αλλά πάντοτε ήταν μια πολιτικοοικονομκή εκδήλωση.

Καθιερώθηκε από το βήμα της να διατυπώνονται οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές των κομμάτων και η κοινωνία να διαδηλώνει τα θέλω της.

Μπορεί οι διαδηλώσεις να μην συμβαδίζουν με την ηρεμία που θέλει η οικονομία, αλλά η ΔΕΘ ποτέ δεν ήταν ένα αυστηρά οικονομικό γεγονός, αν και υπήρξε ως τέτοιο.

Στο περίπτερο των ΗΠΑ, που ήταν η τιμώμενη χώρα, συνέρρευσε κόσμος και η κυβέρνηση θα είναι τουλάχιστον ικανοποιημένη από την αντιπροσωπεία που ήρθε από την Ουάσινγκτον.

Ενοχλήθηκαν βεβαίως από τις διαδηλώσεις και –όπως είπε ο Καμμένος– από τα συνθήματα που ακούστηκαν, αλλά ευτυχώς λειτούργησαν τα χημικά που έφεραν μαζί τους οι ΜΑΤατζήδες από την Αθήνα που έδειραν κόσμο και πέταξαν με περισσή ευκολία τα δακρυγόνα τους. Το ξύλο και τα δακρυγόνα, όταν προέρχονται από την «Αριστερά» είναι δικαιολογημένα.

Εκείνο που δεν δικαιολογείται είναι να αμφισβητείται η εξουσία της, για την υπεράσπιση της οποίας ανακαλύφθηκε, όψιμα, ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου στον οποίο η ΣΥΡΙΖΑία –κάποτε «ανανεωτική»– Αριστερά καταλόγιζε όλα τα δεινά της χώρας.

Η εξουσία είναι γλυκιά και για την κατάκτησή της δικαιολογούνται τα πάντα.

Λίγο η ρευστότητα στην περιοχή, λίγο οι λανθασμένες κινήσεις του Ερντογάν, έχουν βάλει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις σε ερωτικό αστερισμό και αυτό είναι θετικό για την Ελλάδα η οποία δέχεται την τουρκική πίεση χωρίς να μπορεί να αντιδράσει επαρκώς.

Η επαύριον της Διεθνούς Έκθεσης εισάγει τη χώρα στην τελική ευθεία της εκλογικής αναμέτρησης.

Ο Πάνος Καμμένος στη συνέντευξη που έδωσε την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, απαντούσε στερεότυπα στην ερώτηση για τη θέση του στο Σκοπιανό: «Σε τέτοια ζητήματα εξωτερικής πολιτικής αποφασίζει ο λαός με δημοψήφισμα ή εκλογές».

Με δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός έχει αποκλείσει το δημοψήφισμα ο Π. Καμμένος φαντάστηκε πως οι παριστάμενοι δημοσιογράφοι θα αντιλαμβάνονταν ότι θα πάμε συντομότερα σε εκλογές.

Στα Σκόπια διενεργείται δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου και στη συνέχεια η Συμφωνία θα πρέπει να περάσει από τη Βουλή.

Μόλις εγκριθεί από την σκοπιανή Βουλή και γίνουν οι απαραίτητες συνταγματικές αλλαγές, θα έρθει και στην ελληνική.

Είναι μάλλον η στιγμή που ο Π. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ θα εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την εξουσία. Μια κυβέρνηση χωρίς πλειοψηφία στη Βουλή θα είναι δύσκολο να αντέξει, έστω και αν κανείς δεν ζητήσει εκλογές. Συνεπώς ως την άνοιξη θα ανοίξουν οι κάλπες, πιθανότατα μαζί με τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές.

Η πρόταση αυτή έχει κάποιο όφελος για την κυβέρνηση, η οποία προσδοκά ότι μπορεί μέρος των ψηφοφόρων να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του απέναντί της στις άλλες δύο, και όχι στη βουλευτική κάλπη.

Σε ό,τι αφορά τώρα το δημοψήφισμα στα Σκόπια, όσοι περιμένουν να μην υπερψηφιστεί η Συμφωνία, καλλιεργούν φρούδες ελπίδες.

Ακόμη και όσοι διαφωνούν και δεν θέλουν να την ψηφίσουν, το πολύ να μην προσέλθουν στις κάλπες. Η δυναμική είναι σαρωτική υπέρ του «Ναι» στη Συμφωνία. Το ερώτημα δε του δημοψηφίσματος, διατυπώθηκε κατά βαλκανικό τρόπο:

«Είστε υπέρ της ένταξης στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ με αποδοχή της Συμφωνίας ανάμεσα στη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και την Ελλάδα;».

Άντε να πεις όχι.

Ακόμη και η εθνικιστική αντιπολίτευση του VMRO δεν ζητά από τους φίλους της να καταψηφίσουν τη συμφωνία, αλλά να ψηφίσουν κατά συνείδηση.

Οι Αλβανοί είναι αναφανδόν υπέρ, το ίδιο και το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Άρα, το ζήτημα που έχει ενδιαφέρον είναι το ποσοστό προσέλευσης στις κάλπες.

Το γεγονός δείχνει πως σε κοινωνίες του είδους των Σκοπίων, αν πέσει επάνω τους η διεθνής κοινότητα με το βαρύ πυροβολικό της, επιβάλλει και τη «δημοκρατική» βούλησή της.

Δεν αποκλείεται το ίδιο σκηνικό να βιώσουν και οι Κύπριοι με την ανάληψη μίας ακόμη προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού.

Για να επανέλθουμε στα Σκόπια, ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε τη δυσαρέσκειά του για όσα λέει στις ομιλίες του ο Ζόραν Ζάεφ.

Υποτίθεται πως εκείνο που αναγνώρισε με τη συμφωνία η Ελλάδα είναι μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα και όχι εθνότητα, όπως ισχυρίστηκε σε μια από τις ομιλίες του ο σκοπιανός πρωθυπουργός. Αν ο Αλ. Τσίπρας ρωτούσε επιμελείς συνεργάτες του, θα του έλεγαν πως η αναγνώριση γλώσσας και ταυτότητας είναι τα δύο βασικά χαρακτηριστικά που οδηγούν στην αναγνώριση εθνότητας.

Η Ελλάδα έτσι θα είναι μία από τις χώρες που θα αναγνωρίσει ότι υπάρχει ξεχωριστά μακεδονική εθνότητα, και αυτό θα αποβεί, διαχρονικά, μέγα σφάλμα.

Η σύγχρονη εκδοχή του «Μακεδονικού» ανακινήθηκε από την επιθυμία του Τίτο να προσαρτήσει τη Μακεδονία κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.

Ο Τίτο είχε πει στον απεσταλμένο του ΚΚΕ Ανδρέα Τζήμα: «Εάν κυριαρχήσει σε σας η αντίδραση, η Μακεδονία πρέπει να περιέλθει στους κόλπους της Γιουγκοσλαβίας. Αν όμως εφαρμόσετε σωστή πολιτική στο Μακεδονικό Ζήτημα και έχετε την εξουσία στα χέρια σας, τότε για μας θα είναι καλύτερα […]» (Ιάκωβος Μιχαηλίδης, ****Καθημερινή**, 15/2/2009).

Η κυβέρνηση προφανώς επιχειρεί την προσαρμογή στη ρήση του Γιουγκοσλάβου ηγέτη. Ο Τίτο δικαιώνεται.

http://www.pontos-news.gr/article/184217/o-tito-dikaionetai

Let's block ads! (Why?)

πηγη