Το πιο σημαντικό ψηφιδωτό του Διόνυσου, με μπάζα, απροστάτευτο.
Η Δήλος ακόμα βρωμάει και ζέχνει από εγκληματική εγκατάλειψη
Καημένη Δήλος! Τι σού έμελλε να πάθεις! Η πολύπαθη Δήλος, το ιερό Νησί του Απόλλωνα, έχει δεινοπαθήσει στη σύγχρονη εποχή και εδώ και δεκαετίες υποβαθμίζεται σκανδαλωδώς από το Ελληνικό Κράτος. Σαν αρχαιολογικός χώρος, είναι θύμα «σκοτεινών» δυνάμεων τοπικών συμφερόντων που ενδεχομένως να προέρχονται από τη γειτονική Μύκονο. Από αμέλεια του κράτους, επίσης, συγκεκριμένα του Υπουργείο Πολιτισμού, να φροντίσει τα στοιχειώδη απαραίτητα για να χειριστεί την τεράστια τουριστική κίνηση του νησιού.
Στην αρχαιότητα ήταν το τιμημένο Ιερό Νησί του Απόλλωνα, στο οποίο δεν επιτρεπόταν κανένας κοινός θνητός να γεννηθεί ή να πεθάνει. Έπρεπε να περάσει στην απέναντι Ρήνεια για να του συμβούν αυτά τα δύο πρωταρχικά γεγονότα της ζωής.
Στα ελληνιστικά χρόνια χτίστηκαν εκεί βίλες και το θέατρο που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ωραιότερα στην Ελλάδα. Οι βίλες ήσαν στολισμένες με τα ωραιότερα ψηφιδωτά στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Προέρχονταν από την Αλεξάνδρεια τα κεντρικά τους τμήματα, τα λεγόμενα «εμβλήματα», τα οποία δηλαδή μπαίνανε εμβόλιμα μέσα σε ένα διακοσμητικό ψηφιδωτό που γινόταν από τοπικούς μαστόρους.
ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΘΑΜΜΕΝΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΖΑ!
Το «έμβλημα» που απεικονίζει τον Διόνυσο καβάλα σε μια λεοπάρδαλη είναι πιθανότατα το πιο σημαντικό ψηφιδωτό από την αρχαιότητα όλων των εποχών. Έχει ψηφίδες 2 χιλιοστών, οι οποίες ισοδυναμούν με την λεπτότερη πινελιά εάν αυτό ήταν ζωγραφισμένο. Η Αλεξανδρινή Σχολή μάς έδωσε τα ωραιότερα ψηφιδωτά όλων των εποχών που οι πλούσιοι έμποροι της Δήλου πλήρωναν για τις επαύλεις τους.
Τώρα που γράφω για την Δήλο και τον πόνο μου γι’ αυτήν, έχω μπροστά μου μια μαυρόασπρη καρτ-ποστάλ της δεκαετία του 50, που βλέπετε εδώ. Πώς θα αντιδρούσατε αν σας έλεγα ότι αυτό το ψηφιδωτό δεν έχει αφαιρεθεί ακόμα (!) από τον τόπο όπου βρέθηκε, μέσα στην «Οικία των προσωπείων»; Ο επισκέπτης στη Δήλο ο οποίος ψάχνει να το βρει δεν θα πιστέψει ότι είναι το βρώμικο, γεμάτο ελαφριά μπάζα, θαμπό και παραμελημένο ψηφιδωτό πίσω από μια κλειδωμένη ξύλινη πόρτα που επιτρέπει μικρά ανοίγματα στον επισκέπτη να κοιτάξει μέσα στον σκοτεινό εσωτερικό χώρο της αρχαίας οικίας.
Υποθέτει κανείς ότι είναι ένα αντίγραφο του αληθινού που έχει αφεθεί μέσα στα χώματα και στη βρώμα της οικίας όπως στέκεται σήμερα. Αν το σκεφτεί αυτό, κάνει λάθος. Είναι το πρωτότυπο! Το σπουδαίο αρχαίο αριστούργημα της Αλεξανδρινής Σχολής, το ωραιότερο στον κόσμο ψηφιδωτό του Διονύσου. Μια κουβέντα έχω να πω: Ντροπή! Ντροπή στο κράτος που δεν αξιολογεί σωστά τα αρχαιολογικά ευρήματα καθώς και τους χώρους όπου βρέθηκαν.
Η συνέχεια εδώ:
https://ellinondiktyo.blogspot.com/2019/05/blog-post_11.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου