Ποινή θανάτου στήν ἀρχαία Ἑλλάδα γιά τούς καταχραστές τοῦ δημοσίου χρήματος ΕΝΑΣ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

Σ᾽ αὐτές τίς κρίσιμες περιστάσεις πού διέρχεται τό ἒθνος τῶν Ἑλλήνων, μέ ἀπειλή πολέμου ἐξ ἀνατολῶν, μέ ἰταμές προκλήσεις ἀπό βορρᾶ, μέ <γιουσουφακισμό> ἀπό τήν ὑπερατλαντική δύση, μέ ἐσωτερική πέμπτη φάλαγγα σέ βάρος κάθε τί ἑλληνικοῦ, μέ διακεκριμένη διαφθορά καί καταλήστευση τοῦ δημοσίου χρήματος, μέ φτωχοποίηση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μέ εὐθεῖες βολές κατά τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, μέ παραβίαση ὃλων τῶν τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν καί καταπάτηση τῆς ἀριστείας, μέ…μέ…μέ…,καλό θά εἶναι διδασκόμαστε ἀπό τήν ἱστορία μας, διότι τέτοιες περιόδους παρακμῆς ἒχει ζήσει πολλές φορές ἡ Ἑλλάδα κατά τήν μακραίωνη ἱστορία της.

Καί κάθε φορά ἀναδύονταν ἀπό τόν λαό νέες πολιτικές δυνάμεις γιά νά σώσουν τό ἒθνος, σφρηγιλές, πατριωτικές, ἀποφασιστικές, μέ βαθειά συναίσθηση καθήκοντος, πού ἐπέβαλαν τό δέον γενέσθαι.

Σ᾽ αὐτές λοιπόν τίς κρίσιμες περιστάσεις, οἱ νέοι καί οἱ μεγαλύτεροι καλό θά εἶναι νά καταλάβουν ὃτι πρέπει νά θυμοῦνται, ἐκτός τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὓμνου, δύο ὃρκους, ἓνα θρησκευτικό καί ἓνα ἐθνικό.

Ὁ θρησκευτικός ὃρκος εἶναι τό <Πιστεύω>, πού λίγο ὡς πολύ ὃλοι γνωρίζουμε, τουλάχιστον ὃσοι ἒχουν βαφτίσει παιδιά. Ὁ δεύτερος ἐθνικός ὃρκος ἀρχίζει μέ τό ἀνεπανάληπτο <Οὐ καταισχυνῶ τά ὃπλα τά ἱερά…>, πού θά παραθέσουμε αὐτούσιο μέ τήν μετάφρασή του πιό κάτω, ἀφοῦ πρῶτα ὑπενθυμίσουμε τά κατορθώματα ἑνός ἀρχαίου μας Ἀθηναίου προγόνου, τοῦ Λυκούργου, καθώς ἓνας τέτοιος σύγχρονος Λυκοῦργος μᾶς χρειάζεται γιά νά βάλει τά πράγματα στήν θέση τους.

Πράγματι, ὁ παλιός Ἀθηναῖος φιλόσοφος Λυκοῦργος, γιός τοῦ Λυκόφρωνος, ἦταν ἂτεγκτος, φιλαλήθης καί ἂκαμπτης αὐστηρότητας. Μαθητής τοῦ Πλάτωνος καί τοῦ Ἰσοκράτους καί γόνος παλιᾶς ἀθηναϊκῆς οἰκογενείας, μέ προσήλωση στά θεῖα, μέ λιτότητα στόν ἰδιωτικό βίο, μέ ἀμείλικτη στάση ἒναντι τῶν προδοτῶν τῆς πατρίδος καί τῶν ἀπρεπῶν, εἶχε γίνει ὁ διώκτης κάθε παρεκτροπῆς στήν δημόσια συμπεριφορά.

Ἂτεγκτος, φιλαλήθης, ἂκαμπτης αὐστηρότητας, ἐχθρευόταν τούς φαύλους καί τούς ἀνίκανους. Δέν συγχωροῦσε τήν ἀπρέπεια. Γιά ὃσους ἒκλεβαν τό δημόσιο χρῆμα, τούς κατήγγελε στίς δικαστικές ἀρχές καί ζητοῦσε τήν ποινή τοῦ θανάτου, ὃπως ἒκανε γιά τόν Διήφιλο, πού εἶχε πλουτίσει μέ τήν ὑπεξαίρεση τοῦ ἀργύρου ἀπό τούς κίονες, πού ἂφηναν οἱ μεταλλωρύχοι πρός στερέωση τοῦ ἐδάφους στά μεταλλεῖα τοῦ Λαυρίου, γιά νά μή καταρρεύσει ἡ ὀροφή καί τούς καταπλακώσει. Ὁ Διήφιλος καταδικάσθηκε σέ θάνατο, ἡ περιουσία του δημεύθηκε καί μοιράσθηκε στούς πολίτες.

