Στα ίχνη του Μίδα - Η Ελληνική πυραμίδα στην Μ.Ασία, σχεδόν ίση σε διαστάσεις με του Χέοπος!!

To «xάρισμα» που κάποιος θεός έδωσε στον Μίδα - ό,τι αγγίζει να μετατρέπεται σε χρυσό-αποδείχθηκε κατάρα.

Ο βασιλιάς της Φρυγίας δεν μπορούσε ούτε να φάει ούτε να πιει-και, κατά το μύθο,μια βουτιά στον ποταμό Πακτωλό τον απάλλαξε από το μαρτύριο. Η αρχαιότητα βρίθει αναφορών στο μυθικό βασιλιά - Στράβων, Ηρόδοτος, Αριστοτέλης  και Οβίδιος, που τον διακωμώδησε προσθέτοντας του γαΐδουρινά αυτιά.

Εξίσου μυστηριώδες λέγεται πως ήταν κι ιστορική του ύπαρξη. Σφηνοειδής επιγραφές αναφέρονται σ'έναν «Μίτα»από την Μ.Ασία με πιθανότητα να έζησε μεταξύ 717 και 709 π.Χ. ο οποίος πρόβαλε αντίσταση στους Ασσυρίους, που ωστόσο δεν ταυτίζεται με τα γνωστά δεδομένα του Μίδα(725-675 π.Χ.). 
Πολύ πρόσφατες ανασκαφές έφεραν στο φως κομμάτια από έπιπλο που εικάζεται πως είναι το τραπέζι του μυθικού βασιλιά.«Το συνθέσαμε από σκόρπια τμήματα μαζί μ΄άλλους συναδέλφους», λέει η Ελίζαμπεθ Σίμπσον από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, «έχει περίεργο σχήμα ,είναι φτιαγμένο από ξύλο κέδρου,πυξού και καρυδιάς και η ηλικία του υπολογίζεται στα 2.700 χρόνια».

Το αρχαίο τρίποδο αντικείμενο βρέθηκε σε περιοχή της Μ.Ασίας,όπου τον 8ο π.Χ. αιώνα οι Φρύγες είχαν δημιουργήσει ένα βραχύβιο μεγάλο βασίλειο. Η πρωτεύουσα του, το Γόρδιον, έγινε γνωστή από την κατάλυση του ομώνυμου δεσμού από τον Μ.Αλέξανδρο. 
Απο το 1950, ομάδα Αμερικανών ειδικών διεξήγαγε έρευνες στην κοιλάδα,που κάποτε κατοικούσαν πολύχρωμα ανάκτορα, κοντά στην οποία εκτείνεται νεκροταφείο - σύνολο λοφίσκων κάτω από τους οποίους αναπαύονται ευγενείς. 

Στην περιοχή δεσπόζει ο «λόφος του Μίδα», «πυραμίδα διαμέτρου 250μ.,ύψους 80μ. και όγκου δύο εκατ.κυβικών μέτρων», όπως λέει φανερά εντυπωσιασμένη η Γερμανίδα ερευνήτρια Άνγια Εκερτ (συγκριτικώς η πυραμίδα του Χέοπα έχει όγκο 2,6 εκατ.κυβικά μέτρων). Κι είναι όντως αξιοπερίεργο πώς οι μυστηριώδεις Φρύγες κατασκεύσαν τέτοιο έργο. Και η ίδια η ταφική καμάρα είναι γεμάτη ερωτήματα. 

Όταν οι Αμερικανοί ειδικοί εισχώρησαν σ' αυτήν, ανακάλυψαν ορειχάλκινα σκεύη, κοσμήματα, ζωστήρες κι ενδύματα, όπως και υπολείμματα επίπλωσης, μεταξύ των οποίων καρέκλες, ανάκλιντρο κι εννέα τραπέζια. Κοντά σ' αυτά κείτονταν ο σκελετός άνδρα που η ηλικία υπολογίζεται σε 60-65 ετών. Ειδικοί της εγκληματολογίας κατόρθωσαν με την ιδιαίτερη τεχνική τους να του δώσουν μορφή - ενός προσώπου με ρυτίδες και «γεμάτο» κάτω χείλος.