Στόν δικανικό τοῦ Λυκούργου κατά τοῦ Λεωκράτους, τοῦ μοναδικοῦ λόγου πού μᾶς σώθηκε, ὑπάρχει καί ὁ περίφημος ὃρκος τῶν νεαρῶν Ἀθηναίων, πού ἒδιναν σέ ἡλικία 18 ἐτῶν, ὑποχρεωμένοι νά ὑπηρετήσουν τήν θητεία τους πρός τήν πατρίδα ἐπί δύο χρόνια. Καλό θά εἶναι νά θυμόμαστε ἀπό στήθους τόν ὃρκο αὐτόν, καθώς καί τό <Πιστεύω>, διότι καί οἱ δύο εἶναι ἀπολύτως ἐπίκαιροι.

<Οὐ καταισχυνῶ τά ὃπλα τά ἱερά, οὐδ᾽ ἐγκαταλείψω τόν παραστάτην ὃτω ἂν στοιχίσω. ἀμυνῶ δέ καί ὑπέρ ἱερῶν καί ὁσίων καί μόνος καί μετά πολλῶν. καί τήν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδόσω, πλείω δέ καί ἀρείω ὃσης ἂν παραδέξομαι. καί εὐηκοήσω τῶν ἀεί κραινόντων ἐμφρόνως καί τοῖς θεοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι καί οὒστινας ἂν ἂλλους τό πλῆθος ἱδρύσηται ὁμοφρόνως. καί ἂν τίς ἀναιρεῖ τούς θεσμούς ἢ μή πείθηται οὐκ ἐπιτρέψω, ἀμυνθῶ δέ καί μόνος καί μετά πολλῶν. καί ἱερά τά πάτρια τιμήσω. ἳστορες τούτων Ἂγλαυρος, Ἐνυάλιος Ἂρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη>.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: <Δέν θά νροπιάσω τά ὃπλα τά ἱερά, οὒτε θά ἐγκαταλείψω τόν συμμαχητή μου, μέ ὁποιονδήποτα κί ἂν ταχθῶ στήν γραμμή. Θά ἀμυνθῶ καί γιά τά ἱερά καί γιά τά ὃσια καί μόνος καί μέ πολλούς, καί τήν πατρίδα δέν θά παραδόσω μικρότερη, ἀλλά μεγαλύτερη καί ἰσχυρότερη ἀπό ὃση τήν παρέλαβα. Καί θά ὑπακούω πρόθυμα σ᾽ αὐτούς πού δικάζουν κάθε φορά καί θά πολιτεύομαι σύμφωνα μέ τούς καθιερωμένους θεσμούς καί σύμφωνα μέ ὃσους ἂλλους ὁ λαός μέ κοινή ἀπόφαση θά καθιερώσει. Καί σέ περίπτωση πού κάποιος θά ἀποπειραθεῖ νά καταλύσει τούς θεσμούς ἢ νά μή πειθαρχεῖ σ᾽ αὐτούς, δέν θά ἐπιτρέψω, θά ἀμυνθῶ καί μόνος καί μέ πολλούς. Καί θά τιμήσω τά πατροπαράδοτα ἱερά. Μάρτυρές μου γι᾽ αὐτά ἂς εἶναι ἡ ῾Ἂγλαυρος, Ἐνυάλιος Ἂρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη>.

Ὃλους αὐτούς τούς πανάρχαιους ἐθνικούς κανόνες ἒχουν παραβιάσει ἐνσυνείδητα οἱ σημερινοί ἡγεμόνες μας, ἒχοντας μάλιστα πρό πολλοῦ χάσει καί τήν δεδηλωμένη, ἢτοι τήν ἒγκριση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ὁ ὃρκος τῶν νέων Ἀθηναίων ἀποπνέει δημοκρατικότητα καί ἐθνική ὑπερηφάνεια. Ποιός θά τά διδάξει αὐτά στήν νεολαία μας, πού τήν ἐθίζουν στόν <φρέντο>, στό τατουάζ, στό σκουλαρίκι καί ὂχι μόνο, ἐνῶ ἀπολακτίζουν ἀπό τά σχολεῖα τήν διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καί τήν ἱστορία;



ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ

Let's block ads! (Why?)

πηγη