Πρόκειται, όμως, πράγματι για το μυθικό Μίδα; 
Ο επικεφαλής του εργαστηρίου ραδιενεργού άνθρακα της Ακαδημίας Επιστημών Χαϊδελβέργης, Μπερντ Κρόμερ, εκφράζει αμφιβολίες. Βεβαιώνει πως οι κορμοί των ταφικών τοιχωμάτων υλοτομήθηκαν το διάστημα 744-733 π.Χ. - άρα στο ταφικό μνημείο αναπαύεται κάποιος προκάτοχος του Μίδα.
Από την οπτική των Ελλήνων οι Φρύγες, που μετανάστευσαν περί το 1100 π.Χ. από τα Βαλκάνια προς τη Μ. Ασία, ήταν μακρινοί τους συγγενείς, με συγγενή γραφή και διατηρούσαν τακτική επικοινωνία με τη Δύση. 
Μάλιστα, η σύζυγος του Μίδα ήταν Ελληνίδα και ο ίδιος δώρισε το θρόνο του στο Μαντείο των Δελφών ως προσφορά στο θεό Απόλλωνα.


Ωστόσο τα «ξαδέλφια» εξ Ανατολών είχαν και μια αύρα δαιμονική. Μεταξύ άλλων, μία φορά το χρόνο διοργάνωναν μια μεγάλη οργιαστική εορτή προς τιμήν της «Μεγάλης Μητέρας» (θεά Κυβέλη), όπου καταρρίπτονταν όλοι οι ηθικοί φραγμοί. 
Με τον καιρό οι Έλληνες αποδέχθηκαν τα μυστήρια της Κυβέλης, «υιοθετώντας» και το Φρύγα θεό της γονιμότητας, Σαμπάσιο, που χάρις στην ...αγάπη του στο κρασί, ξαναβαφτίστηκε και λατρεύτηκε ως Διόνυσος.

Η ροπή των Φρυγών προς την τρυφηλή ζωή επιβεβαιώνεται κι από άλλα ευρήματα από το «λόφο του Μίδα». 
Στον τάφο βρέθηκαν πολυάριθμα κομμάτια από σερβίτσιο φαγητού και οι ερευνητές υποθέτουν ότι υπό το φως δαυλών οι πενθούντες συμμετείχαν σε νεκρόδειπνο μέσα στη χωμάτινη ταφική πυραμίδα. Φασματοσκοπικές αναλύσεις των ταφικών ληκύθων αποκάλυψαν πως οι παριστάμενοι στην κηδεία δείπνησαν με κατσικίσιο κρέας αλειμμένο με μέλι, αρνάκι τσιγαρισμένο μαζί με φακές και φινόκιο, ενώ άλατα οίνου και κερί μελισσών στον πάτο δοχείων μαρτυρούν πως η ομήγυρις κατανάλωσε επιπλέον ένα μίγμα από μπίρα, κρασί και υδρόμελι με περιεκτικότητα σε οινόπνευμα περίπου 10%.


Μόνον η ταυτότητα του ενταφιασθέντος παρεμένει ασαφής, καθώς ο ταφικός θάλαμος στερείται παντελώς επιγραφών. 
Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός πως ενώ ο τάφος είναι ξέχειλος από εκπληκτικής ποιότητας ξύλινα αντικείμενα και ακριβά ενδύματα, λείπει εντελώς το υλικό που συνδέθηκε άρρηκτα με το όνομα του μυθικού βασιλιά - ο χρυσός. 


Όλγα Κολιάτσου
Ελευθεροτυπία


ΠΗΓΗ

Let's block ads! (Why?)

πηγη